Πάνος Χατζηπάνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πληροφορίες προσώπου}} |
|||
Ο '''Παναγιώτης Χατζηπάνος''' (1885 - 8 Ιανουαρίου 1972) ήταν [[Έλληνας]] δικηγόρος και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής και υπουργός. Παραιτήθηκε έπειτα από την εμπλοκή του σε σκάνδαλο διαφθοράς, γνωστό και ως «[[Σκάνδαλο Χατζηπάνου|Σκάνδαλο των καυσίμων]]». |
|||
== Βιογραφία == |
== Βιογραφία == |
||
| Γραμμή 7: | Γραμμή 8: | ||
Ήταν δικηγόρος στα μικτά δικαστήρια της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]].<ref name=nekrologia/> |
Ήταν δικηγόρος στα μικτά δικαστήρια της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]].<ref name=nekrologia/> |
||
Υπηρέτησε ως υπουργός Παιδείας από τις 25 Οκτωβρίου 1944 ως τις 3 Ιανουαρίου 1945.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1047| title=«Κυβέρνησις Γεωργίου Παπανδρέου,(Κυβέρνησις Απελευθερώσεως – De Facto) Από 18.10.1944 έως 3.1.1945» | accessdate= |
Υπηρέτησε ως υπουργός Παιδείας από τις 25 Οκτωβρίου 1944 ως τις 3 Ιανουαρίου 1945.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1047| title=«Κυβέρνησις Γεωργίου Παπανδρέου,(Κυβέρνησις Απελευθερώσεως – De Facto) Από 18.10.1944 έως 3.1.1945» | accessdate=2014-09-08 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref> |
||
Χρημάτισε υπουργός Δικαιοσύνης από τις 18 Απριλίου 1946 στην [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Απρίλιος 1946|κυβέρνηση Τσαλδάρη]] ως τις [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Οκτώβριος 1946|24 Ιανουαρίου 1947]]. |
Χρημάτισε υπουργός Δικαιοσύνης από τις 18 Απριλίου 1946 στην [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Απρίλιος 1946|κυβέρνηση Τσαλδάρη]] ως τις [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Οκτώβριος 1946|24 Ιανουαρίου 1947]]. |
||
| Γραμμή 28: | Γραμμή 29: | ||
|url-status = dead |
|url-status = dead |
||
}}</ref> |
}}</ref> |
||
Ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών στην [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1948|κυβέρνηση Σοφούλη]] από τις 8 Νοεμβρίου 1948 ως τις 20 Ιανουαρίου 1949.Στην [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη Ιανουάριος 1949|επόμενη κυβέρνηση Σοφούλη]] υπηρέτησε ως υπουργός Μεταφορών από τις 20 Ιανουαρίου 1949 ως τις 14 Απριλίου 1949<ref name="Μαρκεζ">{{cite book | title=Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975), τόμος Δεύτερος (1944-1951) | publisher=Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος | author=[[Σπυρίδων Μαρκεζίνης]] | year=1994 | pages=316}}</ref> και ξανά από τις [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη Απρίλιος 1949|14 Απριλίου 1949]] ως τις 30 Ιουνίου 1949.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1095| title=«Κυβέρνησις Θεμιστοκλέους Σοφούλη Από 14.4.1949 Έως 30.6.1949» | accessdate= |
Ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών στην [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1948|κυβέρνηση Σοφούλη]] από τις 8 Νοεμβρίου 1948 ως τις 20 Ιανουαρίου 1949.Στην [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη Ιανουάριος 1949|επόμενη κυβέρνηση Σοφούλη]] υπηρέτησε ως υπουργός Μεταφορών από τις 20 Ιανουαρίου 1949 ως τις 14 Απριλίου 1949<ref name="Μαρκεζ">{{cite book | title=Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975), τόμος Δεύτερος (1944-1951) | publisher=Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος | author=[[Σπυρίδων Μαρκεζίνης]] | year=1994 | pages=316}}</ref> και ξανά από τις [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη Απρίλιος 1949|14 Απριλίου 1949]] ως τις 30 Ιουνίου 1949.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1095| title=«Κυβέρνησις Θεμιστοκλέους Σοφούλη Από 14.4.1949 Έως 30.6.1949» | accessdate=2014-09-08 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref> |
||
Επίσης, στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Διομήδη 1949|κυβέρνηση του Αλέξανδρου Διομήδη]] υπηρέτησε ως υπουργός Μεταφορών από τις 30 Ιουνίου 1949 ως τις 6 Ιανουαρίου 1950.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1099| title=«Κυβέρνησις Αλέξανδρου Διομήδους, Από 30.6.1949 έως 6.1.1950» | accessdate= |
Επίσης, στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Διομήδη 1949|κυβέρνηση του Αλέξανδρου Διομήδη]] υπηρέτησε ως υπουργός Μεταφορών από τις 30 Ιουνίου 1949 ως τις 6 Ιανουαρίου 1950.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1099| title=«Κυβέρνησις Αλέξανδρου Διομήδους, Από 30.6.1949 έως 6.1.1950» | accessdate=2014-09-08 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref> |
||
Ο Χατζηπάνος μετά την παραίτησή του παραπέμφθηκε από τη Βουλή το 1950 (για απευθείας ανάθεση μεταφοράς [[πετρέλαιο|πετρελαίου]]) και καταδικάστηκε από Ειδικό Δικαστήριο το Φεβρουάριο του 1951 για απιστία κατά του Δημοσίου.<ref>[http://www.sansimera.gr/articles/486 Αφιερώματα], Υπόθεση Χατζηπάνου, sansimera.gr</ref> |
Ο Χατζηπάνος μετά την παραίτησή του παραπέμφθηκε από τη Βουλή το 1950 (για απευθείας ανάθεση μεταφοράς [[πετρέλαιο|πετρελαίου]]) και καταδικάστηκε από Ειδικό Δικαστήριο το Φεβρουάριο του 1951 για απιστία κατά του Δημοσίου.<ref>[http://www.sansimera.gr/articles/486 Αφιερώματα], Υπόθεση Χατζηπάνου, sansimera.gr</ref> |
||
Έκδοση από την 11:37, 21 Φεβρουαρίου 2020
| Πάνος Χατζηπάνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1888 Χαλκίδα[1] |
| Θάνατος | 8 Ιανουαρίου 1972 Αθήνα[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκόν Κόμμα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας Υπουργός Συντονισμού της Ελλάδας Υπουργός μεταφορών της Ελλάδας Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ευβοίας) |
Ο Παναγιώτης Χατζηπάνος (1885 - 8 Ιανουαρίου 1972) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής και υπουργός. Παραιτήθηκε έπειτα από την εμπλοκή του σε σκάνδαλο διαφθοράς, γνωστό και ως «Σκάνδαλο των καυσίμων».
Βιογραφία
Το 1926 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Εύβοιας ως ανεξάρτητος. Με το Λαϊκό Κόμμα εξελέγη βουλευτής το 1936, το 1946 και για τελευταία φορά στις εκλογές του 1950.
Ήταν δικηγόρος στα μικτά δικαστήρια της Αιγύπτου.[2] Υπηρέτησε ως υπουργός Παιδείας από τις 25 Οκτωβρίου 1944 ως τις 3 Ιανουαρίου 1945.[3]
Χρημάτισε υπουργός Δικαιοσύνης από τις 18 Απριλίου 1946 στην κυβέρνηση Τσαλδάρη ως τις 24 Ιανουαρίου 1947.
Ανέλαβε υπουργός Πολιτικού Συντονισμού στην κυβέρνηση Μαξίμου από τις 27 Ιανουαρίου ως τις 29 Αυγούστου 1947.[4] Ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Σοφούλη από τις 8 Νοεμβρίου 1948 ως τις 20 Ιανουαρίου 1949.Στην επόμενη κυβέρνηση Σοφούλη υπηρέτησε ως υπουργός Μεταφορών από τις 20 Ιανουαρίου 1949 ως τις 14 Απριλίου 1949[5] και ξανά από τις 14 Απριλίου 1949 ως τις 30 Ιουνίου 1949.[6]
Επίσης, στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Διομήδη υπηρέτησε ως υπουργός Μεταφορών από τις 30 Ιουνίου 1949 ως τις 6 Ιανουαρίου 1950.[7]
Ο Χατζηπάνος μετά την παραίτησή του παραπέμφθηκε από τη Βουλή το 1950 (για απευθείας ανάθεση μεταφοράς πετρελαίου) και καταδικάστηκε από Ειδικό Δικαστήριο το Φεβρουάριο του 1951 για απιστία κατά του Δημοσίου.[8]
Πέθανε στις 8 Ιανουαρίου 1972 και κηδεύτηκε μία ημέρα μετά.[2]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 www
.grandlodge .gr /xatzipanos-panagiotis-w-13308 .html. - ↑ 2,0 2,1 Εκείνοι που φεύγουν, Πάνος Χατζηπάνος, Νεκρολογία στην εφημερίδα "Τα Νέα", φύλλο 10-1-1972, σελ. 10.
- ↑ ««Κυβέρνησις Γεωργίου Παπανδρέου,(Κυβέρνησις Απελευθερώσεως – De Facto) Από 18.10.1944 έως 3.1.1945»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος (2004). Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004 (PDF). Αθήνα. σελ. 74. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Αυγούστου 2011.
- ↑ Σπυρίδων Μαρκεζίνης (1994). Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975), τόμος Δεύτερος (1944-1951). Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. σελ. 316.
- ↑ ««Κυβέρνησις Θεμιστοκλέους Σοφούλη Από 14.4.1949 Έως 30.6.1949»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ ««Κυβέρνησις Αλέξανδρου Διομήδους, Από 30.6.1949 έως 6.1.1950»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ Αφιερώματα, Υπόθεση Χατζηπάνου, sansimera.gr
/11245/0082.jpg){kind=link}