Χλωρίνη

Με τον όρο χλωρίνη αναφερόμαστε στην εμπορική ονομασία διαλύματος υποχλωριώδους νατρίου (NaClO), το οποίο προορίζεται για οικιακή χρήση, κύρια για λεύκανση ή ήπια απολύμανση χώρων.

Η χλωρίνη είναι διάλυμα NaClO περιεκτικότητας από 3% έως 6%, ανάλογα με τον κατασκευαστή. Έχει χρώμα υποκίτρινο, μυρίζει έντονα χλώριο και είναι καυστικό για το δέρμα, τα μάτια και τους βλεννογόνους. Η πυκνότητα ενός διαλύματος 6% είναι περίπου 1,1 gr/cm³. Η δραστικότητα ενός διαλύματος υποχλωριώδους νατρίου εξαρτάται από το χρόνο που μεσολαβεί ανάμεσα στην παρασκευή και στη χρήση του. Και τούτο γιατί υφίσταται υδρόλυση, είτε βρίσκεται σε ανοικτό είτε σε κλειστό δοχείο. Η υδρόλυση είναι, επίσης, συνάρτηση της θερμοκρασίας. Συνήθως, το εμπορικό διάλυμα έχει διάρκεια ζωής περίπου πέντε έως εννέα μήνες , με την προϋπόθεση ότι δε φυλάσσεται σε θερμοκρασίες από αυτές του δωματίου.

Χημικά, το υποχλωριώδες νάτριο είναι ισχυρό οξειδωτικό σε περιεκτικότητες άνω του 40%, ενώ θεωρείται μετρίας οξειδωτικότητας σε διαλύματα κάτω του 40%, όπως η χλωρίνη (NFPA 430, 2000). Ωστόσο, επειδή ως σταθεροποιητής της διάσπασής του, που, όπως προαναφέρθηκε, γίνεται αυτόματα, περιέχεται καυστικό νάτριο (NaOH), η χλωρίνη είναι διαβρωτική για το δέρμα, τα μάτια και τους βλεννογόνους. Η χλωρίνη είναι, επίσης, δηλητήριο, αν καταποθεί.

Η χλωρίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα λευκαντικά ή χημικά καθαριστικά, επειδή είναι δραστική και αντιδρά εύκολα με αυτά. Π.χ. αντιδρά με υπεροξείδιο του υδρογόνου (γνωστότερο σαν οξυζενέ):

H₂O₂ + NaClO → NaCl + H₂O + O₂

Η αντίδραση παράγει ελεύθερο οξυγόνο, ενώ με άλλες ουσίες είναι δυνατό να παραχθεί ελεύθερο χλώριο, το οποίο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο δηλητήριο.

Στο εμπόριο κυκλοφορεί από αρκετούς κατασκευαστές (με συνήθη περιεκτικότητα περίπου 3%), ενώ σε άλλες χώρες έχει το εμπορικό όνομα "chlorine" εκτός της Γαλλίας, όπου είναι γνωστή ως "Eau de Javel" από το όνομα της εταιρείας που την έθεσε πρώτη σε εμπορική χρήση.