Οινοχόη του Διπύλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 49: Γραμμή 49:
* {{Cite book
* {{Cite book
| author = [[Χρήστος Μπουλιώτης]]
| author = [[Χρήστος Μπουλιώτης]]
| title = Η οινοχόη του Διπύλου
| title = Η οινοχόη του Διπύλου
| publisher =
| publisher =
| location =
| location =
| year =
| year =
| pages =
| pages =
| url = http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/108.pdf
| url = http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/108.pdf
|accessdate = 20 Απριλίου 2012
| accessdate = 20 Απριλίου 2012
}}{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}
}}


[[Κατηγορία:Εκθέματα αρχαίας κεραμικής στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας]]
[[Κατηγορία:Εκθέματα αρχαίας κεραμικής στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας]]

Έκδοση από την 06:44, 14 Οκτωβρίου 2019

Οινοχόη του Διπύλου
 
ΟνομασίαΟινοχόη του Διπύλου
Έτος δημιουργίας740 π.Χ
Είδοςοινοχόη
Διαστάσεις22,5 εκ.
ΜουσείοΕθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Αριθμός καταλόγου192
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η οινοχόη του Διπύλου που φιλοξενείται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο φέρει την αρχαιότερη ελληνική επιγραφή μετά τις μυκηναϊκές πινακίδες. Βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο του Διπύλου.

Περιγραφή

Η οινοχόη είναι διακοσμημένη με αγγειογραφία που εικονίζει μια φόρμιγγα. Αρχίζοντας αριστερά από την λαβή φέρει την εξής επιγραφή:(ΗΟΣΝΥΝΟΡΧΕΣΤΟΝΠΑΝΤΟΝΑΤΑΛΟΤΑΤΑΠΑΙΖΕΙΤΟΤΟΔΕΚΛΜΙΝ - ὃς νῦν | ὀρχη|στῶν πάν|των ἀτα|λώτατα | παίζει τῶ τόδε ...), που σημαίνει σήμερα, ότι «την κανάτα αυτή θα την πάρει ο χορευτής που θα χορέψει πιο χαριτωμένα». Ήταν δηλαδή έπαθλο χορευτικών αγώνων.

Επιγραφική μελέτη

Η ανάγνωση και ερμηνεία της επιγραφής απασχολεί σοβαρά επιγραφικούς και φιλολόγους από το 1880.

Χρονολόγηση

Το αγγείο χρονολογείται στα 740 π.Χ. Η επιγραφή είναι χαραγμένη λίγο μετά από το ψήσιμο του αγγείου. Είναι ιστορικής σημασίας διότι καινοτομεί ως προς τα γράμματα. Το Χ πρωτοεμφανίζεται στο ελληνικό αλφάβητο, μαζί με το Φ και Ψ που είναι άγνωστα στο φοινικικό αλφάβητο. Το Η και το Ω αποδίδονται ως Ε και Ο.

Πηγές