Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1964: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 11: | Γραμμή 11: | ||
|επόμενη_έτος = 1974 |
|επόμενη_έτος = 1974 |
||
|επόμενη_μέλη = Κατάλογος Ελλήνων βουλευτών (1964) |
|επόμενη_μέλη = Κατάλογος Ελλήνων βουλευτών (1964) |
||
|συμμετοχή = 4.626.396 |
|συμμετοχή = 4.626.396 (55,05%) |
||
|έδρες_προς_εκλογή = Οι 300 έδρες της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής των Ελλήνων]] |
|έδρες_προς_εκλογή = Οι 300 έδρες της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής των Ελλήνων]] |
||
|πλειοψηφία_έδρες = 151 |
|πλειοψηφία_έδρες = 151 |
Έκδοση από την 17:46, 7 Απριλίου 2021
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Οι εκλογές που διεξήχθησαν στην Ελλάδα στις 16 Φεβρουαρίου 1964 ήταν οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές πριν τη Δικτατορία. Αρμόδια για τη διεξαγωγή τους ήταν η υπηρεσιακή κυβέρνηση Παρασκευόπουλου η οποία είχε αναλάβει από τις 30 Δεκεμβρίου 1963. Στις εκλογές του 1963, η Ένωση Κέντρου δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει αυτοδυναμία και έτσι έγιναν αυτές οι εκλογές. Κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα απεβίωσε και ο συναρχηγός της Ένωσης Κέντρου, Σοφοκλής Βενιζέλος υιός του Ελευθερίου Βενιζέλου. Η Ένωσις Κέντρου πέτυχε σαρωτική νίκη, λαμβάνοντας ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά που έχει λάβει ποτέ πολιτικός σχηματισμός.
Στις 18 Φεβρουαρίου 1964 ορκίστηκε η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου στο Τατόι λόγω της ασθένειας του Βασιλιά Παύλου Α΄.
Αποτελέσματα
- Εκλογικό Σύστημα : Ασθενώς Ενισχυμένη Αναλογική
- Εκλογικός νόμος : Ν.4173/1961 και Ν.4322/63 (ΦΕΚ 104/11-9-1963)
- Εκλογικές περιφέρειες : 55
- Σύνολο υποψηφίων : 909
- Νόμιμος πληθυσμός : 8.404.080
Στις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964 η Ένωση Κέντρου θριάμβευσε. Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία για τον Γεώργιο Παπανδρέου, αφού δικαίωσε την πολιτική που ακολούθησε από το 1961 με την κήρυξη του "ανένδοτου αγώνα". Η Ένωση Κέντρου πήρε 2.424.477 ψήφους, ποσοστό 52,72% και 171 έδρες. Η Ε.Ρ.Ε., που είχε συμπράξει με τους "Προοδευτικούς" του Σπ. Μαρκεζίνη, πήρε 1.621.546 ψήφους, ποσοστό 35,26% και 107 έδρες και η Ε.Δ.Α. έλαβε 542.865 ψήφους, ποσοστό 11,80% και 22 έδρες.
Κόμματα | Αρχηγοί | Ψήφοι | Έδρες | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Αριθμός | % | +− % | Αριθμός | +− | |||
Ένωσις Κέντρου | Γεώργιος Παπανδρέου | 2.424.477 | 52,72 | +10,68 | 171 | +33 | |
Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις |
Παναγιώτης Κανελλόπουλος Σπύρος Μαρκεζίνης |
1.621.546 | 35,26 | -7,87* | 107 | ||
Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά | Ιωάννης Πασαλίδης | 542.865 | 11,80 | -2,54 | 22 | -6 | |
Άλλοι | - | 9,951 | 0,22 | 0 | |||
Έγκυρες ψήφοι | 4,598,839 | 100,00 | 300 | ||||
Άκυρα λευκά | 27,577 | ||||||
Σύνολο | 4,626,396 | ||||||
*Από εκλογές 1963 συγκεντρωτικά |
Πηγές
- Το Βήμα της Κυριακής, 27/10/1974, "Οι βουλευταί και οι συνδυασμοί: Μεταμορφώσεις μιας δεκαετίας", σελ. 7.
- Γ. Η. Ορφανός, Νοέμβριος 1963- Σεπτέμβριος 1965, Η "ναρκοθέτηση" της Λαϊκής Νίκης, https://issuu.com/apteraios/docs/july_1965-_apostasia
Δείτε επίσης
|