Αλέξανδρος Ν. Σούτσος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3: Γραμμή 3:


==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στη [[Κωνσταντινούπολη]] και ήταν γιος του [[Νικόλαος Σούτσος|Νικόλαου Σούτσου]], μέγα διερμηνέα της Υψηλής Πύλης & γόνου εύπορης Φαναριώτικης οικογένειας. Σπούδασε στην Πατριαρχική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης.
Γεννήθηκε στη [[Κωνσταντινούπολη]] και ήταν γιος του [[Νικόλαος Σούτσος|Νικολάου Σούτσου]], μεγάλου διερμηνέα της Υψηλής Πύλης & γόνου εύπορης Φαναριωτικής οικογένειας. Σπούδασε στην Πατριαρχική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης.


Διατέλεσε [[δραγουμάνος του στόλου]] <small>([[:en:Dragoman of the Fleet|en]])</small> και στη συνέχεια, το [[1799]], διορίστηκε διερμηνέας της Υψηλής Πύλης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1801]]. Στις [[10 Ιουνίου]] του ίδιου χρόνου διορίστηκε ηγεμόνας της Μολδαβίας, θέση που διατήρησε μόλις μέχρι τον Οκτώβριο. Το [[1802]] τοποθετήθηκε ηγεμόνας της [[Βλαχία]]ς αλλά αναγκάστηκε να καταφύγει στη Κωνσταντινούπολη μετά την εισβολή των [[Ρωσία|Ρώσων]].
Διατέλεσε [[δραγουμάνος του στόλου]] <small>([[:en:Dragoman of the Fleet|en]])</small> και στη συνέχεια, το [[1799]], διορίστηκε διερμηνέας της Υψηλής Πύλης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1801]]. Στις [[10 Ιουνίου]] του ίδιου χρόνου διορίστηκε ηγεμόνας της Μολδαβίας, θέση που διατήρησε μόλις μέχρι τον Οκτώβριο. Το [[1802]] τοποθετήθηκε ηγεμόνας της [[Βλαχία]]ς, αλλά αναγκάστηκε να καταφύγει στη Κωνσταντινούπολη μετά την εισβολή των [[Ρωσία|Ρώσων]].


Τον Απρίλιο του 1805 όπου οι ευρωπαϊκές δυνάμεις είχαν συνασπιστεί κατά του Ναπολέοντα, στη Κωνσταντινούπολη είχαν αναπτυχθεί ειδικά από τους Φαναριώτες δύο πολιτικές μερίδες, η φιλορωσική και η φιλογαλλική. Μετά δε και την μάχη του Αούστερλιτς, επικράτησε η φιλογαλλική μερίδα που ενισχύονταν ιδιαίτερα από τον τότε Γάλλο πρέσβη Οράτιο Σεβαστιάνη ο οποίος και έχαιρε της εμπιστοσύνης του Σουλτάνου.
Τον Απρίλιο του 1805 που οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις είχαν συνασπιστεί κατά του Ναπολέοντα, στη Κωνσταντινούπολη είχαν αναπτυχθεί -ειδικά από τους Φαναριώτες- δύο πολιτικές μερίδες, η φιλορωσική και η φιλογαλλική. Μετά δε και την μάχη του Αούστερλιτς, επικράτησε η φιλογαλλική μερίδα, που ενισχύονταν ιδιαίτερα από τον τότε Γάλλο πρέσβη Οράτιο Σεβαστιάνη, ο οποίος και έχαιρε της εμπιστοσύνης του σουλτάνου.


Με την παρέμβαση αυτού αντικαταστάθηκαν το 1806, ως ρωσόφιλοι, οι Ηγεμόνες της [[Μολδοβλαχία]]ς [[Αλέξανδρος Μουρούζης]] και [[Κωνσταντίνος Υψηλάντης]] και στη θέση τους ανέλαβαν οι Φαναριώτες (γαλλόφιλοι) Αλέξανδρος Ν. Σούτσος και [[Σκαρλάτος Καλλιμάχης]] αντίστοιχα. Τον Δεκέμβριο όμως του ίδιου έτους αναγκάστηκαν και αυτοί να επιστρέψουν στη Κωνσταντινούπολη μετά την εισβολή των Ρώσων στη Μολδοβλαχία. Τελικά ο Α. Σούτσος επέστρεψε στις [[17 Νοεμβρίου]] του [[1818]] όπου και παρέμεινε στο θρόνο της Βλαχίας μέχρι τον θάνατο του.
Με την παρέμβαση αυτού αντικαταστάθηκαν το 1806, ως ρωσόφιλοι, οι Ηγεμόνες της [[Μολδοβλαχία]]ς [[Αλέξανδρος Μουρούζης]] και [[Κωνσταντίνος Υψηλάντης]] και στη θέση τους ανέλαβαν οι Φαναριώτες (γαλλόφιλοι) Αλέξανδρος Ν. Σούτσος και [[Σκαρλάτος Καλλιμάχης]] αντίστοιχα. Τον Δεκέμβριο όμως του ίδιου έτους αναγκάστηκαν και αυτοί να επιστρέψουν στη Κωνσταντινούπολη, μετά την εισβολή των Ρώσων στη Μολδοβλαχία. Τελικά ο Αλέξανδρος Ν. Σούτσος πήγε στη Βλαχία στις [[17 Νοεμβρίου]] του [[1818]], όπου και παρέμεινε στον θρόνο μέχρι το τέλος του.


Ο Αλέξανδρος Σούτσος από τη θέση του δραγουμάνου του Οθωμανικού στόλου προσέφερε πολλά στην πατρίδα και ιδιαίτερη στην ανάπτυξη της Ελληνικής ναυτιλίας. Ειδικότερα όταν το 1806 διορίστηκε Ηγεμόνας της Βλαχίας, μαζί με τον Σκαρλάτο Καλλιμάχη προέτρεψαν τον τότε φερόμενο πατριάρχη [[Καλλίνικος Ε΄ Κωνσταντινουπόλεως|Καλλίνικο Ε΄]] σε παραίτηση υπέρ του Γρηγορίου Ε΄, όπου και συνέβη στις 22 Σεπτεμβρίου του 1806.
Ο Αλέξανδρος Ν. Σούτσος, από τη θέση του δραγουμάνου του Οθωμανικού στόλου, προσέφερε πολλά στην πατρίδα και ιδιαίτερη στην ανάπτυξη της Ελληνικής ναυτιλίας. Ειδικότερα όταν το 1806 διορίστηκε πρίγκιπας της Βλαχίας, μαζί με τον Σκαρλάτο Καλλιμάχη προέτρεψαν τον τότε φερόμενο πατριάρχη [[Καλλίνικος Ε΄ Κωνσταντινουπόλεως|Καλλίνικο Ε΄]] σε παραίτηση υπέρ του Γρηγορίου Ε΄, όπου και συνέβη στις 22 Σεπτεμβρίου του 1806.


Υποστηρίζεται<ref name=autogenerated1>Ε΄ Ιστορικά, τεύχος 171, σελ.29</ref> ότι ήταν μυημένος στη [[Φιλική Εταιρεία]] και ότι ο θάνατος του οφείλεται<ref name=autogenerated1 /> σε δηλητηρίαση από μέλη της Φιλικής Εταιρείας λόγω υποψιών που υπήρχαν για συνεργασία με τους Τούρκους.
Υποστηρίζεται<ref name=autogenerated1>Ε΄ Ιστορικά, τεύχος 171, σελ.29</ref> ότι ήταν μυημένος στη [[Φιλική Εταιρεία]] και ότι το τέλος του οφείλεται<ref name=autogenerated1 /> σε δηλητηρίαση από μέλη της Φιλικής Εταιρείας, λόγω υποψιών που υπήρχαν για συνεργασία με τους Τούρκους.


Απεβίωσε ξαφνικά στις 18 (ή 19) Ιανουαρίου του 1821 στο [[Βουκουρέστι]].
Απεβίωσε ξαφνικά στις 18 (ή 19) Ιανουαρίου του 1821 στο [[Βουκουρέστι]].

Έκδοση από την 20:18, 7 Μαρτίου 2022

Για τον φαναριώτη ποιητή (1803-1868), δείτε: Αλέξανδρος Κ. Σούτσος.
Αλέξανδρος Ν. Σούτσος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1758
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος18  Ιανουαρίου 1821
Βουκουρέστι
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Ηγεμονία της Μολδαβίας
Βλαχία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Διερμηνέας της Υψηλής Πύλης
Οικογένεια
ΓονείςΝικόλαος Σούτσος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβοεβόδας της Μολδαβίας
Κατάλογος ηγεμόνων της Βλαχίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλέξανδρος Ν. Σούτσος (1758 - 18 Ιανουαρίου 1821) ήταν δραγουμάνος του στόλου (en), μέγας διερμηνέας (en) της Υψηλής Πύλης και ηγεμόνας της Βλαχίας το 1802, και την περίοδο 1818-1821, καθώς και ηγεμόνας της Μολδαβίας το 1801-1802.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Νικολάου Σούτσου, μεγάλου διερμηνέα της Υψηλής Πύλης & γόνου εύπορης Φαναριωτικής οικογένειας. Σπούδασε στην Πατριαρχική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης.

Διατέλεσε δραγουμάνος του στόλου (en) και στη συνέχεια, το 1799, διορίστηκε διερμηνέας της Υψηλής Πύλης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1801. Στις 10 Ιουνίου του ίδιου χρόνου διορίστηκε ηγεμόνας της Μολδαβίας, θέση που διατήρησε μόλις μέχρι τον Οκτώβριο. Το 1802 τοποθετήθηκε ηγεμόνας της Βλαχίας, αλλά αναγκάστηκε να καταφύγει στη Κωνσταντινούπολη μετά την εισβολή των Ρώσων.

Τον Απρίλιο του 1805 που οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις είχαν συνασπιστεί κατά του Ναπολέοντα, στη Κωνσταντινούπολη είχαν αναπτυχθεί -ειδικά από τους Φαναριώτες- δύο πολιτικές μερίδες, η φιλορωσική και η φιλογαλλική. Μετά δε και την μάχη του Αούστερλιτς, επικράτησε η φιλογαλλική μερίδα, που ενισχύονταν ιδιαίτερα από τον τότε Γάλλο πρέσβη Οράτιο Σεβαστιάνη, ο οποίος και έχαιρε της εμπιστοσύνης του σουλτάνου.

Με την παρέμβαση αυτού αντικαταστάθηκαν το 1806, ως ρωσόφιλοι, οι Ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας Αλέξανδρος Μουρούζης και Κωνσταντίνος Υψηλάντης και στη θέση τους ανέλαβαν οι Φαναριώτες (γαλλόφιλοι) Αλέξανδρος Ν. Σούτσος και Σκαρλάτος Καλλιμάχης αντίστοιχα. Τον Δεκέμβριο όμως του ίδιου έτους αναγκάστηκαν και αυτοί να επιστρέψουν στη Κωνσταντινούπολη, μετά την εισβολή των Ρώσων στη Μολδοβλαχία. Τελικά ο Αλέξανδρος Ν. Σούτσος πήγε στη Βλαχία στις 17 Νοεμβρίου του 1818, όπου και παρέμεινε στον θρόνο μέχρι το τέλος του.

Ο Αλέξανδρος Ν. Σούτσος, από τη θέση του δραγουμάνου του Οθωμανικού στόλου, προσέφερε πολλά στην πατρίδα και ιδιαίτερη στην ανάπτυξη της Ελληνικής ναυτιλίας. Ειδικότερα όταν το 1806 διορίστηκε πρίγκιπας της Βλαχίας, μαζί με τον Σκαρλάτο Καλλιμάχη προέτρεψαν τον τότε φερόμενο πατριάρχη Καλλίνικο Ε΄ σε παραίτηση υπέρ του Γρηγορίου Ε΄, όπου και συνέβη στις 22 Σεπτεμβρίου του 1806.

Υποστηρίζεται[1] ότι ήταν μυημένος στη Φιλική Εταιρεία και ότι το τέλος του οφείλεται[1] σε δηλητηρίαση από μέλη της Φιλικής Εταιρείας, λόγω υποψιών που υπήρχαν για συνεργασία με τους Τούρκους.

Απεβίωσε ξαφνικά στις 18 (ή 19) Ιανουαρίου του 1821 στο Βουκουρέστι.

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Ε΄ Ιστορικά, τεύχος 171, σελ.29
Προκάτοχος:
Μηχαήλ Σούτσος
Ηγεμόνας της Βλαχίας

1802
Διάδοχος:
Κωνσταντίνος Υψηλάντης
Προκάτοχος:
Γκριγκόρι Μπρανκοθάνου
Ηγεμόνας της Βλαχίας

1818-1821
Διάδοχος:
Γκριγκόρι Μπρανκοθάνου
Προκάτοχος:
Κωνσταντίνος Υψηλάντης
Ηγεμόνας Μολδαβίας

1801-1802
Διάδοχος:
Αλέξανδρος Μουρούζης