Αθηνά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
FitoniGR (συζήτηση | συνεισφορές)
96 επεξεργασίες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 43: Γραμμή 43:
:Της αποδιδόταν το προσωνύμιο αυτό, καθώς ήταν προστάτιδα των τεχνιτών και της χειροτεχνίας.
:Της αποδιδόταν το προσωνύμιο αυτό, καθώς ήταν προστάτιδα των τεχνιτών και της χειροτεχνίας.
* '''[[Ιτωνία]]'''
* '''[[Ιτωνία]]'''
:Με το προσωνύμιο αυτό λατρευόταν ευρύτατα στη Θεσσαλία, τη Βοιωτία, την Αθήνα αλλά και την Αμοργό.
:Με το προσωνύμιο αυτό λατρευόταν ευρύτατα στη [[Θεσσαλία]], τη [[Βοιωτία]], την [[Αθήνα]] αλλά και την [[Αμοργός|Αμοργό]].
* '''Παρθένος'''
* '''Παρθένος'''
:Με το επίθετο αυτό λατρευόταν στον ναό του Παρθενώνα.
:Με το επίθετο αυτό λατρευόταν στον ναό του Παρθενώνα.

Έκδοση από την 13:27, 10 Οκτωβρίου 2019

 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 30/05/2015.
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Αθηνά (αποσαφήνιση).
Θεά Αθηνά Παλλάδα
Θεά της σοφίας, της χειροτεχνίας, της τέχνης, του πολέμου, της διπλωματίας, της ύφανσης, της ποίησης, της ιατρικής, του εμπορίου και της στρατηγικής.
Άλλες ονομασίεςΠαλλάς, Γλαυκώπις, Αρεία, Εργάνη, Ιτωνία, Παρθένος, Πρόμαχος, Πολιάς, Προναία, Ζωστηρία
ΣύμβολαΚουκουβάγια, ελιά, φίδι, Αιγίδα, πανοπλία, κράνος, δόρυ, Γοργόνειο
ΓονείςΘεός Δίας και θεά Μήτιδα
ΑδέλφιαΑιακός, Αγγελία, θεά Αφροδίτη, θεός Απόλλων, θεά Άρτεμις, θεός Άρης, θεός Διόνυσος, θεά Ειλείθυια, θεά Ενυώ, θεά Έρις, θεά Έρσα (Δροσιά), θεά Ήβη, Ωραία Ελένη, θεός Ήφαιστος, Ηρακλής, θεός Ερμής, Μίνωας, θεά Πανδία, θεά Περσεφόνη, Περσέας, Ραδάμανθυς, οι Χάριτες, οι Ώρες, οι Λιταί, οι Μούσες και οι Μοίρες (όλοι είναι ετεροθαλοί αδέρφια της)
Στην Ρωμαϊκή μυθολογίαΜινέρβα
Στην Ετρουσκική μυθολογίαΜένρβα
wikidata (π)

Η Αθηνά, κατά την Ελληνική μυθολογία, ήταν η θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου.

Ετυμολογία

Παλαιότεροι τύποι του ονόματος της θεάς ήταν οι τύποι Ἀθάνα (δωρικός) και Ἀθήνη, το δε όνομα Ἀθηνᾶ, που τελικά επικράτησε, προέκυψε από το επίθετο Ἀθαναία, που συναιρέθηκε σε Ἀθηνάα > Ἀθηνᾶ. Στον πλατωνικό Κρατύλο το όνομα Αθηνά ετυμολογείται από το Α-θεο-νόα ή Η-θεο-νόα, δηλαδή η νόηση του Θεού (Κρατυλ. 407b), αλλά η εξήγηση αυτή είναι παρετυμολογική. Η επιστημονική βιβλιογραφία θεωρεί το όνομα προελληνικό και αγνώστου ετυμολογίας. Στη σύγχρονη επιστημονική βιβλιογραφία θεωρείται γενικώς αποδεκτό ότι η Θεά Αθηνά πήρε το όνομα της από την πόλη της Αθήνας και όχι το αντίθετο.[1][2]

Συσχετίζεται από τους Ετρούσκους με τη θεά τους Μένρβα και αργότερα από τους Ρωμαίους ως Μινέρβα, συμβολίζεται από μια κουκουβάγια, έφερε μια ασπίδα από δέρμα κατσίκας, ονομαζόμενη Αιγίς που της είχε δοθεί από τον πατέρα της και συνοδεύεται από τη θεά Νίκη. Η Αθηνά συχνά βοήθησε ήρωες. Παριστάνεται οπλισμένη, ποτέ ως παιδί, πάντα παρθένος. Ο Παρθενώνας στην Αθήνα είναι ο πιο διάσημος ναός αφιερωμένος σ' αυτήν. Ποτέ δεν είχε σύντροφο ή εραστή, αν και μια φορά ο Ήφαιστος προσπάθησε χωρίς να επιτύχει.

Η γέννηση της Αθηνάς

Η γέννηση της Αθηνάς. Λούβρο

Η Αθηνά ήταν η αγαπημένη κόρη του Δία. Μητέρα της ήταν η Μήτις, πρώτη σύζυγος του Δία. Ο Δίας ύστερα από προφητεία έμαθε ότι η Μήτις θα γεννούσε το παιδί το οποίο θα ανέτρεπε από την εξουσία τον πατέρα του, οπότε την κατάπιε ενώ ήταν έγκυος στην Αθηνά. Αργότερα, ο Δίας άρχισε να υποφέρει από πονοκεφάλους και κάλεσε τον Ήφαιστο να τον βοηθήσει. Τότε ο Ήφαιστος με ένα μεγάλο σφυρί χτύπησε το κεφάλι του Δία και πετάχτηκε η Αθηνά πάνοπλη, φορώντας περικεφαλαία και κρατώντας μια ασπίδα. Βλέποντας τον Δία, τα πέταξε στα πόδια του, δείγμα αναγνώρισης του ως υπέρτατου θεού.

Η Αθηνά, ως θεά του πολέμου, ήταν περιβεβλημένη με Αιγίδα, διαφορετική από αυτήν του Διός. Κατά μία εκδοχή, η Αθηνά κατασκεύασε την αιγίδα της από το δέρμα της Χίμαιρας ή, κατ' άλλη εκδοχή, από το δέρμα του τέρατος Αιγίδος ή Αιγήεντος, το οποίο κατέστρεφε τα πάντα στη Λιβύη, την Αίγυπτο, τη Φρυγία και τη Φοινίκη, και το οποίο η Αθηνά εξολόθρευσε[3]. Επίσης στην ασπίδα (και στο περιθωράκιο) της Αθηνάς ήταν το κεφάλι της Μέδουσας. Η Μέδουσα αρχικά ήταν μια πολύ όμορφη θνητή γοργόνα και γι' αυτό τον λόγο την πολιόρκησε ο Ποσειδώνας, διέπραξαν όμως προσβολή στην Αθηνά μιαίνοντας έναν ναό της ερωτοτροπώντας μέσα σ' αυτόν. Τότε η Αθηνά την μεταμόρφωσε σε τέρας ώστε να μην την πολιορκήσει ξανά κανένας άνδρας, ενώ το βλέμμα της μετέτρεπε σε πέτρα οποιονδήποτε την κοίταζε. Όταν ο Περσέας[3] σκότωσε τη Μέδουσα, πρόσφερε στη θεά το κεφάλι της (γοργόνιο) ως ευχαριστήριο δώρο, γιατί χάρη στη γυαλιστερή ασπίδα που η θεά του είχε δωρίσει, εκείνος μπόρεσε να κατατροπώσει τη Μέδουσα κοιτάζοντας μόνο το είδωλό της μέσα από αυτήν.

Διαμάχη Αθηνάς και Ποσειδώνα για την Αθήνα

Η Αθηνά και ο Ποσειδώνας διεκδικούσαν την ίδια πόλη. Ανέβηκαν λοιπόν στον βράχο της Ακρόπολης και ενώπιον των Αθηναίων αποφάσισαν ότι όποιος προσέφερε στους κατοίκους το ωραιότερο δώρο, θα την αποκτούσε. Ο Ποσειδώνας χτύπησε σε μια πλευρά του λόφου με την τρίαινά του και αμέσως ανάβλυσε μια πηγή με νερό. Ο λαός θαύμασε, αλλά το νερό ήταν αλμυρό σαν το νερό της θάλασσας, που ήταν το βασίλειο του Ποσειδώνα κι έτσι δεν ήταν πολύ χρήσιμο. Το δώρο της Αθηνάς ήταν ένα δέντρο ελιάς, κάτι που ήταν καλύτερο, μιας και παρείχε στην πόλη τροφή, λάδι και ξυλεία. Έτσι, κέρδισε τη μονομαχία η Αθηνά και ονόμασε την πόλη της Αθήνα.

Αθηνά και Εριχθόνιος

Η Αθηνά δεν είχε κανέναν ερωτικό δεσμό και συμβόλιζε την αιώνια παρθενία. Μόνο μια φορά ο Ήφαιστος προσπάθησε να την προσεγγίσει και χώθηκε στην αγκαλιά της. Η θεά απέκρουσε το πάθος του, ο Ήφαιστος όμως πρόλαβε να αφήσει το σπέρμα του πάνω στον μηρό της. Η Αθηνά, γεμάτη αηδία, σκούπισε το πόδι της με ένα κομμάτι μαλλί και το πέταξε στη Γη. Από το κομμάτι αυτό, και τη βοήθεια της Γαίας, γεννήθηκε ο Εριχθόνιος μετέπειτα βασιλιάς της Αττικής.

Αθηνά και Αράχνη

Μια γυναίκα, που ονομαζόταν Αράχνη, ξακουστή υφάντρα, καυχήθηκε κάποτε πως ήταν ανώτερη στη τέχνη της κι από την ίδια την Αθηνά, η οποία και την προκάλεσε σε μονομαχία. Η Αθηνά στο υφαντό της απεικόνιζε τη διαμάχη με τον Ποσειδώνα για την Αθήνα, ενώ η Αράχνη περιγελούσε τα ερωτικά κατορθώματα των θεών του Ολύμπου. Οργισμένη η Αθηνά για τη ύβρη αυτή προς τους θεούς έσκισε το υφαντό της Αράχνης, ενώ η ίδια μη αντέχοντας τη ντροπή, κρεμάστηκε. Η Αθηνά τη λυπήθηκε και χαλάρωσε τη θηλιά από τον λαιμό της, την τιμώρησε όμως και τη μεταμόρφωσε σε Αρθρόποδα αράχνη.

Προσωνύμια της Αθηνάς

  • Παλλάς
Ίσως το προσωνύμιο να προέρχεται από τον Γίγαντα Πάλλαντα, τον οποίο σκότωσε η Αθηνά στη Γιγαντομαχία. Κατά άλλη εκδοχή πήρε το προσωνύμιο αυτό, επειδή γεννήθηκε από το κεφάλι του Δία πάλλοντας το δόρυ της.
  • Γλαυκώπις
Χρησιμοποιείται συχνά από τον Όμηρο. Έχει την έννοια γαλανομάτα (γλαυκός+ ωψ). Ενδιαφέρον είναι το ότι η κουκουβάγια (αρχ. γλαυξ), το ιερό πουλί της Αθηνάς, προέρχεται από την ίδια ρίζα, ίσως λόγω και των δικών της μεγάλων και λαμπερών ματιών.
  • Αρεία
Το προσωνύμιο αυτό το απέκτησε η θεά Αθηνά κατά τη δίκη του Ορέστη στον Άρειο Πάγο για το φόνο της μητέρας του, Κλυταιμνήστρας. Με την κρίσιμη ψήφο της Αθηνάς υπέρ του, ο Ορέστης αθωώθηκε.
  • Εργάνη
Της αποδιδόταν το προσωνύμιο αυτό, καθώς ήταν προστάτιδα των τεχνιτών και της χειροτεχνίας.
Με το προσωνύμιο αυτό λατρευόταν ευρύτατα στη Θεσσαλία, τη Βοιωτία, την Αθήνα αλλά και την Αμοργό.
  • Παρθένος
Με το επίθετο αυτό λατρευόταν στον ναό του Παρθενώνα.
  • Πρόμαχος
Με αυτή την προσωνυμία αποκαλούσαν την Αθηνά, όταν έμπαινε πάνοπλη στη μάχη.
Η προσωνυμία αυτή της αποδιδόταν ως προστάτις θεά της Αθήνας και της Ακρόπολης.
  • Προναία
Με την επωνυμία «Προναία» ή «Προνοία» έχει το δικό της τέμενος στους Δελφούς, μπροστά στις δυσάμβατες Φαιδριάδες, με την έννοια της ‘‘προσυπάρχουσας’’.
  • Ζωστηρία
Με την επωνυμία «Ζωστηρία» σώζονται λείψανα του ναού της στους Δελφούς.

Λατρεία της Αθηνάς

Ορφικός Ύμνος Αθηνάς

[Ἀθηνᾶς, θυμίαμα ἀρώματα]. «Παλλάς μουνογενής, μεγάλου Διός σεμνή έκγονε, δία, μακάρια Θεά, πολεμόκλονε, ομβριμόθυμε, άρρητη, ρητή, μεγαλώνυμη, αντροδίαιτε, που διέπεις τις ακρώριες όχθες στις κορυφές και στα σκιώδη όροι, που τέρπεις τις φρένες σου στα φαράγγια, οπλοχαρείς, που κεντάς τις ψυχές των βροτών μανίες, γυμνάζουσα κόρη, που έχεις φρικώδη θυμό, Γοργοφόνη, φυγόλεκτρε, πολύολβε μητέρα των τεχνών, ορμάστειρα, φίλοιστρε για τους κακούς, φρόνηση για τους αγαθούς. Που γεννήθηκες αρσενική και θηλυκή, πολεμοτόκε, μήτι, αιολόμορφε, δράκαινα, φιλένθεε, αγλαότιμη, ολέτειρα των Φλεγραίων Γιγάντων, ιππελάτειρα, Τριτογένεια, λύτειρα των κακών, νικηφόρε δαίμον, που ανανεώνεις αεί τα ήματα με της νύκτες κατά τις ώρες, άκουσέ με που εύχομαι, και δώσε ειρήνη πολύολβη και κόρον και υγεία εν ώραις, γλαυκόπιδα, ευρεσίτεχνε, πολύλλιστη, βασίλεισα.» - από τη Βικιθήκη - Ορφικοί Ύμνοι' [4]

[Απόδοση] Παλλὰς μουνογενή<ς>, μεγάλου Διὸς ἔκγονε σεμνή, δῖα, μάκαιρα θεά, πολεμόκλονε, ὀμβριμόθυμε, ἄρρητε, ῥητή, μεγαλώνυμε, ἀντροδίαιτε, ἣ διέπεις ὄχθους ὑψαύχενας ἀκρωρείους ἠδ᾽ ὄρεα σκιόεντα, νάπαισί τε σὴν φρένα τέρπεις, ὁπλοχαρής, οἰστροῦσα βροτῶν ψυχὰς μανίαισι, γυμνάζουσα κόρη, φρικώδη θυμὸν ἔχουσα, Γοργοφόνη, φυγόλεκτρε, τεχνῶν μῆτερ πολύολβε, ὁρμάστειρα, φίλοιστρε κακοῖς, ἀγαθοῖς δὲ φρόνησις• ἄρσην μὲν καὶ θῆλυς ἔφυς, πολεματόκε, μῆτι, αἰολόμορφε, δράκαινα, φιλένθεε, ἀγλαότιμε, Φλεγραίων ὀλέτειρα Γιγάντων, ἱππελάτειρα, Τριτογένεια, λύτειρα κακῶν, νικηφόρε δαῖμον, ἤματα καὶ νύκτας αἰεὶ νεάταισιν ἐν ὥραις, κλῦθί μου εὐχομένου, δὸς δ᾽ εἰρήνην πολύολβον καὶ κόρον ἠδ᾽ ὑγίειαν ἐπ᾽ εὐόλβοισιν ἐν ὥραις, γλαυκῶφ᾽, εὑρεσίτεχνε, πολυλλίστη βασίλεια.


Παροιμία

"Σὺν Ἀθηνᾷ καὶ σὺ χεῖρα κίνει" παροιμία που έμεινε από το μύθο του Αίσωπου «ἀνὴρ ναυαγός».

[ἀνὴρ ναυαγός]. Ἀνὴρ πλούσιος Ἀθηναῖος μεθ' ἑτέρων τινῶν ἔπλει. Καὶ δὴ χειμῶνος σφοδροῦ γενομένου καὶ τῆς νηὸς περιτραπείσης, οἱ μὲν λοιποὶ πάντες διενήχοντο, ὁ δὲ Ἀθηναῖος παρ' ἕκαστα τὴν Ἀθηνᾶν ἐπικαλούμενος μυρία ἐπηγγέλλετο, εἰ περισωθείη. Εἷς δέ τις τῶν συννεναυαγηκότων παρανηχόμενος ἔφη πρὸς αὐτόν• "Σὺν Ἀθηνᾷ καὶ σὺ χεῖρα κίνει. Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς μετὰ τῆς τῶν θεῶν παρακλήσεως χρὴ καὶ αὐτούς τι ὑπὲρ αὑτῶν λογιζομένους δρᾶν. Ὅτι ἀγαπητόν ἐστι καὶ ἐνεργοῦντας θεῶν εὐνοίας τυγχάνειν ἢ ἑαυτῶν ἀμελοῦντας ὑπὸ τῶν δαιμόνων περισώζεσθαι. Τοὺς εἰς συμφορὰς ἐμπίπτοντας χρὴ καὶ αὐτοὺς ὑπὲρ ἑαυτῶν κοπιᾶν καὶ οὕτω τοῦ θεοῦ περὶ βοηθείας δέεσθαι. Από βικιθήκη Αἰσώπου Μῦθοι - από τη Βικιθήκη - Αἰσώπου Μῦθοι ' [5]

[Απόδοση] Ένας πλούσιος Αθηναίος ταξίδευε με πλοίο, το οποίο ναυάγησε, αναποδογύρισε• τότε όλοι οι άλλοι αγωνίζονταν κολυμπώντας να σωθούν, ο δέ πλούσιος Αθηναίος επικαλούνταν την θεά Αθηνά κ της έταζε χίλια δυό να της θυσιάσει, άν σωθεί. Ένας άλλος ναυαγός του φώναξε: καλά κάνεις κ προσεύχεσαι, αλλα μαζί με την Αθηνά κούνα κι εσύ τα χέρια σου!

Δείτε επίσης

Γιορτές για τη θεά Αθηνά

Έκθεση φωτογραφιών

Πηγές

  1. ↑ James, Stuart (2010-10-26). «Etymological Dictionary of Greek2010372Robert Beekes, with the assistance of Lucien van Beek. Etymological Dictionary of Greek. Leiden and Boston, MA: Brill 2010. , ISBN: 978 90 04 17418 4 $590/€399 2 vols Leiden Indo‐European Etymological Dictionary Series, 10/1‐2». Reference Reviews 24 (8): 32–33. doi:10.1108/09504121011091114. ISSN 0950-4125. http://dx.doi.org/10.1108/09504121011091114. 
  2. ↑ 1931-2015., Burkert, Walter, (1985). Greek religion. Cambridge, Mass.: Harvard University Press. ISBN 0674362802. 11517555. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Π. Δρανδάκη, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ. Β΄, λήμμα Αιγίς, σ. 494
  4. ↑ από τη Βικιθήκη - Ορφικοί Ύμνοι
  5. ↑ από τη Βικιθήκη - Αἰσώπου Μῦθοι

Βιβλιογραφία

  • Λουκία Δρούλια, «Η θεά Αθηνά, θεότητα έμβλημα του νέου Ελληνισμού», στο: Επιστημονικό συμπόσιο, Οι χρήσεις της αρχαιότητας από το νέο Ελληνισμό, εκδ. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας-Σχολή Μωραΐτη, Αθήνα, 2002, σελ.221-240

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

π • σ • ε Αρχαία ελληνική θρησκεία και μυθολογία
Θρησκείες
Λατρείες
Ομάδες
Δώδεκα θεοί του Ολύμπου
Άλλες κυριότερες θεότητες
Ήρωες
Τελετές και έθιμα
Ιερά μέρη
π • σ • ε Δώδεκα θεοί του Ολύμπου
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αθηνά&oldid=7811197"