Φώτος Τζαβέλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Φώτος Τζαβέλας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1770; Ήπειρος
Θάνατος	4 Νοεμβρίου 1809; Κέρκυρα
Χώρα πολιτογράφησης	Οθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα; Αλβανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Δέσπω Τζαβέλα
Τέκνα	Κίτσος Τζαβέλας; Φωτεινή Τζαβέλα; Νικόλαος Τζαβέλας; Γιώργος Τζαβέλας
Γονείς	Λάμπρος Τζαβέλας και Μόσχω Τζαβέλα
Αδέλφια	Ζυγούρης Τζαβέλας
Οικογένεια	Τζαβελαίοι
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 06:05, 24 Αυγούστου 2020

Ο Φώτος Τζαβέλας (Σούλι 1770 - Κέρκυρα 04.11.1809) ήταν πρωτότοκος γιος του Λάμπρου Τζαβέλα και της Μόσχως.

Βιογραφία

Οι "Τζαβελαίοι" ήταν γνωστή φάρα από την περιοχή του Σουλίου της Ηπείρου.

Ο Φώτος Τζαβέλας (1770-1809) ήταν γιος του Λάμπρου Τζαβέλα και της Μόσχως. Ο Φώτος Τζαβέλας διαδέχθηκε τον πατέρα του στην ηγεσία των Σουλιωτών, μετά τη μάχη της Κιάφας και την ήττα του Αλή Πασά. Παρά τη συνθηκολόγηση, ο Αλή Πασάς ξεκίνησε νέες επιθέσεις (1800 - 1803) εναντίον των Σουλιωτών. Ο Φώτος Τζαβέλας διακρίθηκε στις μάχες αυτές για τον ηρωισμό του και το πνεύμα του ηγέτη^[1] ^[2]. Αναδείχτηκε μεγάλος πολέμαρχος κι έδειξε τόση ανδρεία που οι Σουλιώτες ορκίζονταν "στο σπαθί του Φώτου". Τον Δεκέμβριο του 1803, ο Τουρκαλβανός άρχοντας καταλαμβάνει το Σούλι. Οι Σουλιώτες αναγκάζονται να διασκορπιστούν. Ο Φώτος Τζαβέλας κατέφυγε στην Πάργα κι έπειτα στην Κέρκυρα, τότε κομμάτι της Ιόνιου Πολιτείας υπό ρωσική και οθωμανική επικυριαρχία, όπου άλλωστε, είχαν προσφύγει πολλές Σουλιώτικες φάρες.

Στην Κέρκυρα υπηρέτησε ως αξιωματικός στο στρατιωτικό σώμα που είχε δημιουργηθεί από τους Ρώσους, προκειμένου να προστατέψουν το νησί που τότε κατείχαν. Στο εν λόγω σώμα είχαν ενταχθεί κι άλλοι Σουλιώτες, πολλοί κλεφταρματολοί, ντόπιοι νησιώτες κι εθελοντές από την κυρίως Ήπειρο.

Το 1807 η Κέρκυρα καταλαμβάνεται από τους Γάλλους. Ο Φώτος Τζαβέλας ορίστηκε από τους Γάλλους χιλίαρχος του Συντάγματος τους. Πέθανε λίγο αργότερα με τον βαθμό αυτό. Κατά το 1809 δολοφονήθηκε στην Κέρκυρα από πράκτορες του Αλή Πασά και θάφτηκε στο μοναστήρι της Πλατυτέρας, όπου σώζεται ο τάφος του μέχρι σήμερα.

Υποσημειώσεις

↑ Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Φώτος), σελ. 147 - 148
↑ "Ιστορία του Σουλίου και Πάργας", Χ. Περραιβός, τόμος Α'

Πηγές

Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Φώτος)
"Ιστορία του Σουλίου και Πάργας", Χ. Περραιβός

[Πάπυρος-1] Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Φώτος), σελ. 147 - 148

[Περραιβός-2] "Ιστορία του Σουλίου και Πάργας", Χ. Περραιβός, τόμος Α'

[1]

[2]

@@ Γραμμή 3: / Γραμμή 3: @@
 Οι [[Τζαβελαίοι|"Τζαβελαίοι"]] ήταν γνωστή φάρα από την περιοχή του [[Σούλι|Σουλίου]] της [[Ήπειρος|Ηπείρου]].
-Ο Φώτος Τζαβέλας ([[1770]]-[[1809]]) ήταν γιος του Λάμπρου Τζαβέλα και της Μόσχως. Ο Φώτος Τζαβέλας διαδέχθηκε τον πατέρα του στην ηγεσία των [[Σουλιώτες|Σουλιωτών]], μετά την μάχη της [[Κιάφα|Κιάφας]] και την ήττα του [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]]. Παρά τη συνθηκολόγηση, ο Αλή Πασάς ξεκίνησε νέες επιθέσεις (1800 - 1803) εναντίον των Σουλιωτών. Ο Φώτος Τζαβέλας διακρίθηκε στις μάχες αυτές για τον ηρωισμό του και το πνεύμα του ηγέτη<ref name=Πάπυρος > Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Φώτος), σελ. 147 - 148</ref> <ref name=Περραιβός > "Ιστορία του Σουλίου και Πάργας", Χ. Περραιβός, τόμος Α'</ref>. Αναδείχτηκε μεγάλος πολέμαρχος κι έδειξε τόση ανδρεία που οι Σουλιώτες ορκίζονταν ''"στο σπαθί του Φώτου"''. Τον Δεκέμβριο του 1803, ο Τουρκαλβανός άρχοντας καταλαμβάνει το Σούλι. Οι Σουλιώτες αναγκάζονται να διασκορπιστούν. Ο Φώτος Τζαβέλας κατέφυγε στην [[Πάργα]] κι έπειτα στην Κέρκυρα, τότε κομμάτι της Ιόνιου Πολιτείας υπό ρωσική και οθωμανική επικυριαρχία, όπου άλλωστε, είχαν προσφύγει πολλές Σουλιώτικες φάρες.
+Ο Φώτος Τζαβέλας ([[1770]]-[[1809]]) ήταν γιος του Λάμπρου Τζαβέλα και της Μόσχως. Ο Φώτος Τζαβέλας διαδέχθηκε τον πατέρα του στην ηγεσία των [[Σουλιώτες|Σουλιωτών]], μετά τη μάχη της [[Κιάφα|Κιάφας]] και την ήττα του [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]]. Παρά τη συνθηκολόγηση, ο Αλή Πασάς ξεκίνησε νέες επιθέσεις (1800 - 1803) εναντίον των Σουλιωτών. Ο Φώτος Τζαβέλας διακρίθηκε στις μάχες αυτές για τον ηρωισμό του και το πνεύμα του ηγέτη<ref name=Πάπυρος > Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Φώτος), σελ. 147 - 148</ref> <ref name=Περραιβός > "Ιστορία του Σουλίου και Πάργας", Χ. Περραιβός, τόμος Α'</ref>. Αναδείχτηκε μεγάλος πολέμαρχος κι έδειξε τόση ανδρεία που οι Σουλιώτες ορκίζονταν ''"στο σπαθί του Φώτου"''. Τον Δεκέμβριο του 1803, ο Τουρκαλβανός άρχοντας καταλαμβάνει το Σούλι. Οι Σουλιώτες αναγκάζονται να διασκορπιστούν. Ο Φώτος Τζαβέλας κατέφυγε στην [[Πάργα]] κι έπειτα στην Κέρκυρα, τότε κομμάτι της Ιόνιου Πολιτείας υπό ρωσική και οθωμανική επικυριαρχία, όπου άλλωστε, είχαν προσφύγει πολλές Σουλιώτικες φάρες.
 Στην Κέρκυρα υπηρέτησε ως αξιωματικός στο στρατιωτικό σώμα που είχε δημιουργηθεί από τους [[Ρωσία|Ρώσους]], προκειμένου να προστατέψουν το νησί που τότε κατείχαν. Στο εν λόγω σώμα είχαν ενταχθεί κι άλλοι Σουλιώτες, πολλοί κλεφταρματολοί, ντόπιοι νησιώτες κι εθελοντές από την κυρίως Ήπειρο.