Σαπφώ Νοταρά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 15:54, 6 Δεκεμβρίου 2007

Η Σαπφώ Νοταρά (Ηράκλειο Κρήτης, 1907 - Αθήνα, 11 Ιουνίου 1985) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός,του κινηματογράφου και του θεάτρου. Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Χανδάνου. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το επώνυμο Νοταρά το πήρε από το δρόμο που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε.

Ως ηθοποιός πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής (Κατερίνα, Νέζερ, Λαμπέτη, Χορν). Εμφανίστηκε και σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες. Αξέχαστη θα μείνει η επιβλητική της φωνή. Κύκνειο άσμα της αποτέλεσε η συνεργασία της με το Μάνο Χατζηδάκι στην "Πορνογραφία". Πασίγνωστη έγινε και μέσα από τις ατάκες της, όπως το «Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα». Άφησε εποχή με τις ερμηνείες της στις ταινίες «Αχ, αυτή η γυναίκα μου», «Η χαρτοπαίχτρα», αλλά και στο θεάτρο στην «Πορνογραφία» (1981) και στο ραδιόφωνο ως «Η κυρία Κυριακή» (η τελευταία ήταν ραδιοφωνική παραγωγή του Κώστα Π. Παναγιωτόπουλου).

Πέθανε εντελώς μόνη και αβοήθητη, σε διαμέρισμα που διέμενε επί της πλατείας Κουμουνδούρου, σημερινής πλατείας Ελευθερίας, στον αριθμό 22, το ενοίκιο του οποίου πλήρωνε κάποιος νέος επιχειρηματίας, άλλοτε μικρός θαυμαστής της που έμεινε όμως άγνωστος. Τη βρήκαν δύο ημέρες αργότερα μετά από αναζήτηση από παρακείμενο εστιατόριο που συνήθιζε να πηγαίνει. Η αστυνομία διέρρηξε την πόρτα και τη βρήκε νεκρή στις 13 Ιουνίου του 1985. Κηδεύτηκε σε στενό κύκλο στο Νεκροταφείο του Ζωγράφου παρουσία της Αλίκης Γεωργούλη και της Ντίνας Κώνστα. Οι μόνοι της απόγονοι ήταν ανίψια.

Φιλμογραφία

Η λύκαινα (1951)
Κυριακάτικο ξύπνημα (1954) .... κυρία Καίτη
Η κυρία δήμαρχος (1960) .... γυναίκα
Έγκλημα στα παρασκήνια (1960)
Ο διαιτητής (1963) .... μητέρα Μενέλαου
Η χαρτοπαίχτρα (1964) .... Μαριγώ
Ο παρθένος (1966) .... Φρόσω
5000 ψέματα (1966) .... Ευθαλία
Μίνι φούστα και καράτε (1967) .... Αύρα
Αχ αυτή η γυναίκα μου (1967) .... Ξένη
Η θυρωρίνα (1968) .... Φανουρία Καλαφάτη
Το προ-πο και τα μπουζούκια (1968) .... Σαπφώ
Το παιδί της μαμάς (1970) .... Λίτσα
Να 'τανε το 13 να 'πεφτε σε μας! (1970) .... Θοδώρα

Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία ηθοποιό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-Η '''Σαπφώ Νοταρά''' ([[Ηράκλειο Κρήτης]], [[1907]] - [[Αθήνα]], [[11 Ιουνίου]] [[1985]]) ήταν [[Ελλάδα|Ελληνίδα]] ηθοποιός,του κινηματογράφου και του θεάτρου. Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Χανδάνου. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το επώνυμο Νοταρά το πήρε από το δρόμο που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε.
+Η '''Σαπφώ Νοταρά''' ([[Ηράκλειο Κρήτης]], [[1907]] - [[Αθήνα]], [[11 Ιουνίου]] [[1985]]) ήταν [[Ελλάδα|Ελληνίδα]] [[ηθοποιός]],του κινηματογράφου και του θεάτρου. Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Χανδάνου. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το επώνυμο Νοταρά το πήρε από το δρόμο που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε.
-Ως ηθοποιός πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής (Κατερίνα, Νέζερ, Λαμπέτη, Χορν). Εμφανίστηκε και σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες. Αξέχαστη θα μείνει η επιβλητική της φωνή. Κύκνειο άσμα της αποτέλεσε η συνεργασία της με το Μάνο Χατζηδάκι στην "Πορνογραφία". Πασίγνωστη έγινε και μέσα από τις ατάκες της, όπως το ''«Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα»''.
+Ως ηθοποιός πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής ([[Κατερίνα Ανδρεάδη|Κατερίνα]], [[Χριστόφορος Νέζερ (ξάδερφος)|Νέζερ]], [[Έλλη Λαμπέτη|Λαμπέτη]], [[Δημήτρης Χορν|Χορν]]). Εμφανίστηκε και σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες. Αξέχαστη θα μείνει η επιβλητική της φωνή. Κύκνειο άσμα της αποτέλεσε η συνεργασία της με το Μάνο Χατζηδάκι στην "Πορνογραφία". Πασίγνωστη έγινε και μέσα από τις ατάκες της, όπως το ''«Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα»''.
 Άφησε εποχή με τις ερμηνείες της στις ταινίες «Αχ, αυτή η γυναίκα μου», «Η χαρτοπαίχτρα», αλλά και στο θεάτρο  στην «Πορνογραφία» ([[1981]]) και στο ραδιόφωνο ως «Η κυρία Κυριακή» (η τελευταία ήταν ραδιοφωνική παραγωγή του Κώστα Π. Παναγιωτόπουλου).