Φρειδερίκος Β΄ του Παλατινάτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Γραμμή 31: | Γραμμή 31: | ||
Ήταν προστάτης των [[Όθων Ερρίκος του Παλατινάτου|Όθωνα-Ερρίκου]] και [[Φίλιππος του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ|Φιλίππου]], γιων του αδελφού του [[Ρούπρεχτ επίσκοπος του Φράιζινγκ|Ρούπρεχτ]], όταν αυτός απεβίωσε το 1504 αφήνοντάς τους ενός και δύο ετών. Υπηρέτησε ως στρατηγός του [[Φερδινάνδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φερδινάνδου Α΄ των Αψβούργων]], αδελφού του [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε΄]]. |
Ήταν προστάτης των [[Όθων Ερρίκος του Παλατινάτου|Όθωνα-Ερρίκου]] και [[Φίλιππος του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ|Φιλίππου]], γιων του αδελφού του [[Ρούπρεχτ επίσκοπος του Φράιζινγκ|Ρούπρεχτ]], όταν αυτός απεβίωσε το 1504 αφήνοντάς τους ενός και δύο ετών. Υπηρέτησε ως στρατηγός του [[Φερδινάνδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φερδινάνδου Α΄ των Αψβούργων]], αδελφού του [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε΄]]. |
||
Το 1523 ο πεθερός του [[Χριστιανός Β΄ της Δανίας|Χριστιανός Β΄]] βασιλιάς της Δανίας και Νορβηγίας<ref name=ers-sandv-148>{{cite book|last=Ersland|first=Geir Atle|author2=Sandvik, Hilde|title=Norsk historie 1300-1625|publisher=Samlaget|location=Oslo|year=1999|series=Volume two of ''[[Norsk historie (Samlaget)|Norsk historie]]''|pages=148–149|isbn=82-521-5182-5|language=Norwegian}}</ref> εκθρονίστηκε από μία στάση των ευγενών. Στον εξόριστο μονάρχη πρότεινε συνδρομή ο Όλαφ, καθολικός επίσκοπος της Νορβηγίας και αρχηγός του Συμβουλίου του βασιλείου. Ο Φρειδερίκος Β΄ έγραψε επιστολή στον Όλαφ υποσχόμενος στρατιωτική βοήθεια από τον ίδιο και τον Κάρολο Ε΄, μια και η σύζυγος του Χριστιανού Β΄, η [[Ισαβέλλα των Αψβούργων]], ήταν αδελφή του καθολικού Καρόλου Ε΄<ref>Ersland and Sandvik, 1999: pp. 145-146</ref>. Το 1536 ο Όλαφ έστειλε υποστηρικτές σε χωριά στη Νορβηγία, όπου διάβασαν την πολλά υποσχόμενη επιστολή. Λίγοι αγρότες εξεγέρθηκαν και επειδή η στρατιωτική βοήθεια δεν έφθασε, απέτυχαν<ref name=ers-sandv-148/>. Το επόμενο έτος ο Φρειδερίκος Β΄ έστειλε δύο πλοία από τις Ισπανικές Κάτω Χώρες, αλλά ο [[Χριστιανός Γ΄ της Δανίας]] είχε οργανώσει τη ναυτική άμυνα της Νορβηγίας και εξασφάλισε τη χώρα. Ο Όλαφ διέφυγε, δύο επίσκοποι συνελήφθησαν, οι υποστηρικτές τιμωρήθηκαν και ο Καθολικισμός και το Συμβούλιο του βασιλείου καταργήθηκαν<ref>Ersland and Sandvik, 1999: p. 150</ref>. |
Το 1523 ο πεθερός του [[Χριστιανός Β΄ της Δανίας|Χριστιανός Β΄]] βασιλιάς της Δανίας και Νορβηγίας<ref name=ers-sandv-148>{{cite book|last=Ersland|first=Geir Atle|author2=Sandvik, Hilde|title=Norsk historie 1300-1625|publisher=Samlaget|location=Oslo|year=1999|series=Volume two of ''[[Norsk historie (Samlaget)|Norsk historie]]''|pages=148–149|isbn=82-521-5182-5|language=Norwegian}}</ref> εκθρονίστηκε από μία στάση των ευγενών. Στον εξόριστο μονάρχη πρότεινε συνδρομή ο Όλαφ, καθολικός επίσκοπος της Νορβηγίας και αρχηγός του Συμβουλίου του βασιλείου. Ο Φρειδερίκος Β΄ έγραψε επιστολή στον Όλαφ υποσχόμενος στρατιωτική βοήθεια από τον ίδιο και τον [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄]] της Γερμανίας, μια και η σύζυγος του Χριστιανού Β΄, η [[Ισαβέλλα της Αστρίας|Ισαβέλλα των Αψβούργων]], ήταν αδελφή του καθολικού Καρόλου Ε΄<ref>Ersland and Sandvik, 1999: pp. 145-146</ref>. Το 1536 ο Όλαφ έστειλε υποστηρικτές σε χωριά στη Νορβηγία, όπου διάβασαν την πολλά υποσχόμενη επιστολή. Λίγοι αγρότες εξεγέρθηκαν και επειδή η στρατιωτική βοήθεια δεν έφθασε, απέτυχαν<ref name=ers-sandv-148/>. Το επόμενο έτος ο Φρειδερίκος Β΄ έστειλε δύο πλοία από τις Ισπανικές Κάτω Χώρες, αλλά ο [[Χριστιανός Γ΄ της Δανίας]] είχε οργανώσει τη ναυτική άμυνα της Νορβηγίας και εξασφάλισε τη χώρα. Ο Όλαφ διέφυγε, δύο επίσκοποι συνελήφθησαν, οι υποστηρικτές τιμωρήθηκαν και ο Καθολικισμός και το Συμβούλιο του βασιλείου καταργήθηκαν<ref>Ersland and Sandvik, 1999: p. 150</ref>. |
||
Το 1544 απεβίωσε ο πρωτότοκος αδελφός του [[Λουδοβίκος Ε΄ του Παλατινάτου|Λουδοβίκος Ε΄]] εκλέκτορας του Παλατινάτου και τον διαδέχθηκε, αφού οι δύο άλλοι μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν επίσκοποι και είχαν αποβιώσει. Όταν εισήγαγε την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, ο Κάρολος Ε΄ τον κήρυξε εκτός νόμου και ο Φρειδερίκος Β΄ υποχώρησε. Το 1556 απεβίωσε στο Άλτσευ και τον διαδέχθηκε ο προστατευόμενός του ανιψιός Όθων-Ερρίκος. |
Το 1544 απεβίωσε ο πρωτότοκος αδελφός του [[Λουδοβίκος Ε΄ του Παλατινάτου|Λουδοβίκος Ε΄]] εκλέκτορας του Παλατινάτου και τον διαδέχθηκε, αφού οι δύο άλλοι μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν επίσκοποι και είχαν αποβιώσει. Όταν εισήγαγε την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, ο Κάρολος Ε΄ τον κήρυξε εκτός νόμου και ο Φρειδερίκος Β΄ υποχώρησε. Το 1556 απεβίωσε στο Άλτσευ και τον διαδέχθηκε ο προστατευόμενός του ανιψιός Όθων-Ερρίκος. |
Έκδοση από την 16:37, 4 Νοεμβρίου 2019
Φρειδερίκος Β΄ | |
---|---|
εκλέκτορας του Παλατινάτου | |
Περίοδος | 1544 - 1556 |
Προκάτοχος | Λουδοβίκος Ε΄ |
Διάδοχος | Όθων-Ερρίκος |
Γέννηση | 9 Δεκεμβρίου 1482 |
Θάνατος | 26 Φεβρουαρίου 1556 (73 ετών) |
Σύζυγος | Δωροθέα της Δανίας |
Οίκος | των Βίττελσμπαχ |
Πατέρας | Φίλιππος |
Μητέρα | Μαργαρίτα Βίττελσμπαχ |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Φρειδερίκος Β΄ (9 Δεκεμβρίου 1478 - 26 Φεβρουαρίου 1556) o λεγόμενος σοφός από τον Οίκο των Βίττελσμπαχ, ήταν εκλέκτορας του Παλατινάτου (Pfalz) το διάστημα 1544-1556.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο κάστρο Βίντσινγκεν (κοντά στο Νόιστατ αν ντερ Βάινστρασε) και ήταν ο τέταρτος γιος του Φιλίππου εκλέκτορα του Παλατινάτου και της Μαργαρίτας των Βίττελσμπαχ, κόρης του Λουδοβίκου Θ΄ δούκα της Βαυαρίας.
Ήταν προστάτης των Όθωνα-Ερρίκου και Φιλίππου, γιων του αδελφού του Ρούπρεχτ, όταν αυτός απεβίωσε το 1504 αφήνοντάς τους ενός και δύο ετών. Υπηρέτησε ως στρατηγός του Φερδινάνδου Α΄ των Αψβούργων, αδελφού του Καρόλου Ε΄.
Το 1523 ο πεθερός του Χριστιανός Β΄ βασιλιάς της Δανίας και Νορβηγίας[1] εκθρονίστηκε από μία στάση των ευγενών. Στον εξόριστο μονάρχη πρότεινε συνδρομή ο Όλαφ, καθολικός επίσκοπος της Νορβηγίας και αρχηγός του Συμβουλίου του βασιλείου. Ο Φρειδερίκος Β΄ έγραψε επιστολή στον Όλαφ υποσχόμενος στρατιωτική βοήθεια από τον ίδιο και τον Κάρολο Ε΄ της Γερμανίας, μια και η σύζυγος του Χριστιανού Β΄, η Ισαβέλλα των Αψβούργων, ήταν αδελφή του καθολικού Καρόλου Ε΄[2]. Το 1536 ο Όλαφ έστειλε υποστηρικτές σε χωριά στη Νορβηγία, όπου διάβασαν την πολλά υποσχόμενη επιστολή. Λίγοι αγρότες εξεγέρθηκαν και επειδή η στρατιωτική βοήθεια δεν έφθασε, απέτυχαν[1]. Το επόμενο έτος ο Φρειδερίκος Β΄ έστειλε δύο πλοία από τις Ισπανικές Κάτω Χώρες, αλλά ο Χριστιανός Γ΄ της Δανίας είχε οργανώσει τη ναυτική άμυνα της Νορβηγίας και εξασφάλισε τη χώρα. Ο Όλαφ διέφυγε, δύο επίσκοποι συνελήφθησαν, οι υποστηρικτές τιμωρήθηκαν και ο Καθολικισμός και το Συμβούλιο του βασιλείου καταργήθηκαν[3].
Το 1544 απεβίωσε ο πρωτότοκος αδελφός του Λουδοβίκος Ε΄ εκλέκτορας του Παλατινάτου και τον διαδέχθηκε, αφού οι δύο άλλοι μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν επίσκοποι και είχαν αποβιώσει. Όταν εισήγαγε την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, ο Κάρολος Ε΄ τον κήρυξε εκτός νόμου και ο Φρειδερίκος Β΄ υποχώρησε. Το 1556 απεβίωσε στο Άλτσευ και τον διαδέχθηκε ο προστατευόμενός του ανιψιός Όθων-Ερρίκος.
Οικογένεια
Το 1515 είχε δηλώσει την αγάπη του στην Ελεονώρα των Αψβούργων, αλλά όταν αυτό το ανακάλυψε ο αδελφός της Κάρολος Ε΄ τον εξόρισαν από την Αυλή της Ισπανίας[4].
Το 1535 νυμφεύτηκε τη Δωροθέα των Όλντενμπουργκ, κόρη του Χριστιανού Β΄ της Δανίας· δεν απέκτησαν τέκνα.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Ersland, Geir Atle· Sandvik, Hilde (1999). Norsk historie 1300-1625. Volume two of Norsk historie (στα Norwegian). Oslo: Samlaget. σελίδες 148–149. ISBN 82-521-5182-5.
- ↑ Ersland and Sandvik, 1999: pp. 145-146
- ↑ Ersland and Sandvik, 1999: p. 150
- ↑ Brandi, Karl. The Emperor Charles V: The Growth and Destiny of a Man and of a World-Empire. Translated by C. V. Wedgewood. Oxford: Alden, 1939. (orig. German, 1935), 78-79.
Αναφορές
- Fuchs, Peter (1961). "Friedrich II. der Weise". Neue Deutsche Biographie (in German). 5. pp. 528–530.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Frederick II, Elector Palatine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
|