Ισαβέλλα Γκοντζάγκα

Ισαβέλλα Γκοντζάγκα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1576 Νοβελλάρα
Θάνατος	1630 Μπότσολο
Τόπος ταφής	Επαρχία της Μάντοβας
Θρησκεία	Καθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Βικέντιος Β΄ Γκοντζάγκα
Τέκνα	Scipione Gonzaga Annibale Gonzaga Alfonso Gonzaga Carlo Gonzaga Luigi Gonzaga Camillo Gonzaga
Γονείς	Alfonso I Gonzaga και Vittoria di Capua
Οικογένεια	Οίκος των Γκονζάγκα
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Η Ισαβέλλα, ιταλ. Isabella Gonzaga di Novellara (1576 - 1630) από τον Οίκο των Γκοντζάγκα-Νοβελάρα ήταν κόρη του κόμη της Νοβελάρα και με τους γάμους της έγινε πρώτα κυρία του σαν Μαρτίνο νταλ'Αργκίνε και μετά δούκισσα της Μάντουα & του Μομφερράτου.

Εθεωρείτο η πιο όμορφη γυναίκα της εποχής του. έπειτα από τοτέλος του πρώτου της συζύγου έγινε επίτροπος του Σαν Μαρτίνο αλλ'Αργκίνε, Ίζολα Ντοβαρέζε, Ριβαρόλο & Κομεσάτζιο το διάστημα 1605-13, λόγω της ανηλικιότητας του πρώτου γιου της. Ο δεύτερος γάμος της με έναν μακρινό συγγενή της, 18 έτη νεότερό της ήταν καταστροφικός: έγινε η αιτία μίας διαδικασίας Ιεράς Εξέτασης, που ξεκίνησε γι'αυτήν με αίτημα των συγγενών του 2ου συζύγου της και κατέληξε με πλήρη αποκατάστασή της. Έπαιξε μοιραίο ρόλο στην εξάλειψη του κύριου κλάδου του Οίκου των Γκοντζάγκα, η οποία έγινε η αρχή του Πολέμου για τη Διαδοχή στη Μάντουα.

Βιογραφία

Ήταν το 8ο από τα 13 παιδιά του Αλφόνσο Α΄ κόμη της Νοβελάρα & Μπάνιολο και της Βιτόρια ντι Κάπουα, η οποία ήταν μέλος μίας από τις πιο πλούσιες και ισχυρές οικογένειες στο βασίλειο της Νάπολης.

Τον Φεβρουάριο του 1605 απεβίωσε ο 1ος σύζυγός της Φεράντε Γκοντζάγκα-Σαμπιονέτα. Επειδή ο πρώτος γιος της ήταν ανήλικος, η Ισαβέλλα έγινε επίτροπος των κτήσεών των. που περιελάμβαναν τις κυριότητες του Σαν Μαρίνο αλλ'Αργκίνε, Ίζολα Ντοβαρέζε, Ριβαρόλο & Κομεσάτζιο. Το 1609 έγινε επίτροπος του πριγκιπάτου του Μποτζόλο, την κυριότητα του Ριβαρόλο ντι Φουόρι και την κομητεία του Πομπονέσκο, όταν ο ακόμη ανήλικος γιος της κληρονόμησε τις περιοχές αυτές από τον εκ πατρός θείο ττου Τζιούλιο-Τσέζαρε Γκοντζάγκα. Ιστοριογραφικά η περίοδος της επιτροπείας της Ισαβέλλας χαρακτηρίζεται θετική. Μεταξύ των επιτευγμάτων της ήταν η ίδρυση αρχείου και ένός δημόσιου συμβολαιογραφείου, το οποίο κατέστησε δυνατή τη βελτίωση του δικαστικού συστήματος. Χάρη στις πράξεις της Ισαβέλλας οι διαμάχες στη διάρκεια διακυβέρνησής της έπαυσαν, λόγω των συνεπειών μίας καταστροφικής πλημμύρας το 1609.

Παρά την πλήρη συμμετοχή της στη διακυβέρνηση των περιοχών του πρώτου γιου της, η Ισαβέλλα επίσης φρόντισε για το μέλλον των άλλων παιδιών της. Ο Αλφόνσος εισήλθε στην υπηρεσία ενός συγγενούς με επιρροή, του Καρόλου Γ΄ δούκα του Νεβέρ & Ρετέλ (που αργότερα έγινε δούκας της Μάντουα και του Μομφερράτου) από τον οποίο έλαβε τον τίτλο του μαρκήσιου του Πομάρο. Ο Κάρλο ακολούθησε εκκλησιαστική σταδιοδρομία και, αφού σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα, έλαβε τον μοναστικό όρκο και έγινε επικεφαλής του αββαείου του Λουτσέντιο. Ο Λουίτζι, ο Καμίλλο, ο Αννίμπαλε και ο Φεντερίγκο ακολούθησαν όλο στρατιωτική σταδιοδρομία και ανήλθαν σε υψηλές θέσεις. Η μόνη κόρη της και ομώνμή της Ισαβέλλα έγινε μοναχή. Το 1613 ο πρώτος γιος της Σκιπιόνε ενηλικιώθηκε και ανέλαβε τη διακυβέρνηση· έπειτα από αυτό η Ισαβέλλα αποσύρθηκε στο Σαν Μαρτίνο κοντά στη Μάντουα.

Οικογένεια

Το 1594 παντρεύτηκε τον Φεράντε Γκοντζάγκα, μέλος του πλάγιου κλάδου της Σαμπιονέτα-Μπότζολο, κύριο του Σαν Μαρτίνο αλλ'Αργκίνε, Ίζολα Ντοβαρέζε, Ριβαρόλο & Κομεσάτζιο και στρατηγός του στρατού του βασιλείου της Ισπανίας. Είχε τέκνα:

• Σκιπιόνε 1595-1670, κύριος του Σαν Μαρτίνο αλλ'Αργκίνε, Ίζολα Ντοβαρέζε, Ριβαρόλο & Κομεσάτζιο, 2ος πρίγκιπας του Μπότζολο, μαρκήσιος του Οστιάνο, τιτουλάριος δούκας της Σαμπιονέτα, μαρκήσιος ντ'Ίντσίζα.
• Αλφόνσος 1596-1669, μαρκήσιος του Πομάρο.
• Κάρλο 1597-1637, διοικητής ηγούμενος του Λουτσέντιο, κυβερνήτης του Μπότζολο.
• Λουίτζι 1599-1660, αυτοκρατορικός στρατηγός και κυβερνήτης του ραάμπ.
• Καμίλλο 1600-`658, πατρίκιος της Βενετίας, στρατηγός του πυροβολικού στον Βενετικό στρατό, διοικητής του στρατού της Μάντουα, κυβερνήτης του Μομφερράτου, γενικός κυβερνήτης του Βενετικού στρατού στη Δαλματία.
• Ισαβέλλα γεν. 1601, μοναχή.
• Ανίμπαλε 1602-1668, κυβερνήτης του Τζιαβαρίνο, πόεδρος του Πολεμικού Συμβουλίου του Φερδινάνδου Γ΄ των Αψβούργων, μαρεσάλης της Αυλής της αυτοκράτειρας Ελεονώρας, Ιππότης του Τάγματος του Χυσόμαλλου Δέρατος.
• (νόθος;) Φεντερίγκο, συνταγματάρχης στον αυτοκρατορικό στρατό, αυτοκρατορικός στρατάρχης στην Ουγγαρία, Ιππότης του Τάγματος του Σωτήρος.

Πηγές

• Adelaide Murgia, I Gonzaga, Milano, Mondadori, 1972. ISBN non esistente
• Ferrante Aporti, Memorie storiche riguardanti San Martino dall'Argine, Mantova, 2004. ISBN 88-88499-22-9.
• Kate Simon, I Gonzaga, storia e segreti, Roma. Newton Compton Editori, 2004. ISBN 88-8289-573-4