Κεχρόκαμπος Καβάλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 30: Γραμμή 30:
O Κεχρόκαμπος στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του νομού Καβάλας. Ο Κεχρόκαμπος είχε περίπου 1.800 κατοίκους, όλοι μουσουλμάνοι, ενώ μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, είχε αμιγώς προσφυγικό πληθυσμό, μετά την εγκατάσταση 313 οικογενειών.<ref>{{cite web | url=http://www.lithoksou.net/p/egkatastasi-prosfygon-grafeio-kabalas | title=Εγκατάσταση προσφύγων - Γραφείο Καβάλας (Καβάλλας) | publisher=Δημήτρης Λιθοξόου | accessdate=7 Φεβρουαρίου 2017}}</ref> Σύμφωνα με την απογραφή του 1928 είχε 1.474 κατοίκους, ενώ ο πληθυσμός του αυξήθηκε στους 1.829 κατοίκους στην απογραφή του 1940.<ref>{{cite web | url=http://www.lithoksou.net/p/perioxi-sari-sampan-xrysoypoli | title=Ο πληθυσμός της περιοχής Σαρί Σαμπάν (Χρυσούπολη) | publisher=Δημήτρης Λιθοξόου | accessdate=7 Φεβρουαρίου 2017}}</ref> Το χωριό είναι γνωστό για την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων. Στην κεντρική πλατεία με τον πλάτανο λειτουργούν χώροι εστίασης.
O Κεχρόκαμπος στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του νομού Καβάλας. Ο Κεχρόκαμπος είχε περίπου 1.800 κατοίκους, όλοι μουσουλμάνοι, ενώ μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, είχε αμιγώς προσφυγικό πληθυσμό, μετά την εγκατάσταση 313 οικογενειών.<ref>{{cite web | url=http://www.lithoksou.net/p/egkatastasi-prosfygon-grafeio-kabalas | title=Εγκατάσταση προσφύγων - Γραφείο Καβάλας (Καβάλλας) | publisher=Δημήτρης Λιθοξόου | accessdate=7 Φεβρουαρίου 2017}}</ref> Σύμφωνα με την απογραφή του 1928 είχε 1.474 κατοίκους, ενώ ο πληθυσμός του αυξήθηκε στους 1.829 κατοίκους στην απογραφή του 1940.<ref>{{cite web | url=http://www.lithoksou.net/p/perioxi-sari-sampan-xrysoypoli | title=Ο πληθυσμός της περιοχής Σαρί Σαμπάν (Χρυσούπολη) | publisher=Δημήτρης Λιθοξόου | accessdate=7 Φεβρουαρίου 2017}}</ref> Το χωριό είναι γνωστό για την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων. Στην κεντρική πλατεία με τον πλάτανο λειτουργούν χώροι εστίασης.


Είναι χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός με το ΦΕΚ 594/Δ/13-11-1978. Στον Κεχρόκαμπο βρίσκεται μεγάλος αριθμός παραδοσιακών κτιρίων τα οποία έχουν τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά από τα κτίρια της περιοχής. Τα κτίρια αυτά χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: ισόγειες ή διώροφες λιθόκτιστες πλατυμέτωπες οικίες ορθογωνικής κάτοψης με τετράρριχτη σκεπή, οικίες διώροφες με ανοικτό ή κλειστό [[χαγιάτι]], τα σπίτια αγροτικού τύπου κυβόσχημα σε διάφορες παραλλαγές, σπίτια με κάτοψη Γ, αν και αυτά είναι σπάνια, και τα αρχοντικά, τα οποία ξεχωρίζουν λόγω μεγέθους και ποιότητας κατασκευής. Οι προσφυγικές οικίες ακολουθούν τους προαναφερθέντες τύπους, ενώ τα νεότερα σπίτια αποτελούν ένα μικρό ποσοστό των συνολικών κτιρίων.<ref>{{cite web | url=http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=mWwTx35sUuk%3D&tabid=906&language=el-GR | title=Μελέτη μορφολογικών κανόνων δόμησης και αρχιτεκτονικής στις περιοχές εντός και εκτός οικισμών μέχρι 2.000 κατοίκων στις περιφερικές ενότητες Καβάλας και Θάσου | publisher=ΥΠΕΚΑ | accessdate=12 Φεβρουαρίου 2017}}</ref>
Είναι χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός με το ΦΕΚ 594/Δ/13-11-1978. Στον Κεχρόκαμπο βρίσκεται μεγάλος αριθμός παραδοσιακών κτιρίων τα οποία έχουν τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά από τα κτίρια της περιοχής. Τα κτίρια αυτά χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: ισόγειες ή διώροφες λιθόκτιστες πλατυμέτωπες οικίες ορθογωνικής κάτοψης με τετράρριχτη σκεπή, οικίες διώροφες με ανοικτό ή κλειστό [[χαγιάτι]], τα σπίτια αγροτικού τύπου κυβόσχημα σε διάφορες παραλλαγές, σπίτια με κάτοψη Γ, αν και αυτά είναι σπάνια, και τα αρχοντικά, τα οποία ξεχωρίζουν λόγω μεγέθους και ποιότητας κατασκευής. Οι προσφυγικές οικίες ακολουθούν τους προαναφερθέντες τύπους, ενώ τα νεότερα σπίτια αποτελούν ένα μικρό ποσοστό των συνολικών κτιρίων.<ref>{{cite web | url=http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=mWwTx35sUuk%3D&tabid=906&language=el-GR | title=Μελέτη μορφολογικών κανόνων δόμησης και αρχιτεκτονικής στις περιοχές εντός και εκτός οικισμών μέχρι 2.000 κατοίκων στις περιφερικές ενότητες Καβάλας και Θάσου | publisher=ΥΠΕΚΑ | accessdate=12 Φεβρουαρίου 2017 }}{{Dead link|date=Μάρτιος 2020 }}</ref>


Κάτοικος του Κεχρόκαμπου ήταν ο αντιστασιακός και μετέπειτα βουλευτής, [[Παναγιώτης Παπαδόπουλος (αντιστασιακός)|Παναγιώτης Παπαδόπουλος]].<ref>Τάσος Χατζηαναστασίου, ''Αντάρτες και Καπετάνιοι. Η Εθνική Αντίσταση κατά της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης 1942-1944'', εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 147.</ref>
Κάτοικος του Κεχρόκαμπου ήταν ο αντιστασιακός και μετέπειτα βουλευτής, [[Παναγιώτης Παπαδόπουλος (αντιστασιακός)|Παναγιώτης Παπαδόπουλος]].<ref>Τάσος Χατζηαναστασίου, ''Αντάρτες και Καπετάνιοι. Η Εθνική Αντίσταση κατά της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης 1942-1944'', εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 147.</ref>

Έκδοση από την 05:20, 22 Μαρτίου 2020

Συντεταγμένες: 41°09′24″N 24°38′12″E / 41.15677°N 24.63664°E / 41.15677; 24.63664

Κεχρόκαμπος
Κεχρόκαμπος is located in Greece
Κεχρόκαμπος
Κεχρόκαμπος
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑνατολική Μακεδονία και Θράκη
ΔήμοςΝέστου
Γεωγραφία και Στατιστική
ΝομόςΚαβάλας
Υψόμετρο360
Πληθυσμός359 (2011)
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΔάροβα

Ο Κεχρόκαμπος (μέχρι το 1926 Δάροβα[1]) είναι χωριό του Δήμου Νέστου της περιφερειακής ενότητας Καβάλας, στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 359 κατοίκους. Βρίσκεται σε υψόμετρο 360 μέτρων, στα όρη Λεκάνης, με θέα προς τα στενά του Νέστου. Βρίσκεται 49 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Καβάλας και απέχει 10 χιλιόμετρα από τη Λεκάνη.[2][3] Με το πρόγραμμα Καποδίστριας εντάχθηκε στον δήμο Ορεινού, και παλαιότερα υπαγόταν στην κοινότητα Κεχρόκαμπου.[4]

O Κεχρόκαμπος στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του νομού Καβάλας. Ο Κεχρόκαμπος είχε περίπου 1.800 κατοίκους, όλοι μουσουλμάνοι, ενώ μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, είχε αμιγώς προσφυγικό πληθυσμό, μετά την εγκατάσταση 313 οικογενειών.[5] Σύμφωνα με την απογραφή του 1928 είχε 1.474 κατοίκους, ενώ ο πληθυσμός του αυξήθηκε στους 1.829 κατοίκους στην απογραφή του 1940.[6] Το χωριό είναι γνωστό για την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων. Στην κεντρική πλατεία με τον πλάτανο λειτουργούν χώροι εστίασης.

Είναι χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός με το ΦΕΚ 594/Δ/13-11-1978. Στον Κεχρόκαμπο βρίσκεται μεγάλος αριθμός παραδοσιακών κτιρίων τα οποία έχουν τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά από τα κτίρια της περιοχής. Τα κτίρια αυτά χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: ισόγειες ή διώροφες λιθόκτιστες πλατυμέτωπες οικίες ορθογωνικής κάτοψης με τετράρριχτη σκεπή, οικίες διώροφες με ανοικτό ή κλειστό χαγιάτι, τα σπίτια αγροτικού τύπου κυβόσχημα σε διάφορες παραλλαγές, σπίτια με κάτοψη Γ, αν και αυτά είναι σπάνια, και τα αρχοντικά, τα οποία ξεχωρίζουν λόγω μεγέθους και ποιότητας κατασκευής. Οι προσφυγικές οικίες ακολουθούν τους προαναφερθέντες τύπους, ενώ τα νεότερα σπίτια αποτελούν ένα μικρό ποσοστό των συνολικών κτιρίων.[7]

Κάτοικος του Κεχρόκαμπου ήταν ο αντιστασιακός και μετέπειτα βουλευτής, Παναγιώτης Παπαδόπουλος.[8]

Παραπομπές

  1. «Δάροβα -- Κεχρόκαμπος». Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2017. 
  2. «Κεχρόκαμπος». diakopes.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2017. 
  3. «Στις πύλες του αιώνιου παραδείσου». Έθνος. 29 Οκτωβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2017. 
  4. «Κεχρόκαμπος (Καβάλας)». Διοικητικές μεταβολές οικισμών. ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2017. 
  5. «Εγκατάσταση προσφύγων - Γραφείο Καβάλας (Καβάλλας)». Δημήτρης Λιθοξόου. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2017. 
  6. «Ο πληθυσμός της περιοχής Σαρί Σαμπάν (Χρυσούπολη)». Δημήτρης Λιθοξόου. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2017. 
  7. «Μελέτη μορφολογικών κανόνων δόμησης και αρχιτεκτονικής στις περιοχές εντός και εκτός οικισμών μέχρι 2.000 κατοίκων στις περιφερικές ενότητες Καβάλας και Θάσου». ΥΠΕΚΑ. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. Τάσος Χατζηαναστασίου, Αντάρτες και Καπετάνιοι. Η Εθνική Αντίσταση κατά της βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης 1942-1944, εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 147.