Γιόγκα Σούτρα του Πατάντζαλι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[File:patanjali.jpg|thumb|Γλυπτό του Πατάντζαλι (παραδοσιακή μορφή που δηλώνει την [[κουνταλίνι]] ή σπειροειδή ενέργεια (Σέσα).]]
[[File:patanjali.jpg|thumb|Γλυπτό του Πατάντζαλι (παραδοσιακή μορφή που δηλώνει την [[κουνταλίνι]] ή σπειροειδή ενέργεια (Σέσα).]]


''Γιόγκα Σούτρας'' του Παταντζαλι είναι 196 ινδικές σούτρες (αφορισμοί) στη θεωρία και την πρακτική της γιόγκα. Το έργο γράφτηκε πριν το 400 μ.Χ. από τον [[Πατάντζαλι]], που συνέθεσε και οργάνωσε γνώση σχετικά με τη γιόγκα από παλαιότερες παραδόσεις.{{sfn|Wujastyk|2011|p=33}}{{sfn|Feuerstein|1978|p=108}}{{sfn|Tola|Dragonetti|Prithipaul|1987|p=x}} Οι ''Γιόγκα Σούτρας'' έγινε το πιο πολυμεταφρασμένο αρχαίο ινδικό κείμενο κατά τη μεσαιωνική περίοδο: μεταφράστηκε σε 40 ινδικές γλώσσες και επίσης στην παλαιή γλώσσα της Ιάβας και τα Αραβικά.{{sfn|White|2014|p=xvi}} Το κείμενο περιέπεσε σε αφάνεια για επτά αιώνες, από τον 12ο ως τον 19ο αι., και επανήλθε στα τέλη του 19ου αι. χάρη στις προσπάθειες του [[Σουάμι Βιβεκανάντα]], της [[Θεοσοφία|Θεοσοφικής Εταιρείας]] και άλλων. Κέρδισε εξέχουσα θέση ως ένα κλασικό έργο κατά τον 20ό αι.{{sfn|White|2014|p=xvi-xvii}}
ι ''Γιόγκα Σούτρας'' του Παταντζαλι είναι 196 ινδικές σούτρες (αφορισμοί) στη θεωρία και την πρακτική της γιόγκα. Το έργο γράφτηκε πριν το 400 μ.Χ. από τον [[Πατάντζαλι]], που συνέθεσε και οργάνωσε γνώση σχετικά με τη γιόγκα από παλαιότερες παραδόσεις.{{sfn|Wujastyk|2011|p=33}}{{sfn|Feuerstein|1978|p=108}}{{sfn|Tola|Dragonetti|Prithipaul|1987|p=x}} Οι ''Γιόγκα Σούτρας'' έγινε το πιο πολυμεταφρασμένο αρχαίο ινδικό κείμενο κατά τη μεσαιωνική περίοδο: μεταφράστηκε σε 40 ινδικές γλώσσες και επίσης στην παλαιή γλώσσα της Ιάβας και τα Αραβικά.{{sfn|White|2014|p=xvi}} Το κείμενο περιέπεσε σε αφάνεια για επτά αιώνες, από τον 12ο ως τον 19ο αι., και επανήλθε στα τέλη του 19ου αι. χάρη στις προσπάθειες του [[Σουάμι Βιβεκανάντα]], της [[Θεοσοφία|Θεοσοφικής Εταιρείας]] και άλλων. Κέρδισε εξέχουσα θέση ως ένα κλασικό έργο κατά τον 20ό αι.{{sfn|White|2014|p=xvi-xvii}}


Κατά την περίοδο αφάνειας του έργου, στη μεσαιωνική Ινδία κυριαρχούσαν ως έργα για τη γιόγκα διάφορα κείμενα, όπως η [[Μπαγκαβάτ Γκίτα]] και η [[Γιόγκα Βασίστα]], που αποδίδονται στον [[Γιατζναβάλκυα]], η [[Ιρανυαγκάρμπα]] καθώς και κείμενα της Χάθα γιόγκα, της Ταντρικής γιόγκα και της γιόγκα του [[Σαϊβισμός Πασουπάτα|Πασουπάτα Σαϊβισμού]], αντί για τις ''Σούτρες'' του Πατάντζαλι.{{sfn|White|2014|p=xvi-xvii, 20-23}}
Κατά την περίοδο αφάνειας του έργου, στη μεσαιωνική Ινδία κυριαρχούσαν ως έργα για τη γιόγκα διάφορα κείμενα, όπως η [[Μπαγκαβάτ Γκίτα]] και η [[Γιόγκα Βασίστα]], που αποδίδονται στον [[Γιατζναβάλκυα]], η [[Ιρανυαγκάρμπα]] καθώς και κείμενα της Χάθα γιόγκα, της Ταντρικής γιόγκα και της γιόγκα του [[Σαϊβισμός Πασουπάτα|Πασουπάτα Σαϊβισμού]], αντί για τις ''Σούτρες'' του Πατάντζαλι.{{sfn|White|2014|p=xvi-xvii, 20-23}}
Γραμμή 10: Γραμμή 10:


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references/>
<refernces/>


{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Yoga Sutras of Patanjali}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Yoga Sutras of Patanjali}}

Έκδοση από την 22:42, 4 Νοεμβρίου 2019

Γλυπτό του Πατάντζαλι (παραδοσιακή μορφή που δηλώνει την κουνταλίνι ή σπειροειδή ενέργεια (Σέσα).

ι Γιόγκα Σούτρας του Παταντζαλι είναι 196 ινδικές σούτρες (αφορισμοί) στη θεωρία και την πρακτική της γιόγκα. Το έργο γράφτηκε πριν το 400 μ.Χ. από τον Πατάντζαλι, που συνέθεσε και οργάνωσε γνώση σχετικά με τη γιόγκα από παλαιότερες παραδόσεις.[1][2][3] Οι Γιόγκα Σούτρας έγινε το πιο πολυμεταφρασμένο αρχαίο ινδικό κείμενο κατά τη μεσαιωνική περίοδο: μεταφράστηκε σε 40 ινδικές γλώσσες και επίσης στην παλαιή γλώσσα της Ιάβας και τα Αραβικά.[4] Το κείμενο περιέπεσε σε αφάνεια για επτά αιώνες, από τον 12ο ως τον 19ο αι., και επανήλθε στα τέλη του 19ου αι. χάρη στις προσπάθειες του Σουάμι Βιβεκανάντα, της Θεοσοφικής Εταιρείας και άλλων. Κέρδισε εξέχουσα θέση ως ένα κλασικό έργο κατά τον 20ό αι.[5]

Κατά την περίοδο αφάνειας του έργου, στη μεσαιωνική Ινδία κυριαρχούσαν ως έργα για τη γιόγκα διάφορα κείμενα, όπως η Μπαγκαβάτ Γκίτα και η Γιόγκα Βασίστα, που αποδίδονται στον Γιατζναβάλκυα, η Ιρανυαγκάρμπα καθώς και κείμενα της Χάθα γιόγκα, της Ταντρικής γιόγκα και της γιόγκα του Πασουπάτα Σαϊβισμού, αντί για τις Σούτρες του Πατάντζαλι.[6]

Η Ινδική ορθόδοξη παράδοση θεωρεί ότι οι Γιόγκα Σούτρας είναι ένα από τα τέσσερα θεμελιώδη κείμενα της κλασικής φιλοσοφίας της γιόγκα.[7][8] Αν και η οικειοποίηση του έργου του Πατάντζαλι (ή η υπεξαίρεσή του) και η επιρροή του σε μεταγενέστερα έργα συστηματοποίησης της γιόγκας έχει αμφισβητηθεί από τον Ντέιβιντ Γκόρντον Γουάιτ, ωστόσο έχει επιβεβαιωθεί από τον Τζέιμς Μάλινσον και άλλους μελετητές.[5] but reaffirmed by others such as James Mallinson.[9]

Οι μελετητές της εποχής μας, όπως ο Φίλιπ Α. Μάας και ο Μάλινσον θεωρούν το Μπάσγια: Σχόλια στις Σούτρες το μόνο έργο του Πατάνταζαλι[10], ενώ τις Σούτρες ως περίληψή του σε άλλα έργα της γιόγκα. Τα δύο κείμενα θεωρούνται ενιαίο έργο, το Πατάντζαλα-γιογκα-σάστρα.[10]

Παραπομπές

<refernces/>

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Yoga Sutras of Patanjali της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
  1. Wujastyk 2011, σελ. 33.
  2. Feuerstein 1978, σελ. 108.
  3. Tola, Dragonetti & Prithipaul 1987, σελ. x.
  4. White 2014, σελ. xvi.
  5. 5,0 5,1 White 2014, σελ. xvi-xvii.
  6. White 2014, σελ. xvi-xvii, 20-23.
  7. Whicher 1998, σελ. 49.
  8. Stuart Sarbacker (2011), Yoga Powers (Editor: Knut A. Jacobsen), Brill, (ISBN 978-9004212145), page 195
  9. Mallinson & Singleton 2017, σελ. xxxvi note 34.
  10. 10,0 10,1 Mallinson & Singleton 2017, σελίδες xi, xvi–xvii.