Λαγκαδοχώρι Κιλκίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λαγκαδοχώρι
	Λαγκαδοχώρι
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Κεντρική Μακεδονία
Δήμος	Κιλκίς
Γεωγραφία
Νομός	Κιλκίς
Υψόμετρο	477
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασία	Τσιφλίκ Μαχαλάς
Ταχ. κώδικας	61100
Τηλ. κωδικός	23410
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 10:54, 30 Αυγούστου 2019

Συντεταγμένες: 41°04′31″N 23°05′16″E / 41.07528°N 23.08778°E / 41.07528; 23.08778

Το Λαγκαδοχώρι ήταν μικρός ορεινός οικισμός στα Κρούσια όρη, σήμερα ακατοίκητος.

Ιστορικά στοιχεία

Ο Τσιφλίκ Μαχαλάς, όπως ήταν η παλαιά του ονομασία, ήταν ένα μικτό χωριό χριστιανών και μουσουλμάνων κατά την Οθωμανική περίοδο κτισμένο σε μια ηλιόφωτη βατή ράχη στην καρδιά του ορεινού συγκροτήματος του Καραντάγ (όρη Κρούσσια), σε υψόμετρο 500 μέτρων .

Ήταν έδρα ενός από τα τσιφλίκια κατά τον 18ο και 19ο αιώνα της σημερινής επαρχίας Κιλκίς, που ανήκαν στον Γιουσούφ Μουχλίς πασά, γιο του Ισμαήλ μπέη από τις Σέρρες.

Από τις σπουδαιότερες ασχολίες των κατοίκων των οικισμών του τσιφλικιού ήταν η μεταξοσκωληκοτροφία, όπως δείχνουν οι εκτεταμένες φυτείες μορεοδένδρων (μουριών) και τα σχετικά τοπωνύμια (τουτλούκια), όπως στο Χότζα - μαχαλά (Παρόχθιο), Μουζτερέκ (Μελισσουργείο), Μουτούλοβο (Μεταξοχώρι) και Κάτω Θεοδωράκι με τις σχετικές υπερυψωμένες για αερισμό κατασκευές κλπ.

Στον Τσιφλίκ Μαχαλά οι κάτοικοι ασχολούνταν με λίγες καλλιέργειες σιτηρών (σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι) και μικρή οικόσιτη κτηνοτροφία, κυρίως όμως με την απέραντη δενδροκομία με εκλεκτές ποικιλίες οπωροφόρων δένδρων (ονομαστές παραμένουν ακόμη οι κερασιές, οι αχλαδοαπιδιές, οι συκιές, οι αναρριχώμενες κληματαριές, οι μοσχοβολούσες βερυκοκκιές, οι αμυγδαλιές, οι καρυδιές, ακόμη και μουσμουλιές, πέραν των αυτοφυών 'άγριων' κρανών, αγριομηλιών, κοκκύμελων - ρίκια, κλπ). Τα μικρά κτήματα ήταν περιφραγμένα με ατέλειωτους τοίχους ξηρολιθιών (οι περισσότερες ξηρολιθιές παραμένουν ακόμη) για προστασία των καλλιεργειών από ζημιογόνα ζώα (αγριογούρουνα κλπ).

Ο μικρός οικισμός Τσιφλίκ Μαχαλάς διέθετε άριστο δίκτυο ύδρευσης με πήλινες σωληνώσεις για μεταφορά καθαρού υγειινού πόσιμου νερού, ενώ διέθεταν σε διάφορα σημεία τσεσμέδες (πηγές, μπουνάρια) για να ξεδιψάσει ο κάθε οδοιπόρος στην περιοχή (υπολείμματα των πηγών αυτών ανευρίσκονται ακόμη σε διάφορες ρεματιές, όπως και το ανακατασκευασθέν το 1936 κεντρικό πεγάδ' ύδρευσης με το από βράχου καθαρό και δροσερό νερό του κατοπινού μετονομασθέντος σε Λαγκαδοχώρι οικισμού).

Ο Τσιφλίκ Μαχαλάς διέθετε διώροφες επιμήκεις με άνοιγμα στη μέση (αέτι) λιθόκτιστες κεραμοσκεπείς κατοικίες, τζαμί χωρίς μιναρέ για τις θρησκευτικές τους ανάγκες, υδρόμυλους στο Χότζα Μαχαλά ως και κεραμουργείο, για κατασκευή ειδών από πηλό ( πήλινα σκεύη, κεραμίδια για στέγες κλπ, με φανερά τα υπολείμματα, νότια του οικισμού).

Οι Χριστιανοί κάτοικοι των ορεινών οικισμών του Τσιφλικιού εκκλησιαστικά υπάγονταν στην επισκοπή Πολυανής (Δοϊράνης) της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.

Ο Ελληνισμός του Τσιφλικιού συρρικνώθηκε, εξ αιτίας των βιαιοτήτων των Οθωμανικών αρχών, ως αντίποινα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, καθώς οι κάτοικοι του Τσιφλίκ Μαχαλά ξεσηκώθηκαν κατά του Οθωμανικού ζυγού. Πολλοί κάτοικοι του τότε, αναγκάσθηκαν να εκπατρισθούν, ενώ άλλοι λίγοι εξισλαμίσθηκαν. Εις αναπλήρωση του δημιουργηθέντος δημογραφικού κενού σταδιακά οι ανάγκες των καλλιεργιών του Τσιφλικιού καλύφθηκαν από βουλγάρους αγροτοεργάτες γης (Παπακκυριάκου: Ιστορία του νομού Σερρών). Ο Τσιφλίκ Μαχαλάς, ως έδρα, μετατράπηκε πλέον σε μικρό αμιγή μουσουλμανικό οικισμό στα επόμενα μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών χρόνια (1923).^[1]

Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και την απελευθέρωση της περιοχής το 1913, το Τσιφλίκ έπαψε πλέον να λειτουργεί ως έδρα τσιφλικίου και εντάχθηκε ως συνοικισμός του γειτονικού Παροχθίου (Χότζα Μαχαλάς) στην κοινότητα Ποντοκερασιάς (Παπράτ), της επαρχίας Κιλκίς, του νομού Θεσσαλονίκης^[2]

Μέχρι το φθινόπωρο του 1923 κατοικούνταν από μουσουλμάνους Γιουρούκους Τούρκους, οι περισσότεροι από τους οποίους κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών ως ανταλλάξιμοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Μαινεμένης Σμύρνης.

Στον συνοικισμό Τσιφλίκ Μαχαλά εγκαταστάθηκαν το 1923, 5 - 6 οικογένειες Ποντίων προσφύγων με μακρινή καταγωγή από την μεταλλοφόρο περιοχή της Αργυρούπολης (Κιουμουσχανάς), που αφού διήλθαν από τα χωριά του όρους Καραγκιόλ (Τσάμπασι κλπ), κατέληξαν με άλλους Ποντίους στο χωριό Γιάτζιουλου κοντά στην σημερινή κωμόπολη Μπαϊνταρλί της Ρεσατιάς (περιοχή Μελανθίας - Μελέτ) του σημερινού νομού Τοκάτης και τότε νομού Σεβάστειας, ποντιόφωνων του γλωσικού ιδιώματος των Κοτυώρων (Ορντούς). (Οικογένειες Σολομών, Δημητρίου, Ιωάννη Αμανατίδη, Λεόντιου Λαζαρίδη, Σταύρου Πουρσανίδη, Λάζαρου και Αχιλλέα Αμανατίδη, Πολύκαρπου (Χάιτα) Αμανατίδη).

Ο Τσιφλίκ Μαχαλάς, το 1928 με τις αθρόες αλλαγές των ξενικών ονομασιών (τουρκικών, σλαβικών), μετονομάσθηκε σε Λαγκαδοχώριο.^[2]

Σήμερα

Το Λαγκαδοχώριο (Τσιφλίκ - μαχαλάς) είναι ακατοίκητο από το 1947, εξ αιτίας των εμφύλιων πολεμικών συγκρούσεων,που διεξάγονταν στην περιοχή (όρη της Κρούσας),. Σήμερα μόλις διακρίνονται ερείπια κτισμάτων, λιθόστρωτες διαβάσεις και ξηρολιθιές, της μεσαιωνικής εποχής. Επίσης, το φρεάτιο του δροσερού πόσιμου νερού και ελάχιστα από τα άλλοτε πάμπολλα οπωροφόρα δένδρα, όλων των κατηγοριών. (κυρίως κερασιές, αχλαδιές, απιδιές, συκιές, βερυκοκκιές, αμυγδαλιές, καρυδιές, αναρριχώμενα κλήματα, δαμασκηνιές, αγριομηλιές, μουσμουλιές κλπ).

Από τον συνοικισμό αυτόν έλκουν την καταγωγή ο Υφυπουργός εξωτερικών (2016), βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης και εκπαιδευτικός Γιάννης Αμανατίδης, ο Δήμαρχος Κιλκίς (1990 - 1998) ιατρός Αναστάσιος Αμανατίδης, ο μηχανικός Γιάννης Σ. Αμανατίδης, ο επίσης μηχανικός Σολομών Ι. Αμανατίδης, οι νομικοί Δέσποινα Σ. Αμανατίδη, Μαρία Ι. Αμανατίδη, Μαρία Μιλτ. Αμανατίδη, ο εκπαιδευτικός Γιώργος Ι. Αμανατίδης και άλλοι κοινωνικοί παράγοντες του Κιλκίς και της Θεσσαλονίκης.

Παραπομπές

↑ Γεώργιος Χ. Χιονίδης, διάλεξη: Τα ληφθέντα υπό των Τούρκων μέτρα κατά των Ελλήνων επαναστατών του 1821 εις την Μακεδονίαν (ανάτυπον από Μακεδονικά ΙΑ΄ τεύχος. 27), Θεσσαλονίκη 1971
↑ ^2,0 ^2,1 «Διοικητικές μεταβολές Οικισμών των ΟΤΑ». Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης.

Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Γεώργιος Χ. Χιονίδης, διάλεξη: Τα ληφθέντα υπό των Τούρκων μέτρα κατά των Ελλήνων επαναστατών του 1821 εις την Μακεδονίαν (ανάτυπον από Μακεδονικά ΙΑ΄ τεύχος. 27), Θεσσαλονίκη 1971

[:0-2] 2,0 ^2,1 «Διοικητικές μεταβολές Οικισμών των ΟΤΑ». Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης.

[1]

[2]

@@ Γραμμή 28: / Γραμμή 28: @@
 Από τις σπουδαιότερες ασχολίες των κατοίκων των οικισμών του τσιφλικιού ήταν η μεταξοσκωληκοτροφία, όπως δείχνουν οι εκτεταμένες φυτείες μορεοδένδρων ([[μουριά|μουριών]]) και τα σχετικά τοπωνύμια (τουτλούκια), όπως στο [[Παρόχθιο Κιλκίς|Χότζα - μαχαλά (Παρόχθιο)]], [[Μελισσουργειό Κιλκίς|Μουζτερέκ (Μελισσουργείο)]], [[Μεταξοχώρι Κιλκίς|Μουτούλοβο (Μεταξοχώρι)]] και [[Κάτω Θεοδωράκι Κιλκίς|Κάτω Θεοδωράκι]] με τις σχετικές υπερυψωμένες για αερισμό κατασκευές κλπ.
-Στο Τσιφλίκ μαχαλά οι κάτοικοι ασχολούνταν με λίγες καλλιέργειες σιτηρών (σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι) και μικρή οικόσιτη κτηνοτροφία, κυρίως όμως με την απέραντη  δενδροκομία με εκλεκτές ποικιλίες οπωροφόρων δένδρων (ονομαστές παραμένουν ακόμη οι κερασιές, οι αχλαδοαπιδιές, οι συκιές, οι αναρριχώμενες κληματαριές, οι μοσχοβολούσες βερυκοκκιές, οι αμυγδαλιές, οι καρυδιές, ακόμη και μουσμουλιές, πέραν των αυτοφυών 'άγριων' κρανών, αγριομηλιών, κοκκύμελων - ρίκια, κλπ). Τα μικρά κτήματα ήταν περιφραγμένα με ατέλειωτους τοίχους ξηρολιθιών (οι περισσότερες ξηρολιθιές παραμένουν ακόμη) για προστασία των καλλιεργειών από ζημιογόνα ζώα (αγριογούρουνα κλπ).
+Στον Τσιφλίκ Μαχαλά οι κάτοικοι ασχολούνταν με λίγες καλλιέργειες σιτηρών (σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι) και μικρή οικόσιτη κτηνοτροφία, κυρίως όμως με την απέραντη  δενδροκομία με εκλεκτές ποικιλίες οπωροφόρων δένδρων (ονομαστές παραμένουν ακόμη οι κερασιές, οι αχλαδοαπιδιές, οι συκιές, οι αναρριχώμενες κληματαριές, οι μοσχοβολούσες βερυκοκκιές, οι αμυγδαλιές, οι καρυδιές, ακόμη και μουσμουλιές, πέραν των αυτοφυών 'άγριων' κρανών, αγριομηλιών, κοκκύμελων - ρίκια, κλπ). Τα μικρά κτήματα ήταν περιφραγμένα με ατέλειωτους τοίχους ξηρολιθιών (οι περισσότερες ξηρολιθιές παραμένουν ακόμη) για προστασία των καλλιεργειών από ζημιογόνα ζώα (αγριογούρουνα κλπ).
-Ο μικρός οικισμός Τσιφλίκ μαχαλάς διέθετε άριστο δίκτυο ύδρευσης με πήλινες σωληνώσεις για μεταφορά καθαρού υγειινού πόσιμου νερού, ενώ διέθεταν σε διάφορα σημεία τσεσμέδες (πηγές, μπουνάρια) για να ξεδιψάσει ο κάθε οδοιπόρος στην περιοχή (υπολείμματα των πηγών αυτών ανευρίσκονται ακόμη σε διάφορες ρεματιές, όπως και το ανακατασκευασθέν το 1936 κεντρικό πεγάδ' ύδρευσης με το από βράχου καθαρό και δροσερό νερό του κατοπινού μετονομασθέντος σε Λαγκαδοχώρι οικισμού).
+Ο μικρός οικισμός Τσιφλίκ Μαχαλάς διέθετε άριστο δίκτυο ύδρευσης με πήλινες σωληνώσεις για μεταφορά καθαρού υγειινού πόσιμου νερού, ενώ διέθεταν σε διάφορα σημεία τσεσμέδες (πηγές, μπουνάρια) για να ξεδιψάσει ο κάθε οδοιπόρος στην περιοχή (υπολείμματα των πηγών αυτών ανευρίσκονται ακόμη σε διάφορες ρεματιές, όπως και το ανακατασκευασθέν το 1936 κεντρικό πεγάδ' ύδρευσης με το από βράχου καθαρό και δροσερό νερό του κατοπινού μετονομασθέντος σε Λαγκαδοχώρι οικισμού).
-Ο Τσιφλίκ μαχαλάς διέθετε διώροφες επιμήκεις με άνοιγμα στη μέση (αέτι) λιθόκτιστες κεραμοσκεπείς κατοικίες, τζαμί χωρίς μιναρέ για τις θρησκευτικές τους ανάγκες, υδρόμυλους στο Χότζα - μαχαλά ως και κεραμουργείο, για κατασκευή ειδών από πηλό ( πήλινα σκεύη, κεραμίδια για στέγες κλπ, με φανερά τα υπολείμματα, νότια του οικισμού).
+Ο Τσιφλίκ Μαχαλάς διέθετε διώροφες επιμήκεις με άνοιγμα στη μέση (αέτι) λιθόκτιστες κεραμοσκεπείς κατοικίες, τζαμί χωρίς μιναρέ για τις θρησκευτικές τους ανάγκες, υδρόμυλους στο Χότζα Μαχαλά ως και κεραμουργείο, για κατασκευή ειδών από πηλό ( πήλινα σκεύη, κεραμίδια για στέγες κλπ, με φανερά τα υπολείμματα, νότια του οικισμού).
 Οι Χριστιανοί κάτοικοι των ορεινών οικισμών του Τσιφλικιού εκκλησιαστικά υπάγονταν στην επισκοπή Πολυανής (Δοϊράνης) της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.
-Ο [[Έλληνες|Ελληνισμός]] του Τσιφλικιού συρρικνώθηκε, εξ αιτίας των βιαιοτήτων των Οθωμανικών αρχών, ως αντίποινα της [[Ελληνική επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης του 1821]], καθώς οι κάτοικοι του Τσιφλίκ Μαχαλά ξεσηκώθηκαν κατά του [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικού ζυγού]]. Πολλοί κάτοικοι του τότε, αναγκάσθηκαν να εκπατρισθούν, ενώ άλλοι λίγοι εξισλαμίσθηκαν. Εις αναπλήρωση του δημιουργηθέντος δημογραφικού κενού σταδιακά οι ανάγκες των καλλιεργιών του Τσιφλικιού καλύφθηκαν από βουλγάρους αγροτοεργάτες γης (Παπακκυριάκου: Ιστορία του νομού Σερρών). Ο Τσιφλίκ - μαχαλάς, ως έδρα, μετατράπηκε πλέον σε μικρό αμιγή μουσουλμανικό οικισμό στα επόμενα μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών χρόνια (1923).<ref>Γεώργιος Χ. Χιονίδης, διάλεξη: Τα ληφθέντα υπό των Τούρκων μέτρα κατά των Ελλήνων επαναστατών του 1821 εις την Μακεδονίαν (ανάτυπον από Μακεδονικά ΙΑ΄ τεύχος. 27), Θεσσαλονίκη 1971</ref>
+Ο [[Έλληνες|Ελληνισμός]] του Τσιφλικιού συρρικνώθηκε, εξ αιτίας των βιαιοτήτων των Οθωμανικών αρχών, ως αντίποινα της [[Ελληνική επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης του 1821]], καθώς οι κάτοικοι του Τσιφλίκ Μαχαλά ξεσηκώθηκαν κατά του [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικού ζυγού]]. Πολλοί κάτοικοι του τότε, αναγκάσθηκαν να εκπατρισθούν, ενώ άλλοι λίγοι εξισλαμίσθηκαν. Εις αναπλήρωση του δημιουργηθέντος δημογραφικού κενού σταδιακά οι ανάγκες των καλλιεργιών του Τσιφλικιού καλύφθηκαν από βουλγάρους αγροτοεργάτες γης (Παπακκυριάκου: Ιστορία του νομού Σερρών). Ο Τσιφλίκ Μαχαλάς, ως έδρα, μετατράπηκε πλέον σε μικρό αμιγή μουσουλμανικό οικισμό στα επόμενα μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών χρόνια (1923).<ref>Γεώργιος Χ. Χιονίδης, διάλεξη: Τα ληφθέντα υπό των Τούρκων μέτρα κατά των Ελλήνων επαναστατών του 1821 εις την Μακεδονίαν (ανάτυπον από Μακεδονικά ΙΑ΄ τεύχος. 27), Θεσσαλονίκη 1971</ref>
 Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και την απελευθέρωση της περιοχής το [[1913]], το Τσιφλίκ έπαψε πλέον να λειτουργεί ως έδρα τσιφλικίου και εντάχθηκε ως συνοικισμός του γειτονικού [[Παρόχθιο Κιλκίς|Παροχθίου (Χότζα Μαχαλάς)]] στην κοινότητα [[Ποντοκερασιά Κιλκίς|Ποντοκερασιάς (Παπράτ)]],  της επαρχίας  [[Νομός Κιλκίς|Κιλκίς]], του νομού Θεσσαλονίκης<ref name=":0">{{Cite web|url=http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/show_metaboles_oik.jsp?toponymio_code=17096|title=Διοικητικές μεταβολές Οικισμών των ΟΤΑ|last=|first=|date=|website=Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης|publisher=|accessdate=}}</ref>
@@ Γραμμή 44: / Γραμμή 44: @@
 Στον συνοικισμό Τσιφλίκ Μαχαλά εγκαταστάθηκαν το 1923, 5 - 6 οικογένειες [[Πόντιοι|Ποντίων]] [[Πρόσφυγας|προσφύγων]] με μακρινή καταγωγή από την μεταλλοφόρο περιοχή της Αργυρούπολης (Κιουμουσχανάς), που αφού διήλθαν από τα χωριά του όρους Καραγκιόλ (Τσάμπασι κλπ), κατέληξαν με άλλους Ποντίους στο χωριό [[Γιάτζιουλου Ρεσατιάς|Γιάτζιουλου κοντά στην σημερινή κωμόπολη Μπαϊνταρλί της Ρεσατιάς]] (περιοχή Μελανθίας - Μελέτ) του σημερινού νομού Τοκάτης και τότε νομού [[Σεβάστεια|Σεβάστειας]], ποντιόφωνων του γλωσικού ιδιώματος των Κοτυώρων (Ορντούς). (Οικογένειες Σολομών, Δημητρίου, Ιωάννη Αμανατίδη, Λεόντιου Λαζαρίδη, Σταύρου Πουρσανίδη, Λάζαρου και Αχιλλέα Αμανατίδη, Πολύκαρπου (Χάιτα) Αμανατίδη).
-Το Τσιφλίκ - μαχαλέ 1928 με τις αθρόες αλλαγές των ξενικών ονομασιών (τουρκικών, σλαβικών), μετονομάσθηκε σε Λαγκαδοχώριο.<ref name=":0" />
+Ο Τσιφλίκ Μαχαλάς, το 1928 με τις αθρόες αλλαγές των ξενικών ονομασιών (τουρκικών, σλαβικών), μετονομάσθηκε σε Λαγκαδοχώριο.<ref name=":0" />
 == Σήμερα ==