Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5: Γραμμή 5:


[[File:Charles&Claude.jpeg|thumb|left|250px|Ο Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης και η σύζυγος του Κλαυδία]]
[[File:Charles&Claude.jpeg|thumb|left|250px|Ο Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης και η σύζυγος του Κλαυδία]]
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του [[Φραγκίσκος Α΄ της Λωρραίνης|Φραγκίσκου Α΄, δούκα της Λωρραίνης]] και της [[Χριστίνα της Δανίας|Χριστίνας των Όλντενμπουργκ]] κόρης του [[Χριστιανός Β΄ της Δανίας|Χριστιανού Β΄ της Δανίας, Σουηδίας & Νορβηγίας]].<ref>Bogdan 2005, σσ. 119-120</ref> Ο πατέρας του πέθανε πρόωρα (1545) και η μητέρα του έγινε αντιβασίλισσα την εποχή που ήταν ανήλικος. Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας η ηλικιωμένη προγιαγιά του [[Φιλίππη του Γκέλντερς]] απεβίωσε (1547) αφήνοντας την κληρονομιά της στο νεαρό τότε Κάρολο. Η δυναστεία του διεκδικούσε το [[Βασίλειο της Ιερουσαλήμ]] και χρησιμοποιούσε τον τίτλο του δούκα της Καλαβρίας για να διεκδικήσει τα δικαιώματα του στο [[Βασίλειο της Νεαπόλεως]]. Διεκδικούσε επιπλέον το Δουκάτο του Γκέλντερλαντ το οποίο είχε κληρονομήσει από τον Κάρολο του Έγκμοντ, δούκα του Γκέρντερλαντ. Η [[Λωρραίνη (περιοχή)|Λωρραίνη]] δέχτηκε επίθεση από την [[Γαλλία]] (1552), η αντιβασιλεία της μητέρας του έληξε και ο ίδιος μεταφέρθηκε στην Γαλλία για να μεγαλώσει σύμφωνα με τα συμφέροντα του Γαλλικού θρόνου.<ref>Bogdan 2005, σσ. 123-124</ref> Παντρεύτηκε την Γαλλίδα πριγκίπισσα [[Κλαυδία των Βαλουά]], αυτό του επέτρεψε να επιστρέψει στην Λωρραίνη για να κυβερνήσει τα εδάφη του. Η Λωρραίνη πέρασε την εποχή του μια μεγάλη περίοδο ειρήνης και ευημερίας, όταν ξέσπασαν οι θρησκευτικοί πόλεμοι ανάμεσα στην Γαλλία και την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] διατήρησε την ουδετερότητα του. Επέκτεινε το δουκάτο του με την ενσωμάτωση του Φαλσμπούρ από τον [[Γεώργιος Ιωάννης του Φέλντεντς|Γεώργιο Ιωάννη του Φέλντεντς]] (1590), ήθελε να κατακτήσει το Λα Πετίτ-Πιέρ αλλά η χήρα του Γεωργίου Ιωάννη [[Άννα Μαρία της Σουηδίας]] προσπάθησε να κλείσει ειρήνη. Η πολιτική της ουδετερότητας και της συμμαχίας του με την Γαλλία έσπασε (1589), συμμάχησε με την Καθολική ομάδα επειδή ο ίδιος ως Καθολικός δεν μπορούσε να δεχτεί σαν νέο βασιλιά της Γαλλίας τον [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκο της Ναβάρρας]]. Η ειρήνη επανήλθε ξανά (1594) όταν πάντρεψε τον γιο και διάδοχο του Ερρίκο με την αδελφή του Ερρίκου Δ΄ [[Αικατερίνη των Βουρβόνων]].
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του [[Φραγκίσκος Α΄ της Λωρραίνης|Φραγκίσκου Α΄, δούκα της Λωρραίνης]] και της [[Χριστίνα της Δανίας|Χριστίνας των Όλντενμπουργκ]] κόρης του [[Χριστιανός Β΄ της Δανίας|Χριστιανού Β΄ της Δανίας, Σουηδίας & Νορβηγίας]].<ref>Bogdan 2005, σσ. 119-120</ref> Ο πατέρας του πέθανε πρόωρα (1545) και η μητέρα του έγινε αντιβασίλισσα την εποχή που ήταν ανήλικος. Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας η ηλικιωμένη προγιαγιά του [[Φιλίππη του Γκέρλε]] απεβίωσε (1547) αφήνοντας την κληρονομιά της στο νεαρό τότε Κάρολο. Η δυναστεία του διεκδικούσε το [[Βασίλειο της Ιερουσαλήμ]] και χρησιμοποιούσε τον τίτλο του δούκα της Καλαβρίας για να διεκδικήσει τα δικαιώματα του στο [[Βασίλειο της Νεαπόλεως]]. Διεκδικούσε επιπλέον το δουκάτο του Γκέρλε το οποίο είχε κληρονομήσει από τον Κάρολο του Έγκμοντ, δούκα του Γκέρντερλαντ. Η [[Λωρραίνη (περιοχή)|Λωρραίνη]] δέχτηκε επίθεση από την [[Γαλλία]] (1552), η αντιβασιλεία της μητέρας του έληξε και ο ίδιος μεταφέρθηκε στην Γαλλία για να μεγαλώσει σύμφωνα με τα συμφέροντα του Γαλλικού θρόνου.<ref>Bogdan 2005, σσ. 123-124</ref> Παντρεύτηκε την Γαλλίδα πριγκίπισσα [[Κλαυδία των Βαλουά]], αυτό του επέτρεψε να επιστρέψει στην Λωρραίνη για να κυβερνήσει τα εδάφη του. Η Λωρραίνη πέρασε την εποχή του μια μεγάλη περίοδο ειρήνης και ευημερίας, όταν ξέσπασαν οι θρησκευτικοί πόλεμοι ανάμεσα στην Γαλλία και την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] διατήρησε την ουδετερότητα του. Επέκτεινε το δουκάτο του με την ενσωμάτωση του Φαλσμπούρ από τον [[Γεώργιος Ιωάννης του Φέλντεντς|Γεώργιο Ιωάννη του Φέλντεντς]] (1590), ήθελε να κατακτήσει το Λα Πετίτ-Πιέρ αλλά η χήρα του Γεωργίου Ιωάννη [[Άννα Μαρία της Σουηδίας]] προσπάθησε να κλείσει ειρήνη. Η πολιτική της ουδετερότητας και της συμμαχίας του με την Γαλλία έσπασε (1589), συμμάχησε με την Καθολική ομάδα επειδή ο ίδιος ως Καθολικός δεν μπορούσε να δεχτεί σαν νέο βασιλιά της Γαλλίας τον [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκο της Ναβάρρας]]. Η ειρήνη επανήλθε ξανά (1594) όταν πάντρεψε τον γιο και διάδοχο του Ερρίκο με την αδελφή του Ερρίκου Δ΄ [[Αικατερίνη των Βουρβόνων]].


==Οικογένεια==
==Οικογένεια==

Με τη σύζυγό του [[Κλαυδία των Βαλουά]], κόρη του [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας]], παιδιά του ήταν:<ref>von Friedeburg & Morrill 2017, σ. 121</ref>
Με τη σύζυγό του [[Κλαυδία των Βαλουά]], κόρη του [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας]], παιδιά του ήταν:<ref>von Friedeburg & Morrill 2017, σ. 121</ref>

*[[Ερρίκος Β΄ της Λωρραίνης]] 1563-1624, δούκας της Λωρραίνης.
*[[Ερρίκος Β΄ της Λωρραίνης]] 1563-1624, δούκας της Λωρραίνης.
*[[Χριστίνα της Λωρραίνης]] 1565-1637, παντρεύτηκε τον [[Φερδινάνδος Α΄ των Μεδίκων|Φερδινάνδο Α΄ των Μεδίκων]], μέγα δούκα της Τοσκάνης.
*[[Χριστίνα της Λωρραίνης]] 1565-1637, παντρεύτηκε τον [[Φερδινάνδος Α΄ των Μεδίκων|Φερδινάνδο Α΄ των Μεδίκων]], μέγα δούκα της Τοσκάνης.

Έκδοση από την 17:27, 5 Ιουνίου 2021

Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Charles III de Lorraine (Γαλλικά)
Γέννηση18  Φεβρουαρίου 1543[1] ή 1543[2]
Νανσύ[3]
Θάνατος14  Μαΐου 1608[4][5][6] ή 1608[2]
Νανσύ[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης[1]
πολιτικός[9]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚλαυδία των Βαλουά (από 1559)[1][10]
ΤέκναΕρρίκος Β΄ της Λωρραίνης[1]
Χριστίνα της Λωρραίνης[1]
Φραγκίσκος Β΄ της Λωρραίνης[1]
Κατερίνα της Λωρραίνης[1]
Ελισάβετ της Λωρραίνης[1][11]
Κάρολος της Λωρραίνης , επίσκοπος[1]
Αντωνία της Λωρραίνης[1][11]
Κάρολος του Ρεμονκούρτ[11]
Anne de Lorraine[11]
Claude de Lorraine[11]
ΓονείςΦραγκίσκος Α΄ της Λωρραίνης[1] και Χριστίνα της Δανίας[1]
ΑδέλφιαΡενάτα της Λωρραίνης[1]
Δωροθέα της Λωρραίνης[1]
ΟικογένειαΟίκος της Λωρραίνης[1]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης ή Κάρολος Γ΄ ο Μέγας (Γαλλική γλώσσα : Charles III de Lorraine, 18 Φεβρουαρίου 1543 - 14 Μαΐου 1608) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν δούκας της Λωρραίνης (1545 - 1608).

Βιογραφία

Ο Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης και η σύζυγος του Κλαυδία

Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Φραγκίσκου Α΄, δούκα της Λωρραίνης και της Χριστίνας των Όλντενμπουργκ κόρης του Χριστιανού Β΄ της Δανίας, Σουηδίας & Νορβηγίας.[12] Ο πατέρας του πέθανε πρόωρα (1545) και η μητέρα του έγινε αντιβασίλισσα την εποχή που ήταν ανήλικος. Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας η ηλικιωμένη προγιαγιά του Φιλίππη του Γκέρλε απεβίωσε (1547) αφήνοντας την κληρονομιά της στο νεαρό τότε Κάρολο. Η δυναστεία του διεκδικούσε το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ και χρησιμοποιούσε τον τίτλο του δούκα της Καλαβρίας για να διεκδικήσει τα δικαιώματα του στο Βασίλειο της Νεαπόλεως. Διεκδικούσε επιπλέον το δουκάτο του Γκέρλε το οποίο είχε κληρονομήσει από τον Κάρολο του Έγκμοντ, δούκα του Γκέρντερλαντ. Η Λωρραίνη δέχτηκε επίθεση από την Γαλλία (1552), η αντιβασιλεία της μητέρας του έληξε και ο ίδιος μεταφέρθηκε στην Γαλλία για να μεγαλώσει σύμφωνα με τα συμφέροντα του Γαλλικού θρόνου.[13] Παντρεύτηκε την Γαλλίδα πριγκίπισσα Κλαυδία των Βαλουά, αυτό του επέτρεψε να επιστρέψει στην Λωρραίνη για να κυβερνήσει τα εδάφη του. Η Λωρραίνη πέρασε την εποχή του μια μεγάλη περίοδο ειρήνης και ευημερίας, όταν ξέσπασαν οι θρησκευτικοί πόλεμοι ανάμεσα στην Γαλλία και την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διατήρησε την ουδετερότητα του. Επέκτεινε το δουκάτο του με την ενσωμάτωση του Φαλσμπούρ από τον Γεώργιο Ιωάννη του Φέλντεντς (1590), ήθελε να κατακτήσει το Λα Πετίτ-Πιέρ αλλά η χήρα του Γεωργίου Ιωάννη Άννα Μαρία της Σουηδίας προσπάθησε να κλείσει ειρήνη. Η πολιτική της ουδετερότητας και της συμμαχίας του με την Γαλλία έσπασε (1589), συμμάχησε με την Καθολική ομάδα επειδή ο ίδιος ως Καθολικός δεν μπορούσε να δεχτεί σαν νέο βασιλιά της Γαλλίας τον Ερρίκο της Ναβάρρας. Η ειρήνη επανήλθε ξανά (1594) όταν πάντρεψε τον γιο και διάδοχο του Ερρίκο με την αδελφή του Ερρίκου Δ΄ Αικατερίνη των Βουρβόνων.

Οικογένεια

Με τη σύζυγό του Κλαυδία των Βαλουά, κόρη του Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας, παιδιά του ήταν:[14]

Παραπομπές

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 genealogy.euweb.cz/lorraine/lorraine4.html. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 www.biografiasyvidas.com/biografia/c/carlos_iii_el_grande.htm.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Απριλίου 2014.
  5. (Αγγλικά) SNAC. w6s79px5. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-II-duke-of-Lorraine-1543-1608. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  8. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk20191058010. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk20191058010. Ανακτήθηκε στις 19  Δεκεμβρίου 2022.
  10. p2525.htm#i25248. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  12. Bogdan 2005, σσ. 119-120
  13. Bogdan 2005, σσ. 123-124
  14. von Friedeburg & Morrill 2017, σ. 121
  15. Bogdan 2005, σ. 286

Πηγές

  • von Friedeburg, Robert; Morrill, John, eds. (2017). Monarchy Transformed: Princes and their Elites in Early Modern Western Europe. Cambridge University Press.
  • Bogdan, Henry (2005). La Lorraine des ducs (in French). Perrin.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Charles III, Duke of Lorraine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης
Γέννηση: 18 Φεβρουαρίου 1543 Θάνατος: 14 Μαΐου 1608
Προκάτοχος
Φραγκίσκος Α΄
Δούκας της Λωρραίνης

1545 - 1608
Διάδοχος
Ερρίκος Β΄