Αγγούρι

Αγγούρι
Συστηματική ταξινόμηση
Σύστημα: κατά CRONQUIST, 1981
Βασίλειο: Φυτά (Plantae) Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta) Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida) Υφομοταξία: Διλληνιίδες (Dilleniidae) Τάξη: Ιώδη (Violales) Οικογένεια: Κολοκυνθοειδή (Cucurbitaceae) Γένος: Σικυός (Cucumis) Είδος: C. sativus
Διώνυμο
Σικυός ο ήμερος (Cucumis sativus) L.

Το αγγούρι είναι καρπός που προέρχεται από το έρπον και αναρριχώμενο ετήσιο φυτό της αγγουριάς Cucumis sativus-Σικυός ο ήμερος. Ανήκει στην οικογένεια κολοκυνθοειδών όπως το πεπόνι, το καρπούζι, το κολοκύθι. Η αγγουριά καλλιεργείται στην ύπαιθρο τους καλοκαιρινούς μήνες και σε θερμοκήπιο τον υπόλοιπο χρόνο, λόγω της ευαισθησίας στις χαμηλές θερμοκρασίες. Η υψηλή θερμοκρασία και υγρασία ευνοούν την ανάπτυξή της.

Προέλευση

Ο καρπός της αγγουριάς (Cucumis sativus) είναι αδιάρρηκτη ψευδής ράγα, ή πέπων, κυλινδρικού σχήματος, με πολλούς σπόρους.

Προέρχεται από την Ινδία όπου καλλιεργούνταν 3.000 χρόνια πριν. Είχε παρουσία στην Αρχαία Ελλάδα και κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Ύστερα, διαδόθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Χαρακτηριστικά

Κάθε φυτό φέρει άνθη και αρσενικού και θηλυκού γένους. Τα φύλλα είναι τριχωτά και διαθέτουν έως πέντε λοβούς. Το σχήμα του είναι επίμηκες και κυλινδρικό. Εξωτερικά έχει χρώμα πράσινο, ενώ εσωτερικά ελαφρώς πράσινο ή λευκό. Συγκεντρώνει βιταμίνες όπως: C, B1, B2 και βιταμίνη Α που εντοπίζεται στη φλούδα.

Χρήση

• Καταναλώνεται ωμό, είτε σκέτο ή σε σαλάτες όπως στην κλασσική χωριάτικη σαλάτα, αλλά και σε χυμούς.
• Αποτελεί το κύριο συστατικό για την παρασκευή του τζατζικιού.
• Χρησιμοποιείται στην κοσμετολογία.

Ποικιλίες

Τα τελευταία χρόνια συναντώνται διάφορες ποικιλίες αγγουριών. Από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο γνωστό επίμηκες σχήμα που πωλούνται ανά τεμάχιο ή με το κιλό. Υπάρχει και η ποικιλία που διατηρείται σε ξύδι, γνωστή ως τουρσί.

Δείτε επίσης

• Ξυλάγγουρο