Κάρμα

Η λέξη κάρμα φέρεται περισσότερο ως σανσκριτική και σημαίνει γενικά "δράση". Ετυμολογικά η λέξη "Καρ" σημαίνει δράση ενώ η λέξη "μα" σημαίνει το αποτέλεσμα.

Κατά τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό, το κάρμα αναφέρεται στην έννοια του νόμου της σχέσεως μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος προσδιορίζοντας ότι κάθε πράξη είναι αποτέλεσμα αιτίας του παρελθόντος και συγχρόνως αιτία άλλων πράξεων που θ΄ ακολουθήσουν στο μέλλον. Έτσι ο νόμος του κάρμα ταυτίζεται με τον νόμο της αιτιότητας, της αναπόφευκτης δηλαδή σχέσεως αιτίου και αιτιατού, ο νόμος της δράσης και της αντίδρασης, ο νόμος της δικαιοσύνης και της ισορροπίας, που ακολουθούν την εφαρμογή του σε κάθε εκδήλωση της ζωής με συνέπεια να διαμορφώνεται ανάλογα απ΄ αυτό το ίδιο το κάρμα.

Σύμφωνα με τη δοξασία αυτή, το κάρμα ακολουθεί τον άνθρωπο κατά τις επίγειες ενσαρκώσεις του, τις συνθήκες των οποίων και προσδιορίζει. Έτσι, όσο ο άνθρωπος εξελίσσεται τόσο λιγότερο εξαρτάται από τα δεσμά του κάρμα, με συνέπεια να καταστεί ο ίδιος συνειδητός δημιουργός των συνθηκών της ζωής του. Η αποδοχή του νόμου του κάρμα προϋποθέτει και την αποδοχή μιας άλλης έννοιας που επίσης συναντάμε στον Ινδουισμό και στον Βουδισμό, η οποία περιγράφεται με τον όρο Μετενσάρκωση.

Η σχέση αιτίου αποτελέσματος και εμμέσως η ηθική συνέπεια του νόμου του κάρμα στα πλαίσια της χριστιανικής διδασκαλίας έχει διατυπωθεί ότι αντιστοιχεί στη ρήση του αποστόλου Παύλου όπου επισημαίνεται:

«Μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει» (Προς Γαλάτες 6:7)

Ο χριστιανισμός προσφέρει την δυνατότητα στους ανθρώπους να καθαριστούν από τις αμαρτίες άρα να είναι ελεύθεροι από το κάρμα, εφόσον δεχτούν οτι ο Ιησούς Χριστός με την σταύρωσή του, ξεπλήρωσε τις αμαρτίες του κόσμου:

«ἐπεὶ ἔδει αὐτὸν πολλάκις παθεῖν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· νῦν δὲ ἅπαξ ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων εἰς ἀθέτησιν ἁμαρτίας διὰ τῆς θυσίας αὐτοῦ πεφανέρωται. καὶ καθ' ὅσον ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο κρίσις, οὕτω καὶ ὁ Χριστός, ἅπαξ προσενεχθεὶς εἰς τὸ πολλῶν ἀνενεγκεῖν ἁμαρτίας, ἐκ δευτέρου χωρὶς ἁμαρτίας ὀφθήσεται τοῖς αὐτὸν ἀπεκδεχομένοις εἰς σωτηρία» (προς Εβραίους 9:26)

Πηγές

• Νεώτερον Εγκυκλoπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου