Γερμανία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
→Δημογραφία: ενημέρωση γεννητικότητας σύμφωνα με εκτίμηση του 2019 Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
| Γραμμή 65: | Γραμμή 65: | ||
}} |
}} |
||
Η '''Γερμανία''', επίσημα '''Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας''' ([[γερμανική γλώσσα|γερμανικά]]: ''Bundesrepublik Deutschland''), είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε [[πληθυσμός|πληθυσμό]] χώρα της [[Ευρώπη]]ς, και πρώτη στην [[Ευρωπαϊκή Ένωση]], καθώς και μία από τις σημαντικότερες βιομηχανικές και ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Συνορεύει προς τα βόρεια με τη [[Δανία]], στα ανατολικά με την [[Πολωνία]] και την [[Τσεχία]], στα νότια με την [[Αυστρία]] και την [[Ελβετία]] και στα δυτικά με τη [[Γαλλία]], το [[Λουξεμβούργο]], το [[Βέλγιο]] και την [[Ολλανδία]]. Στα βόρεια βρέχεται από τη [[Βόρεια Θάλασσα]] και τη [[Βαλτική Θάλασσα|Βαλτική]]. Η Γερμανία (η τότε ''[[Δυτική Γερμανία]]'') είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκής Ένωσης]]. Επίσης, η Γερμανία είναι ο δεύτερος πιο δημοφιλής προορισμός μετανάστευσης μετά από τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]].<ref>{{cite web|url=https://www.bloomberg.com/news/articles/2014-05-20/immigration-boom-propels-germany-past-u-k-in-new-oecd-ranking|title=Germany Top Migration Land After U.S. in New OECD Ranking|date=20 May 2014|publisher=Bloomberg|accessdate=29 August 2014}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.un.org/en/development/desa/population/migration/data/estimates2/estimates15.shtml|title=Trends in International Migrant Stock: The 2015 Revision|date=2015|publisher=[[United Nations Department of Economic and Social Affairs]], Population Division}}</ref> Η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη μητρόπολη της Γερμανίας είναι το [[Βερολίνο]], ενώ η μεγαλύτερη συγκέντρωση είναι στην κοιλάδα του Ρουρ, (κύρια κέντρα: Ντόρτμουντ και Έσσεν). Στις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας συμπεριλαμβάνονται το [[Αμβούργο]], το [[Μόναχο]], η [[Κολωνία]], η [[Φραγκφούρτη|Φρανκφούρτη]], η [[Στουτγκάρδη]], το [[Ντίσελντορφ]], η [[Λειψία]], η [[Βρέμη]], η [[Δρέσδη]], το [[Αννόβερο]] και η [[Νυρεμβέργη]]. |
Η Μασονική '''Γερμανία''', επίσημα '''Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας''' ([[γερμανική γλώσσα|γερμανικά]]: ''Bundesrepublik Deutschland''), είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε [[πληθυσμός|πληθυσμό]] χώρα της [[Ευρώπη]]ς, και πρώτη στην [[Ευρωπαϊκή Ένωση]], καθώς και μία από τις σημαντικότερες βιομηχανικές και ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Συνορεύει προς τα βόρεια με τη [[Δανία]], στα ανατολικά με την [[Πολωνία]] και την [[Τσεχία]], στα νότια με την [[Αυστρία]] και την [[Ελβετία]] και στα δυτικά με τη [[Γαλλία]], το [[Λουξεμβούργο]], το [[Βέλγιο]] και την [[Ολλανδία]]. Στα βόρεια βρέχεται από τη [[Βόρεια Θάλασσα]] και τη [[Βαλτική Θάλασσα|Βαλτική]]. Η Γερμανία (η τότε ''[[Δυτική Γερμανία]]'') είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκής Ένωσης]]. Επίσης, η Γερμανία είναι ο δεύτερος πιο δημοφιλής προορισμός μετανάστευσης μετά από τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]].<ref>{{cite web|url=https://www.bloomberg.com/news/articles/2014-05-20/immigration-boom-propels-germany-past-u-k-in-new-oecd-ranking|title=Germany Top Migration Land After U.S. in New OECD Ranking|date=20 May 2014|publisher=Bloomberg|accessdate=29 August 2014}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.un.org/en/development/desa/population/migration/data/estimates2/estimates15.shtml|title=Trends in International Migrant Stock: The 2015 Revision|date=2015|publisher=[[United Nations Department of Economic and Social Affairs]], Population Division}}</ref> Η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη μητρόπολη της Γερμανίας είναι το [[Βερολίνο]], ενώ η μεγαλύτερη συγκέντρωση είναι στην κοιλάδα του Ρουρ, (κύρια κέντρα: Ντόρτμουντ και Έσσεν). Στις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας συμπεριλαμβάνονται το [[Αμβούργο]], το [[Μόναχο]], η [[Κολωνία]], η [[Φραγκφούρτη|Φρανκφούρτη]], η [[Στουτγκάρδη]], το [[Ντίσελντορφ]], η [[Λειψία]], η [[Βρέμη]], η [[Δρέσδη]], το [[Αννόβερο]] και η [[Νυρεμβέργη]]. |
||
Αρκετές γερμανικές φυλές έχουν κατοικήσει τα βόρεια εδάφη της σημερινής Γερμανίας από την κλασική αρχαιότητα. Μια περιοχή με το όνομα Γερμανία αναφέρθηκε πριν από το 100 μ.Χ. Κατά την [[Εποχή των Μεταναστεύσεων]], οι Γερμανικές φυλές επεκτάθηκαν νοτιότερα. Στις αρχές του 10ου αιώνα, οι Γερμανικές επικράτειες σχημάτισαν ένα κεντρικό μέρος της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Άγιας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]].<ref>The Latin name ''Sacrum Imperium'' (Holy Empire) is documented as far back as 1157. The Latin name ''Sacrum Romanum Imperium'' (Holy Roman Empire) was first documented in 1254. The full name "Holy Roman Empire of the German Nation" (''Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation'', short HRR) dates back to the 15th century. |
Αρκετές γερμανικές φυλές έχουν κατοικήσει τα βόρεια εδάφη της σημερινής Γερμανίας από την κλασική αρχαιότητα. Μια περιοχή με το όνομα Γερμανία αναφέρθηκε πριν από το 100 μ.Χ. Κατά την [[Εποχή των Μεταναστεύσεων]], οι Γερμανικές φυλές επεκτάθηκαν νοτιότερα. Στις αρχές του 10ου αιώνα, οι Γερμανικές επικράτειες σχημάτισαν ένα κεντρικό μέρος της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Άγιας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]].<ref>The Latin name ''Sacrum Imperium'' (Holy Empire) is documented as far back as 1157. The Latin name ''Sacrum Romanum Imperium'' (Holy Roman Empire) was first documented in 1254. The full name "Holy Roman Empire of the German Nation" (''Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation'', short HRR) dates back to the 15th century. |
||
Έκδοση από την 09:21, 25 Ιουλίου 2020
Συντεταγμένες: 51°N 9°E / 51°N 9°E
| Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας Bundesrepublik Deutschland | |||
|---|---|---|---|
| |||
Εθνικό σύνθημα: (Ενότητα, δικαιοσύνη και ελευθερία) - «Einigkeit und Recht und Freiheit» | |||
 Η θέση της Γερμανίας (σκούρο πράσινο) | |||
| και μεγαλύτερη πόλη | Βερολίνο 52°31′N 13°23′E / 52.517°N 13.383°E | ||
| Γερμανική | |||
| Ομοσπονδιακή Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία | |||
| Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ Άνγκελα Μέρκελ Όλαφ Σολτς | |||
Νομοθετικό σώμα • Άνω βουλή • Κάτω βουλή | Μπούντεσρατ Μπούντεσταγκ | ||
| Ίδρυση • Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία • Γερμανική Αυτοκρατορία • Ομοσπονδιακή Δημοκρατία • Επανένωση • Ισχύον Σύνταγμα | 962 18 Ιανουαρίου 1871 23 Μαΐου 1949 3 Οκτωβρίου 1990 23 Μαΐου 1949, καθιερ. στην ενωμένη Γερμανία το 1990. | ||
| • Σύνολο • % Νερό • Σύνορα Ακτογραμμή | 357.386[1] km2 (64η) 2,416 3.621 km 2.389 km | ||
| Πληθυσμός • Εκτίμηση 12-2019 • Απογραφή 2011 • Πυκνότητα | 83.166.711[2] (18η) 80.219.695[3] 232,7 κατ./km2 (61η) | ||
| ΑΕΠ (ΙΑΔ) • Ολικό (2016) • Κατά κεφαλή | 3.980,282 δισ. $[4] 48.110 $[4] | ||
| ΑΕΠ (ονομαστικό) • Ολικό (2016) • Κατά κεφαλή | 3.466,639 δισ. $[4] 41.902 $[4] | ||
| ΔΑΑ (2018) |  0,939[5] (4η) – πολύ υψηλός | ||
| Νόμισμα | Ευρώ1 (€) (EUR) | ||
| • Θερινή ώρα | CET (UTC +1) (UTC +2) | ||
| ISO 3166-1 | DE | ||
| Internet TLD | .de και .eu ως μέλος της ΕΕ | ||
| Οδηγούν στα | δεξιά | ||
| Κωδικός κλήσης | +49 | ||
1 Πριν από το 1999: Γερμανικό Μάρκο | |||
Η Μασονική Γερμανία, επίσημα Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (γερμανικά: Bundesrepublik Deutschland), είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα της Ευρώπης, και πρώτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και μία από τις σημαντικότερες βιομηχανικές και ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Συνορεύει προς τα βόρεια με τη Δανία, στα ανατολικά με την Πολωνία και την Τσεχία, στα νότια με την Αυστρία και την Ελβετία και στα δυτικά με τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Στα βόρεια βρέχεται από τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική. Η Γερμανία (η τότε Δυτική Γερμανία) είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, η Γερμανία είναι ο δεύτερος πιο δημοφιλής προορισμός μετανάστευσης μετά από τις Ηνωμένες Πολιτείες.[6][7] Η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη μητρόπολη της Γερμανίας είναι το Βερολίνο, ενώ η μεγαλύτερη συγκέντρωση είναι στην κοιλάδα του Ρουρ, (κύρια κέντρα: Ντόρτμουντ και Έσσεν). Στις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας συμπεριλαμβάνονται το Αμβούργο, το Μόναχο, η Κολωνία, η Φρανκφούρτη, η Στουτγκάρδη, το Ντίσελντορφ, η Λειψία, η Βρέμη, η Δρέσδη, το Αννόβερο και η Νυρεμβέργη.
Αρκετές γερμανικές φυλές έχουν κατοικήσει τα βόρεια εδάφη της σημερινής Γερμανίας από την κλασική αρχαιότητα. Μια περιοχή με το όνομα Γερμανία αναφέρθηκε πριν από το 100 μ.Χ. Κατά την Εποχή των Μεταναστεύσεων, οι Γερμανικές φυλές επεκτάθηκαν νοτιότερα. Στις αρχές του 10ου αιώνα, οι Γερμανικές επικράτειες σχημάτισαν ένα κεντρικό μέρος της Άγιας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.[8] Κατά την διάρκεια του 16ου αιώνα, οι βόρειες περιοχές της Γερμανίας έγιναν το κέντρο της Προτεσταντική Μεταρρύθμιση. Τα απομεινάρια της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σχημάτισαν την Γερμανική Συνομοσπονδία το 1815, ενώ οι Γερμανικές επαναστάσεις του 1848-49 εγκαθίδρυσαν πολλά δημοκρατικά δικαιώματα. Το 1871, η Γερμανία έγινε εθνικό κράτος μετά από την ένωση των περισσότερων Γερμανικών κρατών στην Γερμανική Αυτοκρατορία. Μετά από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Γερμανική Επανάσταση του 1918-1919, η Αυτοκρατορία αντικαταστάθηκε με την Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Το 1933, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, ιδρύθηκε η Ναζιστική Γερμανία, μία δικτατορία που γρήγορα οδήγησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και σε μία από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες της ιστορίας, το Ολοκαύτωμα. Το 1945, η Γερμανία και το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης είχε καταστραφεί και παντού υπήρχαν ερείπια. Μετά από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου στην Ευρώπη και μετά από μια περίοδο Συμμαχικής κατοχής, ιδρύθηκαν δύο γερμανικά κράτη: η δημοκρατική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (κοινώς γνωστή ως Δυτική Γερμανία) και η σοσιαλιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (κοινώς γνωστή ως Ανατολική Γερμανία). Στις 3 Οκτωβρίου του 1990, η χώρα επανενώθηκε.[9]
Στον 21ο αιώνα, η Γερμανία είναι μια μεγάλη δύναμη και έχει το τέταρτο μεγαλύτερο ΑΕΠ σε ονομαστική αξία και το 5ο μεγαλύτερο ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης. Ως παγκόσμιος αρχηγός σε αρκετούς τεχνολογικούς και βιομηχανικούς τομείς, είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας και εισαγωγέας αγαθών. Η Γερμανία είναι μία άκρως ανεπτυγμένη χώρα με πολύ υψηλή ποιότητα ζωής και αποτελείται από μία εξειδικευμένη και παραγωγική κοινωνία. Επίσης, παρέχει κοινωνική ασφάλιση και ένα πολύ καλό σύστημα υγείας, περιβαλλοντική προστασία και πανεπιστημιακή εκπαίδευση χωρίς δίδακτρα.[10]Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ήταν ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας το 1957 και της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1993. Αποτελεί μέρος της Ζώνης Σένγκεν, και είναι ιδρυτικό μέλος της Ευρωζώνης το 1999. Η Γερμανία είναι μέλος των Ηνωμένων Εθνών, του NATO, της Ομάδας των Οχτώ, της Ομάδας των 20, και του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Η εθνική στρατιωτική δαπάνη είναι η 9η μεγαλύτερη παγκοσμίως. Γνωστή για την πλούσια πολιτισμική της ιστορία, η Γερμανία είναι συνεχώς η πατρίδα σημαντικών και επιτυχημένων καλλιτεχνών, φιλόσοφων, μουσικών, αθλητών, επιχειρηματιών, επιστημόνων, μηχανικών και εφευρετών.
Ετυμολογία
Η Ελληνική λέξη Γερμανία προέρχεται από την Λατινική Germania, που πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα για τους ανθρώπους ανατολικά του Ρήνου.[11] Ο γερμανικός όρος Deutschland, αρχικά ως diutisciu land («η Γερμανική γη») αντλείται από την λέξη deutsch, και προέρχεται από την λέξη diutisc, που σημαίνει «δημοφιλής» στα Παλιά Άνω Γερμανικά. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να αποσαφηνιστεί η γλώσσα των απλών ανθρώπων από τα Λατινικά. Αυτό με την σειρά του προέρχεται από την Πρωτογερμανική λέξη þiudiskaz, που σημαίνει «δημοφιλής» (δείτε επίσης την Λατινοποιημένη μορφή Theodiscus), που προέρχεται από την λέξη þeudō, που κατάγεται από την Πρωτοϊνδοευρωπαϊκή λέξη tewtéh₂, που σημαίνει «άνθρωποι». Ακόμη, από την λέξη αυτή προέρχεται η λέξη «Τεύτονες».[12]
Ιστορία
Προϊστορία
Πριν από περίπου 5.000 χρόνια εμφανίζονται οι πρώτοι οικισμοί στον χώρο της σημερινής Γερμανίας. Η ανακάλυψη στην περιοχή Μάουερ 1 δείχνει ότι οι αρχαίοι άνθρωποι εμφανίστηκαν στην Γερμανία τουλάχιστον 600.000 χρόνια πριν.[13] Τα πρώτα ολοκληρωμένα κυνηγετικά όπλα στον κόσμο ανακαλύφθηκαν σε ένα ανθρακωρυχείο στο Σένινγκεν, όπου βρέθηκαν ξύλινα ακόντια 380,000 ετών.[14] Στην κοιλάδα Νεάντερ ανακαλύφθηκαν τα πρώτα μη-σύγχρονα απολιθώματα ανθρώπων. Το συγκεκριμένο είδος είναι γνωστό ως Νεάντερταλ. Τα απολιθώματα Νεάντερταλ 1 έχουν ηλικία 40.000 περίπου ετών. Η παρουσία του σύγχρονου ανθρώπου, σε παρόμοια χρονολογία, έχει βρεθεί σε σπηλιές στην Σουαβιανή Γιούρα κοντά στο Ούλμ. Στα ευρήματα περιλαμβάνεται ένα κόκαλο πουλιού και ελάσματα από ελεφαντόδοντο ηλικίας 42.000 ετών. Είναι τα παλαιότερα μουσικά όργανα που έχουν βρεθεί ποτέ,[15] ενώ ο Άνθρωπος Λιοντάρι της Εποχής των Παγετώνων είναι η παλαιότερη μη αμφισβητούμενη εικαστική τέχνη, και δημιουργήθηκε 40,000 χρόνια πριν.[16] Η Αφροδίτη του Χόχλε Φελς είναι η παλαιότερη μη αμφισβητούμενη ανθρώπινη εικονική τέχνη, και δημιουργήθηκε 35,000 χρόνια πριν.[17] Ο Δίσκος της Νέμπρα είναι ένα αργυρό καλλιτέχνημα που δημιουργήθηκε στην Ευρωπαϊκή Εποχή του Χαλκού, και βρίσκεται σε ένα χώρο κοντά στην Νέμπρα, στην Σαξονία-Άνχαλτ. Είναι μέρος του Προγράμματος της Μνήμης του Κόσμου της Ουνέσκο.[18]
Γερμανικά φύλα και Βασίλειο των Φράγκων
Από το 58 π.Χ. και μετά, τα νερά του Ρήνου αποτελούν το φυσικό σύνορο μεταξύ της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και των γερμανικών φύλων. Στα τέλη του 1ου αι. π.Χ. οι Ρωμαίοι δοκιμάζουν να επεκταθούν ανατολικά του ποταμού, στη μεγάλη και σχετικά ανεξερεύνητη περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης, τη λεγόμενη Μεγάλη Γερμανία, αλλά η προσπάθεια αποτυγχάνει. Μεταξύ του 1ου και του 6ου αιώνα τα γερμανικά φύλα εξαπλώνονται στην Ευρώπη και αναμειγνύονται με τους Κέλτες. Μεγάλες εκτάσεις των σημερινών ανατολικών κρατιδίων της Γερμανίας παραμένουν μέχρι τα τέλη του Μεσαίωνα πολιτιστικά στον σλαβικό χώρο.
Υπό την ηγεσία του Καρλομάγνου, το Βασίλειο των Φράγκων αγωνίζεται από το 800 και μετά να γίνει πρώτη ευρωπαϊκή δύναμη. Η αυτοκρατορία του όμως δε θα διαρκέσει για πολύ: κατά τη Συνθήκη του Βερντέν, που υπογράφεται στην ομώνυμη πόλη το 843, οι τρεις εγγονοί του Καρλομάγνου διαιρούν το τεράστιο αυτοκρατορικό κράτος του στο γαλλόφωνο Δυτικό Βασίλειο των Φράγκων και το γερμανόφωνο Ανατολικό Βασίλειο των Φράγκων.
Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Στις 2 Φεβρουαρίου του 962 ο Όθων Α΄ στέφεται στη Ρώμη πρώτος αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, η οποία όμως με την πάροδο των αιώνων διαιρείται σε πολυάριθμα ανεξάρτητα βασίλεια και ελεύθερες πόλεις (Freie Reichsstadt). Τέλος, μετά τον Τριακονταετή Πόλεμο (1618-1648), ο οποίος χωρίζει τη δυτική Ευρώπη σε καθολικούς και προτεστάντες, o αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας χάνει τη δύναμή του και παραμένει συμβολική μορφή.
Γερμανική Συνομοσπονδία και Γερμανικό Ράιχ
Το 1806 ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης αναγκάζει τον Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Φραγκίσκο Β΄, να παραιτηθεί. Κατόπιν ενώνει πολλά από τα γερμανικά βασίλεια, στα οποία ενσωματώνει και πολλές ανεξάρτητες (άλλοτε περισσότερες από 80). Το Συνέδριο της Βιέννης συνεχίζει την πολιτική της ένωσης με τελικό αποτέλεσμα την ίδρυση της Γερμανικής Συνομοσπονδίας, η οποία αποτελείται από 38 γερμανικά κράτη. Η ισχυρότερη δύναμη εντός της χαλαρής αυτής συνομοσπονδίας είναι η Αυστρία.
Οι συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ της Αυστρίας και της νέας γερμανικής δύναμης της Πρωσίας οδηγούν στον Αυστρο-πρωσικό πόλεμο του 1866. Αφού η Πρωσία νικά την Αυστρία, η Γερμανική Ομοσπονδία διαλύεται. Μετά τον Γάλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1871/72 ιδρύεται η Βόρεια Γερμανική Συνομοσπονδία με πρώτη δύναμη την Πρωσία και δίχως την Αυστρία.
Το ίδιο έτος οι Γερμανοί ηγεμόνες ανακηρύσσουν στα ανάκτορα των Βερσαλλιών το Γερμανικό Ράιχ (το Ράιχ) και προσφέρουν το στέμμα στον Γουλιέλμο Α΄ της Πρωσίας. O Ότο φον Μπίσμαρκ ονομάζεται καγκελάριος της αυτοκρατορίας.
Στα τέλη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η γερμανική μοναρχία βρίσκει το τέλος της. Ο Γουλιέλμος Β΄ παραιτείται και το Ράιχ μετατρέπεται σε κοινοβουλευτική δημοκρατία. Με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών οι Γερμανοί χάνουν μεγάλες εκτάσεις (στο σύνολο περίπου 11%) του κράτους τους που περιέρχονται στη Γαλλία, το Βέλγιο, την Τσεχοσλοβακία, τη Δανία, τη Λιθουανία και την Πολωνία. Επίσης χάνουν όλες τις αποικίες τους και υποχρεώνονται να πληρώνουν αρκετά μεγάλο ετήσιο ποσό επανορθώσεων στις νικητήριες δυνάμεις για περίπου 80 χρόνια.
Δημοκρατία της Βαϊμάρης και Τρίτο Ράιχ
Μετά την πτώση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης η Γερμανία της μορφής του ναζιστικού Τρίτου Ράιχ ακολουθεί από το 1933 αυστηρή επεκτατική πολιτική: το 1938 ο ηγέτης της Γερμανίας, Αδόλφος Χίτλερ, ενσωματώνει την πατρίδα του Αυστρία και εξασφαλίζει με τη συμφωνία του Μονάχου την προσάρτηση της Σουδητίας (περιοχή Γερμανόφωνων της Τσεχοσλοβακίας). Με τη γερμανική επίθεση κατά της Πολωνίας την 1 Σεπτεμβρίου 1939 αρχίζει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος για τη Γερμανία λήγει στις 8 Μαΐου 1945 με συνθηκολόγηση άνευ όρων. Πριν, στις 30 Απριλίου, ο Χίτλερ αυτοκτονεί, ενώ το 1946 οι επιζώντες πολιτικά και στρατιωτικά κυρίως υπεύθυνοι καταδικάζονται στη δίκη της Νυρεμβέργης. Μετά το τέλος του πολέμου και την πτώση του τρίτου Γερμανικού Ράιχ, οι νικητήριες δυνάμεις ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και η Γαλλία, ιδρύουν στις ζώνες διοίκησης τους νέο δημοκρατικό κράτος, ενώ η ΕΣΣΔ ιδρύει σοσιαλιστικό κράτος. Η Γερμανία χάνει μεγάλα τμήματα της ανατολικής επικράτειάς της, τα οποία αποδίδονται κυρίως στην Πολωνία, ενώ το βόρειο τμήμα της ανατολικής Πρωσίας ενσωματώνεται στην ΕΣΣΔ.
Ανατολική και Δυτική Γερμανία
Στις 23 Μαΐου 1949 ψηφίζεται το σύνταγμα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία), η οποία ιδρύεται στις τρεις ζώνες διοίκησης των Συμμαχικών δυνάμεων, Η.Π.Α., Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας. Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία) ιδρύεται στις 7 Οκτωβρίου 1949 στη Σοβιετική ζώνη διοίκησης. Μεγάλες εκτάσεις στα ανατολικά του πρώην Γερμανικού Ράιχ παραχωρούνται στις γειτονικές χώρες. Ο κατοπινός ψυχρός πόλεμος μεταξύ ανατολής και δύσεως χωρίζει την κεντρική Ευρώπη, συμπεριλαμβάνοντας τα δύο γερμανικά κράτη, με το λεγόμενο «σιδηρούν παραπέτασμα» (βλ. Τείχος του Βερολίνου). Στα τέλη της δεκαετίας του '80 η αλλαγή της ηγεσίας της Σοβιετικής Ένωσης οδηγεί σε πολιτική σύγκλισης, σε (ειρηνικές) επαναστάσεις και τελικά στην πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας και των άλλων κρατών μερών του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Με την πτώση του σιδηρού παραπετάσματος στην κεντρική Ευρώπη ανοίγουν και τα σύνορα μεταξύ Δυτικής Γερμανίας και Ανατολικής Γερμανίας. Στις 3 Οκτωβρίου 1990 πραγματοποιείται η προσχώρηση της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Οι νικήτριες Συμμαχικές δυνάμεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αφήνουν τη χώρα, γεγονός που για τη Γερμανία σημαίνει την επανάκτηση της ανεξαρτησίας της.
Ενωμένη Γερμανία
Η ενωμένη Γερμανία θεωρεί ότι είναι η διευρυμένη συνέχεια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και όχι κράτος διάδοχος.[20] Σύμφωνα με τον νόμο Βερολίνου/Βόννης, που υιοθετήθηκε το 1994, το Βερολίνο έγινε και πάλι η πρωτεύουσα της ενωμένης Γερμανίας, ενώ η Βόννη είχε το καθεστώς του Μπούντεσταντ (ομοσπονδιακή πόλη) και ήταν η έδρα μερικών ομοσπονδιακών υπουργείων.[21] Η μετατόπιση της κυβέρνησης ολοκληρώθηκε το 1999.[22] Μετά από τις εκλογές του 1998, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ έγινε ο πρώτος Καγκελάριος μίας συμμαχίας με την Συμμαχία '90/Οι Πράσινοι. Στα κύρια σχέδια των δύο κυβερνήσεων του Σρέντερ περιλαμβανόταν η Agenda 2010, για τον ανασχηματισμό της εργατικής αγοράς, ώστε να γίνει πιο ευέλικτη και να μειωθεί η ανεργία.
Γεωγραφία
Ξεκινώντας από τον βορρά και προχωρώντας προς τον νότο διακρίνονται τέσσερις φυσικές περιοχές που διαφέρουν μεταξύ τους: το Γερμανικό Βαθύπεδο (Norddeutsche Tiefebene), τα Μεσαία Όρη (Mittelgebirge), το Σουηβοβαυαρικό Υψίπεδο (Nördliches Alpenvorland) και οι Γερμανικές Άλπεις (Ostalpen).
Το Γερμανικό Βαθύπεδο κλείνεται στα νότια από τους ορεινούς όγκους της κεντρικής Ευρώπης ενώ στα βόρεια κατεβαίνει προς τις πεδινές λεκάνες που βρέχονται από τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα και γενικώς έχει όψη μάλλον ομοιόμορφη.
Τα Μεσαία Όρη δεν έχουν πραγματική μορφολογική ενότητα. Το ίδιο το βόρειο όριο με το βαθύπεδο είναι συχνά ασαφές και μερικές φορές πολύ έντονο με μεγάλες προεξοχές. Στα νότια, στην περιοχή του άνω Δούναβη περίπου, τα Μεσαία Όρη αποτελούν προϊόν πολύπλοκων ορογενετικών και ηπειρογενετικών φαινομένων που ανάγονται στην πρωτογενή εποχή. Ερκύνιες ορογενετικές κινήσεις παραμόρφωσαν έντονα την περιοχή ώστε να καταλήξει σε σειρά πολλών λόφων που σκεπάστηκε πολλές φορές από τα νερά της θάλασσας. Έπειτα από την αλπική ορογένεση, η περιοχή καλύφτηκε από ακανόνιστες οροσειρές που προκάλεσαν τεκτονικές μετατοπίσεις.
Νότια του Δούναβη υψώνεται βαθμιαία το Σουηβοβαυαρικό Υψίπεδο, το οποίο αποτελεί κεντρικό τμήμα της εκτεταμένης περιοχής των υποαλπικών υψωμάτων, που απλώνονται στους πρόποδες των εξωτερικών πλαγιών των Άλπεων, ανάμεσα στη Σαβοΐα και στη λεκάνη της Βιέννης, πλούσια σε βοσκότοπους και δάση κωνοφόρων.
Το γερμανικό τμήμα των Άλπεων αποτελεί στενή λωρίδα μονάχα που αντιστοιχεί στο Βαυαρικό οροπέδιο και τις Βαυαρικές Προάλπεις. Ψηλότερη κορυφή των Γερμανικών Άλπεων και συγχρόνως ολόκληρης της Γερμανίας είναι η Τσούγκσπιτσε στη Βαυαρία, που φτάνει τα 2.962 μ. Η μεγαλύτερη λίμνη είναι η λίμνη της Κωνσταντίας στις Άλπεις.
Κλίμα
Το μεγαλύτερο τμήμα της χώρας έχει ένα εύκρατο κλίμα με εποχικές διακυμάνσεις, ενώ γενικά επικρατούν υγροί δυτικοί άνεμοι. Το κλίμα επηρεάζεται από το βόρειο Ατλαντικό ρεύμα, ως βόρεια προέκταση του Ρεύματος του Κόλπου. Αυτά τα θερμά νερά επηρεάζουν τις βόρειες παράκτιες στη Βόρεια Θάλασσα περιοχές, συμπεριλαμβάνοντας τη χερσόνησο της Γιουτλάνδης και τις περιοχές κατά μήκος του Ρήνου, ο οποίος εκβάλλει στη Βόρεια Θάλασσα. Αυτό έχει ως συνέπεια την παρουσία ωκεάνιου κλίματος στις βορειοδυτικές και βόρειες περιοχές, με μέγιστη βροχόπτωση το καλοκαίρι και παρουσία υετού όλο το χρόνο. Οι χειμώνες είναι ήπιοι και τα καλοκαίρια δροσερά, αν και σε ορισμένες περιοχές οι θερμοκρασίες υπερβαίνουν και τους 30 °C για παρατεταμένες περιόδους.
Στα ανατολικά της χώρας το κλίμα είναι περισσότερο ηπειρωτικό, με ψυχρούς χειμώνες και θερμά καλοκαίρια, αλλά και με παρατεταμένες περιόδους ανομβρίας. Η κεντρική και η νότια Γερμανία είναι περιοχές μετάβασης που κυμαίνονται από ήπιο ωκεάνειο μέχρι ηπειρωτικό κλίμα. Επιπλέον του ωκεάνειου και ηπειρωτικού κλίματος, τα οποία κυριαρχούν στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, οι αλπικές περιοχές στα άκρα νότια και λιγότερο σε μερικές περιοχές των κεντρικών υψιπέδων της Γερμανίας έχουν ορεινό κλίμα, με χαμηλότερες θερμοκρασίες και περισσότερο υετό.
Πολίτευμα
Το πολίτευμα της Γερμανίας είναι Ομοσπονδιακή Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Αρχηγός του κράτους είναι ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος, ο οποίος είναι ο εγγυητής του πολιτεύματος και εκπροσωπεί το γερμανικό κράτος διεθνώς.[23] Η θητεία του διαρκεί πέντε χρόνια. Αρχηγός της κυβέρνησης είναι ο Καγκελάριος, ο οποίος ασκεί εκτελεστική εξουσία. Σήμερα, Πρόεδρος της Γερμανίας από τις 18 Μαρτίου 2012 είναι ο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ. Καγκελάριος της Γερμανίας είναι η Άνγκελα Μέρκελ.
Σε ομοσπονδιακό επίπεδο υπάρχουν δύο νομοθετικά σώματα: η Ομοσπονδιακή Βουλή (Bundestag) και το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (Bundesrat). Τα μέλη της Ομοσπονδιακής Βουλής εκλέγονται απ' ευθείας από τον λαό σε εθνικό επίπεδο κάθε τέσσερα χρόνια. Αρμοδιότητα της Ομοσπονδιακής Βουλής είναι και η εκλογή του Καγκελάριου.[24] Το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο αντιπροσωπεύει τα ομόσπονδα κράτη (Länder) και τα μέλη του ορίζονται από τις κυβερνήσεις αυτών.[25]
Σημερινή Κυβέρνηση
Τα υπουργεία και οι αρμόδιοι υπουργοί της Γερμανίας είναι οι εξής:
Υπουργείο Οικονομικών:
Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας: Γιοχάνα Βάνκα
Υπουργείο Άμυνας: Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν
Υπουργείο Εσωτερικών: Ντε Μεζιέρ
Υπουργείο Υγείας: Χέρμαν Γκρέχε
Υπουργείο Καγκελαρίας: Πέτερ Αλτμάιερ
Υπουργείο Οικονομίας και Ενέργειας : Ζίγκμαρ Γκάμπριελ
Υπουργείο Εξωτερικών: Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ
Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων: Αντρέα Νάλες
Υπουργείο Περιβάλλοντος: Μπάρμπαρα Χέντρικς
Υπουργείο Δικαιοσύνης και Προστασίας του Καταναλωτή: Χάικο Μάας
Υπουργείο Οικογένειας: Μανουέλα Σβέσιγκ
Υπουργείο Συγκοινωνιών και Ψηφιακών Υποδομών: Αλεξάντερ Ντόμπριντ
Υπουργείο Αναπτυξιακής και Οικονομικής Συνεργασίας: Γκερντ Μίλερ
Υπουργείο Διατροφής και Γεωργίας: Χανς-Πέτερ Φρίντριχ [26]
Προεδρική εκλογή
2017
Ο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ από το SPD εξελέγη με 931 ψήφους από το Κοινοβούλιο Πρόεδρος της Γερμανίας στις 12 Φεβρουαρίου 2017 και ανέλαβε καθήκοντα στις 19 Μαρτίου.
2013
Έπειτα από την παραίτηση του Κρίστιαν Βουλφ, ο Γιόαχιμ Γκάουκ εξελέγη Πρόεδρος από το Κοινοβούλιο με 991 ψήφους από συνολικά 1228, ως υποψήφιος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης, του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος και του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος.[27]
Κόμματα
Στη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας κυριαρχούν δύο κόμματα: το Χριστιανοδημοκρατικό (CDU) και το Σοσιαλδημοκρατικό (SPD). Καθώς το εκλογικό σύστημα ευνοεί τη δημιουργία συνασπισμών, άλλα μικρότερα κόμματα έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Σήμερα εκτός των CDU/CSU και SPD στην Ομοσπονδιακή Βουλή μετέχουν το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FDP), Η Αριστερά (Die Linke) και η Συμμαχία '90/Οι Πράσινοι (Bündnis 90/Die Grünen).[28]
Στις εκλογές του 2005 το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν περίπου ισόπαλο για τα δύο μεγάλα κόμματα, με βραχεία κεφαλή του CDU. Έτσι σχηματίστηκε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με Καγκελάριο την αρχηγό των χριστιανοδημοκρατών Άνγκελα Μέρκελ. Στις εκλογές του 2009 πρώτα κόμμα αναδείχτηκαν και πάλι οι χριστιανοδημοκράτες. Η Άνγκελα Μέρκελ αναμένεται να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με τους ελεύθερους δημοκράτες που ενίσχυσαν σημαντικά τα ποσοστά τους.[29]
Οι πιο πρόσφατες εκλογές διεξήχθησαν τον Σεπτέμβριο του 2017.
Διοικητική διαίρεση
Η Γερμανία διαιρείται σε δεκαέξι ομόσπονδα κράτη, τα λεγόμενα Bundesländer (στον ενικό Bundesland). Το κάθε ομόσπονδο κράτος έχει τη δική του κυβέρνηση και το δικό του κοινοβούλιο, καθώς και τα δικά του σύμβολα (σημαία, εθνόσημο). Ορισμένα μάλιστα έχουν το δικό τους εθνικό ύμνο, όπως π.χ. η Βαυαρία. Ο αρχηγός του κάθε κράτους κατέχει τον τίτλο του πρωθυπουργού (γερμαν. Ministerpräsident).
Από τα δεκαέξι ομόσπονδα κράτη, τα τρία αποτελούν κράτη-πόλεις. Αυτά είναι: η πρωτεύουσα Βερολίνο, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη και κύριο λιμάνι της χώρας Αμβούργο, καθώς και η Βρέμη. Οι δύο τελευταίες πόλεις έχουν μακρά παράδοση αυτονομίας, που χρονολογείται από τα ύστερα μεσαιωνικά έτη, όταν αμφότερες αποτελούσαν μέλη της Χανσεατικής Ένωσης.
Τα υπόλοιπα δεκατρία κράτη είτε αποτελούν την ιστορική συνέχεια ανεξαρτήτων γερμανικών κρατών πριν από την ένωση του 1871 (όπως π.χ. η Βαυαρία, η Έσση) είτε δημιουργήθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (όπως η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, η Κάτω Σαξονία). Μετά την επανένωση του 1990, δημιουργήθηκαν πέντε νέα ομόσπονδα κράτη από τα εδάφη της Ανατολικής Γερμανίας, των οποίων οι ονομασίες αντιστοιχούν είτε σε ιστορικά κράτη προ του 1871 (π.χ. η Σαξονία) είτε σε ιστορικές περιοχές (π.χ. το Βρανδεμβούργο). Τα μεγάλα σε πληθυσμό ομόσπονδα κράτη υποδιαιρούνται σε μικρότερες διοικητικές ενότητες, αντιστοίχων των ελληνικών νομών.
| Στα ελληνικά | Στα γερμανικά | |||
|---|---|---|---|---|
| Ομόσπονδο κρατίδιο | Πρωτεύουσα | Bundesland | Hauptstadt | |
| 1 | Βάδη-Βυρτεμβέργη | Στουτγκάρδη | Baden-Württemberg | Stuttgart |
| 2 | Βαυαρία | Μόναχο | (Freistaat) Bayern | München |
| 3 | Βερολίνο | Βερολίνο | Berlin | Berlin |
| 4 | Βρανδεμβούργο | Πότσνταμ | Brandenburg | Potsdam |
| 5 | Βρέμη | Βρέμη | (Freie Hansestadt) Bremen | Bremen |
| 6 | Αμβούργο | Αμβούργο | (Freie und Hansestadt) Hamburg | Hamburg |
| 7 | Έσση | Βισμπάντεν | Hessen | Wiesbaden |
| 8 | Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία | Σβερίν | Mecklenburg-Vorpommern | Schwerin |
| 9 | Κάτω Σαξονία | Ανόβερο | Niedersachsen | Hannover |
| 10 | Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία | Ντίσελντορφ | Nordrhein-Westfalen | Düsseldorf |
| 11 | Ρηνανία-Παλατινάτο | Μάιντς | Rheinland-Pfalz | Mainz |
| 12 | Σάαρλαντ | Σααρμπρύκεν | Saarland | Saarbrücken |
| 13 | Σαξονία | Δρέσδη | (Freistaat) Sachsen | Dresden |
| 14 | Σαξονία-Άνχαλτ | Μαγδεβούργο | Sachsen-Anhalt | Magdeburg |
| 15 | Σλέσβιχ-Χόλσταϊν | Κίελο | Schleswig-Holstein | Kiel |
| 16 | Θουριγγία | Ερφούρτη | (Freistaat) Thüringen | Erfurt |
Πόλεις
Οι οκτώ μεγαλύτερες σε πληθυσμό πόλεις της Γερμανίας (χωρίς τις μητροπολιτικές τους περιοχές, 26 Δεκεμβρίου 2010):
- Βερολίνο με 3.459.218 κάτοικους
- Αμβούργο με 1.786.278 κάτοικους
- Μόναχο με 1.330.440 κάτοικους
- Κολωνία με 998.105 κάτοικους
- Φρανκφούρτη με 671.927 κάτοικους
- Στουτγκάρδη με 601.646 κάτοικους
- Ντίσελντορφ με 586.217 κάτοικους
- Ντόρτμουντ με 581.308 κάτοικους
Οικονομία
.jpg)
Η οικονομία της Γερμανίας βασίζεται κυρίως στον βιομηχανικό τομέα και στον τομέα παροχής υπηρεσιών. Ενώ μεγάλες εκτάσεις της χώρας καταλαμβάνονται από αγροτικές καλλιέργειες, μόνο το 2-3% του πληθυσμού ασχολείται με τον τομέα αυτό, λόγω της μηχανοποίησης των καλλιεργειών. Με ΑΕΠ 2.714.418 εκατομμυρίων δολαρίων (2005), η Γερμανία αποτελεί την μεγαλύτερη εθνική οικονομία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την τρίτη μεγαλύτερη παγκοσμίως. Εκτός αυτού, ήταν η μεγαλύτερη εξαγωγός χώρα του κόσμου από το 2003 έως το 2008. Από το 2011 παραμένει ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας.
Όσον αφορά το βιοτικό επίπεδο, η Γερμανία είναι, βάσει Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (Human Development Index), 19η στον κόσμο, ενώ η World Bank Group εκτιμά την ευημερία ανά κάτοικο ως την 5η μεγαλύτερη στον κόσμο, μετά από Ελβετία, Δανία, Σουηδία και ΗΠΑ. Το υψηλό βιοτικό επίπεδο συνοδεύεται με ιδιαίτερα χαμηλή φοροδιαφυγή και χαμηλό επίπεδο διαφθοράς.
Ως προς την οικονομική ανάπτυξη υπάρχουν μεγάλες τοπικές διαφορές, ο νότος τις Γερμανίας με τα κρατίδια Βάδη-Βυρτεμβέργη, Βαυαρία και Έσση θεωρείται πλουσιότερος από τον βορρά. Η οικονομία του νότου στηριζόταν το πλείστον σε μικρότερες βιομηχανίες από περισσότερους τομείς.
Τουρισμός
Η Γερμανία είναι η έβδομη πιο επισκεπτόμενη χώρα στον κόσμο,[30] με 407 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις κατά την διάρκεια του 2012.[31] Αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει 68,83 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις από ξένους επισκέπτες. Το 2012, πάνω από 30,4 εκατομμύρια διεθνείς τουρίστες έφτασαν στην Γερμανία. Το Βερολίνο είναι η τρίτος μεγαλύτερος σε επισκέψεις προορισμός της Ευρώπης.[32] Επιπροσθέτως, πάνω από 30% των Γερμανών περνούν τις διακοπές τους στην χώρα τους, και ο πιο δημοφιλής εγχώριος προορισμός είναι το Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία. Τα εγχώρια και διεθνή ταξίδια και τουρισμός συνεισφέρει κατά 43,2 δισεκατομμύρια ευρώ στο Γερμανικό ΑΕΠ. Επίσης, η τουριστική βιομηχανία αποτελεί το 4,5% του Γερμανικού ΑΕΠ και παρέχει 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας (το 4,8% της συνολικής απασχόλησης).[33][34][35]
Στα πιο δημοφιλή ορόσημα της Γερμανίας περιλαμβάνεται το Κάστρο Νόισβανσταϊν, ο Καθεδρικός Ναός της Κολωνίας, η Μπούντεσταγκ, το Χοφμπρεουχάους στο Μόναχο, το Κάστρο της Χαϊδελβέργης, το Τσβίνγκερ στην Δρέσδη, ο Τηλεοπτικός πύργος στο Βερολίνο και ο Καθεδρικός Ναός του Άαχεν. Το Europa-Park κοντά στο Φράιμπουρκ είναι το δεύτερο μεγαλύτερο θεματικό πάρκο της Ευρώπης, με βάση τις επισκέψεις.[36]
-
Το Κάστρο Νοϊσβάνσταϊν στην Βαυαρία -
Η παραλία Σαρμπόιτς κατά μήκος της Βαλτικής Θάλασσας -
Η λίμνη Ομπέρζεε στην Βαυαρία -
Το Europa-Park κοντά στο Φράιμπουρκ
.jpg)
_(2008).JPG)
.JPG)
Μεταφορές
Ως πυκνοκατοικημένη χώρα σε κεντρική τοποθεσία στην Ευρώπη και με ανεπτυγμένη οικονομία, η Γερμανία διαθέτει πυκνό δίκτυο και υποδομή μεταφορών. Σημαντικότερο λιμάνι της χώρας είναι το Αμβούργο, ενώ ναυσιπλοΐα γίνεται και στους ποταμούς, το πλείστον για την μεταφορά βαριών εμπορευμάτων. Το μεγαλύτερο αεροδρόμιο είναι το διεθνές αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, που είναι και το κέντρο για ταξίδια στο εξωτερικό. Ταξίδια στο εσωτερικό γίνονται συνήθως με τραίνα της εταιρίας Deutsche Bahn, εκ τον οποίων τα ICE είναι τα τραίνα υψηλής ταχύτητας. Λεωφορεία υπάρχουν μόνο στον εκδρομικό τομέα ή σε διαδρομές ελάχιστης κίνησης.
Η χώρα καλύπτεται από πυκνό δίκτυο αυτοκινητοδρόμων (Autobahn) υψηλής ποιότητας και με άψογη σήμανση. Η οδήγηση για οικολογικούς λόγους δεν είναι πρώτη προτίμηση [εκκρεμεί παραπομπή], δημοφιλής παραμένει σε αυτές της καθημερινές διαδρομές που οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι ακριβές ή δεν εξυπηρετούν. Μια πολιτική των δήμων για την βελτίωση του κλίματος είναι η ελάττωση των θέσεων στάθμευσης στα κέντρα και στις γειτονιές. Μέχρι σήμερα όμως το αυτοκίνητο έχει ισχυρή θέση λόγω της παρούσιας σημαντικών αυτοκινητοβιομηχανιών, που αποτελούν και παράγοντα θέσεων εργασίας.
Δημογραφία
Με 83.166.711 κατοίκους,[2] σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση του 2019, η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα της Ευρώπης. Ο ρυθμός γεννήσεων είναι όμως ένας από τους χαμηλότερους στην ήπειρο, ενώ στατιστικά αντιστοιχούν 1,55 παιδιά ανά γυναίκα. Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού είναι αρνητικός, με τελευταία εκτίμηση -0,05% σε ετήσια βάση, και διατηρείται σε αυτό το επίπεδο αποκλειστικά από το μεταναστευτικό ρεύμα και τους μετανάστες που ζουν εκεί. Σε άλλη περίπτωση, ο πληθυσμός της χώρας θα μειωνόταν με ρυθμό 0,9% το χρόνο.
Η πλειονότητα των κατοίκων, περίπου 68 εκατομμύρια (82%), είναι Γερμανικής καταγωγής, ενώ συνολικά περίπου 75 εκατομμύρια έχουν την γερμανική υπηκοότητα. Περίπου 15 εκατομμύρια κάτοικοι είναι ξένης καταγωγής, ενώ 8 εκατομμύρια έχουν ξένες υπηκοότητες. Οι μεγαλύτερες ομάδες μεταναστών προέρχονται κυρίως από χώρες της ανατολικής Ευρώπης, έχοντας γερμανική καταγωγή, όπως Ρώσοι και Πολωνοί. Επίσης, μεγάλο τμήμα προέρχεται από χώρες της Ασίας, όπως Τούρκοι, Κούρδοι, Ιρανοί και Άραβες. Το υπόλοιπο ποσοστό των μεταναστών προέρχεται από χώρες της νότιας Ευρώπης, όπως την Ιταλία, τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, τη Σλοβενία, τη Σερβία, την Αλβανία και την Ελλάδα. Τέλος, μικρό ποσοστό προέρχεται από χώρες της Αφρικής.
Σημαντικές πληθυσμιακές ομάδες με πλήρη ή μερική γερμανική καταγωγή, καταγράφονται στις ΗΠΑ (περίπου 50 εκατ.), στη Βραζιλία (περίπου 5 εκατ.), και στον Καναδά (περίπου 3 εκατ.).
Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2016 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 81 χρόνια (78,7 χρόνια οι άνδρες και 83,3 οι γυναίκες).[37]
Μεγάλο μέρος του πληθυσμού συγκεντρώνεται σε μεγάλα αστικά συγκροτήματα, όπως το Βερολίνο, το Αμβούργο, το Μόναχο, η Κολονία, η Φρανκφούρτη και η Στουτγκάρδη. Παράλληλα, η επαρχία της χώρας είναι αρκετά πυκνοκατοικημένη, με μικρές πόλεις, κωμοπόλεις, αλλά και μεγάλα χωριά, σε όλη την έκτασή της. Μεγάλη αστική συγχώνευση καταγράφεται στην περιοχή του Ρήνου στο Ρουρ, στο ομόσπονδο κρατίδιο της Βόρεια Ρηνανίας-Βεστφαλίας, όπου περίπου 12 εκατ. κατοικούν στις γειτονικές πόλεις του Ντίσελντορφ, της Κολονίας, του Έσσεν, του Ντόρτμουντ, του Ντούισμπουργκ και του Μπόχουμ.
Θρησκεία
Ο χριστιανισμός είναι η επικρατέστερη θρησκεία στη Γερμανία, με περίπου 53 εκατομμύρια πιστούς, σχεδόν το 64% του συνολικού πληθυσμού. Συγκεκριμένα, το 32,3% (περίπου 27 εκατ.) είναι προτεστάντες που ανήκουν κυρίως στην Ευαγγελική Εκκλησία, και το υπόλοιπο 31% (περίπου 26 εκατ.) καθολικοί. Επίσης, υπάρχουν μειονότητες ορθοδόξων, κοπτών και άλλων χριστιανικών δογμάτων. Οι ορθόδοξοι κυρίως προέρχονται από τη Σερβία και την Ελλάδα. Οι προτεστάντες καταγράφονται στη βόρεια και την ανατολική Γερμανία, ενώ οι καθολικοί κυριαρχούν στο νότο και τα δυτικά της χώρας. Επίσης, υπάρχουν 164.885 Μάρτυρες του Ιεχωβά[38] και 38.992 Μορμόνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών[39]. Ο μέχρι την 28 Φεβρουαρίου 2013 προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ' έχει γεννηθεί στη Βαυαρία.
Το Ισλάμ αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική κοινότητα της χώρας, με σχεδόν 4,5 εκατ. πιστούς, που αναλογούν περίπου στο 5% του συνολικού πληθυσμού. Οι περισσότεροι προέρχονται από μεταναστευτικά ρεύματα, ενώ κυριαρχούν οι Σουνίτες και οι Αλεβίτες, προερχόμενοι από την Τουρκία. Επίσης, καταγράφεται μικρός αριθμός Σιιτών.
Ο Βουδισμός και οι Εβραίοι έχουν περίπου 200.000 πιστούς (0,25%), ενώ ο Ινδουισμός και οι Σιχ ακολουθούν με μικρότερα ποσοστά. Σχεδόν το 50% των βουδιστών στη Γερμανία είναι μετανάστες από χώρες της Ασίας. Επίσης, η Γερμανία έχει τον τρίτο μεγαλύτερο πληθυσμό Εβραίων στην Ευρώπη, μετά τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ πόλεις με σημαντική εβραϊκή παρουσία είναι το Βερολίνο, η Φρανκφούρτη και το Μόναχο.
Το ποσοστό του μη θρησκευόμενου πληθυσμού, που περιλαμβάνει άθεους και αγνωστικιστές, ανέρχεται περίπου στο 30% του συνολικού πληθυσμού, ενώ γεωγραφικά καταγράφεται ιδιαίτερα στα πρώην κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας, καθώς και σε μεγάλες αστικές περιοχές. Σύμφωνα με έρευνα του 2005 για το Ευρωβαρόμετρο, το 47% των πολιτών της Γερμανίας συμφωνούν με τη φράση «Πιστεύω ότι υπάρχει Θεός», ενώ το 25% συμφωνεί με τη φράση «Πιστεύω ότι υπάρχει ένα είδος πνευματικής δύναμης», και άλλο ένα 25% αναφέρει ότι «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο είδος πνευματικής δύναμης ή Θεού».
Γλώσσα
(Φάουστ)
Τα Γερμανικά αποτελούν την επίσημη και κυρίαρχη γλώσσα στη Γερμανία. Είναι μία από τις 24 επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μία από τις τρεις γλώσσες εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μαζί με τα Γαλλικά και τα Αγγλικά. Αναγνωρισμένες γλωσσικές μειονότητες στη Γερμανία αποτελούν τα Δανικά, τα Σορβικά, τα Ρωμανικά και τα Φριζικά, ενώ η πιο διαδεδομένες γλώσσες ανάμεσα στους μετανάστες είναι τα Τουρκικά, τα Πολωνικά, τα Ρώσικα, και διάφορες Βαλκανικές γλώσσες.
Η επίσημη Γερμανική γλώσσα ανήκει στην οικογένεια των δυτικών γερμανικών γλωσσών, ενώ κατατάσσεται και συγγενεύει με τα Αγγλικά, τα Ολλανδικά, αλλά και τις Φριζικές γλώσσες. Σε μικρότερο βαθμό συνδέεται επίσης με την οικογένεια των ανατολικών και βόρειων (σήμερα εκλειπουσών) γερμανικών γλωσσών. Το μεγαλύτερο μέρος του λεξιλογίου της προέρχεται από τον γερμανικό κλάδο των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, ενώ μικρά τμήματά του κατάγονται από τα Λατινικά και τα Ελληνικά, καθώς και τα Γαλλικά και τα σύγχρονα Αγγλικά. Η γραφή γίνεται με τη χρήση του Λατινικού αλφαβήτου, το οποίο έχει 26 χαρακτήρες, με την προσθήκη τριών φωνηέντων με διπλή άνω στίξη, γνωστή ως Ούμλαουτερν (Umlautern), των ä, ö, και ü, και του χαρακτήρα Εστσέτ (Eszett), ß, ορθογραφική παραλλαγή του ss (προφορά: [s]) όταν ακολουθεί μακρά φωνήεντα και διφθόγγους.
Διάφορες διάλεκτοι της γλώσσας καταγράφονται ως ποικιλίες, με κύριο άξονα παραδοσιακά τοπικές ιδιαιτερότητες στο λόγο, προερχόμενες από ιστορικά διαφορετικά γερμανικά φύλα. Ορισμένες από αυτές είναι δυσνόητες για όσους γνωρίζουν μόνο τα επίσημα Γερμανικά, καθώς διαφέρουν στο λεξιλόγιο, την προφορά, αλλά και τη σύνταξη.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Γερμανική γλώσσα ομιλείται από περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά σχεδόν 80 εκατομμύρια μη Γερμανόφωνους. Αποτελεί την κύρια γλώσσα για περίπου 90 εκατομμύρια κατοίκων (18%) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα, τα Γερμανικά αποτελούν επίσημη γλώσσα στην Αυστρία, την Ελβετία, το Λουξεμβούργο και το Βέλγιο, ενώ γερμανόφωνοι κάτοικοι υπάρχουν στην Ολλανδία, στην Δανία, στην Τσεχία, την Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Λιθουανία.
Πολιτισμός
| Γ. Σ. Μπαχ | Λ. β. Μπετόβεν | Ρ. Βάγκνερ |
|---|---|---|
Από τη Γερμανία κατάγονταν σπουδαίοι δημιουργοί σε όλο το φάσμα των τεχνών και των επιστημών από την Αναγέννηση έως και τις μέρες μας μεταξύ των οποίων οι: Ντύρερ, Χολμπάιν, Ρούμπενς (ζωγραφική), Γκαίτε, Τόμας Μαν (λογοτεχνία), Χέγκελ, Καντ, Νίτσε, Σοπενάουερ (φιλοσοφία),Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς, Καρλ Φρίντριχ Γκάους, Μπέρναρντ Ρίμαν, Γκέοργκ Κάντορ, Ντάβιντ Χίλμπερτ, Φέλιξ Κλάιν, Χέρμαν Σβαρτς (Μαθηματικά) κ.α.
Σημαντικότατη υπήρξε η συμβολή των Γερμανών καλλιτέχνών στο χώρο της κλασικής μουσικής με κύριους εκπροσώπους τους Μπετόβεν, Μπαχ, Στράους, Βάγκνερ, Μπραμς και Μέντελσον.
Κουζίνα
Λογοτεχνία
Παραπομπές
- ↑ Επίσημη εκτίμηση έκτασης
- ↑ 2,0 2,1 Επίσημη εκτίμηση
- ↑ «Απογραφή 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Γερμανία». ΔΝΤ. Απρίλιος 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2017.
- ↑ «2019 Human Development Report» (PDF). United Nations Development Programme. 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Germany Top Migration Land After U.S. in New OECD Ranking». Bloomberg. 20 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Trends in International Migrant Stock: The 2015 Revision». United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. 2015.
- ↑ The Latin name Sacrum Imperium (Holy Empire) is documented as far back as 1157. The Latin name Sacrum Romanum Imperium (Holy Roman Empire) was first documented in 1254. The full name "Holy Roman Empire of the German Nation" (Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation, short HRR) dates back to the 15th century. Zippelius, Reinhold (2006) [1994]. Kleine deutsche Verfassungsgeschichte: vom frühen Mittelalter bis zur Gegenwart [Brief German Constitutional History: from the Early Middle Ages to the Present] (στα German) (7th έκδοση). Beck. σελ. 25. ISBN 978-3-406-47638-9.
- ↑ The Lost German East.
- ↑ «How US students get a university degree for free in Germany». BBC. 3 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ Schulze, Hagen (1998). Germany: A New History. Harvard University Press. σελ. 4. ISBN 0-674-80688-3.
- ↑ Lloyd, Albert L.· Lühr, Rosemarie· Springer, Otto (1998). Etymologisches Wörterbuch des Althochdeutschen, Band II (στα German). Vandenhoeck & Ruprecht. σελίδες 699–704. ISBN 3-525-20768-9. (for diutisc) Lloyd, Albert L.· Lühr, Rosemarie· Springer, Otto (1998). Etymologisches Wörterbuch des Althochdeutschen, Band II (στα German). Vandenhoeck & Ruprecht. σελίδες 685–686. ISBN 3-525-20768-9. (for diot)
- ↑ «Radiometric dating of the type-site for Homo heidelbergensis at Mauer, Germany». PNAS 107: 19726–19730. 27 August 2010. doi:. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 January 2015. https://web.archive.org/web/20150101005057/http://www.pnas.org/content/107/46/19726.full. Ανακτήθηκε στις 27 August 2010.
- ↑ «World's Oldest Spears». archive.archaeology.org. 3 Μαΐου 1997. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2010.
- ↑ «Earliest music instruments found». BBC. 25 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2012.
- ↑ «Ice Age Lion Man is world's earliest figurative sculpture». The Art Newspaper. 31 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ «The Venus of Hohle Fels». donsmaps.com. 14 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2009.
- ↑ «Nebra Sky Disc». Unesco memory of the World. 2013. http://www.unesco.org/new/en/communication-and-information/flagship-project-activities/memory-of-the-world/register/full-list-of-registered-heritage/registered-heritage-page-6/nebra-sky-disc/.
- ↑ Vertrag zwischen der Bundesrepublik Deutschland und der Deutschen Demokratischen Republik über die Herstellung der Einheit Deutschlands (Einigungsvertrag) Unification Treaty signed by the Federal Republic of Germany and the German Democratic Republic in Berlin on 31 August 1990 (official text, in German).
- ↑ «Vertrag zwischen der Bundesrepublik Deutschland und der Deutschen Demokratischen Republik über die Herstellung der Einheit Deutschlands (Einigungsvertrag) Art 11 Verträge der Bundesrepublik Deutschland» (στα German). Bundesministerium für Justiz und Verbraucherschutz. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2015.
- ↑ «Gesetz zur Umsetzung des Beschlusses des Deutschen Bundestages vom 20. Juni 1991 zur Vollendung der Einheit Deutschlands» [Law on the Implementation of the Beschlusses des Deutschen Bundestages vom 20. Juni 1991 zur Vollendung der Einheit Deutschlands] (PDF) (στα German). Bundesministerium der Justiz. 26 Απριλίου 1994. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Brennpunkt: Hauptstadt-Umzug» (στα German). Focus. 12 April 1999. http://www.focus.de/panorama/boulevard/brennpunkt-hauptstadt-umzug_aid_175751.html. Ανακτήθηκε στις 19 March 2011.
- ↑ Der Bundespräsident / Constitutional Basis Αρχειοθετήθηκε 2009-06-06 στο Wayback Machine. www.bundespraesident.de (Αγγλικά)
- ↑ German Bundestag > Function and role www.bundestag.de (Αγγλικά)
- ↑ Bundesrat members www.bundesrat.de (Αγγλικά)
- ↑ «Ανακοινώθηκε η νέα κυβέρνηση της Γερμανίας – Αμετακίνητος ο Σόιμπλε, μπαίνει στην κυβέρνηση και ο Άσμουσεν». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2015.
- ↑ Entscheidung in Berlin, Der Spiegel, 18-3-2012
- ↑ Members of the German Bundestag by parliamentary group www.bundestag.de
- ↑ «Αποχή και Φιλελεύθεροι, οι μεγάλοι νικητές». Ελευθεροτυπία. 28 Σεπτεμβρίου 2009. http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=28/09/2009&id=86562. Ανακτήθηκε στις 30-09-2009.
- ↑ «Interim Update». UNWTO World Tourism Barometer (UNWTO). April 2011. http://www.unwto.org/facts/eng/pdf/barometer/UNWTO_Barom11_iu_april_excerpt.pdf. Ανακτήθηκε στις 26 June 2011.
- ↑ Zahlen Daten Fakten 2012 (in German), German National Tourist Board
- ↑ «Tourism Highlights 2014 edition» (PDF). UNWTO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2015.
- ↑ «2013 Travel & Tourism Economic Impact Report Germany» (PDF). WTTC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ (Γερμανικά) Nortrud G. Schrammel-Schäl, Karl Kessler, Paul-Georg Custodis, Kreisverwaltung des Westerwaldkreises in Montabaur. Fachwerk im Westerwald: Landschaftsmuseum Westerwald, Hachenburg, Ausstellung vom 11. September 1987 bis 30. April 1988. Landschaftsmuseum Westerwald: 1987. ISBN 978-3-921548-37-0.
- ↑ Heinrich Edel: 1928. Die Fachwerkhäuser der Stadt Braunschweig: ein kunst und kulturhistorisches Bild. Druckerei Appelhaus, 1928
- ↑ «Top Tourist Attractions of Germany». Germany.Travel, official site. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Προσδόκιμο ζωής και υγιές προσδόκιμο ζωής, Δεδομένα ανά χώρα
- ↑ Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2014, Watch Tower Bible And Tract Society of Pennsylvania, σελ. 178
- ↑ "Facts and Statistics", mormonnewsroom.org
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- www.deutschland.de - Πολυθεματική, πολυγλωσσική πύλη για την Γερμανία
- Berlin.de
- Γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα
- Εκλογικό σύστημα
- Γερμανία στο Curlie
| ||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
|
