Εθνική Βιβλιοθήκη της Πορτογαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 33: | Γραμμή 33: | ||
Η ανάπτυξη των συλλογών και η ανάγκη για κατάλληλες συνθήκες για την διατήρηση των πλούσιων τεκμηρίων της Βιβλιοθήκης κατέστησε απαραίτητη την κατασκευή ενός ειδικά σχεδιασμένου κτιρίου που θα παρείχε στη μεγαλύτερη πορτογαλική βιβλιογραφική μία πραγματική εστία. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1958, με ένα σχέδιο του αρχιτέκτονα Porfírio Pardal Monteiro, και η βιβλιοθήκη μεταφέρθηκε στο νέο κτίριο στην περιοχή Campo Grande το 1969. |
Η ανάπτυξη των συλλογών και η ανάγκη για κατάλληλες συνθήκες για την διατήρηση των πλούσιων τεκμηρίων της Βιβλιοθήκης κατέστησε απαραίτητη την κατασκευή ενός ειδικά σχεδιασμένου κτιρίου που θα παρείχε στη μεγαλύτερη πορτογαλική βιβλιογραφική μία πραγματική εστία. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1958, με ένα σχέδιο του αρχιτέκτονα Porfírio Pardal Monteiro, και η βιβλιοθήκη μεταφέρθηκε στο νέο κτίριο στην περιοχή Campo Grande το 1969. |
||
Η διαδικασία μηχανογράφησης της βιβλιοθήκης ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, παράλληλα με ένα μεγαλύτερο έργο για την υποστήριξη όλων των βιβλιοθηκών στην Πορτογαλία, το οποίο οδήγησε στη δημιουργία της εθνικής βιβλιογραφικής βάσης δεδομένων - PORBASE. Την ίδια στιγμή που προσαρμόζεται στη διαδικασία της τεχνολογικής εξέλιξης, οι συλλογές της Βιβλιοθήκης εμπλουτίζονται συνεχώς. |
Η διαδικασία μηχανογράφησης της βιβλιοθήκης ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, παράλληλα με ένα μεγαλύτερο έργο για την υποστήριξη όλων των βιβλιοθηκών στην Πορτογαλία, το οποίο οδήγησε στη δημιουργία της εθνικής βιβλιογραφικής βάσης δεδομένων - PORBASE<ref>{{Cite web|url=https://porbase.bnportugal.gov.pt/ipac20/ipac.jsp?profile=|title=PORBASE - Base Nacional de Dados Bibliográficos|website=porbase.bnportugal.gov.pt|accessdate=2021-10-15}}</ref>. Την ίδια στιγμή που προσαρμόζεται στη διαδικασία της τεχνολογικής εξέλιξης, οι συλλογές της Βιβλιοθήκης εμπλουτίζονται συνεχώς. |
||
Ιδιαίτερη σημασία είχε η δημιουργία ενός αρχείου προσωπικών κειμένων των συγγραφέων, επίσης πολλές σημαντικές πρωτοβουλίες αναλήφθηκαν όσον αφορά την τυποποίηση των τεχνικών βιβλιοθήκης και πληροφόρησης, την προστασία και τη διατήρηση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων. |
Ιδιαίτερη σημασία είχε η δημιουργία ενός αρχείου προσωπικών κειμένων των συγγραφέων, επίσης πολλές σημαντικές πρωτοβουλίες αναλήφθηκαν όσον αφορά την τυποποίηση των τεχνικών βιβλιοθήκης και πληροφόρησης, την προστασία και τη διατήρηση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων. |
||
Έκδοση από την 02:52, 15 Οκτωβρίου 2021
 | |
 Εθνική Βιβλιοθήκη της Πορτογαλίας | |
| Ίδρυση | 1796 |
|---|---|
| Τοποθεσία | Πορτογαλία, Λισαβόνα |
| Συντεταγμένες | 38°45′4.17″N 9°9′7.89″W / 38.7511583°N 9.1521917°W |
| Συλλογή | |
| Μέγεθος | 3 εκατομμύρια τεκμήρια |
| Πρόσβαση και χρήση | |
| Επισκέπτες | 564 657 (Λισαβόνα)[1] |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Διευθυντής | Inês Cordeiro |
| Ιστότοπος | www.bnportugal.gov.pt |
Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Πορτογαλίας (Πορτογαλικά: Biblioteca Nacional de Portugal) είναι η εθνική βιβλιοθήκη της Πορτογαλίας της Λισαβόνας. Η Εθνική Βιβλιοθήκη συλλέγει όλα τα έργα που δημοσιεύονται στην πορτογαλική επικράτεια, μέσω μιας πολιτικής νόμιμης κατάθεσης [2], στην οποία προστίθεται μία πολιτική απόκτησης έργων που θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά για την Βιβλιογραφική ή πολιτιστική αξία τους.
Ιστορία
Η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε με διάταγμα της 29ης Φεβρουαρίου 1796 [4], με την ονομασία Βασιλική Δημόσια Βιβλιοθήκη της Αυλής (στα πορτογαλικά: Real Biblioteca Pública da Corte). Ο σκοπός της βιβλιοθήκης ήταν να επιτρέψει στο ευρύ κοινό να έχει πρόσβαση στις συλλογές της αυλής, αντίθετα προς την τάση της εποχής όπου μόνο οι λόγιοι και οι σοφοί μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε θησαυρούς, χειρόγραφα, πίνακες ζωγραφικής και βιβλία της βασιλικής αυλής.
Στην αυγή της νίκης των φιλελεύθερων μετά τον πορτογαλικό εμφύλιο και την κατάργηση των θρησκευτικών τάξεων (1834), το ίδρυμα μετονομάστηκε σε Εθνική Βιβλιοθήκη της Λισαβόνας και του ανατέθηκε επίσημα το σύνολο ή μέρος των βιβλιοθηκών πολλών μοναστηριών και μονών. Η άφιξη αυτών των μεγάλων συλλογών κατέστησε απαραίτητη τη μετάβαση σε μεγαλύτερους χώρους και η επιλογή στράφηκε στη μονή του São Francisco.
Κατά τη διάρκεια των 130 και πλέον ετών δραστηριότητας στην περιοχή Chiado της Λισαβόνας, Η BNL γνώρισε περιόδους εκσυγχρονισμού και εμπλουτισμού και περιόδους λήθαργου . Ιδιαίτερα με τις προσπάθειες που έγιναν τον 19ο αιώνα για την απορρόφηση των συλλογών των καταργημένων θρησκευτικών ιδρυμάτων, τη διοργάνωση βιβλιογραφικών εκθέσεων και τη δημοσίευση καταλόγων διαφόρων συλλογών.
Με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας (1910) ακολούθησε η κατάργηση θρησκευτικών ιδρυμάτων. Μεταξύ 1920 και 1926, τη BNL γνώρισε μια φάση κατά την οποία έκανε ένα μεγάλο άλμα στον τομέα της βιβλιοθηκονομίας και των επιστημών της πληροφορίας και επωφελήθηκε από μια ακμάζουσα πολιτιστική ζωή, που προωθήθηκε από τη λεγόμενη «Ομάδα Βιβλιοθηκών».
Η ανάπτυξη των συλλογών και η ανάγκη για κατάλληλες συνθήκες για την διατήρηση των πλούσιων τεκμηρίων της Βιβλιοθήκης κατέστησε απαραίτητη την κατασκευή ενός ειδικά σχεδιασμένου κτιρίου που θα παρείχε στη μεγαλύτερη πορτογαλική βιβλιογραφική μία πραγματική εστία. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1958, με ένα σχέδιο του αρχιτέκτονα Porfírio Pardal Monteiro, και η βιβλιοθήκη μεταφέρθηκε στο νέο κτίριο στην περιοχή Campo Grande το 1969.
Η διαδικασία μηχανογράφησης της βιβλιοθήκης ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, παράλληλα με ένα μεγαλύτερο έργο για την υποστήριξη όλων των βιβλιοθηκών στην Πορτογαλία, το οποίο οδήγησε στη δημιουργία της εθνικής βιβλιογραφικής βάσης δεδομένων - PORBASE[5]. Την ίδια στιγμή που προσαρμόζεται στη διαδικασία της τεχνολογικής εξέλιξης, οι συλλογές της Βιβλιοθήκης εμπλουτίζονται συνεχώς.
Ιδιαίτερη σημασία είχε η δημιουργία ενός αρχείου προσωπικών κειμένων των συγγραφέων, επίσης πολλές σημαντικές πρωτοβουλίες αναλήφθηκαν όσον αφορά την τυποποίηση των τεχνικών βιβλιοθήκης και πληροφόρησης, την προστασία και τη διατήρηση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων.
Στις αρχές του 21ου αι. η Βιβλιοθήκη ακολούθησε τη διεθνή τάση προς την ψηφιοποίηση των βιβλιογραφικών συλλογών, με τη ίδρυση της Εθνικής Ψηφιακής Βιβλιοθήκης (Biblioteca Nacional Digital (BND), η οποία αναπτύσσεται συνεχώς και λειτουργεί σε στενή συνεργασία με άλλες εγκαταστάσεις.
Με την συμπλήρωση των 200 ετών ύπαρξης το 2007 το Ίδρυμα μετονομάστηκε σε Εθνική Βιβλιοθήκη της Πορτογαλίας (BNP) και ξεκίνησε μια διαδικασία αναδιάρθρωσης που επιδιώκει να βοηθήσει τόσο στον εμπλουτισμό όσο και στη δημοσιοποίηση της βιβλιογραφικής κληρονομιάς του έθνους και στον εκσυγχρονισμό, τον εξορθολογισμό και τη βελτίωση της επιχειρήσεων. με τρόπο που εξυπηρετεί το κοινό, την επαγγελματική κοινότητα, τους εκδότες και τους βιβλιοπώλες.
Αποστολή και δραστηριότητες
Η αποστολή της BNP είναι να συλλέγει, να επεξεργάζεται και να διατηρεί την πορτογαλική κληρονομιά αρχείων, συμπεριλαμβανομένων αρχείων στα πορτογαλικά που αφορούν την Πορτογαλία, ανεξάρτητα από τη μορφή ή το Μέσο τους. Είναι επίσης υπεύθυνη για τη μελέτη και τη διάδοση αυτής της κληρονομιάς και τη διασφάλιση των συνθηκών που χρειάζονται οι άνθρωποι για να την απολαύσουν, καθώς και την κατάταξη και την απογραφή της βιβλιογραφικής κληρονομιάς του έθνους.
Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό που καθορίζεται στον οργανικό νόμο που διέπει τη BNP, η Βιβλιοθήκη συνεχίζει να επιδιώκει την ουσία των θεμελιωδών σκοπών και στόχων για τους οποίους ιδρύθηκε το 1796, αλλά είναι επίσης υπεύθυνη για την παροχή ποικίλων υπηρεσιών, τόσο για τον πορτογαλικό πολιτισμό όσο και στο ευρύ κοινό - μεταξύ άλλων μέσω του διαδικτυακού καταλόγου των συλλογών και της Εθνικής Ψηφιακής Βιβλιοθήκης - και σε επαγγελματίες στον τομέα της έκδοσης και της πληροφόρησης και της τεκμηρίωσης.
Για το σκοπό αυτό, η BNP ενεργεί ως η Εθνική Βιβλιογραφική Υπηρεσία, η οποία είναι υπεύθυνη για την υποχρεωτική νόμιμη κατάθεση των δημοσιεύσεων και των υπηρεσιών ISSN, ISMN και CIP (Καταλογογράφηση πριν από τη δημοσίευση) της χώρας, την καταχώριση και τη διάδοση της πορτογαλικής εθνικής βιβλιογραφίας, και τον συντονισμό και τη διαχείριση της PORBASE (εθνικής βιβλιογραφικής βάσης δεδομένων). Από την άποψη αυτή, έχει επίσης αναλάβει μια σειρά δράσεων που συμβάλλουν στην προώθηση της επαγγελματικής ανάπτυξης των βιβλιοθηκών, σε συνδυασμό με τον ρόλο της ως φορέα που είναι υπεύθυνος για τα εθνικά πρότυπα σχετικά με την τεκμηρίωση και τις πληροφορίες στην Πορτογαλία.
Η προστασία και η ενίσχυση της βιβλιογραφικής κληρονομιάς της χώρας είναι δύο άλλες θεμελιώδεις πτυχές της αποστολής της BNP, στον διπλό ρόλο της ως οντότητας που είναι υπεύθυνη για τη διατήρηση και τον έλεγχο αυτής της κληρονομιάς και ως φύλακας της μεγαλύτερης συλλογής βιβλιογραφικών θησαυρών της Πορτογαλίας. Είναι επίσης υπεύθυνη για τη μελέτη και την δημοσίευση στην Πορτογαλία και στο εξωτερικό, και αυτό γίνεται μέσω μιας σειράς έργων που περιλαμβάνουν διοργανική συνεργασία, εκθέσεις, ερευνητικές δραστηριότητες και δημοσιεύσεις.
Συλλογές
Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Πορτογαλίας είναι η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη της χώρας και ένα έγκριτο ίδρυμα στην πολιτιστική σκηνή. Συλλέγει, επεξεργάζεται και διατηρεί τη βιβλιογραφική κληρονομιά του έθνους και την καθιστά διαθέσιμη στην πνευματική και επιστημονική κοινότητα.
Η Βιβλιοθήκη διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία συλλογών που αποτελούν πηγή τεκμηρίωσης από όλες τις εποχές,, όλους τους τύπους και για όλα τα θέματα. Ο συνδυασμός νόμιμης κατάθεσης, αποκτήσεων και δωρεών έχει ως αποτέλεσμα την συνεχόμενη εξέλιξη της κληρονομιάς . Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα πορτογαλικά έργα.
Γενική Συλλογή
Η Γενική Συλλογή είναι η μεγαλύτερη της BNP, με πάνω από 3 εκατομμύρια τεκμήρια [6], τα περισσότερα εκ των οποίων είναι πορτογαλικές εκδόσεις. Καλύπτει την περίοδο από τον 16ο έως τον 21ο αιώνα. Με αφετηρία τις συλλογές της Βιβλιοθήκης του Βασιλικού Συμβουλίου Λογοκρισίας και τις βιβλιοθήκες των Μονών που καταργήθηκαν το 1834, η συλλογή χωρίζεται σε τμήματα μονογραφιών με κύριο θέμα, μια σειρά ειδικών συλλογών που κληροδοτήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, και μια τεράστια συλλογή 50.000 πορτογαλικών περιοδικών τίτλων και περίπου 240 ξένων. Η Γενική Συλλογή περιέχει συστηματικά όλα όσα έχουν εκδοθεί στην Πορτογαλία και έχουν παρασχεθεί στη Βιβλιοθήκη με το σύστημα νομικής κατάθεσης από το 1931. Περιλαμβάνει επίσης διατριβές και άλλα ακαδημαϊκά έργα που παράγονται σε πορτογαλικά πανεπιστήμια, τα οποία υπόκεινται επίσης σε υποχρεωτική κατάθεση από το 1986.
Σπάνια βιβλία και χειρόγραφα
.png)
Οι διάφορες συλλογές που γενικά αποκαλούνται «σπάνια βιβλία και χειρόγραφα» περιλαμβάνουν τα πιο πολύτιμα και σημαντικά περιουσιακά στοιχεία της BNP. Η συλλογή χειρογράφων αποτελείται σήμερα από έξι συλλογές, με έντυπα βιβλιοθήκης και αρχείου διαφόρων ειδών και τύπων και διαφορετικής προέλευσης, από τον 12ο αιώνα μέχρι σήμερα. Η παγκόσμια συλλογή περιέχει συνολικά 15.000 κωδικούς και 36.000 διάφορα χειρόγραφα.. Η συλλογή των Σπάνιων Τυπωμένων Βιβλίων αποτελείται από μια επιλογή έργων των οποίων η σπανιότητα, η χρονολογία, ή τα εκδοτικά χαρακτηριστικά τους χάρισαν μια θέση στο " Πολύτιμο αποθεματικό" των τυπωμένων βιβλίων της BNP, η οποία διαθέτει πάνω από 30.000 αντίτυπα. Υπάρχουν δύο κύρια τμήματα, τα οποία χωρίζονται ανάλογα με την χρονολογία: έως 1500 (Αρχέτυπα) και τυπωμένα από το 1501 (Σπάνια βιβλία). Υπάρχει επίσης μια σειρά άλλων συλλογών, που ομαδοποιήθηκαν με βάση διάφορα κριτήρια, όπως θέμα, τυπογραφία ή ειδικά χαρακτηριστικά. Τα ιστορικά αρχεία περιέχουν αρχειακό υλικό από διάφορες πηγές, με έμφαση στα προσωπικά και οικογενειακά αρχεία. Τα παλαιότερα αρχεία χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα. Συνολικά, υπάρχουν περίπου 466 ξεχωριστές συλλογές (ή τμήματα συλλογών). Τα ιστορικά αρχεία της BNP συμπεριλαμβάνονται σ' αυτές τις συλλογές . Το Αρχείο Σύγχρονου Πορτογαλικού Πολιτισμού (ACPC) φιλοξενεί σήμερα τις συλλογές προσωπικών αρχείων 148 συγγραφέων και άλλων προσωπικοτήτων του 19ου και του 20ού αιώνα. Τα σημαντικότερα ονόματα είναι οι: Fernando Pessoa, Eça de Queirós, Camilo Castelo Branco, Camilo Pessanha, Antero de Quental, Oliveira Martins, Jaime Cortesão, Raul Proença, Vitorino Nemésio, Vergílio Ferreira και José Saramago, μεταξύ άλλων.
Συλλογή Χαρτογραφίας
Η συλλογή Χαρτογραφίας περιέχει περίπου 6.800 τίτλους που αποτελούνται από έντυπους και χειρόγραφους άτλαντες, χάρτες και σχέδια που παράγονται και / ή δημοσιεύονται από τον 16ο αιώνα. Αν και η συλλογή περιλαμβάνει χαρτογραφικές αναπαραστάσεις από όλα τα μέρη του κόσμου, η πλειοψηφία των αντικείμενων αντιπροσωπεύει την Πορτογαλία και τους παλιούς υπερπόντιους τομείς της.
Εικονογραφικές συλλογές
Οι εικονογραφικές συλλογές περιέχουν περίπου 117.000 εικόνες σε χαρτί και αποτελούν εξειδικευμένο τμήμα της Βιβλιοθήκης από το 1976. Αρχικά αποτελούνταν από τρεις αρχικές συλλογές που ανήκαν στο Τμήμα Σπανίων Βιβλίων και Χειρογράφων (σφραγίδες, σχέδια και θρησκευτικές εικόνες), αλλά ήταν οργανωμένη ως ξεχωριστή συλλογή όταν η Βιβλιοθήκη συνειδητοποίησε πλήρως τη σημασία τους για τη μελέτη της ιστορίας, της κοινωνιολογίας, της τέχνης κ.λπ., και αναγνώρισε την αξία της κληρονομιάς τους.
Εικονογραφικές συλλογές
Η μουσική συλλογή της BNP είναι μία από τις σημαντικότερες στην Πορτογαλία και είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για ιστορικές και μουσικολογικές έρευνες. Περιέχει περισσότερα από 50.000 αντικείμενα που κυμαίνονται από τον 12ο έως τον 20ό αιώνα, τα περισσότερα από τα οποία κατασκευάστηκαν στην Πορτογαλία. Εκτός από τυπωμένες και χειρόγραφες παρτιτούρες, προσφέρει βιβλία και περιοδικά με μουσικά θέματα, βιβλιαράκια, προγράμματα, αφίσες, φωτογραφίες, μία ποικιλία προσωπικών και θεσμικών αρχείων και άλλο υλικό που σχετίζεται με τη μουσική παραγωγή και μουσικές ηχογραφήσεις.
Ανάγνωση για άτομα με προβλήματα όρασης
Η υπηρεσία ανάγνωσης για άτομα με προβλήματα όρασης διατηρεί και παράγει έργα σε μπράιγ και ηχογραφημένα βιβλία από το 1969. Η υπηρεσία χρησιμοποιεί χαρτί, κασέτες και ψηφιακές μορφές. Διαθέτει περισσότερα από 7.000 στοιχεία σε γραφή Μπράιγ, συμπεριλαμβανομένων 4.000 μουσικών έργων και 1.575 τίτλους ήχου.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Δείτε επίσης
Παραπομπές
- ↑ «UMA POPULAÇÃO QUE SE URBANIZA, Uma avaliação recente - Cidades, 2004». Instituto Geográfico Português. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2010.
- ↑ «Legal Deposit». www.bnportugal.pt. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2011.
- ↑ Pereira, José Esteves (2017-01-01). «O “enciclopedismo” de António Ribeiro dos Santos (1745-1818)» (στα pt). Cultura. Revista de História e Teoria das Ideias (vol. 36): 103–120. doi:. ISSN 0870-4546. https://journals.openedition.org/cultura/3687.
- ↑ As Real Biblioteca Pública da Corte (Royal Public Library of the Court)
- ↑ «PORBASE - Base Nacional de Dados Bibliográficos». porbase.bnportugal.gov.pt. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «General collection». www.bnportugal.pt. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2011.