Μίλο Τζουκάνοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +νέος πρόεδρος
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 10: Γραμμή 10:
Αρχικά υπήρξε στενός συνεργάτης του [[Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς]], ωστόσο στη δεκαετία του 1990 στράφηκε εναντίον του και εγκατέλειψε την άποψή του υπέρ της Σερβίας, τασσόμενος υπέρ ενός κυρίαρχου κράτους. Επέβλεψε τη μετατροπή της Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας σε μια ένωση Σερβίας και Μαυροβουνίου και στη συνέχεια την απόσχιση του Μαυροβουνίου από τη [[Σερβία]], που ακολούθησε το [[δημοψήφισμα]] του 2006.
Αρχικά υπήρξε στενός συνεργάτης του [[Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς]], ωστόσο στη δεκαετία του 1990 στράφηκε εναντίον του και εγκατέλειψε την άποψή του υπέρ της Σερβίας, τασσόμενος υπέρ ενός κυρίαρχου κράτους. Επέβλεψε τη μετατροπή της Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας σε μια ένωση Σερβίας και Μαυροβουνίου και στη συνέχεια την απόσχιση του Μαυροβουνίου από τη [[Σερβία]], που ακολούθησε το [[δημοψήφισμα]] του 2006.


Σε ηλικία μόλις 26 ετών, ο Τζουκάνοβιτς απέκτησε τον πλήρη θεσμικό έλεγχο του Μαυροβουνίου στις 10 Ιανουαρίου του 1989. Η παλαιά κομμουνιστική φρουρά διώχθηκε και η "αντι-γραφειοκρατική επανάσταση" του Μιλόσεβιτς είχε πετύχει. Οι τρεις πολιτικοί Τζουκάνοβιτς, [[Μομίρ Μπουλάτοβιτς]] και [[Σβέτοζαρ Μάροβιτς]] έγιναν τελικά οι βοηθοί του Μιλόσεβιτς στο Μαυροβούνιο. Στις αρχές του 1989 ανέτρεψαν τους πολιτικούς που ήλεγχαν την εξουσία στο Μαυροβούνιο<ref>[http://www.dan.cg.yu/?nivo=3&rubrika=Povodi&datum=2006-01-28&clanak=45422 Dan online - Povodi: Tajne službe dovele Đukanovića - 2006-01-28<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref>και στη συνέχεια καταργήθηκε το μονοκομματικό σύστημα διακυβέρνησης, ανοίγοντας το δρόμο για τη διεξαγωγή των πρώτων ελεύθερων εκλογών.
Σε ηλικία μόλις 26 ετών, ο Τζουκάνοβιτς απέκτησε τον πλήρη θεσμικό έλεγχο του Μαυροβουνίου στις 10 Ιανουαρίου του 1989. Η παλαιά κομμουνιστική φρουρά διώχθηκε και η "αντι-γραφειοκρατική επανάσταση" του Μιλόσεβιτς είχε πετύχει. Οι τρεις πολιτικοί Τζουκάνοβιτς, [[Μομίρ Μπουλάτοβιτς]] και [[Σβέτοζαρ Μάροβιτς]] έγιναν τελικά οι βοηθοί του Μιλόσεβιτς στο Μαυροβούνιο. Στις αρχές του 1989 ανέτρεψαν τους πολιτικούς που ήλεγχαν την εξουσία στο Μαυροβούνιο<ref>{{Cite web |url=http://www.dan.cg.yu/?nivo=3&rubrika=Povodi&datum=2006-01-28&clanak=45422 |title=Dan online - Povodi: Tajne službe dovele Đukanovića - 2006-01-28<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος --> |accessdate=2008-03-23 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20071228161936/http://www.dan.cg.yu/?nivo=3&rubrika=Povodi&datum=2006-01-28&clanak=45422 |archivedate=2007-12-28 |url-status=dead }}</ref>και στη συνέχεια καταργήθηκε το μονοκομματικό σύστημα διακυβέρνησης, ανοίγοντας το δρόμο για τη διεξαγωγή των πρώτων ελεύθερων εκλογών.


=== Πρωθυπουργικές θητείες 1991-1998 ===
=== Πρωθυπουργικές θητείες 1991-1998 ===
Γραμμή 30: Γραμμή 30:
Η νέα κυβέρνηση εξελέγη από το Κοινοβούλιο στις 10 Νοεμβρίου του 2006 και ο ίδιος εξήγησε τους λόγους της παραίτησής του, ερμηνεύοντας με την ανάγκη για ενασχόληση με τις επιχειρήσεις και ότι είχε υποστεί κόπωση με την πολιτική. Τα επόμενα χρόνια άνοιξε πέντε ιδιωτικές επιχειρήσεις και παρέμεινε στην αρχηγία του κόμματός του και βουλευτής.
Η νέα κυβέρνηση εξελέγη από το Κοινοβούλιο στις 10 Νοεμβρίου του 2006 και ο ίδιος εξήγησε τους λόγους της παραίτησής του, ερμηνεύοντας με την ανάγκη για ενασχόληση με τις επιχειρήσεις και ότι είχε υποστεί κόπωση με την πολιτική. Τα επόμενα χρόνια άνοιξε πέντε ιδιωτικές επιχειρήσεις και παρέμεινε στην αρχηγία του κόμματός του και βουλευτής.
=== Τρίτη πρωθυπουργική θητεία 2008-10 ===
=== Τρίτη πρωθυπουργική θητεία 2008-10 ===
Στις 20 Φεβρουαρίου του 2008 διορίστηκε από τον πρόεδρο Βουγιάνοβιτς στην πρωθυπουργία, έπειτα από την παραίτηση του Στουράνοβιτς, για λόγους υγείας<ref>[http://web.archive.org/web/20080611102636/http://www.iht.com/articles/ap/2008/02/20/europe/EU-POL-Montenegro-Prime-Minister.php "Montenegro's president nominates Djukanovic to again become premier"], Associated Press (''International Herald Tribune''), 20-2-2008.</ref> Ο Μίλο ανέλαβε ξανά πρωθυπουργός στις 29 Φεβρουαρίου του 2008.
Στις 20 Φεβρουαρίου του 2008 διορίστηκε από τον πρόεδρο Βουγιάνοβιτς στην πρωθυπουργία, έπειτα από την παραίτηση του Στουράνοβιτς, για λόγους υγείας<ref>[https://web.archive.org/web/20080611102636/http://www.iht.com/articles/ap/2008/02/20/europe/EU-POL-Montenegro-Prime-Minister.php "Montenegro's president nominates Djukanovic to again become premier"], Associated Press (''International Herald Tribune''), 20-2-2008.</ref> Ο Μίλο ανέλαβε ξανά πρωθυπουργός στις 29 Φεβρουαρίου του 2008.
=== Σκάνδαλο ===
=== Σκάνδαλο ===
Στα μέσα του 2005 εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του Τζουκάνοβιτς στην [[Ιταλία]], καθώς επί χρόνια κατηγορήθηκε για σχέσεις με τη Μαφία<ref>{{cite news|url=http://news.monstersandcritics.com/mediamonitor/article_1013991.php/Montenegrin_premier_to_be_arrested_if_he_enters_Italy_-_Italian_official|title=Montenegrin premier to be arrested if he enters Italy - Italian official|date=[[15-06-2006]]|publisher=[http://news.monstersandcritics.com Monsters and Critics.com]|accessdate=11-9-2006}}</ref> Επίσης, κατηγορήθηκε για λαθρεμπόριο καπνού. Τελικά, το 2007 η έρευνα εναντίον του σταμάτησε.
Στα μέσα του 2005 εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του Τζουκάνοβιτς στην [[Ιταλία]], καθώς επί χρόνια κατηγορήθηκε για σχέσεις με τη Μαφία<ref>{{cite news|url=http://news.monstersandcritics.com/mediamonitor/article_1013991.php/Montenegrin_premier_to_be_arrested_if_he_enters_Italy_-_Italian_official|title=Montenegrin premier to be arrested if he enters Italy - Italian official|date=[[15-06-2006]]|publisher=[http://news.monstersandcritics.com Monsters and Critics.com]|accessdate=11-9-2006}}</ref> Επίσης, κατηγορήθηκε για λαθρεμπόριο καπνού. Τελικά, το 2007 η έρευνα εναντίον του σταμάτησε.

Έκδοση από την 12:01, 28 Σεπτεμβρίου 2019

Μίλο Τζουκάνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Мило Ђукановић (Σερβικά)
Προφορά
Γέννηση15  Φεβρουαρίου 1962[1][2]
Νίκσιτς
Χώρα πολιτογράφησηςΜαυροβούνιο[3][4][5]
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΜαυροβουνιακή γλώσσα
ΣπουδέςUniversity of Montenegro Faculty of Economics (έως 1986)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΈνωση Κομουνιστών του Μαυροβουνίου και Δημοκρατικό Κόμμα των Σοσιαλιστών του Μαυροβουνίου
Οικογένεια
ΑδέλφιαAco Đukanović
Ana Kolarević
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός του Μαυροβουνίου (2012–2016)
Πρόεδρος του Μαυροβουνίου (1998–2002)
Πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου (1991–1998)
Πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου (2003–2006)
Πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου (2008–2010)
Πρόεδρος του Μαυροβουνίου (2018–2023)[6]
Minister of Defence (Μαΐου 2006 – Νοέμβριος 2006)
ΒραβεύσειςCorrupt Person of the Year (2015)
Order of the National Flag
Order of San Marino
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μίλο Τζουκάνοβιτς (Σερβικά: Мило Ђукановић), είναι πολιτικός από το Μαυροβούνιο, πρόεδρος από το 2018 και πρώην πρωθυπουργός. Υπηρέτησε στην πρωθυπουργία της χώρας του από το 1991 ως το 1998 (1991-1993, 1993-1996 & 1996-1998) και από το 2003 ως το 2006, από το 2008 ως το 2010 και από το 2012. Από το 1998 ως το 2002 υπηρέτησε ξανά στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Παραμένει επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος των Σοσιαλιστών του Μαυροβουνίου, το οποίο αρχικά ήταν μαυροβουνιακή πτέρυγα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γιουγκοσλαβίας. Από το Δεκέμβριο του 2012 ως το 2016 ήταν πρωθυπουργός της χώρας.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1962. Είναι παντρεμένος με τη Λιντίγια Τζουκάνοβιτς -Κουτς και έχουν έναν γιο. Ο Τζουκάνοβιτς ασχολήθηκε με την καλαθοσφαίριση και με 190 εκ. ύψος, είναι ένας από τους μεγαλύτερους σε ύψος πολιτικούς ηγέτες στον κόσμο.

Πολιτική καριέρα

Αρχικά πολιτικά βήματα

Το 1979 ενώ ήταν ακόμα στο Γυμνάσιο, ο Τζουκάνοβιτς έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Συνδέσμου της Γιουγκοσλαβίας. Ο πατέρας του ήταν ήδη μέλος του εν λόγω συνδέσμου, διευκολύνοντας και τον Μίλο να αυξήσει την επιρροή του. Σύντομα, "κέρδισε το προσωνύμιο Britva ('ξυράφι') για τον ευθύ και ισχυρό ρητορικό λόγο του. Στα μέσα του 1989 είχε ήδη αναρριχηθεί στο ανώτατο αξίωμα του κομμουνιστικού συνδέσμου και ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Έγινε γραμματέας της προεδρίας του Συνδέσμου Κομμουνιστών του Μαυροβουνίου, θέση που διατήρησε ως τη μετατροπή του σε Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Μαυροβουνίου (DPS CG). Αρχικά υπήρξε στενός συνεργάτης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ωστόσο στη δεκαετία του 1990 στράφηκε εναντίον του και εγκατέλειψε την άποψή του υπέρ της Σερβίας, τασσόμενος υπέρ ενός κυρίαρχου κράτους. Επέβλεψε τη μετατροπή της Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας σε μια ένωση Σερβίας και Μαυροβουνίου και στη συνέχεια την απόσχιση του Μαυροβουνίου από τη Σερβία, που ακολούθησε το δημοψήφισμα του 2006.

Σε ηλικία μόλις 26 ετών, ο Τζουκάνοβιτς απέκτησε τον πλήρη θεσμικό έλεγχο του Μαυροβουνίου στις 10 Ιανουαρίου του 1989. Η παλαιά κομμουνιστική φρουρά διώχθηκε και η "αντι-γραφειοκρατική επανάσταση" του Μιλόσεβιτς είχε πετύχει. Οι τρεις πολιτικοί Τζουκάνοβιτς, Μομίρ Μπουλάτοβιτς και Σβέτοζαρ Μάροβιτς έγιναν τελικά οι βοηθοί του Μιλόσεβιτς στο Μαυροβούνιο. Στις αρχές του 1989 ανέτρεψαν τους πολιτικούς που ήλεγχαν την εξουσία στο Μαυροβούνιο[7]και στη συνέχεια καταργήθηκε το μονοκομματικό σύστημα διακυβέρνησης, ανοίγοντας το δρόμο για τη διεξαγωγή των πρώτων ελεύθερων εκλογών.

Πρωθυπουργικές θητείες 1991-1998

Έπειτα από τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών το 1990, στις οποίες αναδείχθηκε νικητής ο Κομμουνιστικός Σύνδεσμος του Μαυροβουνίου, ο Μίλο διορίστηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1991 πρωθυπουργός, από τον τότε πρόεδρο, Μομίρ Μπουλάτοβιτς. Έτσι έγινε σε ηλικία 29 ετών ο νεότερος σε ηλικία πρωθυπουργός στην Ευρώπη με τις ευλογίες του Μιλόσεβιτς. Η θέση αυτή μάλιστα ήταν η πρώτη εργασία στη ζωή του για την οποία είχε και μισθό. Το 1991 ολοκλήρωσε τη μετατροπή του Κομμουνιστικού Συνδέσμου του Μαυροβουνίου σε πολιτικό κόμμα, το οποίο ονομάστηκε Δημοκρατικό Κόμμα Σοσιαλιστών του Μαυροβουνίου (DPS). Η παραμονή του στην εξουσία ανανεώθηκε έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές του 1992, στις οποίες το DPS κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία. Την περίοδο από το 1991 ως το 1997 ο Τζουκάνοβιτς υποστήριξε ανοικτά το Μιλόσεβιτς. Η κυβέρνησή του, για να αποτρέψει την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας, έστειλε στρατό για να εμποδίσει την απόσχιση της Κροατίας έπειτα από τη διακήρυξη ανεξαρτησίας της Σλοβενίας. Το 1992 μάλιστα οργάνωσε την πολιορκία του Ντουμπρόβνικ. Στο δημοψήφισμα της ίδιας χρονιάς, σχεδόν όλοι οι ψηφοφόροι τάχτηκαν υπέρ της παραμονής στη Γιουγκοσλαβία.

Το 1996 οι σχέσεις του με το Μιλόσεβιτς σταδιακά άρχισαν να περνούν κρίση. Ο τζουκάνοβιτς αντιτάχθηκε στις συμφωνίες του Ντέιτον, χαρακτηρίζοντάς τες αντισερβικές και η στάση του αυτή τον αποστασιοποίησε και από τον Μπουλάτοβιτς. Παρά τη μεταξύ τους αντίθεση, στις βουλευτικές εκλογές του 1996 το DPS κέρδισε ξανά την απόλυτη πλειοψηφία.

Πρόεδρος 1998-2002

Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στις 5 Οκτωβρίου του 1997, ο Τζουκάνοβιτς αντιμετώπισε τον Μπουλάτοβιτς. Ο τελευταίος προηγήθηκε με διαφορά σχεδόν 2.000 ψήφων. Τρεις άλλοι υποψήφιοι υποστήριξαν τον Μπουλάτοβιτς στο δεύτερο γύρο, στις 19 Οκτωβρίου του 1997. Στις αμφιλεγόμενες αυτές εκλογές, ο Τζουκάνοβιτς αναδείχθηκε νικητής με διαφορά 5.000 ψήφων. Συγκεκριμένα, έλαβε 174.745 ψήφους έναντι 169.257 για τον Μπουλάτοβιτς, ο οποίος αρνήθηκε να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα και έκανε λόγο για νοθεία. Στις διαδηλώσεις που ακολούθησαν, ξέσπασαν συγκρούσεις στις αρχές του 1998. Τελικά, στις 15 Ιανουαρίου του 1998 ο Τζουκάνοβιτς εδραίωσε την εξουσία του και ανέλαβε πρόεδρος. Οι σχέσεις του με το Μιλόσεβιτς σταδιακά επιδεινώθηκαν έπειτα από την ανατροπή του τελευταίου το 2000 και την πολιτική αλλαγή στη Σερβία. Έχοντας την υποστήριξη της Δύσης, ο Τζουκάνοβιτς στράφηκε πλέον στην πορεία για ανεξαρτησία.

Νέα πρωθυπουργία 2002-2006

Στις 25 Νοεμβρίου του 2002, ο Τζουκάνοβιτς παραιτήθηκε από πρόεδρος και λίγες εβδομάδες μετά ανέλαβε ξανά την πρωθυπουργία. Ο έως τότε Πρωθυπουργός Φίλιπ Βουγιάνοβιτς έγινε Πρόεδρος.

Η νέα του κυβερνητική θητεία αμαυρώθηκε από τις αποκαλύψεις για εμπλοκή των συνεργατών του σε σκάνδαλο πορνείας, με σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών από τη Μολδαβία. Την ίδια περίοδο αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία της χώρας του, που επιτεύχθηκε το 2006, χρονιά κατά την οποία ο Μίλο όρισε εαυτόν υπουργό Άμυνας του Μαυροβουνίου[8] Εκτός αυτού ορίστηκε και σε άλλα καθήκοντα, κινήσεις που έκαναν τους αντιπάλους του να τον κατηγορήσουν για αντισυνταγματικές ενέργειες. [1]

Στις 3 Οκτωβρίου του 2006 ανακοινώθηκε η παραίτησή του από την πρωθυπουργία, παρά τη νέα εκλογική νίκη του συνασπισμού του (Συνασπισμός για το Μαυροβούνιο στην Ευρώπη) στις βουλευτικές εκλογές εκείνης της χρονιάς[9]Παρέμεινε όμως πρόεδρος του κόμματός του. Στις 4 Οκτωβρίου όρισε για διάδοχό του το Ζέλικο Στουράνοβιτς, έπειτα από συμφωνία με το Μάροβιτς.

Η νέα κυβέρνηση εξελέγη από το Κοινοβούλιο στις 10 Νοεμβρίου του 2006 και ο ίδιος εξήγησε τους λόγους της παραίτησής του, ερμηνεύοντας με την ανάγκη για ενασχόληση με τις επιχειρήσεις και ότι είχε υποστεί κόπωση με την πολιτική. Τα επόμενα χρόνια άνοιξε πέντε ιδιωτικές επιχειρήσεις και παρέμεινε στην αρχηγία του κόμματός του και βουλευτής.

Τρίτη πρωθυπουργική θητεία 2008-10

Στις 20 Φεβρουαρίου του 2008 διορίστηκε από τον πρόεδρο Βουγιάνοβιτς στην πρωθυπουργία, έπειτα από την παραίτηση του Στουράνοβιτς, για λόγους υγείας[10] Ο Μίλο ανέλαβε ξανά πρωθυπουργός στις 29 Φεβρουαρίου του 2008.

Σκάνδαλο

Στα μέσα του 2005 εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του Τζουκάνοβιτς στην Ιταλία, καθώς επί χρόνια κατηγορήθηκε για σχέσεις με τη Μαφία[11] Επίσης, κατηγορήθηκε για λαθρεμπόριο καπνού. Τελικά, το 2007 η έρευνα εναντίον του σταμάτησε.

Εκλογικός θρίαμβος 2009

Ο σοσιαλιστικός συνασπισμός του Τζουκάνοβιτς εξασφάλισε για τον τελευταίο και έκτη θητεία στην πρωθυπουργία του κράτους, καθώς κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο[12] στις εκλογές που διεξήχθησαν πρόωρα στις 29 Μαρτίου του 2009. Η νέα κυβέρνησή του ανέλαβε καθήκοντα στις 10 Ιουνίου του 2009 και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ορίστηκε ο Σβέτοζαρ Μάροβιτς, τελευταίος πρόεδρος της πάλαι ποτέ Ομοσπονδίας της Σερβίας-Μαυροβουνίου[13].

Εκλογές 2012

Στις επόμενες εκλογές που διεξήχθησαν πρόωρα στις 14 Οκτωβρίου 2012 κέρδισε ο Συνασπισμός για το Μαυροβούνιο στην Ευρώπη, υπό το Μίλο Τζουκάνοβιτς με 39 επί συνόλου 81 εδρών.[14] Στις 4 Δεκεμβρίου 2012 ανέλαβε ξανά πρωθυπουργός.

Νέα εκλογή στην προεδρία 2018

Το 2018 ανακοινώθηκε ότι ο Τζουκάνοβιτς θα ήταν ξανά υποψήφιος του κόμματός του στις προεδρικές εκλογές.[15] Ο Μίλο κέρδισε τις εκλογές από τον πρώτο γύρο στις 15 Απριλίου, πετυχαίνοντας ποσοστό 53,9% έναντι 33,4% για τον ανεξάρτητο επιχειρηματία Μλάντεν Μπογιάνιτς.[16] Ορκίστηκε πρόεδρος στις 20 Μαΐου 2018.

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. djukanovic-milo. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000022110. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. www.nytimes.com/2000/09/20/world/milosevic-trailing-in-polls-rails-against-nato.html?pagewanted=all&src=pm.
  4. www.nytimes.com/1999/04/02/world/crisis-in-the-balkans-in-montenegro-milosevic-removes-top-general-and-7-others.html.
  5. www.nytimes.com/2000/09/12/world/montenegro-leaders-balk-at-taking-on-milosevic.html?pagewanted=all&src=pm.
  6. Ανακτήθηκε στις 23  Οκτωβρίου 2021.
  7. «Dan online - Povodi: Tajne službe dovele Đukanovića - 2006-01-28». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2008. 
  8. B92 - Vesti - Milo Đukanović ministar odbrane - Internet, Radio i TV stanica; najnovije vesti iz Srbije
  9. "Veteran Montenegro PM 'to quit'", BBC News, 3-10-2006.
  10. "Montenegro's president nominates Djukanovic to again become premier", Associated Press (International Herald Tribune), 20-2-2008.
  11. «Montenegrin premier to be arrested if he enters Italy - Italian official». Monsters and Critics.com. 15-06-2006. http://news.monstersandcritics.com/mediamonitor/article_1013991.php/Montenegrin_premier_to_be_arrested_if_he_enters_Italy_-_Italian_official. Ανακτήθηκε στις 11-9-2006. 
  12. Earth Times, 29-3-2009.
  13. Ελευθεροτυπία,Ξανά στο πολιτικό προσκήνιο του Μαυροβουνίου ο Μίλο Τζουκάνοβιτς, 11-6-2009.
  14. «Montenegro to hold October election as EU talks begin». Reuters. http://www.reuters.com/article/2012/07/31/us-montenegro-election-idUSBRE86U0P720120731. Ανακτήθηκε στις 19-10-2012. 
  15. «Djukanovic to run in Montenegrin presidential election». B92. 16-3-2018.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
  16. Μαυροβούνιο: Ο Μίλο Τζουκάνοβιτς εξελέγη πρόεδρος από τον α' γύρο, skai.gr , 16-4-2018.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Milo Đukanović της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).