Γαλλική Στρατιά της Ανατολής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
τυπο |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[ |
[[Αρχείο:Vojska na Antantata vo Solun.jpg|thumb|Στρατεύματα της Στρατιάς της Ανατολής ([[Αντάντ]]), στη Θεσσαλονίκη]] |
||
Ως «Στρατιά της Θεσσαλονίκης» (Armée d'Orient, AO) ονομάστηκαν αρχικά τα πρώτα Γαλλικά τμήματα της αποτυχημένης [[Εκστρατεία της Καλλίπολης|Εκστρατείας της Καλλίπολης]] της [[Αντάντ]] που ξεκίνησαν να αποβιβάζονται στην [[Θεσσαλονίκη]] στις 5 Οκτώβριου του [[1915]], |
Ως «Στρατιά της Θεσσαλονίκης» (Armée d'Orient, AO) ονομάστηκαν αρχικά τα πρώτα Γαλλικά τμήματα της αποτυχημένης [[Εκστρατεία της Καλλίπολης|Εκστρατείας της Καλλίπολης]] της [[Αντάντ]] που ξεκίνησαν να αποβιβάζονται στην [[Θεσσαλονίκη]] στις 5 Οκτώβριου του [[1915]], |
||
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
Η άδεια για την απόβαση ήταν σε αντίθεση με την στάση ουδετερότητας του φιλογερμανού [[Κωνσταντίνος_Α΄_της_Ελλάδας|Βασιλιά Κωνσταντίνου Α']] |
Η άδεια για την απόβαση ήταν σε αντίθεση με την στάση ουδετερότητας του φιλογερμανού [[Κωνσταντίνος_Α΄_της_Ελλάδας|Βασιλιά Κωνσταντίνου Α']] |
||
και αποτέλεσε την αφορμή για την διάλυση της Βουλής του Βενιζέλου, |
και αποτέλεσε την αφορμή για την διάλυση της Βουλής του Βενιζέλου, |
||
συνιστώντας |
συνιστώντας ένα ακόμη επεισόδιο στην πορεία κλιμάκωσης του [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικού Διχασμού]], και στα [[Νοεμβριανά]]. |
||
Μετά τον Αύγουστο του [[1916]], και αφότου το [[Κίνημα Εθνικής Αμύνης]] συμπαρατάχθηκε με τους Συμμάχους της Αντάντ |
Μετά τον Αύγουστο του [[1916]], και αφότου το [[Κίνημα Εθνικής Αμύνης]] συμπαρατάχθηκε με τους Συμμάχους της Αντάντ εναντίον των [[Κεντρικές Δυνάμεις|Κεντρικών Δυνάμεων]] |
||
τα |
τα συμμαχικά στρατεύματα είχαν πλήρη άδεια διέλευσης στην Μακεδονία και σχηματίστηκε τη «Συμμαχική Στρατιά της Ανατολής» (Allied Army of the Orient, ΑΑΟ) |
||
και αφορούσε όλα τα συμμαχικά στρατεύματα που αποβιβάσθηκαν στην Μακεδονία και συμμετείχαν στον Μακεδονικό Μέτωπο του Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, |
και αφορούσε όλα τα συμμαχικά στρατεύματα που αποβιβάσθηκαν στην Μακεδονία και συμμετείχαν στον Μακεδονικό Μέτωπο του Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, |
||
με διοικητή πάλι τον [[Μωρίς Σαράιγ|Σαράιγ]]. |
με διοικητή πάλι τον [[Μωρίς Σαράιγ|Σαράιγ]]. |
||
Εκτοτε τα αμιγώς γαλλικά τμήματα μετονομάστικαν σε «Γαλλική Στρατιά της Ανατολής» (Armée française d'Orient, AFO), με διοικητή τον [[Βικτόρ Κορντονιέρ]]. |
Εκτοτε τα αμιγώς γαλλικά τμήματα μετονομάστικαν σε «Γαλλική Στρατιά της Ανατολής» (Armée française d'Orient, AFO), με διοικητή τον [[Βικτόρ Κορντονιέρ]]. |
||
Τον Αύγουστο του 1916 στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν περίπου 400.000 στρατιώτες της συμμαχικής |
Τον Αύγουστο του 1916 στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν περίπου 400.000 στρατιώτες της συμμαχικής στρατιάς, από 5 διαφορετικούς εθνικούς στρατούς. Ενώ στο τέλος του 1918 οι Έλληνες, με πάνω από 300,000 στρατιώτες, αποτελούσαν το μεγαλύτερο κομμάτι της στρατιάς στο Μακεδονικό μέτωπο.<ref>Chester, 1921, p. 311</ref> |
||
Παρά τις |
Παρά τις διάφορες αμυντικές και επιθετικές της ενέργειες, η στρατιά δεν κατάφερα να υπερβεί την Σερβο-ελληνική μεθόριο προς τα βόρεια, τουλάχιστον όχι μέχρι την [[Μάχη του Ντόμπρο Πόλε]], στις 18 Σεπτέμβρη του 1918, |
||
| ⚫ | |||
τουλάχιστον όχι μέχρι την [[Μάχη του Ντόμπρο Πόλε]], στις 18 Σεπτέμβρη του 1918, |
|||
| ⚫ | |||
== Παραπομπές == |
|||
<references /> |
|||
[[Κατηγορία:Η Ελλάδα κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] |
|||
[[Κατηγορία:Στρατιωτικοί σχηματισμοί]] |
|||
Έκδοση από την 19:10, 8 Σεπτεμβρίου 2020
Ως «Στρατιά της Θεσσαλονίκης» (Armée d'Orient, AO) ονομάστηκαν αρχικά τα πρώτα Γαλλικά τμήματα της αποτυχημένης Εκστρατείας της Καλλίπολης της Αντάντ που ξεκίνησαν να αποβιβάζονται στην Θεσσαλονίκη στις 5 Οκτώβριου του 1915, με διοικητή τον Μωρίς Σαράιγ, μετά από την άδεια του Ελευθερίου Βενιζέλου ώστε να άνοιξει το Μακεδονικό Μέτωπο σε βοήθεια της Σερβίας, κατα τη διάρκεια του Α' Παγκοσμιου Πολέμου. Η άδεια για την απόβαση ήταν σε αντίθεση με την στάση ουδετερότητας του φιλογερμανού Βασιλιά Κωνσταντίνου Α' και αποτέλεσε την αφορμή για την διάλυση της Βουλής του Βενιζέλου, συνιστώντας ένα ακόμη επεισόδιο στην πορεία κλιμάκωσης του Εθνικού Διχασμού, και στα Νοεμβριανά.
Μετά τον Αύγουστο του 1916, και αφότου το Κίνημα Εθνικής Αμύνης συμπαρατάχθηκε με τους Συμμάχους της Αντάντ εναντίον των Κεντρικών Δυνάμεων τα συμμαχικά στρατεύματα είχαν πλήρη άδεια διέλευσης στην Μακεδονία και σχηματίστηκε τη «Συμμαχική Στρατιά της Ανατολής» (Allied Army of the Orient, ΑΑΟ) και αφορούσε όλα τα συμμαχικά στρατεύματα που αποβιβάσθηκαν στην Μακεδονία και συμμετείχαν στον Μακεδονικό Μέτωπο του Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, με διοικητή πάλι τον Σαράιγ. Εκτοτε τα αμιγώς γαλλικά τμήματα μετονομάστικαν σε «Γαλλική Στρατιά της Ανατολής» (Armée française d'Orient, AFO), με διοικητή τον Βικτόρ Κορντονιέρ.
Τον Αύγουστο του 1916 στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν περίπου 400.000 στρατιώτες της συμμαχικής στρατιάς, από 5 διαφορετικούς εθνικούς στρατούς. Ενώ στο τέλος του 1918 οι Έλληνες, με πάνω από 300,000 στρατιώτες, αποτελούσαν το μεγαλύτερο κομμάτι της στρατιάς στο Μακεδονικό μέτωπο.[1]
Παρά τις διάφορες αμυντικές και επιθετικές της ενέργειες, η στρατιά δεν κατάφερα να υπερβεί την Σερβο-ελληνική μεθόριο προς τα βόρεια, τουλάχιστον όχι μέχρι την Μάχη του Ντόμπρο Πόλε, στις 18 Σεπτέμβρη του 1918, και μόνο αφότου είχε καταρρεύσει ο Βουλγαρικού στρατός.
Παραπομπές
- ↑ Chester, 1921, p. 311