Γουίνιπεγκ

Γουίνιπεγκ, Μανιτόμπα Winnipeg, Manitoba
Σημαία Ασπίδα Έμβλημα
Ρητό: Unum Cum Virtute Multorum
Γουίνιπεγκ 49°53′0″N 97°9′0″W
Χώρα	Καναδάς
Περιφέρεια	Μανιτόμπα
Διοικητική υπαγωγή	Winnipeg Metropolitan Region
Ίδρυση	1738
Διοίκηση
• Δήμαρχος του Γουίνιπεγκ	Μπράιαν Μπόουμαν
Έκταση	464,01
Υψόμετρο	238
Πληθυσμός	766,900
Τηλ. κωδ.	204 και 431
Ζώνη ώρας	UTC−06:00
Ιστότοπος	http://www.winnipeg.ca/interhom/
Σχετικά πολυμέσα

Γουίνιπεγκ: Το επαρχιακό κοινοβούλιο της Μανιτόμπα.

Το Γουίνιπεγκ ή Γουίννιπεγκ (αγγλικά: Winnipeg, Manitoba), είναι πόλη του Καναδά και πρωτεύουσα της επαρχίας της Μανιτόμπας.

Το Γουίνιπεγκ έχει πληθυσμό 766,900 κατοίκους (επίσημες εκτιμήσεις για το 2020), ενώ ο πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής του Γουίνιπεγκ, ανέρχεται σε 850,100 κατοίκους (σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις για το 2020).

Η πόλη βρίσκεται περίπου στο γεωγραφικό κέντρο της Βορείου Αμερικής, στο σημείο όπου ενώνονται οι ποταμοί Ρεντ (Red) και Ασινιμπουάν (Assiniboine).

Το Γουίνιπεγκ αποτελεί σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο του Καναδά, καθώς επίσης και σημαντικό κέντρο για την καναδική γεωργία. Η πόλη βρίσκεται στο μέσο περίπου του Καναδά, περίπου 100 χλμ. βόρεια από τα σύνορα με τις Ηνωμένες Πολιτείες και 70 χλμ. νότια από την λίμνη Γουίνιπεγκ, που είναι η πέμπτη σε έκταση λίμνη του Καναδά και η ενδέκατη σε έκταση λίμνη σε όλον τον κόσμο. Το όνομα της πόλης προέρχεται από την γλώσσα των αυτοχθόνων Κρι (Cree), και σημαίνει «λασπόνερα».

Ιστορία

Πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων, η περιοχή του Γουίνιπεγκ κατοικούνταν από αυτόχθονες Ινδιάνους. Το σημείο όπου ενώνονται οι ποταμοί Ρεντ και Ασινιμπουάν αποτελούσε σημαντικό κέντρο εμπορικών ανταλλαγών για τους αυτόχθονες.

Τον 17ο αι., η περιοχή πέρασε στα χέρια της βρετανικής Εταιρείας του Κόλπου Χάντσον (Hudson's Bay Company), που είχε τα αποκλειστικά δικαιώματα εμπορίου γούνας. Το 1738, Γάλλοι έποικοι έκτισαν στην περιοχή το Κόκκινο Οχυρό (γαλλ. Fort Rouge), για να το χρησιμοποιήσουν ως σταθμό για το εμπόριο γούνας, αλλά αργότερα το εγκατέλειψαν. Το 1809, η μοντρεαλίτικη εταιρεία North West Company έχτισε στην περιοχή τον εμπορικό σταθμό Οχυρό Γιβραλτάρ (αγγλ. Fort Gibraltar).

Το 1816 Σκωτσέζοι έποικοι που δρούσαν για λογαριασμό της ανταγωνίστριας εταιρείας Hudson's Bay Company, κατέλαβαν το Οχυρό Γιβραλτάρ και το κατέστρεψαν. Το Οχυρό Γιβραλτάρ, ξανακτίστηκε το 1822, μετά την υποχρεωτική συνένωση των εταιρειών North West Company και Hudson's Bay Company (1821), αλλά αυτή τη φορά τού δόθηκε το όνομα Οχυρό Γκάρυ (αγγλ., Fort Garry). Το Οχυρό Γκάρυ καταστράφηκε από πλημμύρα το 1826, αλλά ξανακτίστηκε και διατηρήθηκε για πολλές δεκαετίες μετά το τέλος του εμπορίου γούνας.

Το 1869, οι Μετί (μιγάδες από Γάλλους εποίκους και αυτόχθονες), με ηγέτη τον Λουί Ριέλ, επαναστάτησαν στο Γουίνιπεγκ κατά της κεντρικής κυβέρνησης του Καναδά. Το αποτέλεσμα ήταν το 1870 να δημιουργηθεί η επαρχία της Μανιτόμπας. Ο δήμος του Γουίνιπεγκ συστάθηκε επισήμως το 1873.

Από το 1890 έως το 1920, η πόλη γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση με αποτέλεσμα ο πληθυσμός της να αυξηθεί από 25.000 κατοίκους το 1891 σε 200.000 κατοίκους το 1921. Η άνθηση αυτή οφείλονταν κυρίως στην ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου του Καναδά και στην ανάπτυξη της γεωργίας στις καναδικές πεδιάδες.

Η ραγδαία ανάπτυξη του Γουίνιπεγκ εκείνα τα χρόνια σήμερα διακρίνεται στα πολλά νεοκλασικά κτίρια που κτίστηκαν τότε. Μετά τη διάνοιξη της Διώρυγας του Παναμά (1914), η μεταφορά γεωργικών και άλλων προϊόντων από τις ανατολικές στις δυτικές ακτές της Βορείου Αμερικής διά θαλάσσης έγινε πιο οικονομική, και έτσι το Γουίνιπεγκ έπαψε να είναι ο κύριος εμπορικός σταθμός του Καναδά.

Πανοραμική άποψη του Γουίνιπεγκ το 1907.

Στα πρώτα χρόνια μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πόλη γνώρισε μία από τις μεγαλύτερες εργασιακές αναταραχές στην ιστορία του Καναδά. Τον Μάιο του 1919, περίπου 30.000 εργάτες της πόλης κατέβηκαν σε γενική απεργία ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η επαρχιακή κυβέρνηση της Μανιτόμπας απάντησε λαμβάνοντας σκληρά μέτρα κατά των απεργών — μέτρα που έφτασαν μέχρι την σύλληψη και την απέλαση συνδικαλιστών ηγετών. Στις 21 Ιουνίου του 1919, η Αστυνομία του Γουίνιπεγκ, διέλυσε διά της βίας διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το δημαρχείο της πόλης, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο εργάτες και να τραυματιστούν άλλοι τριάντα. Το γεγονός αυτό έμεινε στην ιστορία της πόλης ως «Ματωμένο Σάββατο» (Bloody Saturday). Λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα, το 1932, ένας από τους ηγέτες των απεργών, ο Τζέιμς Σέιβερ Γούντσγουορθ (James Shaver Woodsworth, 1874–1942), ίδρυσε το πρώτο σοσιαλιστικό κόμμα του Καναδά με το όνομα «Ομοσπονδία Συνεταιριστικής Κοινοπολιτείας» (αγγλ. Co-operative Commonwealth Federation ή CCF). Το κόμμα αυτό μετονομάσθηκε αργότερα σε «Νέο Δημοκρατικό Κόμμα» (New Democratic Party/Nouveau parti démocratique) και σήμερα αποτελεί το τρίτο ισχυρότερο ομοσπονδιακό κόμμα του Καναδά.

Κατά την δεκαετία του 1930, το Γουίνιπεγκ γνώρισε δύσκολες ημέρες. Η χρηματιστηριακή κρίση του 1929 είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των ανέργων. Επιπλέον, μία παρατεταμένη ξηρασία είχε καταστροφικές συνέπειες για τους αγροτικούς πληθυσμούς της περιοχής. Το 1937, οι δημοτικές αρχές του Γουίνιπεγκ αναγκάστηκαν να ζητήσουν την συμπαράσταση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του Καναδά, γιατί δεν διέθεταν πλέον πόρους για την εξυπηρέτηση των κατοίκων.

Η κατάσταση βελτιώθηκε μόνον με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε χιλιάδες άνεργοι δημότες του Γουίνιπεγκ κατατάχθηκαν στον Καναδικό Στρατό. Μετά το τέλος του πολέμου, η πόλη γνώρισε μία σύντομη περίοδο οικοδομικής άνθησης, η οποία όμως διακόπηκε από πλημμύρα που συνέβη στις 8 Μαΐου του 1950. Μετά την πλημμύρα, γύρω από την πόλη κτίστηκε εκτεταμένο και πολύ δαπανηρό δίκτυο από φράγματα και κανάλια, έτσι ώστε να αποφευχθεί μία παρόμοια φυσική καταστροφή. Το αντιπλημμυρικό δίκτυο ολοκληρώθηκε το 1968 και έμεινε γνωστό ως «η τάφρος του Νταφ» (αγγλ. Duff's Ditch), από το μικρό όνομα του πρωθυπουργού της επαρχίας, Νταφ Ρόμπλιν (Duff Roblin), που ξεκίνησε το έργο αυτό.

Το 1971, ο δήμος του Γουίνιπεγκ συνενώθηκε με άλλους προαστιακούς δήμους και έτσι η πόλη μεγάλωσε σημαντικά. Μεταξύ αυτών των δήμων που απορροφήθηκαν από τον δήμο του Γουίνιπεγκ, συμπεριλαμβάνεται και ο δήμος του Σαιντ Μπονιφάς (γαλλ. Saint-Boniface), όπου κατοικούν κυρίως γαλλόφωνοι.

Η σημερινή πόλη

Σήμερα, η πόλη αποτελεί σημαντικό εμπορικό, κατασκευαστικό και πνευματικό κέντρο του κεντρικού Καναδά, αλλά έχει πλέον υποσκελιστεί σε οικονομική δραστηριότητα από τις πόλεις του Κάλγκαρι και του Έντμοντον. Κύριοι εργοδότες της περιοχής είναι οι δημόσιες υπηρεσίες, ο στρατός, το Καναδικό Νομισματοκοπείο (Royal Canadian Mint/Monnaie royale du Canada), η αεροπορική βιομηχανία, οι σιδηρόδρομοι, κ.λπ.

Στο Γουίνιπεγκ βρίσκεται το Εθνικό Μικροβιολογικό Εργαστήριο (National Microbiology Laboratory/Laboratoire national de microbiologie) του Καναδά, ένα από τα 15 βιολογικά εργαστήρια του κόσμου, με τον τεχνικώς ύψιστο βαθμό ασφαλείας («Επίπεδο βιοασφάλειας 4») για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε βιολογικού κινδύνου.

Οι κάτοικοι του Γουίνιπεγκ είναι στην πλειονότητα (περίπου 60%) απόγονοι Βρετανών εποίκων. Στην πόλη επίσης κατοικούν 11% γαλλόφωνοι και 8,6% αυτόχθονες. Οι περισσότεροι κάτοικοι (περίπου 40%) είναι χριστιανοί προτεστάντες και ακολουθούν διάφορα δόγματα διαμαρτυρομένων, ενώ το 33% των κατοίκων είναι χριστιανοί καθολικοί. Στην πόλη υπάρχει και μικρή ελληνική παροικία που αριθμεί περίπου 2.000 μέλη (σύμφωνα με την απογραφή του 2001, στο Γουίνιπεγκ υπάρχουν 1.225 ελληνόφωνοι).

Αξιοθέατα

Η γέφυρα Προβενσέρ (Provencher), αξιοθέατο της πόλης

Αν και μακριά από τα άλλα αστικά κέντρα του Καναδά, το Γουίνιπεγκ είναι πλούσια σε πολιτιστική ζωή. Στην πόλη έχει την έδρα του το ξακουστό Βασιλικό Μπαλέτο του Γουίνιπεγκ (Royal Winnipeg Ballet), το Κέντρο Θεάτρου της Μανιτόμπας (Manitoba Theatre Centre) και η Συμφωνική Ορχήστρα του Γουίνιπεγκ (Winnipeg Symphony Orchestra). Ο επισκέπτης μπορεί ακόμα να θαυμάσει την Πινακοθήκη του Γουίνιπεγκ (Winnipeg Art Gallery), το Μουσείο της Μανιτόμπας (Manitoba Museum) και την Όπερα της Μανιτόμπας (Manitoba Opera).

Τα διατηρητέα νεοκλασικά κτήρια του Γουίνιπεγκ προκαλούν τον θαυμασμό του επισκέπτη και αποτελούν συχνά το σκηνικό για αμερικανικές ταινίες. Πολλά από αυτά τα κτήρια βρίσκονται στη ιστορική Περιοχή του Χρηματιστηρίου (Exchange District) στο κέντρο της πόλης. Η περιοχή αυτή έχει κηρυχθεί εθνικό ιστορικό μνημείο του Καναδά.

Η πόλη διαθέτει δύο αγγλόφωνα πανεπιστήμια:

• το Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπας, που ιδρύθηκε το 1877 και
• το Πανεπιστήμιο του Γουίνιπεγκ, που ιδρύθηκε το 1967 με την συνένωση δύο παλαιών κολεγίων.

Στην περιοχή επίσης υπάρχει και το γαλλόφωνο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Σαιν Μπονιφάς.

Το όνομα της πόλης, συνδέεται επίσης και με τον «Γουίνι το αρκουδάκι», γνωστό ήρωα κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϋ. Ο Γουίνιπεγκ ή χαϊδευτικά Γουίνι ήταν ένα πραγματικό αρκουδάκι που το είχαν ως μασκότ οι στρατιώτες ενός καναδικού συντάγματος στην Ευρώπη κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το αρκουδάκι αυτό κατέληξε στον Ζωολογικό Κήπο του Λονδίνου. Εκεί το είδε το 1924 ο Βρετανός συγγραφέας Άλαν Αλεξάντερ Μάιλν (Alan Alexander Milne, 1882–1956) και εμπνεύστηκε την ιστορία με τον Γουίνι το αρκουδάκι (Winnie the Pooh).

Κλίμα

Γουίνιπεγκ: Το Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα.

Η πόλη βρίσκεται στο μέσο μιας τεράστιας πεδιάδας μακριά από θάλασσα, και το κλίμα της είναι επομένως πολύ ηπειρωτικό.

Ο χειμώνας και το καλοκαίρι έχουν μεγάλη διάρκεια. Τον χειμώνα επικρατούν τα χιόνια και η παγωνιά με θερμοκρασίες έως και –35 °C, ενώ το καλοκαίρι επικρατούν οι βροχές και η υγρασία με θερμοκρασίες έως και 35 °C. Η άνοιξη και το φθινόπωρο είναι σύντομες και πολύ μεταβλητές εποχές. Πάντως το Γουίνιπεγκ είναι από τις πόλεις με τις περισσότερες ημέρες ηλιοφάνειας στην Βόρειο Αμερική.

Συγκοινωνία

Το Γουίνιπεγκ συνδέεται με τον υπόλοιπο Καναδά σιδηροδρομικώς, καθώς και αεροπορικώς μέσω του διεθνούς του αεροδρομίου (Winnipeg James Armstrong Richardson International Airport). Από το Γουίνιπεγκ ξεκινά ο σιδηρόδρομος που καταλήγει στο Τσώρτσιλ της ΒΑ Μανιτόμπας. Από την πόλη διέρχεται και ο Υπερκαναδικός Αυτοκινητόδρομος, που διασχίζει ολόκληρο τον Καναδά, από τον Ατλαντικό έως τον Ειρηνικό.

Η πόλη του Γουίνιπεγκ διαθέτει αστικό δίκτυο μαζικής μεταφοράς από το 1880. Το 1891, το Γουίνιπεγκ αντικατέστησε τις ιππήλατες άμαξες με δίκτυο τραμ, το οποίο διατηρήθηκε μέχρι το 1955. Για μεγάλο διάστημα, η πόλη εξυπηρετούνταν και με ηλεκτροκίνητα τρόλεϊ, τα οποία όμως αντικαταστάθηκαν οριστικά το 1970 από ντιζελοκίνητα λεωφορεία.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Winnipeg.ca — Ο επίσημος ιστοχώρος της Γουίνιπεγκ
• Winnipeg photo library — Φωτογραφική βιβλιοθήκη της Γουίνιπεγκ
• Γουίνιπεγκ στο Curlie