Ανδρέας Μπεργελές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
== Καριέρα == |
== Καριέρα == |
||
Αγωνίστηκε στον [[Παναθηναϊκός (πετοσφαίριση ανδρών)|Παναθηναϊκό]] από το [[1960]] έως το [[1975]] και ήταν από τους ένας πρωταγωνιστές της ομάδας. Κατέκτησε 9 Πρωταθλήματα (1963, 1965, 1966, 1967, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975). Το [[1975]] κατέκτησε το τελευταίο του Πρωτάθλημα ως παίκτης έχοντας παράλληλα και τη θέση του προπονητή της ομάδας.<ref name="ReferenceA"/> Παρέμεινε στη θέση του προπονητή και τις δυο επόμενες σεζόν και το 1977 οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε ένα ακόμη πρωτάθλημα. Υπήρξε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία της [[Παναθηναϊκός (πετοσφαίριση γυναικών)|γυναικείας ομάδας βόλεϊ του Παναθηναϊκού]] την περίοδο 1969-70. Τον διαδέχθηκε στα μισά της περιόδου ο [[Σάββα Γκροζντάνοβιτς]] και η ομάδα |
Αγωνίστηκε στον [[Παναθηναϊκός (πετοσφαίριση ανδρών)|Παναθηναϊκό]] από το [[1960]] έως το [[1975]] και ήταν από τους ένας πρωταγωνιστές της ομάδας. Κατέκτησε 9 Πρωταθλήματα (1963, 1965, 1966, 1967, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975). Το [[1975]] κατέκτησε το τελευταίο του Πρωτάθλημα ως παίκτης έχοντας παράλληλα και τη θέση του προπονητή της ομάδας.<ref name="ReferenceA"/> Παρέμεινε στη θέση του προπονητή και τις δυο επόμενες σεζόν και το 1977 οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε ένα ακόμη πρωτάθλημα. Υπήρξε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία της [[Παναθηναϊκός (πετοσφαίριση γυναικών)|γυναικείας ομάδας βόλεϊ του Παναθηναϊκού]] την περίοδο 1969-70. Τον διαδέχθηκε στα μισά της περιόδου ο [[Σάββα Γκροζντάνοβιτς]] και η ομάδα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Κέντρου και Ελλάδας. |
||
== Τίτλοι == |
== Τίτλοι == |
||
Έκδοση από την 07:46, 29 Απριλίου 2019
| Ανδρέας Μπεργελές | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1941 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πετοσφαιριστής |
Ο Ανδρέας Μπεργελές είναι πρώην αθλητής και προπονητής της πετοσφαίρισης, γεννημένος το 1941 στην Αθήνα.[1] Ο αδερφός του Νίκος Μπεργελές υπήρξε εξίσου σημαντική μορφή της πετοσφαίρισης.
Καριέρα
Αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό από το 1960 έως το 1975 και ήταν από τους ένας πρωταγωνιστές της ομάδας. Κατέκτησε 9 Πρωταθλήματα (1963, 1965, 1966, 1967, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975). Το 1975 κατέκτησε το τελευταίο του Πρωτάθλημα ως παίκτης έχοντας παράλληλα και τη θέση του προπονητή της ομάδας.[1] Παρέμεινε στη θέση του προπονητή και τις δυο επόμενες σεζόν και το 1977 οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε ένα ακόμη πρωτάθλημα. Υπήρξε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία της γυναικείας ομάδας βόλεϊ του Παναθηναϊκού την περίοδο 1969-70. Τον διαδέχθηκε στα μισά της περιόδου ο Σάββα Γκροζντάνοβιτς και η ομάδα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Κέντρου και Ελλάδας.
Τίτλοι
- Αθλητής
- 9 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1963, 1965, 1966, 1967, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975
- Προπονητής
- 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1975, 1977