Γαλλική Στρατιά της Ανατολής

Στρατεύματα της Στρατιάς της Ανατολής(Αντάντ), στη Θεσσαλονίκη

Ως «Στρατιά της Θεσσαλονίκης» (Armée d'Orient, AO) ονομάστηκαν αρχικά τα πρώτα Γαλλικά τμήματα της αποτυχημένης Εκστρατείας της Καλλίπολης της Αντάντ που ξεκίνησαν να αποβιβάζονται στην Θεσσαλονίκη στις 5 Οκτώβριου του 1915, με διοικητή τον Μωρίς Σαράιγ, μετά από την άδεια του Ελευθερίου Βενιζέλου ώστε να άνοιξει το Μακεδονικό Μέτωπο σε βοήθεια της Σερβίας, κατα τη διάρκεια του Α' Παγκοσμιου Πολέμου. Η άδεια για την απόβαση ήταν σε αντίθεση με την στάση ουδετερότητας του φιλογερμανού Βασιλιά Κωνσταντίνου Α' και αποτέλεσε την αφορμή για την διάλυση της Βουλής του Βενιζέλου, συνιστώντας ενά ακόμη επισόδειο στην πορεία κλιμάκωσης του Εθνικού Διχασμού, και στα Νοεμβριανά.

Μετά τον Αύγουστο του 1916, και αφότου το Κίνημα Εθνικής Αμύνης συμπαρατάχθηκε με τους Συμμάχους της Αντάντ ενάντίον των Κεντρικών Δυνάμεων τα συμμάχικά στρατευματα είχαν πλήρη άδεια διέλευσης στην Μακεδονία και σχηματίστηκε τη «Συμμαχική Στρατιά της Ανατολής» (Allied Army of the Orient, ΑΑΟ) και αφορούσε όλα τα συμμαχικά στρατεύματα που αποβιβάσθηκαν στην Μακεδονία και συμμετείχαν στον Μακεδονικό Μέτωπο του Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, με διοικητή πάλι τον Σαράιγ. Εκτοτε τα αμιγώς γαλλικά τμήματα μετονομάστικαν σε «Γαλλική Στρατιά της Ανατολής» (Armée française d'Orient, AFO), με διοικητή τον Βικτόρ Κορντονιέρ. Τον Αύγουστο του 1916 στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν περίπου 400.000 στρατιώτες της συμμαχικής στρατίας, από 5 διαφορετικούς εθνικούς στρατούς.

Παρά τις διαφορες αμυντικές και επιθετικές της ενέργειες, η στρατιά δεν κατάφερα να υπερβεί την Σερβο-ελληνική μεθώριο προς τα βόρεια, τουλάχιστον όχι μέχρι την Μάχη του Ντόμπρο Πόλε, στις 18 Σεπτέμβρη του 1918, και μόνο αφότου είχε καταρεύσει ο Βουλγαρικού στρατός.