Μονή Καμαριώτισσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Προσθήκη συνδέσμου στο λήμμα "κουμαριά".
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-== Πηγή == +== Πηγές ==).
Γραμμή 9: Γραμμή 9:
Το [[1672]] κάηκε η στέγη του ναού του Προδρόμου. Ανακαινιστής της μονής υπήρξε ο [[Νικούσιος Παναγιωτάκης]], μεγάλος [[δραγουμάνος]] της [[Υψηλή Πύλη|Υψηλής Πύλης]].
Το [[1672]] κάηκε η στέγη του ναού του Προδρόμου. Ανακαινιστής της μονής υπήρξε ο [[Νικούσιος Παναγιωτάκης]], μεγάλος [[δραγουμάνος]] της [[Υψηλή Πύλη|Υψηλής Πύλης]].


Το [[1796]] ο [[Αλέξανδρος Υψηλάντης (πρεσβύτερος)|Αλέξανδρος Υψηλάντης]], ηγεμόνας της [[Βλαχία|Βλαχίας]], ανοικοδόμησε ριζικά το μοναστήρι, το οποίο είχε περιπέσει σε άθλια κατάσταση. Στην ανοικοδόμηση είχαν συνεισφέρει επίσης ο [[Παΐσιος Β΄|Πατριάρχης Παΐσιος Β΄]] και η κεντήστρα Μαριώρα. Ο Υψηλάντης προίκισε τη μονή με πλούσια μετόχια στο [[Βουκουρέστι]] και στη νήσο [[Πρώτη (νήσος)|Πρώτη]]. Όμως, σε αντάλλαγμα της ευεργεσίας πέτυχε να έχει λόγο η οικογένειά του στο διορισμό του ηγουμένου.
Το [[1796]] ο [[Αλέξανδρος Υψηλάντης (πρεσβύτερος)|Αλέξανδρος Υψηλάντης]], ηγεμόνας της [[Βλαχία]]ς, ανοικοδόμησε ριζικά το μοναστήρι, το οποίο είχε περιπέσει σε άθλια κατάσταση. Στην ανοικοδόμηση είχαν συνεισφέρει επίσης ο [[Παΐσιος Β΄|Πατριάρχης Παΐσιος Β΄]] και η κεντήστρα Μαριώρα. Ο Υψηλάντης προίκισε τη μονή με πλούσια μετόχια στο [[Βουκουρέστι]] και στη νήσο [[Πρώτη (νήσος)|Πρώτη]]. Όμως, σε αντάλλαγμα της ευεργεσίας πέτυχε να έχει λόγο η οικογένειά του στο διορισμό του ηγουμένου.


Στο κιόσκι της Καμαριώτισσας έγιναν πολλές συνάξεις [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικών]], στα χρόνια της προετοιμασίας της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του εικοσιένα]], με συνέπεια η οικογένεια Υψηλάντη να στερηθεί την Καμαριώτισσα, την επιστασία της οποία ανέλαβε το [[Οικουμενικό Πατριαρχείο]].
Στο κιόσκι της Καμαριώτισσας έγιναν πολλές συνάξεις [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικών]], στα χρόνια της προετοιμασίας της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του εικοσιένα]], με συνέπεια η οικογένεια Υψηλάντη να στερηθεί την Καμαριώτισσα, την επιστασία της οποία ανέλαβε το [[Οικουμενικό Πατριαρχείο]].
Γραμμή 15: Γραμμή 15:
Από το [[1831]] στη μονή στεγάστηκε το Ελληνικό Φροντιστήριο, σχολή που ίδρυσαν δεκαπέντε [[Έλληνες]] έμποροι με τη συνδρομή του [[Κωνστάντιος Α΄|πατριάρχη Κωνστάντιου Α΄]]. Η «''Ελληνεμπορική Σχολή''», όπως έμεινε γνωστή, λειτούργησε ως τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Άλλωστε το [[1905]] είχε υποστεί ζημιές από πυρκαγιά.
Από το [[1831]] στη μονή στεγάστηκε το Ελληνικό Φροντιστήριο, σχολή που ίδρυσαν δεκαπέντε [[Έλληνες]] έμποροι με τη συνδρομή του [[Κωνστάντιος Α΄|πατριάρχη Κωνστάντιου Α΄]]. Η «''Ελληνεμπορική Σχολή''», όπως έμεινε γνωστή, λειτούργησε ως τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Άλλωστε το [[1905]] είχε υποστεί ζημιές από πυρκαγιά.


Το [[1916]] το κτίσμα κατέλαβε ετσιθελικά το υπουργείο Ναυτικών της [[Τουρκία|Τουρκίας]] για να στεγάσει ναυτική σχολή. Όμως, το πατριαρχείο κατάφερε να ανακτήσει τον έλεγχό της κι εγκατέστησε εκεί την «Εθνική Στέγη»: ορφανοτροφείο θηλέων προσφύγων της [[Μικρασιατική καταστροφή|μικρασιατικής καταστροφής]].
Το [[1916]] το κτίσμα κατέλαβε ετσιθελικά το υπουργείο Ναυτικών της [[Τουρκία]]ς για να στεγάσει ναυτική σχολή. Όμως, το πατριαρχείο κατάφερε να ανακτήσει τον έλεγχό της κι εγκατέστησε εκεί την «Εθνική Στέγη»: ορφανοτροφείο θηλέων προσφύγων της [[Μικρασιατική καταστροφή|μικρασιατικής καταστροφής]].


Τελικά, το [[1942]] το Υπουργείο Ναυτικών κατέλαβε και πάλι τα κτίρια, αυτή τη φορά οριστικά, δημιουργώντας εκεί ναυτική ακαδημία. Τα κειμήλια της μονής, το τέμπλο και οι εικόνες μεταφέρθηκαν είτε στη [[Μονή Αγίας Τριάδας Χάλκης|μονή Αγίας Τριάδας]], είτε στο πατριαρχείο. Ο ναός της Θεοτόκου μετατράπηκε σε αποθήκη.
Τελικά, το [[1942]] το Υπουργείο Ναυτικών κατέλαβε και πάλι τα κτίρια, αυτή τη φορά οριστικά, δημιουργώντας εκεί ναυτική ακαδημία. Τα κειμήλια της μονής, το τέμπλο και οι εικόνες μεταφέρθηκαν είτε στη [[Μονή Αγίας Τριάδας Χάλκης|μονή Αγίας Τριάδας]], είτε στο πατριαρχείο. Ο ναός της Θεοτόκου μετατράπηκε σε αποθήκη.
Γραμμή 21: Γραμμή 21:
Στη μονή ήταν θαμμένοι πολλοί Οικουμενικοί Πατριάρχες.
Στη μονή ήταν θαμμένοι πολλοί Οικουμενικοί Πατριάρχες.


== Πηγή ==
== Πηγές ==
* Ακύλα Μήλλα, «Πριγκηπόνησα», εκδ. ΤΑ ΝΕΑ, 2008.
* Ακύλα Μήλλα, «Πριγκηπόνησα», εκδ. ΤΑ ΝΕΑ, 2008.


Έκδοση από την 18:38, 6 Νοεμβρίου 2021

 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|24|04|2024}}


Μονή Καμαριώτισσας
Είδοςμοναστήρι
ΘρήσκευμαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Διοικητική υπαγωγήΠριγκηπόννησα
ΧώραΟθωμανική Αυτοκρατορία
Έναρξη κατασκευής11ος αιώνας
δεδομένα (π)

Η Μονή Καμαριώτισσας ήταν η δεύτερη, και οπωσδήποτε ιστορικά σημαντικότερη, μονή της Χάλκης.

Η μονή ήταν κτισμένη σε ένα διάσελο ανάμεσα σε δύο πευκόφυτους λόφους. Η απόκεντρη αυτή περιοχή είχε προσελκύσει από τα πρώτα βυζαντινά χρόνια μεμονωμένους αναχωρητές που ζούσαν είτε σε σκηνές (σκηνίτες) είτε σε μικρά κελιά, ακόμα και πάνω σε δέντρα κάποιοι. Οι μοναχοί αυτοί κάποια στιγμή συγκρότησαν ένα κοινόβιο. Αυτό συνέβη μάλλον τον 11ο αιώνα, όπως προκύπτει από τη μελέτη της σωζόμενης τοιχοποιίας.

Στη θέση του κοινόβιου, το 15ο αιώνα ο αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος ανέγειρε ναό και μονή του Προδρόμου. Τελικά, το συγκρότημα αυτό έμεινε γνωστό ως «Μονή της Θεοτόκου Καμαριώτισσας» από ένα μικρό ναό της Θεοτόκου, του οποίου η καμπάνα ήταν κρεμασμένη σε μια πετρόκτιστη καμάρα. Ο ναΐσκος συνδέεται με την πριγκίπισσα Μαρία Κομνηνή Παλαιολογίνα, κόρη του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας. Οι κάτοικοι αποκαλούσαν τη μονή και «Κουμαριώτισσα», από τις πολλές κουμαριές που την περιστοίχιζαν.

Το 1672 κάηκε η στέγη του ναού του Προδρόμου. Ανακαινιστής της μονής υπήρξε ο Νικούσιος Παναγιωτάκης, μεγάλος δραγουμάνος της Υψηλής Πύλης.

Το 1796 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ηγεμόνας της Βλαχίας, ανοικοδόμησε ριζικά το μοναστήρι, το οποίο είχε περιπέσει σε άθλια κατάσταση. Στην ανοικοδόμηση είχαν συνεισφέρει επίσης ο Πατριάρχης Παΐσιος Β΄ και η κεντήστρα Μαριώρα. Ο Υψηλάντης προίκισε τη μονή με πλούσια μετόχια στο Βουκουρέστι και στη νήσο Πρώτη. Όμως, σε αντάλλαγμα της ευεργεσίας πέτυχε να έχει λόγο η οικογένειά του στο διορισμό του ηγουμένου.

Στο κιόσκι της Καμαριώτισσας έγιναν πολλές συνάξεις Φιλικών, στα χρόνια της προετοιμασίας της επανάστασης του εικοσιένα, με συνέπεια η οικογένεια Υψηλάντη να στερηθεί την Καμαριώτισσα, την επιστασία της οποία ανέλαβε το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Από το 1831 στη μονή στεγάστηκε το Ελληνικό Φροντιστήριο, σχολή που ίδρυσαν δεκαπέντε Έλληνες έμποροι με τη συνδρομή του πατριάρχη Κωνστάντιου Α΄. Η «Ελληνεμπορική Σχολή», όπως έμεινε γνωστή, λειτούργησε ως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Άλλωστε το 1905 είχε υποστεί ζημιές από πυρκαγιά.

Το 1916 το κτίσμα κατέλαβε ετσιθελικά το υπουργείο Ναυτικών της Τουρκίας για να στεγάσει ναυτική σχολή. Όμως, το πατριαρχείο κατάφερε να ανακτήσει τον έλεγχό της κι εγκατέστησε εκεί την «Εθνική Στέγη»: ορφανοτροφείο θηλέων προσφύγων της μικρασιατικής καταστροφής.

Τελικά, το 1942 το Υπουργείο Ναυτικών κατέλαβε και πάλι τα κτίρια, αυτή τη φορά οριστικά, δημιουργώντας εκεί ναυτική ακαδημία. Τα κειμήλια της μονής, το τέμπλο και οι εικόνες μεταφέρθηκαν είτε στη μονή Αγίας Τριάδας, είτε στο πατριαρχείο. Ο ναός της Θεοτόκου μετατράπηκε σε αποθήκη.

Στη μονή ήταν θαμμένοι πολλοί Οικουμενικοί Πατριάρχες.

Πηγές

  • Ακύλα Μήλλα, «Πριγκηπόνησα», εκδ. ΤΑ ΝΕΑ, 2008.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μονή_Καμαριώτισσας&oldid=9125526"