Γρανίτσα Ευρυτανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γρανίτσα=σύνορα στα σλαβικά
Γραμμή 22: Γραμμή 22:


== Γενικά στοιχεία ==
== Γενικά στοιχεία ==
Η Γρανίτσα υπάγεται στον [[Σχέδιο Καλλικράτης|καλλικρατικό]] [[Δήμος Αγράφων|δήμο Αγράφων]] ενώ μέχρι το [[2010]] αποτελούσε την έδρα του [[Πρόγραμμα Καποδίστριας|καποδιστριακού]] [[Δήμος Απεραντίων|δήμου Απεραντίων]]. Παλαιότερα ανήκε, όπως και ολόκληρη η Ευρυτανία, εντός των ορίων του [[Νομός Αιτωλοακαρνανίας|νομού Αιτωλοακαρνανίας]]<ref name=Elef>''Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη'', τόμος 7ος. σελ. 129.</ref>.
Η Γρανίτσα υπάγεται στον [[Σχέδιο Καλλικράτης|καλλικρατικό]] [[Δήμος Αγράφων|δήμο Αγράφων]] ενώ μέχρι το [[2010]] αποτελούσε την έδρα του [[Πρόγραμμα Καποδίστριας|καποδιστριακού]] [[Δήμος Απεραντίων|δήμου Απεραντίων]]. Παλαιότερα ανήκε, όπως και ολόκληρη η Ευρυτανία, εντός των ορίων του [[Νομός Αιτωλοακαρνανίας|νομού Αιτωλοακαρνανίας]]<ref name=Elef>''Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη'', τόμος 7ος. σελ. 129.</ref>.

Η ετυμολογία του ονόματος είναι από τα σλαβικά, στα οποία σημαίνει "σύνορα", λόγω της συνοριακής θέσης του στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας.


Απέχει 83 [[Χιλιόμετρο|χλμ]] ΒΔ του [[Καρπενήσι|Καρπενησίου]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας"/> και είναι πατρίδα του λογοτέχνη [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249</ref>, του δημοσιογράφου, λογογράφου και πολιτικού [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236</ref><ref name=Elef></ref>, του Δημοσθένη Γούλα, του στρατηγού Ιωάννη Κωνσταντίνου, του [[Μιχάλης Σταφυλάς|Μιχάλη Σταφυλά]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253</ref> και του νεομάρτυρα [[Μιχαήλ Μαυρουδής|Μιχαήλ Μαυρουδή]], που μαρτύρησε το [[1544]] στη [[Θεσσαλονίκη]]<ref>Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης</ref>. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν καταστραφεί.
Απέχει 83 [[Χιλιόμετρο|χλμ]] ΒΔ του [[Καρπενήσι|Καρπενησίου]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας"/> και είναι πατρίδα του λογοτέχνη [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249</ref>, του δημοσιογράφου, λογογράφου και πολιτικού [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236</ref><ref name=Elef></ref>, του Δημοσθένη Γούλα, του στρατηγού Ιωάννη Κωνσταντίνου, του [[Μιχάλης Σταφυλάς|Μιχάλη Σταφυλά]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253</ref> και του νεομάρτυρα [[Μιχαήλ Μαυρουδής|Μιχαήλ Μαυρουδή]], που μαρτύρησε το [[1544]] στη [[Θεσσαλονίκη]]<ref>Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης</ref>. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν καταστραφεί.

Έκδοση από την 11:37, 14 Ιουλίου 2019

Συντεταγμένες: 39°6′6″N 21°30′35″E / 39.10167°N 21.50972°E / 39.10167; 21.50972

Γρανίτσα
Γρανίτσα is located in Greece
Γρανίτσα
Γρανίτσα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
ΔήμοςΑγράφων
Δημοτική ΕνότηταΑπεραντίων
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεάς Ελλάδας
ΝομόςΕυρυτανίας
Υψόμετρο850
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας36072
Τηλ. κωδικός+30 22370

Η Γρανίτσα Ευρυτανίας είναι ένα ορεινό χωριό της Ευρυτανίας, χτισμένο σε ύψος 850 μέτρων[1] σε κατάφυτη τοποθεσία στην περιοχή του όρους Λιάκουρα, δίπλα στο μικρό ποταμό Γρανιτσιώτη.

Γενικά στοιχεία

Η Γρανίτσα υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Αγράφων ενώ μέχρι το 2010 αποτελούσε την έδρα του καποδιστριακού δήμου Απεραντίων. Παλαιότερα ανήκε, όπως και ολόκληρη η Ευρυτανία, εντός των ορίων του νομού Αιτωλοακαρνανίας[2].

Η ετυμολογία του ονόματος είναι από τα σλαβικά, στα οποία σημαίνει "σύνορα", λόγω της συνοριακής θέσης του στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας.

Απέχει 83 χλμ ΒΔ του Καρπενησίου[1] και είναι πατρίδα του λογοτέχνη Ζαχαρία Παπαντωνίου[3], του δημοσιογράφου, λογογράφου και πολιτικού Στέφανου Γρανίτσα[4][2], του Δημοσθένη Γούλα, του στρατηγού Ιωάννη Κωνσταντίνου, του Μιχάλη Σταφυλά[5] και του νεομάρτυρα Μιχαήλ Μαυρουδή, που μαρτύρησε το 1544 στη Θεσσαλονίκη[6]. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν καταστραφεί.

Στο χωριό υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Γρανίτσας. Στεγάζεται σε κτίριο που παραχώρησε η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών Ευρυτανίας “Ο Νεομάρτυς Μιχαήλ”. Εκεί εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, αργαλειός, τοπικές ενδυμασίες, όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην επανάσταση του 1821[7], προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των Ζαχαρία Παπαντωνίου και Στέφανου Γρανίτσα, πίνακες των ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και Λευτέρη Θεοδώρου ( λειτουργεί και προσωπικό μουσείο για τον συγκεκριμένο ) καθώς και η προσωπική βιβλιοθήκη του Παπαντωνίου[7].

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι δέκα εκκλησίες του χωριού, χτισμένες σε διάφορες χρονικές περιόδους.

Στη Γρανίτσα λειτουργεί Νηπιαγωγείο, Δημοτικό σχολείο και Γυμνάσιο με Λυκειακές τάξεις. Ακόμα διαθέτει δυο ξενοδοχεία, δυο παντοπωλεία, φαρμακείο, Κέντρο υγείας, ταχυδρομείο, ταβέρνα, καφενεία.

Πληθυσμός

Κατά την Απογραφή του 2011 το χωριό απαριθμούσε 371 κατοίκους. Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:

Έτος 1889 1900 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθ. 908[8] 1027[8] 840[9] 876[9] 478[9] 275[9] 345[9] 406[9] 360[8] 474[8] 371[10]

Βιβλιογραφία

  • Συλλογικό έργο, 2006, Νομός Ευρυτανίας, τόμος 13, σειρά ΕΛΛΑΔΑ, Αθήνα, Εκδόσεις Δομή
  • Τάκης Ντάσιος, 1999, Στ' Άγραφα, Αθήνα, Εκδόσεις Μίλητος, ISBN 960-8460-13-1
  • Γρανίτσα: Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Δυτικής Ευρυτανίας (Σάββατο, 1 Αυγούστου 2009). Πρακτικά ημερίδας 2010, Αθήνα, Εκδόση Πανευρυτανικής Ένωσης

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 119
  2. 2,0 2,1 Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος 7ος. σελ. 129.
  3. Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249
  4. Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236
  5. Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253
  6. Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
  7. 7,0 7,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Ντάσιος, σελ. 258
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 175.
  10. Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011

Εξωτερικοί σύνδεσμοι