Έθιμο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
Το '''έθιμο''' είναι άγραφη πηγή δικαίου. Τα έθιμα περιέχουν [[Κράτος δικαίου|κανόνες δικαίου]] που αποκτούν τη δεσμευτικότητά τους, λόγω της μακρόχρονης εφαρμογής τους στα πλαίσια μιας [[κοινωνία]]ς ή τάξης και της πεποιθήσεως των μελών της ότι είναι δεσμευτικοί.
Το '''έθιμο''' είναι άγραφη πηγή δικαίου. Τα έθιμα περιέχουν [[Κράτος δικαίου|κανόνες δικαίου]] που αποκτούν τη δεσμευτικότητά τους, λόγω της μακρόχρονης εφαρμογής τους στα πλαίσια μιας [[κοινωνία]]ς ή τάξης και της πεποιθήσεως των μελών της ότι είναι δεσμευτικοί.


Παραδείγματα: Δεν υπάρχει γραπτός [[νόμος]] που ορίζει ως αργία την 1η Ιανουαρίου (για όλη τη χώρα), την εορτή των Θεοφανείων (για όλη τη χώρα), τις επετείους απελευθερώσεως των πόλεων από τον τουρκικό ζυγό (για κάθε πόλη ξεχωριστά) και τις ημέρες εορτής των πολιούχων αγίων (για κάθε πόλη ξεχωριστά). Οι ημέρες αυτές όμως λόγω δεσμευτικού εθίμου θεωρούνται αργίες (ή ημιαργίες, αναλόγως).
Παραδείγματα: Δεν υπάρχει γραπτός [[νόμος]] που ορίζει ως αργία την 1η Ιανουαρίου (για όλη τη χώρα), την εορτή των Θεοφανείων (για όλη τη χώρα), τις επετείους απελευθερώσεως των πόλεων από τον τουρκικό ζυγό (για κάθε πόλη ξεχωριστά) και τις ημέρες εορτής των πολιούχων αγίων (για κάθε πόλη ξεχωριστά). Οι ημέρες αυτές όμως λόγω δεσμευτικού εθίμου θεωρούνται αργίες (ή ημιαργίες, αναλόγως).Με λίγα λόγια είναι παράδοση.


{{DEFAULTSORT:Εθιμο}}
{{DEFAULTSORT:Εθιμο}}

Έκδοση από την 13:40, 19 Ιανουαρίου 2020

Το έθιμο είναι άγραφη πηγή δικαίου. Τα έθιμα περιέχουν κανόνες δικαίου που αποκτούν τη δεσμευτικότητά τους, λόγω της μακρόχρονης εφαρμογής τους στα πλαίσια μιας κοινωνίας ή τάξης και της πεποιθήσεως των μελών της ότι είναι δεσμευτικοί.

Παραδείγματα: Δεν υπάρχει γραπτός νόμος που ορίζει ως αργία την 1η Ιανουαρίου (για όλη τη χώρα), την εορτή των Θεοφανείων (για όλη τη χώρα), τις επετείους απελευθερώσεως των πόλεων από τον τουρκικό ζυγό (για κάθε πόλη ξεχωριστά) και τις ημέρες εορτής των πολιούχων αγίων (για κάθε πόλη ξεχωριστά). Οι ημέρες αυτές όμως λόγω δεσμευτικού εθίμου θεωρούνται αργίες (ή ημιαργίες, αναλόγως).Με λίγα λόγια είναι παράδοση.