Ιωάννα του Σατιγιόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιωάννα της Σατιγιόν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	Δεκαετία του 1280;
Θάνατος	16 Ιανουαρίου 1354 ή 16 Ιανουαρίου 1354;
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Γκωτιέ Ε΄ του Μπριέν (από 1305)
Τέκνα	Γκωτιέ ΣΤ΄ του Μπριέν; Ισαβέλλα του Μπριέν
Γονείς	Γκωσέ Ε΄ του Σατιγιόν και Isabelle de Dreux, Dame de Nesles-en-Tardenois
Οικογένεια	Οίκος του Σατιγιόν
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 08:46, 17 Ιουνίου 2020

Η Ιωάννα του Σατιγιόν (γαλλικά : Jeanne de Chatillon) (1285-1354), ήταν Γαλλικής καταγωγής δούκισσα των Αθηνών και Αυθέντης Άργους και Ναυπλίας. Ήταν κόρη του Γκωτιέ Ε΄ του Σατιγιόν (Gaucher V de Châtillon) κόμη του Κρεσί-λα-Σαπέλ και του Σατώ-Πορσιάν. Παντρεύτηκε το 1306 τoν Γκωτιέ Ε΄ του Μπριέν και μαζί απέκτησαν δύο τέκνα.

Το 1311 μετά τον θάνατο του άντρα της στην Μάχη του Αλμυρού κατά της Καταλανικής Εταιρείας, κλείστηκε στην οχυρωμένη ακρόπολη της Αθήνας μαζί με τον ανήλικο γιο της και αντέταξε άμυνα περιμένοντας βοήθεια από τους υπόλοιπους Φράγκους. Βλέποντας ότι δεν θα έρθει βοήθεια και δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τους Καταλανούς, εγκατέλειψε την Αθήνα και μετέβη στην Νεάπολη και έπειτα στην Γαλλία στον πατέρα της. Από το Δουκάτο κράτησε τα εδάφη της οικογένειας στην Πελοπόννησο, δηλαδή την Αυθεντία Άργους και Ναυπλίας και τον Δαμαλά^[5], φέουδο υποτελείς του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, και κατείχε τον τίτλο της "Κατά όνομα Δούκισσα των Αθηνών" έως το 1320.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε το 1306 τoν Γκωτιέ Ε΄ του Μπριέν και μαζί απέκτησαν τον

Γκωτιέ ΣΤ΄ του Μπριέν και την
Ισαβέλλα ντε Μπριέν, σύζυγο του Γκωτιέ Γ΄ του Ανγκιάν.

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2018.
↑ p12006.htm#i120052.
↑ p12006.htm#i120052. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
↑ Ευδόξιος βιβλίο τρίτο

Πηγές

Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / Ουΐλλιαμ Μίλλερ, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Εν Αθήναις Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία, 1909-1910, σελίδα 328, 329

Βασιλικοί τίτλοι
Ιωάννα του Σατιγιόν Οίκος του Σατιγιόν Γέννηση: 1285 Θάνατος: 16 Ιανουαρίου 1354
Προκάτοχος Γκωτιέ Ε΄ του Μπριέν	Κυρία του Άργους και του Ναυπλίου 1311 - 1320	Διάδοχος Γκωτιέ ΣΤ΄ του Μπριέν

[2f0165cfa342514f07739b09e845574d09186da7-1] 1,0 ^1,1 Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2018.

[70899b5ac1418e45af4fd9de80d00e0b12b98bcb-2] 12006.htm#i120052.

[67b729874daa74440939330cb9b44c66a753b977-3] 12006.htm#i120052. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[3913844e06e055e8cd81608f22bad0e604d89d2d-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

[5] Ευδόξιος βιβλίο τρίτο

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{πληροφορίες προσώπου}}Η '''Ιωάννα του Σατιγιόν''' ''([[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά :]] Jeanne de Chatillon)''  (1285-1354), ήταν Γαλλικής καταγωγής [[Δουκάτο των Αθηνών|δούκισσα των Αθηνών]] και [[Αυθεντία Άργους και Ναυπλίας|Αυθέντης Άργους και Ναυπλίας]]. Ήταν κόρη του [[Γκωτιέ Ε΄ του Σατιγιόν]] (Gaucher V de Châtillon) κόμη του [[Κρεσί-λα-Σαπέλ]] και του [[Σατώ-Πορσιάν]]. Παντρεύτηκε το 1306 τoν [[Γκωτιέ Ε΄ του Μπριέν]] και μαζί απέκτησαν δύο τέκνα.
-Το 1311 μετά τον θάνατο του άντρα της στην [[Μάχη του Αλμυρού]] κλείστηκε στην οχυρωμένη ακρόπολη της Αθήνας μαζί με τον ανήλικο γιο της και αντέταξε άμυνα περιμένοντας βοήθεια από τους υπόλοιπους Φράγκους. Βλέποντας ότι δεν θα έρθει βοήθεια και δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει την [[Καταλανική εταιρεία]] εγκατέλειψε την Αθήνα και μετέβη στην [[Νάπολη|Νεάπολη]] και έπειτα στην [[Γαλλία]] στον πατέρα της. Από το Δουκάτο κράτησε τα εδάφη της οικογένειας στην Πελοπόννησο, δηλαδή την [[Αυθεντία Άργους και Ναυπλίας]] και τον [[Βαρωνία του Ελδαμαλά|Δαμαλά]]<ref>[https://static.eudoxus.gr/books/66/chapter-11666.pdf Ευδόξιος βιβλίο τρίτο]
+Το 1311 μετά τον θάνατο του άντρα της στην [[Μάχη του Αλμυρού]] κατά της [[Καταλανική Εταιρεία|Καταλανικής Εταιρείας]], κλείστηκε στην οχυρωμένη ακρόπολη της Αθήνας μαζί με τον ανήλικο γιο της και αντέταξε άμυνα περιμένοντας βοήθεια από τους υπόλοιπους Φράγκους. Βλέποντας ότι δεν θα έρθει βοήθεια και δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τους Καταλανούς, εγκατέλειψε την Αθήνα και μετέβη στην [[Νάπολη|Νεάπολη]] και έπειτα στην [[Γαλλία]] στον πατέρα της. Από το Δουκάτο κράτησε τα εδάφη της οικογένειας στην Πελοπόννησο, δηλαδή την [[Αυθεντία Άργους και Ναυπλίας]] και τον [[Βαρωνία του Ελδαμαλά|Δαμαλά]]<ref>[https://static.eudoxus.gr/books/66/chapter-11666.pdf Ευδόξιος βιβλίο τρίτο]
 </ref>, φέουδο υποτελείς του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]], και κατείχε τον τίτλο της ''"Κατά όνομα Δούκισσα των Αθηνών"'' έως το 1320.