Βερίκοκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
μ μδιορθ.
Γραμμή 17: Γραμμή 17:
|-
|-
|
|
;[[Φυτικές ίνες]] 8%
;[[Φυτικές ίνες]] 8%
|-
|-
|
|
Γραμμή 42: Γραμμή 42:
Είναι σαρκώδης, σφαιρικός, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή. Ο πυρήνας (κουκούτσι) είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει 1-2 σπόρια με πικρή γεύση που μοιάζουν με [[αμύγδαλο|αμύγδαλα]] και χρησιμοποιούνται στην φαρμακοποιία.Το σαρκώδες και χυμώδες περικάρπιο είναι εύγευστο, γλυκό και έχει χρώμα πορτοκαλοκίτρινο. Το εξωτερικό του βερίκοκου (φλούδα) είναι λεπτό, συνήθως χνουδωτό και είναι χρώματος κίτρινου με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή του πλευρά.
Είναι σαρκώδης, σφαιρικός, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή. Ο πυρήνας (κουκούτσι) είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει 1-2 σπόρια με πικρή γεύση που μοιάζουν με [[αμύγδαλο|αμύγδαλα]] και χρησιμοποιούνται στην φαρμακοποιία.Το σαρκώδες και χυμώδες περικάρπιο είναι εύγευστο, γλυκό και έχει χρώμα πορτοκαλοκίτρινο. Το εξωτερικό του βερίκοκου (φλούδα) είναι λεπτό, συνήθως χνουδωτό και είναι χρώματος κίτρινου με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή του πλευρά.


Είναι πλούσιο σε [[βιταμίνες|βιταμίνη]] Α και [[Κάλιο]]. Επίσης περιέχει βιταμίνες C, [[Βιταμίνη#Βιταμίνη Β1|Β1]], [[Βιταμίνη#Βιταμίνη Β2|Β2]] και [[Φυσικό σάκαρο|φυσικό σάκχαρο]]. Επίσης τα βερίκοκα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες.
Είναι πλούσιο σε [[βιταμίνες|βιταμίνη]] Α και [[κάλιο]]. Επίσης περιέχει βιταμίνες C, [[Βιταμίνη#Βιταμίνη Β1|Β1]], [[Βιταμίνη#Βιταμίνη Β2|Β2]] και [[Φυσικό σάκαρο|φυσικό σάκχαρο]]. Επίσης τα βερίκοκα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες.
Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό ως [[φρούτο]]. Επίσης μπορεί να καταναλωθεί και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός.
Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό ως [[φρούτο]]. Επίσης μπορεί να καταναλωθεί και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός.


Γραμμή 69: Γραμμή 69:
|}
|}


* Τα υπερπρώιμα της [[Τίρυνθα]]ς, που ωριμάζουν 2-30 Μαϊου,
* Τα υπερπρώιμα της [[Τίρυνθα]]ς, που ωριμάζουν 2-30 Μαΐου,
* Τα τσαουλιά της [[Αττική]]ς με μικρό καρπό, που ωριμάζουν τέλη Μαϊου,
* Τα τσαουλιά της [[Αττική]]ς με μικρό καρπό, που ωριμάζουν τέλη Μαΐου,
* Τα Μπεμπέκου που ωριμάζουν Ιούνιο-Ιούλιο,
* Τα Μπεμπέκου που ωριμάζουν Ιούνιο-Ιούλιο,
* Τα '''Διαμαντοπούλου''' με μικρό και όχι πολύ γλυκό καρπό. Ποικιλία που δεν δίνει μεγάλη παραγωγή.<ref>IL MILLEPIANTE (Χίλια Φυτά), σ. 194 Edizione italiana-stamato nel mese di Giugno, 1994</ref> Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα.
* Τα '''Διαμαντοπούλου''' με μικρό και όχι πολύ γλυκό καρπό. Ποικιλία που δεν δίνει μεγάλη παραγωγή.<ref>IL MILLEPIANTE (Χίλια Φυτά), σ. 194 Edizione italiana-stamato nel mese di Giugno, 1994</ref> Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα.
* LUIZET, όψιμη με καρπούς ωοιδείς και μεγάλους σε πορτοκαλί χρώμα και σάρκα χυμώδη, αρωματική και γλυκιά.
* LUIZET, όψιμη με καρπούς ωοειδείς και μεγάλους σε πορτοκαλί χρώμα και σάρκα χυμώδη, αρωματική και γλυκιά.
* NANCY χρυσοκίτρινη με κόκκινα στίγματα με λεπτή και λειωμένη σάρκα που αργεί να ωριμάσει στις αρχές Αυγούστου.
* NANCY χρυσοκίτρινη με κόκκινα στίγματα με λεπτή και λειωμένη σάρκα που αργεί να ωριμάσει στις αρχές Αυγούστου.


H [[Τουρκία]] έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο. Ακολουθούν το [[Ιράν]], το [[Ουζμπεκιστάν]], η [[Ιταλία]], η [[Αλγερία]], το [[Πακιστάν]], η [[Γαλλία]], το [[Μαρόκο]], η [[Συρία]], η [[Ισπανία]]. Η [[Ελλάδα]] παράγει πάνω από 45.000 [[Τόνος (μονάδα μέτρησης)|τόνους]] κατά μέσον όρον ετησίως.
H [[Τουρκία]] έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο. Ακολουθούν το [[Ιράν]], το [[Ουζμπεκιστάν]], η [[Ιταλία]], η [[Αλγερία]], το [[Πακιστάν]], η [[Γαλλία]], το [[Μαρόκο]], η [[Συρία]] και η [[Ισπανία]]. Η [[Ελλάδα]] παράγει πάνω από 45.000 [[Τόνος (μονάδα μέτρησης)|τόνους]] κατά μέσον όρον ετησίως.


==Δείτε επίσης==
==Δείτε επίσης==

Έκδοση από την 23:01, 26 Σεπτεμβρίου 2019

Τα βερίκοκα πλούσια σε φυσικό σάκχαρο καταναλώνονται φρέσκα, ως επιτραπέζια φρούτα, ή ξηρά ή ως μαρμελάδα και κομπόστα

Το βερίκοκο είναι ο καρπός της βερικοκιάς (επιστημονική ονομασία prunus armeniaca) της οικογενείας των ροδιδών.

(Θρεπτική αξία ανά 100γρ.)
Θερμίδες 48
Νάτριο 1mg
Υδατάνθρακες 11γρ. 4%
Φυτικές ίνες 8%
Σάκχαρο 9 γρ.
Ασβέστιο 1% · Σίδηρος 2%
Κάλιο 7%
Βιταμίνη Α 39% · C 17%
Πηγή
Nutrition Data.com

Ιστορικό

Κατάγεται από τη Β. Κίνα, Μαντζουρία και Μογγολία και ήρθε στην Ευρώπη από την Αρμενία απ΄ όπου πήρε και το όνομά της. Η καλλιέργειά της ήταν γνωστή στην Κίνα από το 2.200 π.Χ. και φαίνεται ότι μεταφέρθηκε στην Ελλάδα από τον Μέγα Αλέξανδρο, γιατί δεν αναφέρεται από τον Θεόφραστο (400 π.Χ.).[1] Ο Διοσκουρίδης ανέφερε τα βερίκοκα ως αρμενικά μήλα, λόγω της προέλευσης του φυτού.[2] Στην Κύπρο και στα Δωδεκάνησα το ονομάζουν χρυσόμηλο, ενώ σε άλλα μέρη της Ελλάδος χρησιμοποιούν το όνομα ζαρδελιά.

Ονομασία

Η ονομασία «βερίκοκο» προήλθε πιθανώς από το λατ. praecocia που σημαίνει «πρώιμα», επειδή παρουσιάζει πρώιμη ωρίμανση. Από την ελληνική ονομασία προέρχεται η αραβική berkuk.

Περιγραφή

Είναι σαρκώδης, σφαιρικός, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή. Ο πυρήνας (κουκούτσι) είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει 1-2 σπόρια με πικρή γεύση που μοιάζουν με αμύγδαλα και χρησιμοποιούνται στην φαρμακοποιία.Το σαρκώδες και χυμώδες περικάρπιο είναι εύγευστο, γλυκό και έχει χρώμα πορτοκαλοκίτρινο. Το εξωτερικό του βερίκοκου (φλούδα) είναι λεπτό, συνήθως χνουδωτό και είναι χρώματος κίτρινου με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή του πλευρά.

Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α και κάλιο. Επίσης περιέχει βιταμίνες C, Β1, Β2 και φυσικό σάκχαρο. Επίσης τα βερίκοκα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό ως φρούτο. Επίσης μπορεί να καταναλωθεί και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός.

Αξιόλογες ελληνικές και ξένες ποικιλίες

Παραγωγή σε τόνους. Στοιχεία 2009
Δεδομένα FAOSTAT(FAO ΦΑΟ)
(Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας)

Τουρκία 695 364
Ιράν 397 749
Ουζμπεκιστάν 290 000
Ιταλία 233 600
Αλγερία 202 806
Πακιστάν 193 936
Γαλλία 190 382
Μαρόκο 122 798
  • Τα υπερπρώιμα της Τίρυνθας, που ωριμάζουν 2-30 Μαΐου,
  • Τα τσαουλιά της Αττικής με μικρό καρπό, που ωριμάζουν τέλη Μαΐου,
  • Τα Μπεμπέκου που ωριμάζουν Ιούνιο-Ιούλιο,
  • Τα Διαμαντοπούλου με μικρό και όχι πολύ γλυκό καρπό. Ποικιλία που δεν δίνει μεγάλη παραγωγή.[3] Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα.
  • LUIZET, όψιμη με καρπούς ωοειδείς και μεγάλους σε πορτοκαλί χρώμα και σάρκα χυμώδη, αρωματική και γλυκιά.
  • NANCY χρυσοκίτρινη με κόκκινα στίγματα με λεπτή και λειωμένη σάρκα που αργεί να ωριμάσει στις αρχές Αυγούστου.

H Τουρκία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο. Ακολουθούν το Ιράν, το Ουζμπεκιστάν, η Ιταλία, η Αλγερία, το Πακιστάν, η Γαλλία, το Μαρόκο, η Συρία και η Ισπανία. Η Ελλάδα παράγει πάνω από 45.000 τόνους κατά μέσον όρον ετησίως.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, «Φυτολογία» , σ. 64 Εκδ.Αθηνών 1983
  2. ↑ Διοσκουρίδης, Περί Ύλης ιατρικής
  3. ↑ IL MILLEPIANTE (Χίλια Φυτά), σ. 194 Edizione italiana-stamato nel mese di Giugno, 1994
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βερίκοκο&oldid=7758186"