Μετοχή (γραμματική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 05:10, 1 Απριλίου 2020

Η μετοχή είναι ρηματικός τύπος που φανερώνει χρόνο και διάθεση. Η μετοχή της παθητικής φωνής μοιάζει με όνομα Επίθετο αφού έχει γένη και κλίνεται.

Η μετοχή λοιπόν είναι κατά ένα μέρος ρήμα (χρόνος, διάθεση) και κατά ένα μέρος όνομα (γένος, κλίση), δηλαδή μετέχει και στα δύο είδη του λόγου.

Η ενεργητική μετοχή φανερώνει τον τρόπο που εκδηλώνεται η ενέργεια του ρήματος, και είναι άκλιτη. Έχει κατάληξη -οντας (π.χ. τρέχοντας) ή -ώντας (π.χ. τραβώντας).

Η παθητική μετοχή φανερώνει ότι η ενέργεια του ρήματος έχει επηρεάσει το υποκείμενο σε παρελθόντα χρόνο, και είναι κλιτή με τρία γένη (αρσενικό, θηλυκό, ουδέτερο) και δύο αριθμούς (ενικό, πληθυντικό). Έχει κατάληξη (για το αρσενικό γένος):

συνήθως, -μένος, π.χ. φοβισμένος, κοιμισμένος.
αν είναι προπαροξύτονη, -όμενος, π.χ. ερχόμενος. Ειδικά οι μετοχές που προέρχονται από ρήματα δεύτερης συζυγίας καταλήγουν σε -ώμενος, π.χ. περισπώμενος.
αν είναι παροξύτονη, -ωμένος, π.χ. αγχωμένος.

Ορισμένες μετοχές, με την συχνή χρήση, μετατρέπονται σε ουσιαστικά, π.χ. η Οικουμένη (ήταν αρχικά η Οικουμένη Γη).

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{χωρίς παραπομπές}}
-Η '''μετοχή''' είναι [[Ρήμα|ρηματικός]] τύπος που φανερώνει [[Χρόνος (γραμματική)|χρόνο]] και [[Διάθεση (γραμματική)|διάθεση]]. Η μετοχή της παθητικής φωνής μοιάζει με [[Όνομα (γραμματική)|όνομα]] [[Επίθετο]] αφού έχει [[Γένος (γραμματική)|γένη]] κα
+Η '''μετοχή''' είναι [[Ρήμα|ρηματικός]] τύπος που φανερώνει [[Χρόνος (γραμματική)|χρόνο]] και [[Διάθεση (γραμματική)|διάθεση]]. Η μετοχή της παθητικής φωνής μοιάζει με [[Όνομα (γραμματική)|όνομα]] [[Επίθετο]] αφού έχει [[Γένος (γραμματική)|γένη]] και [[Κλίση των ουσιαστικών|κλίνεται]].
+Η ''μετοχή'' λοιπόν είναι κατά ένα μέρος ''ρήμα'' (χρόνος, διάθεση) και κατά ένα μέρος ''όνομα'' (γένος, κλίση), δηλαδή ''μετέχει'' και στα δύο είδη του λόγου.
+Η ''ενεργητική μετοχή'' φανερώνει τον τρόπο που εκδηλώνεται η ενέργεια του ρήματος, και είναι άκλιτη. Έχει κατάληξη -οντας (π.χ. τρέχοντας) ή -ώντας (π.χ. τραβώντας).
+Η ''παθητική μετοχή'' φανερώνει ότι η ενέργεια του ρήματος έχει επηρεάσει το υποκείμενο σε παρελθόντα χρόνο, και είναι κλιτή με τρία γένη (αρσενικό, θηλυκό, ουδέτερο) και δύο [[Αριθμός (γραμματική)|αριθμούς]] (ενικό, πληθυντικό). Έχει κατάληξη (για το αρσενικό γένος):
+* συνήθως, -μένος, π.χ. φοβισμένος, κοιμισμένος.
+* αν είναι προπαροξύτονη, -όμενος, π.χ. ερχόμενος. Ειδικά οι μετοχές που προέρχονται από ρήματα δεύτερης συζυγίας καταλήγουν σε -ώμενος, π.χ. περισπώμενος.
+* αν είναι παροξύτονη, -ωμένος, π.χ. αγχωμένος.
 Ορισμένες μετοχές, με την συχνή χρήση, μετατρέπονται σε ουσιαστικά, π.χ. η Οικουμένη (ήταν αρχικά ''η Οικουμένη Γη'').