Ψήφισμα για την ενότητα του Κόμματος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ προστέθηκε η Κατηγορία:1921 (με το HotCat) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{συγχώνευση|10ο Συνέδριο Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης}} |
|||
Το '''Ψήφισμα για την Ενότητα του Κόμματος''' ήταν πρόταση ψηφίσματος του [[Βλαντιμίρ Λένιν]] που κατατέθηκε, συζητήθηκε και υπερψηφίστηκε κατά τη διάρκεια του 10ου συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας (μπ.), τον Μάρτιο του [[1921]].<ref>https://www.marxists.org/archive/lenin/works/1921/10thcong/index.htm</ref> Η απόφαση αφορούσε την απαγόρευση των φραξιών μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα, και επιβλήθηκε λόγω των ιδιαιτέρων συνθηκών της εποχής. (τέλος Εμφυλίου πολέμου - αντεπανάσταση της Κροστάνδης) |
Το '''Ψήφισμα για την Ενότητα του Κόμματος''' ήταν πρόταση ψηφίσματος του [[Βλαντιμίρ Λένιν]] που κατατέθηκε, συζητήθηκε και υπερψηφίστηκε κατά τη διάρκεια του 10ου συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας (μπ.), τον Μάρτιο του [[1921]].<ref>https://www.marxists.org/archive/lenin/works/1921/10thcong/index.htm</ref> Η απόφαση αφορούσε την απαγόρευση των φραξιών μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα, και επιβλήθηκε λόγω των ιδιαιτέρων συνθηκών της εποχής. (τέλος Εμφυλίου πολέμου - αντεπανάσταση της Κροστάνδης) |
||
Έκδοση από την 18:36, 7 Οκτωβρίου 2021
 |
Έχει προταθεί αυτό το λήμμα ή τμήμα αυτού του λήμματος, να συγχωνευθεί με το 10ο Συνέδριο Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης. (Σχολιάστε) |
Το Ψήφισμα για την Ενότητα του Κόμματος ήταν πρόταση ψηφίσματος του Βλαντιμίρ Λένιν που κατατέθηκε, συζητήθηκε και υπερψηφίστηκε κατά τη διάρκεια του 10ου συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας (μπ.), τον Μάρτιο του 1921.[1] Η απόφαση αφορούσε την απαγόρευση των φραξιών μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα, και επιβλήθηκε λόγω των ιδιαιτέρων συνθηκών της εποχής. (τέλος Εμφυλίου πολέμου - αντεπανάσταση της Κροστάνδης)
Συγκεκριμένα, ήδη από το 9ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1920 είχε ξεσπάσει έντονη διαφωνία για το ρόλο των συνδικάτων στην δικτατορία του προλεταριάτου κατά την εκβιομηχάνιση της χώρας. Η διαφωνία πήρε μεγάλες διαστάσεις, δημιουργώντας τρεις πολιτικές ομάδες που η κάθε μια κατέθεσε τη δική της πλατφόρμα θέσεων : η πλατφόρμα της Εργατικής Αντιπολίτευσης, η πλατφόρμα των Δέκα και η πλατφόρμα Τρότσκι - Μπουχάριν. [2]
Ο Λένιν τελειοποιώντας την ιδέα του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού , ζήτησε από τις αντιπολιτευόμενες ομάδες την συνέχιση της λειτουργίας τους ως δεξαμενές σκέψης, ή φιλοσοφικού προβληματισμού αλλά την παύση αντιπολιτευτικών ενεργειών.[3]
Οι ιδέες του Λένιν περί της οργάνωσης των κομμάτων ισχύουν σήμερα σε όλα τα αστικά κόμματα.