Γιάννης Μπεράτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Ρομπότ: Διόρθωση συνδέσμων προς biblionet https://w.wiki/h7w |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 22: | Γραμμή 22: | ||
* (2015) ''Ο μαύρος φάκελος''. Αθήνα: Ερμής. ISBN 978-960-320-233-2 |
* (2015) ''Ο μαύρος φάκελος''. Αθήνα: Ερμής. ISBN 978-960-320-233-2 |
||
=== |
=== Μεταφράσεις === |
||
«Τις οικονομικές δυσχέρειες που προήλθαν από την απόλυση (από το Υφυπουργείο Τύπου με την κατηγορία του "μη νομιμόφρονος") τις λύνει μερικώς με τη μεταφραστική εργασία που αναλαμβάνει από το 1950 έως το 1954 στον Γκοβόστη. Μεταφράζει συνολικά έντεκα έργα [...] Τις μεταφράσεις αυτές αναφέρει ο ίδιος στο σύντομο βιο-εργογραφικό σημείωμα (σήμερα βρίσκεται στο ΕΛΙΑ) που του ζητά το Σπουδαστήριο Νεωτέρας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.» (Γ. Φαρίνου - Μαλαματάρη, ''Γιάννης Μπεράτης: σύντομα βιο-εργογραφικά'', περιοδικό ''Η λέξη'', τεύχος 74 / Μάιος - Ιούνιος 1988) |
«Τις οικονομικές δυσχέρειες που προήλθαν από την απόλυση (από το Υφυπουργείο Τύπου με την κατηγορία του "μη νομιμόφρονος") τις λύνει μερικώς με τη μεταφραστική εργασία που αναλαμβάνει από το 1950 έως το 1954 στον Γκοβόστη. Μεταφράζει συνολικά έντεκα έργα [...] Τις μεταφράσεις αυτές αναφέρει ο ίδιος στο σύντομο βιο-εργογραφικό σημείωμα (σήμερα βρίσκεται στο ΕΛΙΑ) που του ζητά το Σπουδαστήριο Νεωτέρας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.» (Γ. Φαρίνου - Μαλαματάρη, ''Γιάννης Μπεράτης: σύντομα βιο-εργογραφικά'', περιοδικό ''Η λέξη'', τεύχος 74 / Μάιος - Ιούνιος 1988) |
||
Έκδοση από την 10:13, 18 Οκτωβρίου 2020
| Γιάννης Μπεράτης | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γιάννης Μπεράτης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1904 Αθήνα |
| Θάνατος | 1968 Αθήνα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Ιδιότητα | συγγραφέας και μεταφραστής |
| Είδος τέχνης | λογοτεχνία |
| Βραβεύσεις | Α' κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1966, Β' κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1962 |
Γιάννης Μπεράτης (Αθήνα, 15 Δεκεμβρίου 1904 - Αθήνα 1968), Έλληνας λογοτέχνης και μεταφραστής.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 15 Δεκεμβρίου (28, με το νέο ημερ.) 1904, στην Πατησίων, στην περιοχή του Μουσείου. Ο πατέρας του, Σπυρίδων, ήταν στρατιωτικός. Η μητέρα του λεγόταν Ευγενία, το γένος Δέδε. To 1908 η μητέρα του Μπεράτη, που στο μεταξύ είχε μείνει χήρα, παντρεύτηκε τον ναύαρχο Χρήστο Θεοδωρακόπουλο.[1]
Τα σχολικά χρόνια του Μπεράτη ήταν δύσκολα και τραυματικά, όπως τα βίωσε και τα περιέγραψε ο ίδιος.[2] Ήταν μαθητής αρχικά του εκπαιδευτηρίου «Μακρή», μαζί με τον Κ.Θ. Δημαρά, και κατόπιν φοίτησε στο Β' Γυμνάσιο της οδού Σολωμού και στο «Παλλάδιο Λύκειο».[3].
Το Φεβρουάριο του 1941 κατατάχτηκε εθελοντής στο αλβανικό μέτωπο.
Το 1962 τιμήθηκε με το Β΄ κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το έργο του Στρόβιλος και το 1966 με το Α΄ κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το έργο του Πλατύ ποτάμι.
Πέθανε το 1968.
Εργογραφία
Έργα που εκδόθηκαν από τον Μπεράτη
- (1930) Διασπορά. Ζηκάκης, 1930
- (1940) Στιγμές (Αντί ενός ημερολογίου). Πυρσός, 1940
- (1945) Αυτοτιμωρούμενος: ο Κάρολος Μπωντλαίρ ως τα τριάντα, μυθιστορηματική βιογραφία του Μπωντλαίρ. Γκοβόστης, 1945
- (1946) Το πλατύ ποτάμι. Οι Φίλοι του Βιβλίου, 1946 (με πρόλογο του Κ.Θ. Δημαρά) και επανέκδοση με προσθήκες από τις εκδόσεις Ταχυδρόμος, 1965
- (1946) Οδοιπορικό του '43. Ίκαρος, 1946
- (1961) Στρόβιλος. Φέξης, 1961
Μεταθανάτιες εκδόσει
- (2001) Ένας σωσίας. Αθήνα: Ερμής. ISBN 960-320-120-0.
- (2015) Ο μαύρος φάκελος. Αθήνα: Ερμής. ISBN 978-960-320-233-2
Μεταφράσεις
«Τις οικονομικές δυσχέρειες που προήλθαν από την απόλυση (από το Υφυπουργείο Τύπου με την κατηγορία του "μη νομιμόφρονος") τις λύνει μερικώς με τη μεταφραστική εργασία που αναλαμβάνει από το 1950 έως το 1954 στον Γκοβόστη. Μεταφράζει συνολικά έντεκα έργα [...] Τις μεταφράσεις αυτές αναφέρει ο ίδιος στο σύντομο βιο-εργογραφικό σημείωμα (σήμερα βρίσκεται στο ΕΛΙΑ) που του ζητά το Σπουδαστήριο Νεωτέρας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.» (Γ. Φαρίνου - Μαλαματάρη, Γιάννης Μπεράτης: σύντομα βιο-εργογραφικά, περιοδικό Η λέξη, τεύχος 74 / Μάιος - Ιούνιος 1988)
- Στέφαν Τσβάιχ, Μπαλζάκ (Γκοβόστης, 1950)
- Στέφαν Τσβάιχ, Έρασμος (Γκοβόστης, 1950)
- Σταντάλ, Το μοναστήρι της Πάρμας (Γκοβόστης, 1950)
- Στέφαν Τσβάιχ, Φέοντορ Ντοστογιέβσκη (Γκοβόστης, 1951)
- Στέφαν Τσβάιχ, Μέσμερ (Γκοβόστης, 1951)
- Ανατόλ Φρανς, Θαΐς (Γκοβόστης, 1955)
- Ανατόλ Φρανς, Ο κόκκινος κρίνος (Γκοβόστης, 1955)
- Έμιλ Λούντβιχ, Βίσμαρκ (Γκοβόστης, 1957)
- Ευγένιος Ντ' Ορς, Φρανθίσκο Γκόγια (σε συνεργασία με τον Γιώργο Πράτσικα) (Γκοβόστης)
- Ερνέστ Ρενάν, Ο Μάρκος Αυρήλιος και το τέλος του αρχαίου κόσμου (ανέκδοτο)
- Ανατόλ Φρανς, Το έγκλημα του Συλβέστρου Μπονάρ (ανέκδοτο)
- Λουίτζι Πιραντέλλο, 24 διηγήματα (Ερμής, 1997) (μεταφράσεις δημοσιευμένες αρχικά στο περιοδικό Ταχυδρόμος από το 1956 έως το 1967)
Παραπομπές
- ↑ Φαρίνου-Μαλαματάρη, Γεωργία (1988). «Γιάννης Μπεράτης: σύντομα βιο-εργογραφικά» (jpeg). Η λέξη 74: 364. http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=37805&code=3034. Ανακτήθηκε στις 2016-04-24.
- ↑ «Μπεράτης, Γιάννης». Βιβλιοnet. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2016.
- ↑ «Γιάννης Μπεράτης. Βιογραφικό σημείωμα» (rtf). Μπεράτης Γιάννης [κατάλ. αρχείου]. Ε.Λ.Ι.Α. σελ. 1. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
Βιβλιογραφία
- Φαρίνου-Μαλαματάρη, Γεωργία (1994). Γιάννης Μπεράτης: σχεδίασμα βιο-εργογραφίας. Το πλατύ ποτάμι. Αθήνα: Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν.[νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Δημαράς, Κ.Θ. (1969). «Γιάννης Μπεράτης» (jpeg). Νέα Εστία 85: 34-35. http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=112478&code=2060. Ανακτήθηκε στις 2016-04-24.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |