Μητρική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
==Ιστορία==
==Ιστορία==


Η έκφραση « μητρική γλώσσα » εμφανίζεται για πρώτη φορά τον Vi ή XII αιώνα από τους μοναχούς του Αββαείου του Gorze (που δέχονταν πιέσεις από τους μοναχούς του ρομανικού Αββαείου του Cluny) για να δικαιολογήσουν τη χρήση της φραγκικής διαλέκτου στα κηρύγματά τους. « Από τα λίγα που γνωρίζουμε επικαλούνταν δύο τουλάχιστον επιχειρήματα. Το πρώτο ήταν ότι τα φράγκικα ήταν η γλώσσα που μιλούσαν οι γυναίκες ακόμα και σε περιοχές όπου οι άνδρες είχαν ήδη αρχίσει να χρησιμοποιούν τη κοινή ρομανική διάλεκτο. Το δεύτερο ότι ήταν η επίσημη γλώσσα της Εκκλησίας. »
Η έκφραση « μητρική γλώσσα » εμφανίζεται για πρώτη φορά τον 6ο ή 12ο αιώνα από τους μοναχούς του Αββαείου του Γκορζέ (που δέχονταν πιέσεις από τους μοναχούς του ρομανικού Αββαείου του Κλινύ) για να δικαιολογήσουν τη χρήση της φραγκικής διαλέκτου στα κηρύγματά τους. « Από τα λίγα που γνωρίζουμε επικαλούνταν δύο τουλάχιστον επιχειρήματα. Το πρώτο ήταν ότι τα φράγκικα ήταν η γλώσσα που μιλούσαν οι γυναίκες ακόμα και σε περιοχές όπου οι άνδρες είχαν ήδη αρχίσει να χρησιμοποιούν τη κοινή ρομανική διάλεκτο. Το δεύτερο ότι ήταν η επίσημη γλώσσα της Εκκλησίας. »
{{Γλωσσολογία-επέκταση}}{{Authority control}}

{{Authority control}}


[[Κατηγορία:Γλωσσολογία]]
[[Κατηγορία:Γλωσσολογία]]

Τρέχουσα έκδοση από την 13:09, 13 Ιουνίου 2020

Μία μητρική γλώσσα είναι η γλώσσα που ένας άνθρωπος μαθαίνει από τη γέννησή του. Η πρώτη γλώσσα ενός ατόμου είναι μια βάση για τη δική του κοινωνιογλωσσολογική ταυτότητα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η έκφραση « μητρική γλώσσα » εμφανίζεται για πρώτη φορά τον 6ο ή 12ο αιώνα από τους μοναχούς του Αββαείου του Γκορζέ (που δέχονταν πιέσεις από τους μοναχούς του ρομανικού Αββαείου του Κλινύ) για να δικαιολογήσουν τη χρήση της φραγκικής διαλέκτου στα κηρύγματά τους. « Από τα λίγα που γνωρίζουμε επικαλούνταν δύο τουλάχιστον επιχειρήματα. Το πρώτο ήταν ότι τα φράγκικα ήταν η γλώσσα που μιλούσαν οι γυναίκες ακόμα και σε περιοχές όπου οι άνδρες είχαν ήδη αρχίσει να χρησιμοποιούν τη κοινή ρομανική διάλεκτο. Το δεύτερο ότι ήταν η επίσημη γλώσσα της Εκκλησίας. »