Λαβύρινθος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
προσθήκη βιβλιογραφίας και ερμηνείας |
μ προσθήκη εσωτερικών συνδέσμων |
||
Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
== Ερμηνεία == |
== Ερμηνεία == |
||
Ο μύθος του Λαβύρινθου αποτελεί μια μακρινή ανάμνηση του πολύπλοκου και δαιδαλώδους ανακτόρου της Κνωσού. Επίσης, είναι επηρεασμένος από διάφορες συνήθειες της Μινωικής εποχής (π.χ. [[ταυροκαθάψια]], κυνήγι ταύρου).<ref>{{Cite book|title=Η Μυκηναϊκή προέλευση της Ελληνικής μυθολογίας|first=Martin|last=Nilsson|publisher=Δωδώνη|isbn=9789605581510|year=2020|location=Αθήνα|page=180-184|quote=}}</ref> Ο [[Μινώταυρος]], που είχε διπλή φύση, είναι κάτι αντίστοιχο με τον Κένταυρο (μισός άνθρωπος, μισός άλογο) και τον [[Εριχθόνιος|Εριχθόνιο]] (μισός άνθρωπος, μισός φίδι). |
Ο μύθος του Λαβύρινθου αποτελεί μια μακρινή ανάμνηση του πολύπλοκου και δαιδαλώδους ανακτόρου της Κνωσού. Επίσης, είναι επηρεασμένος από διάφορες συνήθειες της Μινωικής εποχής (π.χ. [[ταυροκαθάψια]], κυνήγι ταύρου).<ref>{{Cite book|title=Η Μυκηναϊκή προέλευση της Ελληνικής μυθολογίας|first=Martin|last=Nilsson|publisher=Δωδώνη|isbn=9789605581510|year=2020|location=Αθήνα|page=180-184|quote=}}</ref> Ο [[Μινώταυρος]], που είχε διπλή φύση, είναι κάτι αντίστοιχο με τον [[Κένταυρος|Κένταυρο]] (μισός άνθρωπος, μισός άλογο) και τον [[Εριχθόνιος|Εριχθόνιο]] (μισός άνθρωπος, μισός φίδι). |
||
{{Μυθολογία-επέκταση}} |
{{Μυθολογία-επέκταση}} |
Έκδοση από την 18:57, 24 Αυγούστου 2020
Ο Λαβύρινθος στην Ελληνική Μυθολογία, ήταν μια σύνθετη οικοδομική κατασκευή, στην Κνωσσό. Φτιάχτηκε από τον μηχανικό Δαίδαλο για λογαριασμό του μυθικού βασιλιά της Κρήτης, Μίνωα. Ο λόγος που κατασκευάστηκε ήταν για να απομονώσει τον Μινώταυρο, πλάσμα μισός άνθρωπος και μισός ταύρος.Σύμφωνα με τον μύθο οι Αθηναίοι έστελναν 7 νέους και 7 νέες κάθε χρόνο στον λαβύρινθο. Τελικά τον σκότωσε ο Αθηναίος ήρωας Θησέας, τον οποίο βοήθησε η κόρη του Μίνωα, Αριάδνη να βρει την έξοδό με τον μίτο της. Σύμφωνα με μια παραλλαγή του μύθου η Αριάδνη έδωσε στο Θησέα ένα στέμμα με το οποίο φωτίστηκε ο Λαβύρινθος και έτσι μπόρεσε να διασωθεί.[1]
Ο ίδιος ο Δαίδαλος, κατασκεύασε τόσο περίτεχνα και πολύπλοκα τον λαβύρινθο, που ακόμη και αυτός κατάφερε με δυσκολία να βρει την έξοδό του, όταν ολοκλήρωσε το έργο.
Ο όρος Λαβύρινθος χρησιμοποιείται πολλές φορές για να δηλώσει οικοδόμημα με πολύπλοκους διαδρόμους που κάνουν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό καθώς και κάθε παρόμοια διάταξη δρόμων, στοών[2].
Ερμηνεία
Ο μύθος του Λαβύρινθου αποτελεί μια μακρινή ανάμνηση του πολύπλοκου και δαιδαλώδους ανακτόρου της Κνωσού. Επίσης, είναι επηρεασμένος από διάφορες συνήθειες της Μινωικής εποχής (π.χ. ταυροκαθάψια, κυνήγι ταύρου).[3] Ο Μινώταυρος, που είχε διπλή φύση, είναι κάτι αντίστοιχο με τον Κένταυρο (μισός άνθρωπος, μισός άλογο) και τον Εριχθόνιο (μισός άνθρωπος, μισός φίδι).
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μυθολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές
- ↑ Nilsson, Martin (2020). Η Μυκηναϊκή προέλευση της Ελληνικής μυθολογίας. Αθήνα: Δωδώνη. σελ. 182. ISBN 9789605581510.
- ↑ λαβύρινθος ο [lavírinθos Ο20α : 1. μυθικό ανάκτορο με πολλά διαμερίσματα και πολύπλοκους διαδρόμους, στην αρχαία Kρήτη: Ο Δαίδαλος σχεδίασε το λαβύρινθο της Kνωσού. 2. οικοδόμημα με πολύπλοκους διαδρόμους που κάνουν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό καθώς και κάθε παρόμοια διάταξη δρόμων, στοών κτλ.· δαίδαλος: Mπλέχτηκα μέσα στο λαβύρινθο των διαδρόμων του κτιρίου. Xαθήκαμε μέσα στο λαβύρινθο των στενών της πόλης. || παιχνίδι κατά το οποίο ο παίκτης πρέπει να βρει το τέρμα, την έξοδο περνώντας από περίπλοκες διαδρομές και αδιέξοδα. 3. (μτφ.) διανόημα, σκέψη, συλλογισμός πολύπλοκος και δύσκολος να τον παρακολουθήσει ή να τον κατανοήσει κανείς: Ήταν αδύνατο να παρακολουθήσω το λαβύρινθο των συλλογισμών του. Mπερδεύ τηκε σ΄ ένα λαβύρινθο σκέψεων και θεωρητικών αναζητήσεων. 4. (ανατ.) για όργανα που το σχήμα ή η διάταξή τους θυμίζουν λαβύρινθο: Ο ~ του αυτιού, το εσωτερικό του αυτιού. Ο ~ του νεφρού.]
- ↑ Nilsson, Martin (2020). Η Μυκηναϊκή προέλευση της Ελληνικής μυθολογίας. Αθήνα: Δωδώνη. σελ. 180-184. ISBN 9789605581510.
Πηγές
- Ελληνική Μυθολογία, Οι Ήρωες, τόμος 3, Εκδόσεις: Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986, σελ. 269-271.
- Martin Nilsson, Η Μυκηναϊκή προέλευση της Ελληνικής μυθολογίας, μετάφραση Ι. Κ. Μαζαράκης Αινιάν, Εκδόσεις: Δωδώνη, Αθήνα 2020, ISBN 9789605581510.