Γουέλφος Α΄ της Βαυαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 25: Γραμμή 25:
|υπογραφή =
|υπογραφή =
}}
}}
O '''Γουέλφος Α΄ της Βαυαρίας''' (περί το [[1035]] - [[6 Νοεμβρίου]] [[1101]]) είναι ο γενάρχης του [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκου των Γουέλφων]] και το πρώτο μέλος του κλάδου των Γουέλφων από τον [[Οίκος των Έστε|Οίκο των Έστε]]. Ο [[Οίκος των Παλαιών Γουέλφων]] στο γενεαλογικό δέντρο τον καταγράφει σαν Γουέλφος Δ΄.
O '''Γουέλφος Α΄ της Βαυαρίας''' (περί το [[1035]] - [[6 Νοεμβρίου]] [[1101]]) είναι ο γενάρχης του [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκου των Γουέλφων]] και το πρώτο μέλος του κλάδου των Γουέλφων από τον [[Οίκος των Έστε|Οίκο των Έστε]]. Ο [[Οίκος των Παλαιών Γουέλφων]] στο γενεαλογικό δέντρο τον καταγράφει σαν Γουέλφος Δ΄.

==Βιογραφία==
Ο Γουέλφος Α΄ της Βαυαρίας ήταν γιος του [[Αλβέρτος Άτσο Β΄ του Μιλάνου|Αλβέρτου-Άτσο Β΄ του Μιλάνου]] και της συζύγου του [[Κουνιγούνδη του Άλτντορφ|Κουνιγούνδης των Παλαιών Γουέλφων]], κόρης του [[Γουέλφος Β΄ της Σουαβίας|Γουέλφου Β΄]] κόμη της Σουαβίας.<ref>Robinson 1999, σ. 70</ref> Όταν ο θείος του από μητέρα [[Γουέλφος της Καρινθίας]] πέθανε άτεκνος τον κληρονόμησε ο Γουέλφος Α΄ που παντρεύτηκε την Εθελίνδη του Νόρτχαϊμ κόρη του Όθων Β΄, δούκα της Βαυαρίας.<ref>Robinson 1999, σ. 70</ref> Ο πατέρας του Αλβέρτος Άτσο Β΄ συνέχιζε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του πάπα Γρηγορίου Ζ΄ αλλά ο ίδιος ο Γουέλφος Α΄ που είχε τα συμφέροντα του στην [[Γερμανία]] υποστήριζε τον αυτοκράτορα [[Ερρίκος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρίκο Δ΄]] από τον [[Οίκος των Σαλίων|Οίκο των Σαλίων]].
Ο Γουέλφος Α΄ της Βαυαρίας ήταν γιος του [[Αλβέρτος Άτσο Β΄ του Μιλάνου|Αλβέρτου-Άτσο Β΄ του Μιλάνου]] και της συζύγου του [[Κουνιγούνδη του Άλτντορφ|Κουνιγούνδης των Παλαιών Γουέλφων]], κόρης του [[Γουέλφος Β΄ της Σουαβίας|Γουέλφου Β΄]] κόμη της Σουαβίας.<ref>Robinson 1999, σ. 70</ref> Όταν ο θείος του από μητέρα [[Γουέλφος της Καρινθίας]] πέθανε άτεκνος τον κληρονόμησε ο Γουέλφος Α΄ που παντρεύτηκε την Εθελίνδη του Νόρτχαϊμ κόρη του Όθων Β΄, δούκα της Βαυαρίας.<ref>Robinson 1999, σ. 70</ref> Ο πατέρας του Αλβέρτος Άτσο Β΄ συνέχιζε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του πάπα Γρηγορίου Ζ΄ αλλά ο ίδιος ο Γουέλφος Α΄ που είχε τα συμφέροντα του στην [[Γερμανία]] υποστήριζε τον αυτοκράτορα [[Ερρίκος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρίκο Δ΄]] από τον [[Οίκος των Σαλίων|Οίκο των Σαλίων]].



Έκδοση από την 13:14, 6 Φεβρουαρίου 2022

Γουέλφος Α΄
δούκας της Βαυαρίας
Περίοδος1070-1077, 1096-1101
ΠροκάτοχοςΌθων Β΄ της Βαυαρίας
ΔιάδοχοςΓουέλφος Β΄ της Βαυαρίας
Θάνατος1101
Πάφος, Κύπρος
ΣύζυγοςΕθελίνδη του Νόρντχαϊμ
Ιουδήθ της Φλάνδρας
ΕπίγονοιΓουέλφος Β΄ της Βαυαρίας
Ερρίκος Θ΄ της Βαυαρίας
ΟίκοςΓουέλφων
ΠατέραςΑλβέρτος Άτσο Β΄ του Μιλάνου
ΜητέραΚουνιγκούνδη των Παλαιών Γουέλφων
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

O Γουέλφος Α΄ της Βαυαρίας (περί το 1035 - 6 Νοεμβρίου 1101) είναι ο γενάρχης του Οίκου των Γουέλφων και το πρώτο μέλος του κλάδου των Γουέλφων από τον Οίκο των Έστε. Ο Οίκος των Παλαιών Γουέλφων στο γενεαλογικό δέντρο τον καταγράφει σαν Γουέλφος Δ΄.

Βιογραφία

Ο Γουέλφος Α΄ της Βαυαρίας ήταν γιος του Αλβέρτου-Άτσο Β΄ του Μιλάνου και της συζύγου του Κουνιγούνδης των Παλαιών Γουέλφων, κόρης του Γουέλφου Β΄ κόμη της Σουαβίας.[1] Όταν ο θείος του από μητέρα Γουέλφος της Καρινθίας πέθανε άτεκνος τον κληρονόμησε ο Γουέλφος Α΄ που παντρεύτηκε την Εθελίνδη του Νόρτχαϊμ κόρη του Όθων Β΄, δούκα της Βαυαρίας.[2] Ο πατέρας του Αλβέρτος Άτσο Β΄ συνέχιζε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του πάπα Γρηγορίου Ζ΄ αλλά ο ίδιος ο Γουέλφος Α΄ που είχε τα συμφέροντα του στην Γερμανία υποστήριζε τον αυτοκράτορα Ερρίκο Δ΄ από τον Οίκο των Σαλίων.

Δούκας της Βαυαρίας

Ο πεθερός του Όθων ήρθε σε σύγκρουση με τον Ερρίκο Δ΄ αλλά ο ίδιος ο Γουέλφος Α΄ παρέμεινε πιστός στον αυτοκράτορα. Ο Γουέλφος Α΄ χώρισε την σύζυγο του Εθελίνδη του Νόρτχαϊμ με εντολή του Ερρίκου Δ΄ και πήρε την περιουσία του Όθων Β΄ που είχε κάνει κατάσχεση ο αυτοκράτορας.[3] Ο Γουέλφος Α΄ διορίστηκε στην συνέχεια από τον Ερρίκο Δ΄ δούκας της Βαυαρίας στην θέση του πρώην πεθερού του.[4] Το γεγονός έγινε στο Γκόσλαρ, οι κάτοικοι υποτάχθηκαν ήσυχα στον Γουέλφο που η οικογένεια του ήταν από τις αρχαιότερες στην Βαυαρία. Το διαζύγιο με την Εθελίνδη αν και ήταν πράξη έντονα κατακριτέα δεν φαίνεται να έστρεψε τους κατοίκους εναντίον του. Όταν ξέσπασε η "Έριδα της περιβολής" ο Γουέλφος Α΄ άλλαξε στρατόπεδο, υποστήριξε τον πάπα Γρηγόριο Ζ΄ που είχε έρθει σε σύγκρουση με τον Ερρίκο Δ΄ και τον υποψήφιό του για βασιλιά της Γερμανίας Ροδόλφο Ραϊνφέλντεν. Ο πάπας και ο αυτοκράτορας συμφιλιώθηκαν προσωρινά (1076) αλλά την επόμενη χρονιά ξεκίνησαν ξανά οι εχθροπραξίες, ο Ερρίκος Δ΄ κήρυξε τον Γουέλφο Α΄ έκπτωτο από το δουκάτο.

Έκπτωση και δεύτερη θητεία

Ο γάμος του Γουέλφου Α΄ της Βαυαρίας με την Ιουδήθ της Φλάνδρας, μικρογραφία του 1489.

Ο Γουέλφος Α΄ διατήρησε την θέση του δούκα χάρη στην υποστήριξη που είχε από τον πατέρα του και τους κατοίκους της Βαυαρίας αλλά τον Μάιο του 1077 αποκλείστηκε οριστικά. Ο Γουέλφος Α΄ ενώθηκε με τους δυσαρεστημένους πρίγκιπες που υποστήριζαν τον Ροδόλφο, την εποχή εκείνη η εκκλησία ήταν απόλυτος κυρίαρχος και οποιοσδήποτε δήλωνε άρνηση να υπακούσει στις εντολές του πάπα βρισκόταν άμεσα υπό την απειλή αφορισμού. Ο Γρηγόριος Γ΄ πέθανε (1085) και οι διάδοχοι του έδειχναν απρόθυμοι να ασχοληθούν με τις Γερμανικές υποθέσεις, ο Γουέλφος σταδιακά υποχρεώθηκε να διακόψει την στήριξη του στον Ροδόλφο του Ραϊνφέλντεν.

Μετά το διαζύγιο του ο Γουέλφος Α΄ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Ιουδήθ της Φλάνδρας κόρη του Βαλδουΐνου Δ΄ της Φλάνδρας και χήρα του Τόστικ Γκόντουινσον.[5] Ο γιος του Γουέλφος παντρεύτηκε την Ματθίλδη της Κανόσα μαρκησία της Τοσκάνης (1089), αυτό οδήγησε σε στενότερες σχέσεις με τον πάπα αλλά μετά το διαζύγιο του γιου του κέρδισε την εμπιστοσύνη του Ερρίκου Δ΄ και διορίστηκε ξανά δούκας της Βαυαρίας (1095). Με τον θάνατο του πατέρα του Άτσο Β΄ (1097) τον διαδέχθηκε στα εδάφη του νότια από τις Άλπεις αλλά απέτυχε να αντιμετωπίσει τον μικρότερο ετεροθαλή αδελφό του Φούλκων Α΄ του Μιλάνου που κληρονόμησε το Δουκάτο του Μιλάνου.

Η Μικρή Σταυροφορία

Το 1099 ο Γουέλφος ενώθηκε στην "Μικρή Σταυροφορία του 1101", μαζί του συμμετείχαν ο Γουλιέλμος Θ΄ της Ακουιτανίας, ο Ούγος του Βερμαντουά και ο Ίδα της Αυστρίας. Ο στόχος της Σταυροφορίας ήταν να αποτραπεί η σύγκρουση ανάμεσα στους Σταυροφόρους που λεηλατούσαν εδάφη στην Βυζαντινή αυτοκρατορία του αυτοκράτορα Ιωάννη Β΄ Κομνηνού και τους Πετσενέγους μισθοφόρους του αυτοκράτορα. Η Σταυροφορία είχε ωστόσο καταστροφικά αποτελέσματα, περνώντας τον Σεπτέμβριο από την Ηράκλεια-Κύβιστρα κοντά στο Ικόνιο έπεσε στην παγίδα των Σελτζούκων του Κιλίτζ Αρσλάν Α΄ από το Σουλτανάτο του Ρουμ. Τα στρατεύματα του συνετρίβησαν και σφαγιάστηκαν αλλά ο ίδιος μπόρεσε να δραπετεύσει. Ο Γουέλφος Α΄ πέθανε στην Πάφο της Κύπρου (1101) και τάφηκε στο "αβαείο του Βαινγκάρτεν", τον διαδέχθηκε ο γιος του Γουέλφος Β΄.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1062 την Εθελίνδη του Νόρντχαϊμ, κόρη του Όθωνα δούκα της Βαυαρίας. Το 1070 διαζεύχθηκαν και το 1075 αυτή απεβίωσε.

Με τη δεύτερη σύζυγό του Ιουδήθ, κόρη του Βαλδουίνου Δ΄ κόμη της Φλάνδρας, απέκτησε:[6]

  • Γουέλφος Β΄ 1072-1120, δούκας τη Βαυαρίας.[7]
  • Ερρίκος Θ΄ 1075-1126, δούκας της Βαυαρίας.[8]
  • Κουνίτσα απεβ. 1120, σύζυγος του Φρειδερίκου Ρόκο κόμη του Ντίεσεν.

Παραπομπές

  1. Robinson 1999, σ. 70
  2. Robinson 1999, σ. 70
  3. Dockray-Miller 2015, σ. 74
  4. Schneidmüller, Die Welfen, σ. 132
  5. Dockray-Miller 2015, σ. 74
  6. Luscombe & Riley-Smith 2006, σ. 755
  7. Luscombe & Riley-Smith 2006, σ. 755
  8. Luscombe & Riley-Smith 2006, σ. 755

Πηγές

  • Dockray-Miller, Mary (2015). The Books and the Life of Judith of Flanders. Ashgate Publishing.
  • Luscombe, David; Riley-Smith, Jonathan, eds. (2006). The New Cambridge Medieval History. Cambridge University Press.
  • Robinson, I. S. (1999). Henry IV of Germany 1056-1106. Cambridge University Press.70
  • B. Schneidmüller, Die Welfen. Herrschaft und Erinnerung (Stuttgart, 2000).
  • Sir Andrew Halliday Annals of the House of Hannover, v.1, London, 1826. at Google Books
  • Ancestral Roots of Certain American Colonists Who Came to America Before 1700 by Frederick Lewis Weis, Line 166-23
  • The Plantagenet Ancestry by William Henry Turton, Page 40

Εξωτερικοί σύνδεσμοι