Μάχη της Ρεκάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 19: Γραμμή 19:
Η '''μάχη της Ρεκάς''' ([[Παρνασσίδα]] [[Φωκίδα]]ς, [[9 Σεπτεμβρίου]] [[1942]]), ήταν η πρώτη ένοπλη σύγκρουση που σημειώθηκε στην κατεχόμενη [[Ελλάδα]], μεταξύ ομάδας ανταρτών του [[Ε.Λ.Α.Σ.]] και [[Ιταλία|ιταλικού]] στρατιωτικού τμήματος. Το γεγονός αυτό, ουσιαστικά σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη της [[Εθνική Αντίσταση|ένοπλης πάλης]] του ελληνικού λαού για την αποτίναξη του ζυγού των ξένων κατακτητών. Πρωταγωνιστής της σύγκρουσης υπήρξε ο αρχικαπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ. [[Άρης Βελουχιώτης]], ο οποίος συνέλαβε την ιδέα να προκαλέσει ένα σημαντικό χτύπημα κατά των Ιταλών στην Ανατολική [[Στερεά Ελλάδα]], μετά την περιήγηση του ίδιου σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή προς διερεύνηση των συνθηκών που επικρατούσαν.
Η '''μάχη της Ρεκάς''' ([[Παρνασσίδα]] [[Φωκίδα]]ς, [[9 Σεπτεμβρίου]] [[1942]]), ήταν η πρώτη ένοπλη σύγκρουση που σημειώθηκε στην κατεχόμενη [[Ελλάδα]], μεταξύ ομάδας ανταρτών του [[Ε.Λ.Α.Σ.]] και [[Ιταλία|ιταλικού]] στρατιωτικού τμήματος. Το γεγονός αυτό, ουσιαστικά σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη της [[Εθνική Αντίσταση|ένοπλης πάλης]] του ελληνικού λαού για την αποτίναξη του ζυγού των ξένων κατακτητών. Πρωταγωνιστής της σύγκρουσης υπήρξε ο αρχικαπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ. [[Άρης Βελουχιώτης]], ο οποίος συνέλαβε την ιδέα να προκαλέσει ένα σημαντικό χτύπημα κατά των Ιταλών στην Ανατολική [[Στερεά Ελλάδα]], μετά την περιήγηση του ίδιου σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή προς διερεύνηση των συνθηκών που επικρατούσαν.


Οι Έλληνες αντάρτες, με επικεφαλής τον Άρη και υπαρχηγό τον μόνιμο αξιωματικό του ελληνικού στρατού, νεαρό τότε ανθυπολοχαγό [[Δημήτρης Δημητρίου (Νικηφόρος)|Δημ. Δημητρίου ("Νικηφόρο")]] είχαν μετακινηθεί στις [[8 Σεπτεμβρίου]] έως την κορυφή της [[Γκιώνα]]ς, όταν αντελήφθηκαν την παρουσία εχθρικής ομάδας 50 περίπου ανδρών, που προέρχονταν από την [[Άμφισσα]]. Οι Ιταλοί έσπευσαν να βρουν κατάλυμα σε μια χαράδρα της οροσειράς, στη θέση "Ρέκα" ή "Ρυκά", όπου και πέρασαν τη νύχτα. Έπειτα από νυκτερινή παρακολούθηση, οι αντάρτες τους χτύπησαν αιφνιδιαστικά το ξημέρωμα και η μάχη έληξε σύντομα, με νικητές τους άνδρες του Ε.Λ.Α.Σ. Όσοι Ιταλοί γλύτωσαν από τα πυρά (12 άνδρες με έναν ανθυπολοχαγό) συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Παρότι ο Άρης και οι σύντροφοί του αρχικά δεν είχαν σκοπό να τους πειράξουν αλλά επεδίωξαν να τους ανταλλάξουν με Έλληνες πολιτικούς κρατουμένους, τελικά τους πέρασαν από ανταρτοδικείο και τους εκτέλεσαν λίγες μέρες αργότερα. Ο απόηχος της μάχης υπήρξε ενθαρρυντικός και συνέβαλε στην εξύψωση του ηθικού των κατοίκων ολόκληρης της Στερεάς Ελλάδας. Υπήρξαν ωστόσο και δυσμενείς επιπτώσεις, όπως η πυρπόληση και ολοσχερής [[Καταστροφή του Προσηλίου Φωκίδας|καταστροφή του χωριού Προσήλιο]].
Οι Έλληνες αντάρτες, με επικεφαλής τον Άρη και υπαρχηγό τον μόνιμο αξιωματικό του ελληνικού στρατού, νεαρό τότε ανθυπολοχαγό [[Δημήτρης Δημητρίου (Νικηφόρος)|Δημ. Δημητρίου ("Νικηφόρο")]] είχαν μετακινηθεί στις [[8 Σεπτεμβρίου]] έως την κορυφή της [[Γκιώνα]]ς, όταν αντελήφθηκαν την παρουσία εχθρικής ομάδας 50 περίπου ανδρών, που προέρχονταν από την [[Άμφισσα]]. Οι Ιταλοί έσπευσαν να βρουν κατάλυμα σε μια χαράδρα της οροσειράς, στη θέση "Ρέκα" ή "Ρυκά", όπου και πέρασαν τη νύχτα. Έπειτα από νυκτερινή παρακολούθηση, οι αντάρτες τους χτύπησαν αιφνιδιαστικά το ξημέρωμα. Η μάχη έληξε σύντομα, με νικητές τους άνδρες του Ε.Λ.Α.Σ. Όσοι Ιταλοί γλύτωσαν από τα πυρά (12 άνδρες με έναν ανθυπολοχαγό) συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Παρότι ο Άρης και οι σύντροφοί του αρχικά δεν είχαν σκοπό να τους πειράξουν αλλά επεδίωξαν να τους ανταλλάξουν με Έλληνες πολιτικούς κρατουμένους, τελικά τους πέρασαν από ανταρτοδικείο και τους εκτέλεσαν λίγες μέρες αργότερα. Ο απόηχος της μάχης υπήρξε ενθαρρυντικός και συνέβαλε στην εξύψωση του ηθικού των κατοίκων ολόκληρης της Στερεάς Ελλάδας. Υπήρξαν ωστόσο και δυσμενείς επιπτώσεις, όπως η πυρπόληση και ολοσχερής [[Καταστροφή του Προσηλίου Φωκίδας|καταστροφή του χωριού Προσήλιο]].


==Πηγές==
==Πηγές==

Έκδοση από την 08:23, 28 Ιουλίου 2021

Μάχη της Ρεκάς
Εθνική Αντίσταση
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
Χρονολογία9 Σεπτεμβρίου 1942
ΤόποςΠαρνασσίδα Φωκίδας
Αντιμαχόμενοι
Ε.Λ.Α.Σ.
ιταλικός στρατός
Ηγετικά πρόσωπα
Άρης Βελουχιώτης

Η μάχη της Ρεκάς (Παρνασσίδα Φωκίδας, 9 Σεπτεμβρίου 1942), ήταν η πρώτη ένοπλη σύγκρουση που σημειώθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα, μεταξύ ομάδας ανταρτών του Ε.Λ.Α.Σ. και ιταλικού στρατιωτικού τμήματος. Το γεγονός αυτό, ουσιαστικά σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη της ένοπλης πάλης του ελληνικού λαού για την αποτίναξη του ζυγού των ξένων κατακτητών. Πρωταγωνιστής της σύγκρουσης υπήρξε ο αρχικαπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ. Άρης Βελουχιώτης, ο οποίος συνέλαβε την ιδέα να προκαλέσει ένα σημαντικό χτύπημα κατά των Ιταλών στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, μετά την περιήγηση του ίδιου σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή προς διερεύνηση των συνθηκών που επικρατούσαν.

Οι Έλληνες αντάρτες, με επικεφαλής τον Άρη και υπαρχηγό τον μόνιμο αξιωματικό του ελληνικού στρατού, νεαρό τότε ανθυπολοχαγό Δημ. Δημητρίου ("Νικηφόρο") είχαν μετακινηθεί στις 8 Σεπτεμβρίου έως την κορυφή της Γκιώνας, όταν αντελήφθηκαν την παρουσία εχθρικής ομάδας 50 περίπου ανδρών, που προέρχονταν από την Άμφισσα. Οι Ιταλοί έσπευσαν να βρουν κατάλυμα σε μια χαράδρα της οροσειράς, στη θέση "Ρέκα" ή "Ρυκά", όπου και πέρασαν τη νύχτα. Έπειτα από νυκτερινή παρακολούθηση, οι αντάρτες τους χτύπησαν αιφνιδιαστικά το ξημέρωμα. Η μάχη έληξε σύντομα, με νικητές τους άνδρες του Ε.Λ.Α.Σ. Όσοι Ιταλοί γλύτωσαν από τα πυρά (12 άνδρες με έναν ανθυπολοχαγό) συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Παρότι ο Άρης και οι σύντροφοί του αρχικά δεν είχαν σκοπό να τους πειράξουν αλλά επεδίωξαν να τους ανταλλάξουν με Έλληνες πολιτικούς κρατουμένους, τελικά τους πέρασαν από ανταρτοδικείο και τους εκτέλεσαν λίγες μέρες αργότερα. Ο απόηχος της μάχης υπήρξε ενθαρρυντικός και συνέβαλε στην εξύψωση του ηθικού των κατοίκων ολόκληρης της Στερεάς Ελλάδας. Υπήρξαν ωστόσο και δυσμενείς επιπτώσεις, όπως η πυρπόληση και ολοσχερής καταστροφή του χωριού Προσήλιο.

Πηγές

  • Γιάννης Χατζηπαναγιώτης ("Θωμάς"), "Η Πολιτική Διαθήκη του Άρη Βελουχιώτη" (εκδόσεις "Δωρικός")
  • Σόλων Γρηγοριάδης, "Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974"