Νάντη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Ρομπότ: Προσθήκη: uk:Нант
Γραμμή 75: Γραμμή 75:
[[sv:Nantes]]
[[sv:Nantes]]
[[tr:Nantes (şehir)]]
[[tr:Nantes (şehir)]]
[[uk:Нант]]
[[vi:Nantes]]
[[vi:Nantes]]
[[vo:Nantes]]
[[vo:Nantes]]

Έκδοση από την 17:23, 20 Φεβρουαρίου 2008

Συντεταγμένες: 47°13′05″N 1°33′10″W / 47.2181°N 1.5528°W / 47.2181; -1.5528

Αρχείο:Nantes-Location.png
Η Νάντη στο χάρτη της Γαλλίας

Η Νάντη (γαλλ. Nantes) είναι μία μεγαλούπολη στη Δυτική Γαλλία, πρωτεύουσα του διαμερίσματος Loire-Atlantique και επίσης πρωτεύουσα της περιοχής Pays de la Loire. Με 277.728 κατοίκους, η Νάντη ανήκει στις μεγαλύτερες πόλεις της Γαλλίας.

H ονομασία της προέρχεται από τους Γαλάτες κατοίκους της περιοχής πριν τη ρωμαϊκή κυριαρχία, οπότε και η πόλη πήρε το όνομα Πόρτους Ναμνέτους. Συχνά αναφέρεται και ως η Βενετία της Δύσης λόγω της θέσης της στο δέλτα του ποταμού Λίγηρα.

Παραδοσιακές κατοικίες σε δρόμο της Νάντης

Η πόλη ιδρύθηκε από τους Γαλάτες Ναμνέτους γύρω στο 70 π.Χ., ενώ το 56 π.Χ. κατακτήθηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα. Εκχριστιανίστηκε κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ., ενώ κυριεύτηκε διαδοχικά από τους Σάξονες, τους Φράγκους, τους Βρετανούς και τους Νορμανδούς. Το 843 είχε γίνει ερείπια. Το 946, ο Alain Barbe-Torte, εγγονός του Άλαν του Μεγάλου, ίδρυσε το Δουκάτο της Βρετάνης.

Όταν το Δουκάτο προσαρτήθηκε στο Βασίλειο της Γαλλίας το 1532, η Νάντη διατήρησε για λίγα χρόνια το Κοινοβούλιο της Βρετάνης, πριν μεταφερθεί στη Ρεν. Το 1598, ο βασιλιάς Ερρίκος Δ' της Γαλλίας υπέργραψε το Διάταγμα της Νάντης, που παραχωρούσε θρησκευτικά δικαιώματα στους Προτεστάντες.

Κατά το 18ο αιώνα, πριν την κατάργηση της δουλειάς, η Νάντη ήταν η πρωτεύουσα του δουλεμπορίου στη Γαλλία, κάτι που την έκανε το πρώτο γαλλικό λιμάνι και πλούσια πόλη. Κατά τη Γαλλική Επανάσταση, η Νάντη συμμετείχε σε αυτή, παρόλο που η ευρύτερη περιοχή σύντομα ξεκίνησε έναν ανοιχτό εμφύλιο πόλεμο με το νέο πολίτευμα: πραγματοποιήθηκαν χιλιάδες μαζικές εκτελέσεις, κυρίως διά πνιγμού στον ποταμό Λίγηρα.

Το 19ο αιώνα, η Νάντη έγινε βιομηχανική πόλη. Ίσως την πρώτη δημόσια συγκοινωνία αποτέλεσε η υπηρεσία λεωφορείων που ξεκίνησε το 1826 στην πόλη κι έπειτα τη μιμήθηκαν το Παρίσι, το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη. Οι πρώτοι σιδηρόδρομοι κατασκευάστηκαν το 1851, καθώς και πολλές βιομηχανίες.

Το 1940, η πόλη πέρασε στα χέρια των γερμανικών στρατευμάτων. Βομβαρδίστηκε δυο φορές από τους Βρετανούς στις 16 και 23 Αυγούστου 1943, προτού απελευθερωθεί από τους Αμερικανούς το 1944.

Το 2003, η γαλλική L'Express ψήφισε τη Νάντη ως την πιο "πράσινη πόλη" της Γαλλίας, ενώ το 2004 το περιοδικό Time την αναφέρει ως την "πιο κατοικήσιμη πόλη στην Ευρώπη". [1][2]

Πηγές