Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής
	Η Μάχη του Φοντενουά από τον Πιέρ Λενφάντ. Λάδι σε μουσαμά.
Χρονολογία	1740 – 1748
Τόπος	Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Δυτικές Ινδίες
Έκβαση	Ειρήνη του Άαχεν; (18 Οκτωβρίου 1748) Η Μαρία Θηρεσία διατηρεί τον αυστριακό, ουγγρικό κσι βοημικό θρόνο; Ο σύζυγός της γίνεται Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας;
Αντιμαχόμενοι
Γαλλία; Πρωσία; Ισπανία; Βαυαρία (1741–45); Σαξονία (1741–42); Σικελία και Νάπολη; Γένοβα(1743–48); Σουηδία(1741–43); Σαρδηνία (1741–42)	Αψβούργοι; Μεγάλη Βρετανία; Αννόβερο; Ολλανδία; Σαξονία (1743–45); Σαρδηνία(1742–48) Ρωσία(1741–42), (1748)
Ηγετικά πρόσωπα
Λουδοβίκος ΙΕ΄; Φρειδερίκος Β΄; Λεοπόλδος Α΄; Φίλιππος Ε΄; Κάρολος Ζ΄	Μαρία Θηρεσία; Φραγκίσκος Α΄; Κάρολος Αλέξανδρος; Γεώργιος Β΄; Αύγουστος Γ΄

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 17:17, 20 Μαΐου 2020

Ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής (Österreichischer Erbfolgekrieg, 1740–48), στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις, προκλήθηκε από την διεκδίκηση εκ μέρους της Μαρίας Θηρεσίας της κληρονομιάς των Αψβούργων. Ο πόλεμος είχε πολλές επί μέρους συγκρούσεις, σπουδαιότερες των οποίων ήταν ο Πρώτος και Δεύτερος Σιλεσιανός Πόλεμος, καθώς και περιφερειακές συγκρούσεις στην Αμερική (Πόλεμος του βασιλιά Γεωργίου και Αγγλοϊσπανικός πόλεμος) και στην Ινδία (Καρνατικός πόλεμος).

Τέσσερα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μαρίας Θηρεσίας ο πστέρας της Κάρολος ΣΤ΄ έλαβε τα μέτρα του για την περίπτωση απουσίας άρρενος διαδόχου του, εκδίδοντας την Sanctio Pragmatica (Πραγματική Κύρωση) του 1713. Το διάταγμα αυτό παραμέριζε τον Σαλικό Νόμο, σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες δεν κληρονομούσαν και ευνοούσε τις θυγατέρες του Καρόλου, οι οποίες θα τον διαδέχονταν σε όλες τις κτήσεις και τους τίτλους του (πλην του αξιώματος του αυτοκράτορα που ήταν αιρετό). Για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο Κάρολος αγωνίστηκε να εξασφαλίσει την αποδοχή της Sanctio Pragmatica από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πράγμα που πέτυχε, με σοβαρά όμως ανταλλάγματα.

Αμέσως μετά τον θάνατο του Καρόλου ΣΤ΄, η Σαξονία, η Πρωσία, η Βαυαρία και η Γαλλία αποκήρυξαν την Πραγματική Κύρωση, αποσκοπώντας στον διαμελισμό της Αυστρίας και άρχισε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής.

Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη Μεγάλη Βρετανία και την Ολλανδία, πσρσδοσιακούς εχθρούς της Γαλλίας, όπως και το Βασίλειο της Σαρδηνίας. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το Εκλεκτοράτο της Βαυαρίας.

Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία και επιπλέον για να ανατρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου, που είχε επιτευχθεί σε βάρος της Ισπανίας ως συνέπεια του Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής.

Ο πόλεμος τελείωσε με την Ειρήνη του Άαχεν (γνωστή και ως "Συνθήκη του Αιξ-λα-Σαπέλ") το 1748, με την οποία μεταξύ άλλων η Μαρία Θηρεσία αναγνωρίστηκε ως αρχιδούκισσα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας και η Πρωσία διατήρησε τον έλεγχο της Σιλεσίας.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα War of the Austrian Succession της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

@@ Γραμμή 6: / Γραμμή 6: @@
 | χρονολογία = 1740 – 1748
 | τόπος      = [[Ευρώπη]], [[Βόρεια Αμερική]], [[Δυτικές Ινδίες]]
-| έκβαση     = Συνθήκη της [[Άαχεν|Αιξ-λα-Σαπέλ]]<br />([[18 Οκτωβρίου]] [[1748]])
+| έκβαση     = [[Ειρήνη του Άαχεν (1748)|Ειρήνη του Άαχεν]]<br />([[18 Οκτωβρίου]] [[1748]])
 * Η [[Μαρία Θηρεσία]] διατηρεί τον αυστριακό, ουγγρικό κσι βοημικό θρόνο
 * Ο σύζυγός της γίνεται [[Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]
@@ Γραμμή 14: / Γραμμή 14: @@
 [[Αρχείο:Bandera de España 1701-1760.svg|25px]] [[Βασίλειο της Ισπανίας|Ισπανία]]<br />
 [[Αρχείο:Flag of Bavaria (lozengy).svg|25px]] [[Ελεκτοράτο της Βαυαρίας|Βαυαρία]] <small>(1741–45)</small><br />
-[[Αρχείο:Flag of Electoral Saxony.svg|25px]] [[Ελεκτοράτο της Σαξωνίας|Σαξωνία]] <small>(1741–42)</small><br />
+[[Αρχείο:Flag of Electoral Saxony.svg|25px]] [[Ελεκτοράτο της Σαξονίας|Σαξονία]] <small>(1741–42)</small><br />
 [[Αρχείο:Flag of the Kingdom of the Two Sicilies (1816).svg|25px]] [[Βασίλειο της Σικελίας|Σικελία]] και [[Βασίλειο της Νάπολης|Νάπολη]]<br />
 [[Αρχείο:Flag of Genoa.svg|25px]] [[Δημοκρατία της Γένοβας|Γένοβα]]<small>(1743–48)</small><br />
@@ Γραμμή 22: / Γραμμή 22: @@
 [[Αρχείο:Banner of the Holy Roman Emperor (after 1400).svg|25px]] [[Οίκος των Αψβούργων|Αψβούργοι]]<br />
 [[Αρχείο:Union flag 1606 (Kings Colors).svg|25px]] [[Μεγάλη Βρετανία]]<br />
-[[Αρχείο:Flag of Hanover (1692).svg|25px]] [[Ελεκτοράτο του Ανόβερου|Ανόβερο]]<br />
+[[Αρχείο:Flag of Hanover (1692).svg|25px]] [[Ελεκτοράτο του Αννόβερου|Αννόβερο]]<br />
 [[Αρχείο:Prinsenvlag.svg|25px]] [[Ολλανδία]]<br />
-[[Αρχείο:Flag of Electoral Saxony.svg|25px]] [[Ελεκτοράτο της Σαξωνίας|Σαξωνία]] <small>(1743–45)</small><br />
+[[Αρχείο:Flag of Electoral Saxony.svg|25px]] [[Ελεκτοράτο της Σαξονίας|Σαξονία]] <small>(1743–45)</small><br />
 [[Αρχείο:Savoie flag.svg|25px]] [[Βασίλειο της Σαρδηνίας|Σαρδηνία]]<small>(1742–48)</small>
 [[Αρχείο:Flag of Russia.svg|25px]] [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσία]]<small>(1741–42), (1748)</small>
@@ Γραμμή 31: / Γραμμή 31: @@
 [[Αρχείο:Flag of the Kingdom of Prussia (1701-1750).svg|25px]]
 [[Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας|Φρειδερίκος Β΄]]<br />
-* [[Αρχείο:Flag of the Kingdom of Prussia (1701-1750).svg|25px]] [[Λεοπόλδος Α΄, πρίγκιπας του Άνχαλτ-Ντεσάου|Λεοπόλδος Α΄]]
+* [[Αρχείο:Flag of the Kingdom of Prussia (1701-1750).svg|25px]] [[Λεοπόλδος Α΄, πρίγκιπας του Άνχαλτ-Ντέσαου|Λεοπόλδος Α΄]]
 [[Αρχείο:Bandera de España 1701-1760.svg|25px]]
 [[Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας|Φίλιππος Ε΄]]<br />
@@ Γραμμή 48: / Γραμμή 48: @@
 |}}
-Ο '''Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής''' (Österreichischer Erbfolgekrieg, 1740–48), στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις, προκλήθηκε από την διεκδίκηση εκ μέρους της [[Μαρία Θηρεσία|Μαρίας Θηρεσίας]] της κληρονομιάς των Αψβούργων. Ο πόλεμος είχε πολλές επί μέρους συγκρούσεις, σπουδαιότερες των οποίων ήταν ο [[Πόλεμοι της Σιλεσίας|Πρώτος και Δεύτερος Σιλεσιανός Πόλεμος]], καθώς και περιφερειακές συγκρούσεις στην Αμερική   (Πόλεμος του βασιλιά Γεωργίου και Αγγλοϊσπανικός πόλεμος) και στην Ινδία (Καρνατικός πόλεμος).
+Ο '''Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής''' (Österreichischer Erbfolgekrieg, 1740–48), στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις, προκλήθηκε από την διεκδίκηση εκ μέρους της [[Μαρία Θηρεσία|Μαρίας Θηρεσίας]] της κληρονομιάς των Αψβούργων. Ο πόλεμος είχε πολλές επί μέρους συγκρούσεις, σπουδαιότερες των οποίων ήταν ο [[Πόλεμοι της Σιλεσίας|Πρώτος και Δεύτερος Σιλεσιανός Πόλεμος]], καθώς και περιφερειακές συγκρούσεις στην Αμερική (Πόλεμος του βασιλιά Γεωργίου και Αγγλοϊσπανικός πόλεμος) και στην Ινδία (Καρνατικός πόλεμος).
-Τέσσερα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μαρίας Θηρεσίας ο πστέρας της  [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος ΣΤ΄]] έλαβε τα μέτρα του για την περίπτωση απουσίας άρρενος διαδόχου του, εκδίδοντας την Sanctio Pragmatica (Πραγματική Κύρωση) του 1713. Το διάταγμα αυτό παραμέριζε τον [[Σαλικός νόμος|Σαλικό Νόμο]], σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες δεν κληρονομούσαν, και ευνοούσε τις θυγατέρες του Καρόλου οι οποίες θα τον διαδέχονταν σε όλες τις κτήσεις και τους τίτλους του (πλην του αξιώματος του αυτοκράτορα που ήταν αιρετό). Για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο Κάρολος αγωνίστηκε να εξασφαλίσει την αποδοχή της Sanctio Pragmatica από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πράγμα που πέτυχε, με σοβαρά όμως ανταλλάγματα.
+Τέσσερα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μαρίας Θηρεσίας ο πστέρας της [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος ΣΤ΄]] έλαβε τα μέτρα του για την περίπτωση απουσίας άρρενος διαδόχου του, εκδίδοντας την Sanctio Pragmatica (Πραγματική Κύρωση) του 1713. Το διάταγμα αυτό παραμέριζε τον [[Σαλικός νόμος|Σαλικό Νόμο]], σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες δεν κληρονομούσαν και ευνοούσε τις θυγατέρες του Καρόλου, οι οποίες θα τον διαδέχονταν σε όλες τις κτήσεις και τους τίτλους του (πλην του αξιώματος του αυτοκράτορα που ήταν αιρετό). Για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο Κάρολος αγωνίστηκε να εξασφαλίσει την αποδοχή της Sanctio Pragmatica από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πράγμα που πέτυχε, με σοβαρά όμως ανταλλάγματα.
-Αμέσως μετά τον θάνατο του Καρόλου ΣΤ΄ η Σαξονία, η Πρωσσία, η Βαυαρία και η Γαλλία αποκήρυξαν την Πραγματική Κύρωση αποσκοπώντας στον διαμελισμό της Αυστρίας και άρχισε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής.
+Αμέσως μετά τον θάνατο του Καρόλου ΣΤ΄, η Σαξονία, η Πρωσία, η Βαυαρία και η Γαλλία αποκήρυξαν την Πραγματική Κύρωση, αποσκοπώντας στον διαμελισμό της Αυστρίας και άρχισε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής.
 Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη [[Μεγάλη Βρετανία]] και την [[Ολλανδία]], πσρσδοσιακούς εχθρούς της Γαλλίας, όπως και το [[Βασίλειο της Σαρδηνίας]]. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το [[Εκλεκτοράτο της Βαυαρίας]].
-Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία, και επιπλέον για να ανατρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου που είχε επιτευχθεί εις βάρος της Ισπανίας, ως συνέπεια του [[Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής|Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής]].
+Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία και επιπλέον για να ανατρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου, που είχε επιτευχθεί σε βάρος της Ισπανίας ως συνέπεια του [[Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής|Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής]].
-Ο πόλεμος τελείωσε με στην συνθήκη του Αιξ-λα-Σαπέλ το 1748, με την οποία η Μαρία Θηρεσία αναγνωρίστηκε ως αρχιδούκισσα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας. Η Πρωσία διατήρησε τον έλεγχο της Σιλεσίας.
+Ο πόλεμος τελείωσε με την [[Ειρήνη του Άαχεν (1748)|Ειρήνη του Άαχεν]] (γνωστή και ως "Συνθήκη του Αιξ-λα-Σαπέλ") το 1748, με την οποία μεταξύ άλλων η [[Μαρία Θηρεσία]] αναγνωρίστηκε ως αρχιδούκισσα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας και η Πρωσία διατήρησε τον έλεγχο της Σιλεσίας.
 {{Ενσωμάτωση κειμένου|en|War of the Austrian Succession}}