Οινοχόη του Διπύλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 33: | Γραμμή 33: | ||
}} |
}} |
||
* {{Cite book |
* {{Cite book |
||
| |
|author = [[Νικόλαος Καλτσάς]] |
||
| |
|title = Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο |
||
| |
|publisher = ΟΛΚΟΣ, ISBN 978-960-89339-1-0 |
||
| |
|location = Αθήνα |
||
| |
|year = 2007 |
||
| |
|pages = [http://www.latsis-foundation.org/megazine/publish/ebook.php?book=31&preloader=1 158] |
||
| |
|url = http://www.latsis-foundation.org/gr/elibrary/1/31/book.html |
||
|accessdate = 21 Νοεμβρίου 2011 |
|accessdate = 21 Νοεμβρίου 2011 |
||
|first = |
|||
|page = |
|||
|archiveurl = https://web.archive.org/web/20101219073431/http://www.latsis-foundation.org/gr/elibrary/1/31/book.html |
|||
|archivedate = 2010-12-19 |
|||
|url-status = dead |
|||
}} |
}} |
||
* {{Cite book |
* {{Cite book |
Έκδοση από την 06:00, 29 Σεπτεμβρίου 2019
Οινοχόη του Διπύλου | |
---|---|
Ονομασία | Οινοχόη του Διπύλου |
Έτος δημιουργίας | 740 π.Χ |
Είδος | οινοχόη |
Διαστάσεις | 22,5 εκ. |
Μουσείο | Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο |
Αριθμός καταλόγου | 192 |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Η οινοχόη του Διπύλου που φιλοξενείται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο φέρει την αρχαιότερη ελληνική επιγραφή μετά τις μυκηναϊκές πινακίδες. Βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο του Διπύλου.
Περιγραφή
Η οινοχόη είναι διακοσμημένη με αγγειογραφία που εικονίζει μια φόρμιγγα. Αρχίζοντας αριστερά από την λαβή φέρει την εξής επιγραφή:(ΗΟΣΝΥΝΟΡΧΕΣΤΟΝΠΑΝΤΟΝΑΤΑΛΟΤΑΤΑΠΑΙΖΕΙΤΟΤΟΔΕΚΛΜΙΝ - ὃς νῦν | ὀρχη|στῶν πάν|των ἀτα|λώτατα | παίζει τῶ τόδε ...), που σημαίνει σήμερα, ότι «την κανάτα αυτή θα την πάρει ο χορευτής που θα χορέψει πιο χαριτωμένα». Ήταν δηλαδή έπαθλο χορευτικών αγώνων.
Επιγραφική μελέτη
Η ανάγνωση και ερμηνεία της επιγραφής απασχολεί σοβαρά επιγραφικούς και φιλολόγους από το 1880.
Χρονολόγηση
Το αγγείο χρονολογείται στα 740 π.Χ. Η επιγραφή είναι χαραγμένη λίγο μετά από το ψήσιμο του αγγείου. Είναι ιστορικής σημασίας διότι καινοτομεί ως προς τα γράμματα. Το Χ πρωτοεμφανίζεται στο ελληνικό αλφάβητο, μαζί με το Φ και Ψ που είναι άγνωστα στο φοινικικό αλφάβητο. Το Η και το Ω αποδίδονται ως Ε και Ο.
Πηγές
- Άντολφ Φουρτβένγκλερ (1853-1907) (1881). Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών, επιμ. Mitteilungen, Τόμος 6. Αθήνα. σελίδες 106-119 και πίνακας ΙΙΙ.
- Νικόλαος Καλτσάς (2007). Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Αθήνα: ΟΛΚΟΣ, ISBN 978-960-89339-1-0. σελίδες 158. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2011.
- Χρήστος Μπουλιώτης. Η οινοχόη του Διπύλου (PDF). Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2012.