Οντ Χάσελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
→‎Εξωτερικοί σύνδεσμοι: Μεταφορά σε "Σημειώσεις ιστορικού"
Γραμμή 49: Γραμμή 49:
* Hassel's Nobel Lecture [http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1969/hassel-lecture.pdf «Structural Aspects of Interatomic Charge-Transfer Bonding»], η διάλεξή του κατά την απονομή του Βραβείου Nobel
* Hassel's Nobel Lecture [http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1969/hassel-lecture.pdf «Structural Aspects of Interatomic Charge-Transfer Bonding»], η διάλεξή του κατά την απονομή του Βραβείου Nobel


{{Βραβείο Νόμπελ Χημείας Νικητές (1951–1975)}}
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Odd Hassel}}


{{Βραβείο Νόμπελ Χημείας Νικητές (1951–1975)}}
{{Authority control}}
{{Authority control}}


{{DEFAULTSORT:Χασελ, Οντ}}
{{DEFAULTSORT:Χασελ, Οντ}}
[[Κατηγορία:Νορβηγοί χημικοί]]
[[Κατηγορία:Νορβηγοί χημικοί]]

Έκδοση από την 11:58, 21 Οκτωβρίου 2021

Οντ Χάσελ
Γέννηση17 Μαΐου 1897
Όσλο, Νορβηγία
Θάνατος11 Μαΐου 1981 (83 ετών)
Όσλο, Νορβηγία
ΕθνικότηταΝορβηγία Νορβηγία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Όσλο
ΣύζυγοςΔεν παντρεύτηκε
ΓονείςErnst August Hassel
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Χημείας (1969)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΦυσικοχημεία
Αξίωμακαθηγητής πανεπιστημίου
ΙδιότηταΦυσικοχημικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Όσλο

Ο Οντ Χάσελ (Odd Hassel, 17 Μαΐου 1897 - 11 Μαΐου 1981) ήταν Νορβηγός φυσικοχημικός, που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1969.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Οντ Χάσελ γεννήθηκε στη Χριστιανία, το σημερινό Όσλο. Γονείς του ήταν ο ιατρός γυναικολόγος Ερνστ Χάσελ και η Ματίλντε Κλάβενες (Mathilde Klaveness). Το 1915 ο Οντ εισάχθηκε στο πανεπιστήμιο της πόλης, όπου σπούδασε φυσικομαθηματικά και χημεία, αποφοιτώντας το 1920. Μετά από ένα έτος ανάπαυλας, πήγε στο Μόναχο της Γερμανίας για να εργασθεί στο εργαστήριο του Καθηγητή Καζιμίρ Φάγιανς[1]. Οι έρευνές του εκεί οδήγησαν στην ανίχνευση δεικτών απορροφήσεως. Στη συνέχεια, εγκαθιστάμενος στο Βερολίνο, εργάσθηκε στο Ινστιτούτο Κάιζερ Γουλιέλμου, όπου άρχισε να ερευνά θέματα στην κρυσταλλογραφία ακτίνων X[2]. Προχώρησε στην έρευνά του με μία υποτροφία του Ιδρύματος Ροκφέλερ, που την εξασφάλισε με τη βοήθεια του Φριτς Χάμπερ. Το 1924 πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και μετά επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, όπου πέρασε την υπόλοιπη σταδιοδρομία του, εκλεγόμενος καθηγητής το 1934.[3]

Το έργο του διακόπηκε τον Οκτώβριο του 1943, όταν μαζί με άλλους εργαζόμενους στο πανεπιστήμιο συνελήφθη και παραδόθηκε στις γερμανικές αρχές κατοχής. Πέρασε το επόμενο διάστημα σε αρκετά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, μέχρι που απελευθερώθηκε τον Νοέμβριο του 1944.[4]

Εκτός από το Βραβείο Νόμπελ Χημείας, το οποίο μοιράσθηκε με τον Βρετανό Ντέρεκ Μπάρτον, ο Χάσελ τιμήθηκε το 1964 με το Μετάλλιο Γκούλντμπεργκ-Βάαγκε από τη Νορβηγική Χημική Εταιρεία και με το Μετάλλιο Γκούνερους από τη Βασιλική Νορβηγική Εταιρεία Επιστημών και Γραμμάτων. Μία ετήσια διάλεξη που φέρει το όνομά του δίνεται στο Πανεπιστήμιο του Όσλο.

Οι έρευνές του

Ο Χάσελ ερεύνησε αρχικώς θέματα της ανόργανης χημείας, αλλά από το 1930 και μετά οι έρευνές του επικεντρώθηκαν σε προβλήματα που συνδέονται με τη μοριακή δομή, ιδίως του κυκλοεξανίου και των πααγώγων του. Γνώρισε στη νορβηγική επιστημονική κοινότητα τις έννοιες των ηλεκτρικών διπολικών ροπών και της περιθλάσεως των ηλεκτρονίων. Είναι περισσότερο γνωστός για τη θεμελίωση της τριδιάστατης φύσεως της μοριακής γεωμετρίας. Επικέντρωσε τις έρευνές του πάνω στα δακτυλιοειδή μόρια του άνθρακα, τα οποία υποπτεύθηκε ότι απλώνονταν στις τρεις διαστάσεις και δεν ήταν επίπεδα όπως πιστευόταν ως τότε. Χρησιμοποιώντας τον αριθμό των χημικών δεσμών ανάμεσα στα άτομα άνθρακα και υδρογόνου, ο Χάσελ απέδειξε ότι ήταν αδύνατο τα μόρια να υπάρχουν μόνο σε ένα επίπεδο. Αυτή η ανακάλυψη οδήγησε και στη βράβευσή του με το Νόμπελ, για τις συνεισφορές του «στην ανάπτυξη της έννοιας της διαμόρφωσης (τριτοταγούς δομής των μορίων)».

Παραπομπές

  1. Candid Science III: More Conversations with Famous Chemists, Istvan Hargittai, Magdolna Hargittai, Imperial College Press, 2003.
  2. Odd Hassel biography bookrags.com
  3. Odd Hassel - The Nobel Prize in Chemistry 1969, nobelprize.org
  4. Ottosen, Kristian, επιμ. (2004). Nordmenn i fangenskap 1940–1945 (στα Νορβηγικά) (2η έκδοση). Όσλο: Universitetsforlaget. σελ. 289. ISBN 82-15-00288-9. 

Βιβλιογραφία

  • Oakes, E. (2002). A to Z of Chemists. Facts on File Science library : Notable scientists. Νέα Υόρκη: VB Hermitage. ISBN 0-8160-4579-8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι