Ελληνική Βιομηχανία Όπλων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Ιστορία: ραβδωτό και το 1984 μελετήθηκε και σχεδιαστικέ κυνηγετικό όπλο πλαγιόκαννο και super boze caliper 12,16 τύπου Manufacture d'Armes de Saint-Étienne σε συνεργασία με τους μελετητές της εταιρίας SOFRANI και του σχεδιαστή Αθανασίου Καλλιγέρη Athan Calligeris, Ph.D. με εργονομικά και κομψά σχεδιασμένο απόθεμα, το οποίο είναι κατασκευασμένο από καρυδιά υψηλής ποιότητας με cross-knurling, είναι του μοντέλου Monte Carlo, όπου και ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για την παραγωγή του, το 1986 κ
Η ΕΒΟ ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1977 ως ανώνυμη επιχείρηση με μοναδικό μέτοχο-ιδιοκτήτη το Ελληνικό Δημόσιο και ξεκίνησε τη λειτουργία της με τη συναρμολόγηση του τυφεκίου G3 και στη συνέχεια με την πλήρως καθετοποιημένη παραγωγή, φτάνοντας σε επίπεδα ελληνικής προστιθέμενης αξίας της τάξης του 90%. Η εκκίνηση της εταιρείας έγινε με τη δημιουργία του Συγκροτήματος Αιγίου, που τότε ήταν και ολόκληρη η Ελληνική Βιομηχανία Όπλων και είχε σχεδιαστεί για να καλύψει τις απαιτήσεις των Ελληνικών Ενόπλ
Γραμμή 20: Γραμμή 20:


Η '''Ελληνική Βιομηχανία Όπλων''' (ΕΒΟ) υπήρξε ο κύριος κατασκευαστής όπλων στην Ελλάδα.<ref name="EBO">[http://www.eas.gr EBO]</ref> Η δημιουργία της συνδέεται με την επιθυμία των ελληνικών κυβερνήσεων για «πλήρη αυτάρκεια» της Ελλάδας στους τομείς του ατομικού οπλισμού και άλλων όπλων (σε αντίθεση με την εμπειρία του παρελθόντος, όταν οι τοπικοί κατασκευαστές θα μπορούσαν να καλύπτουν μόνο εν μέρει τις ανάγκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων).<ref name="EBO"/>
Η '''Ελληνική Βιομηχανία Όπλων''' (ΕΒΟ) υπήρξε ο κύριος κατασκευαστής όπλων στην Ελλάδα.<ref name="EBO">[http://www.eas.gr EBO]</ref> Η δημιουργία της συνδέεται με την επιθυμία των ελληνικών κυβερνήσεων για «πλήρη αυτάρκεια» της Ελλάδας στους τομείς του ατομικού οπλισμού και άλλων όπλων (σε αντίθεση με την εμπειρία του παρελθόντος, όταν οι τοπικοί κατασκευαστές θα μπορούσαν να καλύπτουν μόνο εν μέρει τις ανάγκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων).<ref name="EBO"/>

Η ΕΒΟ ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1977 ως ανώνυμη επιχείρηση με μοναδικό μέτοχο-ιδιοκτήτη το Ελληνικό Δημόσιο και ξεκίνησε τη λειτουργία της με τη συναρμολόγηση του τυφεκίου G3 και στη συνέχεια με την πλήρως καθετοποιημένη παραγωγή, φτάνοντας σε επίπεδα ελληνικής προστιθέμενης αξίας της τάξης του 90%. Η εκκίνηση της εταιρείας έγινε με τη δημιουργία του Συγκροτήματος Αιγίου, που τότε ήταν και ολόκληρη η Ελληνική Βιομηχανία Όπλων και είχε σχεδιαστεί για να καλύψει τις απαιτήσεις των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε μικρού διαμετρήματος οπλισμό.


==Ιστορία==
==Ιστορία==

Έκδοση από την 18:52, 15 Ιανουαρίου 2021

Ελληνική Βιομηχανία Όπλων
Νομική μορφήΘυγατρική
ΚλάδοςΑμυντική
Ίδρυση1977
ΈδραΕλλάδα, Ελλάδα
Περιοχές δραστηρ.Αθήνα
ΠροϊόνταΟπλικά συστήματα
Υπάλληλοι1.300
Ιστότοπος[1]

Η Ελληνική Βιομηχανία Όπλων (ΕΒΟ) υπήρξε ο κύριος κατασκευαστής όπλων στην Ελλάδα.[1] Η δημιουργία της συνδέεται με την επιθυμία των ελληνικών κυβερνήσεων για «πλήρη αυτάρκεια» της Ελλάδας στους τομείς του ατομικού οπλισμού και άλλων όπλων (σε αντίθεση με την εμπειρία του παρελθόντος, όταν οι τοπικοί κατασκευαστές θα μπορούσαν να καλύπτουν μόνο εν μέρει τις ανάγκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων).[1]

Η ΕΒΟ ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1977 ως ανώνυμη επιχείρηση με μοναδικό μέτοχο-ιδιοκτήτη το Ελληνικό Δημόσιο και ξεκίνησε τη λειτουργία της με τη συναρμολόγηση του τυφεκίου G3 και στη συνέχεια με την πλήρως καθετοποιημένη παραγωγή, φτάνοντας σε επίπεδα ελληνικής προστιθέμενης αξίας της τάξης του 90%. Η εκκίνηση της εταιρείας έγινε με τη δημιουργία του Συγκροτήματος Αιγίου, που τότε ήταν και ολόκληρη η Ελληνική Βιομηχανία Όπλων και είχε σχεδιαστεί για να καλύψει τις απαιτήσεις των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε μικρού διαμετρήματος οπλισμό.

Ιστορία

Μια πρόταση το 1975 από την μεγάλη ελληνική εταιρεία χημικών, την ΧΡΩΠΕΙ του Πειραιά, για την επιλογή των δικών της ανεπτυγμένων τυφεκίων και υποπολυβόλων, απορρίφθηκε μετά από δοκιμές οι οποίες απέδειξαν ότι τα όπλα της δεν ήταν στα επιθυμητά πρότυπα. Αντίστοιχα, το ελληνικό κράτος δεν υποστήριξε την ΠΥΡΚΑΛ, η οποία είχε ήδη παραγάγει το τουφέκι FN FAL με άδεια από την FN Herstal. Στη συνέχεια το ίδιο το κράτος ίδρυσε στο Αίγιο το 1976 την ΕΒΟ, μετά από μια συμφωνία για την παραγωγή αρχικά με άδεια της Heckler & Koch μοντέλων της που εγκρίθηκαν από τον ελληνικό στρατό, αλλά και με σκοπό να σχεδιάσει τα δικά της όπλα.[1] Κατά τη διάρκεια της τελετής ίδρυσής της, ένα ελληνικό πιστόλι του 1820 (που χρησιμοποιήθηκε στην Ελληνική Επανάσταση) τοποθετήθηκε μαζί με το θεμέλιο λίθο για να συμβολίζει τη συνέχιση παραγωγής όπλων σε βιομηχανικό επίπεδο στην Ελλάδα.[1]

Από τότε, η εταιρεία έχει αναπτυχθεί από σημαντικά με εξαγορές και απορροφήσεις άλλων εταιριών, και έχει παραγάγει σε διάφορα εργοστάσια εκατοντάδες χιλιάδες τουφέκια (στρατιωτικής και μη στρατιωτικής χρήσης) και πολυβόλα, καθώς και πιστόλια, όλμους, πυρομαχικά και εκρηκτικά, εκτοξευτήρες ρουκετών, νάρκες, χειροβομβίδες, αντιαεροπορικά όπλα, διάφορους τύπους βομβών, κανόνια, εξοπλισμό νυχτερινής όρασης, μεταλλικά μέρη αεροσκαφών, καθώς και εξειδικευμένα μηχανήματα, εργαλεία, στολές, αλεξίσφαιρα γιλέκα και ενισχυμένα συνθετικά/πλαστικά.[1] Πολλά από τα παραπάνω είναι ανάπτυξης της ίδιας ΕΒΟ (περιλαμβανομένων του αντιαεροπορικού συστήματος Artemis 30 Anti-Aircraft System and the Aris IV Anti-Tank Rocket, τυφέκιο Κυφεύς, rifle Fairfox 2000 rifle E44-E 81 mm – ραβδωτό και το 1984 μελετήθηκε και σχεδιαστικέ κυνηγετικό όπλο πλαγιόκαννο και super boze caliper 12,16 τύπου Manufacture d'Armes de Saint-Étienne σε συνεργασία με τους μελετητές της εταιρίας SOFRANI και του σχεδιαστή Αθανασίου Καλλιγέρη Athan Calligeris, Ph.D. με εργονομικά και κομψά σχεδιασμένο απόθεμα, το οποίο είναι κατασκευασμένο από καρυδιά υψηλής ποιότητας με cross-knurling, είναι του μοντέλου Monte Carlo, όπου και ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για την παραγωγή του, το 1986 κατασκευάστηκαν μόνο 50 κομμάτια, όπου και σταμάτησε το πρόγραμμα εκεί. Η εταιρεία υπήρξε επίσης ένας μεγάλος εξαγωγέας όπλων.[1] Ωστόσο, η οικονομική της κατάσταση ήταν ασταθής σχεδόν από τα αρχικά της βήματα. Το 2004, συγχωνεύθηκε με την ΠΥΡΚΑΛ, σχηματίζοντας την ΕΑΣ, σε μια προσπάθεια της ελληνικής πολιτείας για τον καλύτερο έλεγχο και τη διαχείριση αυτού του τομέα της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας.[1]

Παραπομπές

Επιπλέον αναφορές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Hellenic Arms Industry της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).