Απέλαση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ +ρεφια |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ως απέλαση, νοείται η πράξη με την οποία ένα κράτος καλεί ή υποχρεώνει έναν ή περισσότερους αλλοδαπούς, που βρίσκονται στο έδαφός του, να αναχωρήσουν σε βραχύτατο χρόνο. <br /> |
Ως απέλαση, νοείται η πράξη με την οποία ένα κράτος καλεί ή υποχρεώνει έναν ή περισσότερους αλλοδαπούς, που βρίσκονται στο έδαφός του, να αναχωρήσουν σε βραχύτατο χρόνο. <br /> |
||
Η απέλαση, στα πλαίσια του ισχύοντος ελληνικού δικαίου, διακρίνεται σε διοικητική, η οποία συνιστά ατομική διοικητική πράξη που στοχεύει στην απομάκρυνση ανεπιθύμητων αλλοδαπών από την εθνική επικράτεια για λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος (: άρθρο 76 Ν.3386/2005), και σε δικαστική, η οποία επιβάλλεται, κατά την κρατούσα άποψη, ως μέτρο ασφαλείας από τον ποινικό δικαστή κατά κανόνα δυνητικά σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 74 Π.Κ., με εξαίρεση την καταδίκη του αλλοδαπού σε κάθειρξη για εμπορία ναρκωτικών, όπου, κατά το άρθρο 34 παρ. 2 του Ν.3459/2006, διατάσσεται υποχρεωτικά. |
Η απέλαση, στα πλαίσια του ισχύοντος ελληνικού δικαίου<ref>[http://www.synigoros.gr/allodapoi/meta_apelasi.htm Συνήγορος του Πολίτη]</ref>, διακρίνεται σε διοικητική, η οποία συνιστά ατομική διοικητική πράξη που στοχεύει στην απομάκρυνση ανεπιθύμητων αλλοδαπών από την εθνική επικράτεια για λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος (: άρθρο 76 Ν.3386/2005), και σε δικαστική, η οποία επιβάλλεται, κατά την κρατούσα άποψη, ως μέτρο ασφαλείας από τον ποινικό δικαστή κατά κανόνα δυνητικά σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 74 Π.Κ., με εξαίρεση την καταδίκη του αλλοδαπού σε κάθειρξη για εμπορία ναρκωτικών, όπου, κατά το άρθρο 34 παρ. 2 του Ν.3459/2006, διατάσσεται υποχρεωτικά. |
||
==Παραπομπές== |
|||
{{Παραπομπές}} |
|||
{{Αποποίηση νομικά}} |
|||
[[Κατηγορία:Δίκαιο]] |
|||
Έκδοση από την 22:32, 22 Μαρτίου 2008
Ως απέλαση, νοείται η πράξη με την οποία ένα κράτος καλεί ή υποχρεώνει έναν ή περισσότερους αλλοδαπούς, που βρίσκονται στο έδαφός του, να αναχωρήσουν σε βραχύτατο χρόνο.
Η απέλαση, στα πλαίσια του ισχύοντος ελληνικού δικαίου[1], διακρίνεται σε διοικητική, η οποία συνιστά ατομική διοικητική πράξη που στοχεύει στην απομάκρυνση ανεπιθύμητων αλλοδαπών από την εθνική επικράτεια για λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος (: άρθρο 76 Ν.3386/2005), και σε δικαστική, η οποία επιβάλλεται, κατά την κρατούσα άποψη, ως μέτρο ασφαλείας από τον ποινικό δικαστή κατά κανόνα δυνητικά σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 74 Π.Κ., με εξαίρεση την καταδίκη του αλλοδαπού σε κάθειρξη για εμπορία ναρκωτικών, όπου, κατά το άρθρο 34 παρ. 2 του Ν.3459/2006, διατάσσεται υποχρεωτικά.