Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών Αργεντινής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Userpepes (συζήτηση | συνεισφορές)
άλλη είναι η super liga
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
| name = Πριμέρα Ντιβισιόν
| name = Πριμέρα Ντιβισιόν
| country = {{ARG}}
| country = {{ARG}}
| logo = Superliga Argentina Logo.png
| logo =
| pixels = 180px
| pixels = 180px
| domestconfed =
| domestconfed =

Έκδοση από την 10:47, 1 Αυγούστου 2019

Πριμέρα Ντιβισιόν
ΔιοργανωτήςΠοδοσφαιρική Ομοσπονδία Αργεντινής
Ίδρυση1891
ΧώραΑργεντινή Αργεντινή
Αριθμός ομάδων28
Επίπεδο1
ΥποβιβασμόςΠριμέρα Β Νασιονάλ
Τοπικά κύπελλαΚύπελλο Αργεντινής
Σούπερ Καπ Αργεντινής
Προκρίνει σεΚόπα Λιμπερταδόρες
Κόπα Σουδαμερικάνα
Τρέχων κάτοχοςΡάσινγκ Κλουμπ (18ος τίτλος)
Περισ. κατακτήσειςΡίβερ Πλέιτ (36 τίτλοι)
Τηλεοπτική κάλυψηFox Sports & Turner
Ιστοσελίδαafa.org.ar
2018-19
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση

Το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Αργεντινής (ισπανικά: Primera División, ισπανική προφορά ΔΦΑ: pɾiˈmeɾa ðiβiˈsjon) είναι ο σπουδαιότερος ποδοσφαιρικός θεσμός της Αργεντινής. Διοργανώνεται από την Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου Αργεντινής (AFA - Asociación del Fútbol Argentino). Είναι το δεύτερο αρχαιότερο πρωτάθλημα του κόσμου και ένα από τα πρώτα που έγιναν επαγγελματικά (1891 και 1931 αντίστοιχα). Από το 2017 ονομάζεται Σουπερλίγα Αρχεντίνα ντε Φούτμπολ (Superliga Argentina de Fútbol).

Σύστημα διεξαγωγής

Για τις παλαιές μεθόδους διεξαγωγής, βλ. Ιστορία του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου Αργεντινής.

Απερτούρα και Κλαουσούρα (1991-2012)

Από το 1991 είχε επιλεγεί το σύστημα των δύο πρωταθλημάτων με τις ίδιες ομάδες ανά αγωνιστική περίοδο, το οποίο φαινόταν ασυνήθιστο όταν πρωτοεφαρμόστηκε, αλλά τελικά αποδείχθηκε τόσο επιτυχημένο που βρήκε μιμητές σε πολλά ακόμα κράτη της Λατινικής Αμερικής:

Η Απερτούρα (Apertura, σημαίνει «άνοιγμα», συμπίπτει με την άνοιξη του νοτίου ημισφαιρίου) διαρκεί από Αύγουστο έως Ιανουάριο. Όλες οι ομάδες παίζουν μεταξύ τους από μία φορά. Πρωταθλήτρια αναδεικνύεται η ομάδα που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους βαθμούς (3 για κάθε νίκη και 1 για ισοπαλία) - εάν υπάρξει ισοβαθμία, δεν ισχύει ο κανόνας της διαφοράς τερμάτων, αλλά δίνεται αγώνας μπαράζ μεταξύ των ισοβαθμησάντων.

Η Κλαουσούρα (Clausura, «κλείσιμο», συμπίπτει με το φθινόπωρο) διαρκεί από Φεβρουάριο έως Ιούνιο. Η βαθμολογία μηδενίζεται και επαναλαμβάνεται το πρόγραμμα της Απερτούρα, αλλά στις αντίστροφες έδρες. Ισχύουν οι ίδιοι κανονισμοί.

Η αρχική σκέψη ήταν πως κάθε Ιούλιο, οι δύο νικήτριες θα αναμετρούνται σε ένα τελικό που θα αναδείκνυε τον πρωταθλητή - αυτό δοκιμάστηκε τα δύο πρώτα έτη αλλά δεν ικανοποίησε. Συνεπώς έκτοτε τα δύο πρωταθλήματα ήταν εντελώς ανεξάρτητα μεταξύ τους, αναδείκνυαν δε χωριστούς και ισάξιους πρωταθλητές - ακόμα και εάν μία ομάδα κατακτούσε και τα δύο την ίδια αγωνιστική περίοδο (π.χ. η Μπόκα Τζούνιορς τη σαιζόν 2005-06), στο παλμαρέ της προσθέτονταν όχι ένα αλλά δύο τρόπαια.

Ινισιάλ και Φινάλ (2012-14)

Την περίοδο 2012-13, η Απερτούρα και η Κλαουσούρα μετονομάστηκαν σε Ινισιάλ (Inicial) και Φινάλ (Final) αντίστοιχα, με την ίδια μορφή όπως και πριν, αλλά, αναδεικνύοντας μόνο ένα πρωταθλητή σε κάθε περίοδο, σε αντίθεση με την προηγούμενη μορφή που είχε δύο πρωταθλητές (Απερτούρα και Κλαουσούρα, αντίστοιχα). Στο τέλος των δύο τουρνουά, οι νικητές των Ινισιάλ και Φινάλ έρχονται αντιμέτωποι σε έναν αγώνα ο οποίος καθορίζει τον πρωταθλητή της περιόδου. Στην παρούσα μορφή του συμμετέχουν 20 σύλλογοι.

Πριν από αυτές τις αλλαγές, είχε προταθεί ένα αμφιλεγόμενο σχέδιο για την περίοδο 2012-13: αφορούσε ένα νέο τουρνουά, το οποίο θα περιλάμβανε ομάδες τόσο την Πριμέρα Ντιβισιόν όσο και από την Πριμέρα Β Νασιονάλ: η πρώτη δεν θα είχε καμία ομάδα υποβιβασμένη για την περίοδο 2011 - 12 και θα περιλάμβανε δεκαέξι ομάδες από την Πριμέρα Β Νασιονάλ. Το τουρνουά θα περιλάμβανε επίσης μια ομάδα από τον Μητροπολιτικό Β Όμιλο και μία από το Τορνέο Αργεντινής Α, δημιουργώντας ένα πρωτάθλημα τριάντα οκτώ ομάδων. Οι αλλαγές αυτές αντιμετωπίστηκαν με ισχυρές αντιδράσεις από τα μέσα ενημέρωσης και τους φιλάθλους και τελικά το τουρνουά ματαιώθηκε.

Σουπερφινάλ (2012-14)

Με την ολοκλήρωση των δύο τουρνουά του πρωταθλήματος, οι δύο πρωταθλήτριες έναν αγώνα για το Κόπα Καμπεονάτο (Copa Campeonato, γνωστό ως Superfinal). Η AFA είχε προηγουμένως διαπιστώσει ότι η πρώτη διοργάνωση (που έγινε το 2013) θα θεωρούνταν ως επίσημος τίτλος της Πριμέρα Ντιβισιόν (εποχή 2012-13), οπότε στη Βέλες Σάρσφιλντ απονεμήθηκε το 10ο επίσημο πρωτάθλημά της, μετά την νίκη επί της Νιούελς.[1]

Ωστόσο, από τη διεξαγωγή του αγώνα του 2014 διαπιστώθηκε ότι το Superfinal δεν θα θεωρείται ως τίτλος της Πριμέρα Ντιβισιόν αλλά ένα επίσημο κύπελλο.[1] Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι αγωνιστικές περίοδοι 2015 και 2016 διεξήχθησαν ως ενιαία τουρνουά με μόνο μία πρωταθλήτρια ομάδα ανά περίοδο, το Κόπα Καμπεονάτο καταργήθηκε.

2014-σήμερα: Ένα τουρνουά ξανά

Από τον Αύγουστο του 2014 πραγματοποιήθηκε το Torneo de Transición, με συμμετοχή 20 ομάδων (17 από την περίοδο 2013-14 και 3 από την Πριμέρα Β Νασιονάλ της περιόδου 2013-14). Δεν υποβιβάστηκε καμία ομάδα στο τέλος του πρωταθλήματος.[2]

Το 2015 η μορφή του πρωταθλήματος μετατράπηκε σε ένα τουρνουά με 30 ομάδες. Οι πρώτες πέντε ομάδες των Σόνας Α και Β της Πριμέρα Β Νασιονάλ της περιόδου 2014 προβιβάστηκαν στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Αυτές οι 10 ομάδες, μαζί με τις 20 ομάδες που προϋπήρχαν στην κορυφαία κατηγορία, μετείχαν στο πρωτάθλημα της επόμενης περιόδου.[3]

Υποβιβασμός

Ο πίνακας του υποβιβασμού καταρτίζεται κάθε Ιούνιο με τη λήξη της Φινάλ. Οι ομάδες ταξινομούνται βάσει των επιδόσεών τους κατά την τελευταία τριετία, με το κλάσμα κερδισμένοι βαθμοί διά αγώνες.

Ο 19ος και 20ός του πίνακα υποβιβάζεται άμεσα στη Β' Κατηγορία. Ο 17ος και 18ος δίνουν διπλούς αγώνες μπαράζ με τον 4ο και 3ο της Β' Κατηγορίας αντίστοιχα. Εάν μετά τα 180 λεπτά το σκορ είναι ισόπαλο (δεν εφαρμόζεται ο κανόνας των εκτός έδρας γκολ), οι ομάδες μένουν στην ίδια κατηγορία.

Ηπειρωτικές διοργανώσεις

Ο πίνακας της πρόκρισης στα κύπελλα της Νότιας Αμερικής καταρτίζεται κάθε Δεκέμβριο με τη λήξη της Απερτούρα. Η σειρά κάθε ομάδας προκύπτει από το μέσο όρο των βαθμών της στα δύο τελευταία πρωταθλήματα (ή μόνο στην Ινισιάλ, για τους νεοεμφανιζόμενους).

  • Κόπα Λιμπερταδόρες, 5 ομάδες: Οι δύο πρωταθλήτριες αποκτούν αυτόματο δικαίωμα συμμετοχής. Οι υπόλοιπες τρεις θέσεις (ή τέσσερις, εάν πρωταθλήτρια είναι η ίδια ομάδα) καλύπτονται από όσες βρίσκονται υψηλότερα στον πίνακα. Κατ' εξαίρεση το 2009 λήφθηκαν υπ' όψιν οι βαθμοί των τριών τελευταίων πρωταθλημάτων, για λόγους ανασυγχρονισμού των εθνικών με τις ηπειρωτικές διοργανώσεις.
  • Κόπα Σουδαμερικάνα, 6 ομάδες: Μέχρι το 2009, οι Μπόκα Τζούνιορς και Ρίβερ Πλέιτ είχαν αυτόματο δικαίωμα συμμετοχής. Οι υπόλοιπες τέσσερις θέσεις καταλαμβάνονταν από τις ομάδες που ήταν υψηλότερα στον πίνακα. Από το 2010, μοναδικό κριτήριο είναι ο πίνακας και για τις έξι ομάδες που δικαιούται η Αργεντινή να στείλει στη διοργάνωση.

Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, ενδέχεται μία ομάδα να συμμετάσχει και στα δύο Κύπελλα. Σε αυτή την περίπτωση, συνηθίζεται να δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στο Κόπα Λιμπερταδόρες, το οποίο θεωρείται υψηλότερου κύρους (αντίστοιχο του ευρωπαϊκού Τσάμπιονς Λιγκ).

Πρωταθλήτριες ομάδες

Ερασιτεχνική περίοδος

Επαγγελματική περίοδος

Μετροπολιτάνο και Νασιονάλ

Σεζόν με βάση το Ευρωπαϊκό μοντέλο

Απερτούρα και Κλαουζούρα

Ινισιάλ και Φινάλ

Τορνέο Τρανζισιόν

Σεζόν με βάση το ημερολογιακό έτος

Τίτλοι ανά σύλλογο

Τελευταία ενημέρωση: 5 Μαΐου 2019

Οι ομάδες με τις χρονιές κατάκτησης (1891-2019):

Ρίβερ Πλέιτ (36)

  • 1920, 1932, 1936, 1936, 1937, 1941, 1942, 1945, 1947, 1952, 1953, 1955, 1956, 1957, 1975, 1975, 1977, 1979, 1979, 1980, 1981, 1986, 1990, 1991, 1993, 1994, 1996, 1997, 1997, 1999, 2000 , 2002, 2003, 2004, 2008, 2014

Μπόκα Τζούνιορς (33)

  • 1919, 1920, 1923, 1924, 1926, 1930, 1931, 1934, 1935, 1940, 1943, 1944, 1954, 1962, 1964, 1965, 1969, 1970, 1976, 1976, 1981, 1992, 1998, 1999, 2000, 2003, 2005, 2006, 2008, 2011, 2015, 2017, 2018

Ρασίνγκ (18)

  • 1913, 1914, 1915, 1916, 1917, 1918, 1919, 1921, 1925, 1949, 1950, 1951, 1958, 1961, 1966, 2001, 2014, 2019

Ιντεπεντιέντε (16)

  • 1922, 1926, 1938, 1939, 1948, 1960, 1963, 1967, 1970, 1971, 1977, 1978, 1983, 1989, 1994, 2002

Σαν Λορένζο (15)

  • 1923, 1924, 1927, 1933, 1936, 1946, 1959, 1968, 1972, 1972, 1974, 1995 , 2001, 2007, 2013

Βέλες Σαρσφιλντ (10)

  • 1968, 1993, 1995, 1996, 1998, 2005, 2009, 2011, 2012, 2013

Αλούμνι (10)

  • 1900, 1901, 1902, 1903, 1905, 1906, 1907, 1909, 1910, 1911

Εστουδιάντες (6)

  • 1913, 1967, 1982, 1983, 2006, 2010

Νιούελς Ολντ Μπόις (6)

  • 1974, 1988, 1991, 1992, 2004, 2013

Ουρακάν (5)

  • 1921, 1922, 1925, 1928, 1973

Λομάς (5)

  • 1893, 1894, 1895, 1897, 1898

Ροζάριο Σεντράλ (4)

  • 1971, 1973, 1980, 1987

Μπελγράνο Αθλέτικ (3)

  • 1899, 1904, 1908

Αρχεντίνος Τζούνιορς (3)

  • 1984, 1985, 2010

Λανούς (2)

  • 2007, 2016

Φέρο (2)

  • 1982, 1984

Πορτένιο (2)

  • 1912, 1914

Κίλμες (2)

  • 1912, 1978

Εστουντιαντίλ Πορτένιο (2)

  • 1931, 1934

Χιμνάσια Λα Πλάτα (1)

  • 1929

Μπάνφιλντ (1)

  • 2009

Ακαδημία Λομάς (1)

  • 1896

Άρσεναλ Σαραντί (1)

  • 2012

Τσακαρίτα Τζούνιορς (1)

  • 1969

Ντοκ Σούντ (1)

  • 1933

Σπορτίβο Μπαράκας (1)

  • 1932

Σεντ Άντριους (1)

  • 1891

Κορυφαίοι σκόρερ

Άλλα ρεκόρ

Δείτε επίσης

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Primera División Argentina της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).