Νόηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
→Διάκριση νόησης και αίσθησης: Σε ευρύτερο πλαίσιο, ένας νοήμονας (ον ικανό σκέψης) δεν είναι απαραιτήτως πρόσωπο (αυτογνωστικός [με επίγνωση ατομικότητας] φορέας προσωποσύνης που εμφανίζει βιωματικότητα [sentience] και ενίοτε ενσυναίσθηση). Ετικέτες: Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Αναίρεση έκδοσης 8583638 από τον 2A02:587:4117:6E8A:91A1:D4F9:8B6F:A43D (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
||
| Γραμμή 15: | Γραμμή 15: | ||
Στον ίδιο άξονα έμελλε να κινηθεί η αρχαία ελληνική φιλοσοφία στο σύνολό της. Έτσι, ο Ηράκλειτος διακρίνει μία ψευδή και μία απατηλή κατ' αίσθησιν γνώση η οποία δεν είναι δυνατόν να οδηγήσει στη γνώση της ουσίας των πραγμάτων. Σ' αυτήν φθάνει ο ανθρώπινος λόγος μέσω μιας διαδικασίας εννοιολογικής ανάλυσης. |
Στον ίδιο άξονα έμελλε να κινηθεί η αρχαία ελληνική φιλοσοφία στο σύνολό της. Έτσι, ο Ηράκλειτος διακρίνει μία ψευδή και μία απατηλή κατ' αίσθησιν γνώση η οποία δεν είναι δυνατόν να οδηγήσει στη γνώση της ουσίας των πραγμάτων. Σ' αυτήν φθάνει ο ανθρώπινος λόγος μέσω μιας διαδικασίας εννοιολογικής ανάλυσης. |
||
Σε ευρύτερο πλαίσιο, ένας νοήμονας (ον ικανό σκέψης) δεν είναι απαραιτήτως πρόσωπο (αυτογνωστικός [με επίγνωση ατομικότητας] φορέας προσωποσύνης που εμφανίζει βιωματικότητα [sentience] και ενίοτε ενσυναίσθηση). Στην μελλοντολογία (futurism, βλ. Michio Kaku, Max Tegmark κτλ) θεωρείται ότι ένα ψηφιακό ανδροειδές θα αναγνωρίζεται ως πολίτης εάν είναι πρόσωπο και όχι απλά νοήμονας. Η μελλοντολογική βιβλιογραφία, εάν και θεωρείται από πολλούς ασόβαρη, αποκαλύπτει λεπτές νοηματικές διαφοροποιήσεις διότι θέτει ηθικά διλήμματα. |
|||
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
||
Έκδοση από την 14:46, 20 Δεκεμβρίου 2020
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Νόηση είναι η διαδικασία της σκέψης (επεξεργασία πληροφοριών) που οδηγεί το άτομο στην απόκτηση γνώσης, αλλά και στην ανάπτυξη εννοιών. Η διαδικασία αυτή, περιλαμβάνει την αντίληψη, τη μάθηση, τη συσχέτιση/σύνδεση και την αιτιολόγηση.
Κατά τον Ν. Εξαρχόπουλο, η νόηση είναι η πνευματική λειτουργία με την οποία «συγκρίνουμε, αναλύουμε, συνδυάζουμε, συνθέτουμε, ορίζουμε και ταξινομούμε το περιεχόμενο της συνειδήσεώς μας». Η νόηση στηρίζεται μεν στον κύκλο των παραστάσεων του ατόμου, αλλά λειτουργεί βασικά με έννοιες, που παριστάνονται με λέξεις κι αποτελούν τα στοιχεία και τα μέσα λειτουργίας της. Με τις νοητικές λειτουργίες της συσχέτισης του υλικού βιωμάτων δημιουργούνται οι σκέψεις. Η νόηση και οι σκέψεις, ως «πλάσματα» νοητικά, λειτουργούν με τις έννοιες, τις κρίσεις και τους συλλογισμούς. Οι κρίσεις στηρίζονται στις έννοιες και οι συλλογισμοί στις κρίσεις.
Διάκριση νόησης και αίσθησης
Η διάκριση νόησης και αίσθησης είναι θεμελιώδης και εμφανίζεται με την γέννηση του φιλοσοφικού στοχασμού.
Ο Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης θεωρεί την διάκριση αυτή όρο της διαφοροποίησης του ανθρώπου από τα άλλα ζώα.
Ενώ με την ικανότητα του "αισθάνεσθαι"είναι προικισμένα όλα τα ζώα, το "ξυνιέναι" - η ικανότητα δηλαδή κρίσης "περί των αφανέων" - είναι ίδιον του ανθρώπου.
Στον ίδιο άξονα έμελλε να κινηθεί η αρχαία ελληνική φιλοσοφία στο σύνολό της. Έτσι, ο Ηράκλειτος διακρίνει μία ψευδή και μία απατηλή κατ' αίσθησιν γνώση η οποία δεν είναι δυνατόν να οδηγήσει στη γνώση της ουσίας των πραγμάτων. Σ' αυτήν φθάνει ο ανθρώπινος λόγος μέσω μιας διαδικασίας εννοιολογικής ανάλυσης.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τις Κοινωνικές επιστήμες χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Νόηση είναι η επεξεργαζόμενη τα προσλαμβανόμενα ερεθίσματα σωματική λειτουργία .
946660235-Κατσουλιέρης Πάνος