Βιέννη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 38: Γραμμή 38:
Οι [[Οθωμανοί|οθωμανικές]] εισβολές στην [[Ευρώπη]] στο 16ο και 17ο αιώνα σταμάτησαν δύο φορές ακριβώς έξω από τη Βιέννη ([[Πρώτη πολιορκία της Βιέννης]] το [[1529]] και [[Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης]] το [[1683]]). Το [[1784]] στην Βιέννη κυκλοφόρησε η ''[[Εφημερίς (εφημερίδα Αθήνας)|Εφημερίς]]'', η πρώτη ελληνική εφημερίδα. Κατά την ίδια περίοδο η πόλη έγινε και η αφετηρία διάδοσης του [[καφές|καφέ]] στην Ανατολική Ευρώπη.
Οι [[Οθωμανοί|οθωμανικές]] εισβολές στην [[Ευρώπη]] στο 16ο και 17ο αιώνα σταμάτησαν δύο φορές ακριβώς έξω από τη Βιέννη ([[Πρώτη πολιορκία της Βιέννης]] το [[1529]] και [[Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης]] το [[1683]]). Το [[1784]] στην Βιέννη κυκλοφόρησε η ''[[Εφημερίς (εφημερίδα Αθήνας)|Εφημερίς]]'', η πρώτη ελληνική εφημερίδα. Κατά την ίδια περίοδο η πόλη έγινε και η αφετηρία διάδοσης του [[καφές|καφέ]] στην Ανατολική Ευρώπη.


Από το 1790 ο [[Ρήγας Φεραίος]] κατέφυγε στη Βιέννη, την οποία έκανε έδρα της επαναστατικής δράσης του.<ref> Όπως υποστηρίζει ο [[Μιχαήλ Γούδας]] (στο σύγγραμμά του «''Βίοι Παράλληλοι''», Β΄ τόμος, σελ. 117): Ο Ρήγας ανέλαβε επικεφαλής της επαναστατικής οργάνωσής του στα [[1794]], αλλά δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς είχε ιδρυθεί η τελευταία αλλά και σε ποια πόλη, τη Βιέννη ή το Βουκουρέστι</ref> Στη Βιέννη ταξίδεψε μαζί με τον Αυστριακό βαρώνο Ελληνικής καταγωγής Χριστόδουλο Λάνγκενφελτ-Κιρλιανό, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με άλλους ομογενείς. Στη Βιέννη συνεργάτες του ήταν κυρίως Έλληνες έμποροι ή σπουδαστές. Στη Βιέννη τύπωσε ο Ρήγας τον [[Θούριος|Θούριο]] και την [[Χάρτα του Ρήγα|Χάρτα]] που φιλοτεχνήθηκε από τον Αυστριακό λιθογράφο Φρανσουά Μίλλερ, την επαναστατική του προκήρυξη σε χιλιάδες αντίτυπα, προκειμένου να μοιραστούν στους Έλληνες των υπόλοιπων φιλελεύθερων περιοχών των [[Βαλκάνια|Βαλκανίων]], το ''Σχολείον των ντελικάτων Εραστών'', το ''[[Φυσικής απάνθισμα]]'', το ''Ηθικός Τρίπους'', ''Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας'', ''Τα Δίκαια του ανθρώπου'', καθώς και τον 1ο τόμο του ''[[Νέος Ανάχαρσις|Νέου Αναχάρσιδος]]''. Ο Ρήγας απέβλεπε στην απελευθέρωση και ενοποίηση όλων των Βαλκανικών λαών και φυσικά όλου του ελληνικού στοιχείου που ήταν διασκορπισμένο στην Ανατολή και τα ευρωπαϊκά κέντρα.<ref>Αναστάσιος Γούδας, Βίοι παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, Τόμοι Β΄και Γ΄, Αθήναι, 1870</ref><ref>Γεώργιος Θεοφίλου, Βιογραφία Ρήγα Φεραίου, Αθήναι, 1896</ref>
Από το 1790 ο [[Ρήγας Φεραίος]] κατέφυγε στη Βιέννη, την οποία έκανε έδρα της επαναστατικής δράσης του.<ref> Όπως υποστηρίζει ο [[Μιχαήλ Γούδας]] (στο σύγγραμμά του «''Βίοι Παράλληλοι''», Β΄ τόμος, σελ. 117): Ο Ρήγας ανέλαβε επικεφαλής της επαναστατικής οργάνωσής του στα [[1794]], αλλά δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς είχε ιδρυθεί η τελευταία αλλά και σε ποια πόλη, τη Βιέννη ή το Βουκουρέστι</ref> Στη Βιέννη ταξίδεψε μαζί με τον Αυστριακό βαρώνο Ελληνικής καταγωγής Χριστόδουλο Λάνγκενφελτ-Κιρλιανό, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με άλλους ομογενείς. Στη Βιέννη συνεργάτες του ήταν κυρίως Έλληνες έμποροι ή σπουδαστές. Στη Βιέννη τύπωσε ο Ρήγας τον [[Θούριος|Θούριο]] και την [[Χάρτα του Ρήγα|Χάρτα]] που φιλοτεχνήθηκε από τον Αυστριακό λιθογράφο Φρανσουά Μίλλερ, την επαναστατική του προκήρυξη σε χιλιάδες αντίτυπα, προκειμένου να μοιραστούν στους Έλληνες των υπόλοιπων φιλελεύθερων περιοχών των [[Βαλκάνια|Βαλκανίων]], το ''Σχολείον των ντελικάτων Εραστών'', το ''[[Φυσικής απάνθισμα]]'', το ''Ηθικός Τρίπους'', ''Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας'', ''Τα Δίκαια του ανθρώπου'', καθώς και τον 1ο τόμο του ''[[Νέος Ανάχαρσις|Νέου Αναχάρσιδος]]''. Ο Ρήγας απέβλεπε στην απελευθέρωση και ενοποίηση όλων των Βαλκανικών λαών και φυσικά όλου του ελληνικού στοιχείου που ήταν διασκορπισμένο στην Ανατολή και τα ευρωπαϊκά κέντρα.<ref>Αναστάσιος Γούδας, Βίοι παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, Τόμοι Β΄και Γ΄, Αθήναι, 1870</ref><ref>Γεώργιος Θεοφίλου, Βιογραφία Ρήγα Φεραίου, Αθήναι, 1896</ref><ref>[http://www.metropolisvonaustria.at/index.php/gr/ Ιερά Μητρόπολις Αυστρίας και Εξαρχία Ουγγαρίας - επίσημη ιστοσελίδα]</ref><ref>
*[https://mikrasiatwn.wordpress.com/2016/03/01/%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7/ Η διαχρονική παρουσία των Ελλήνων στην Αυστρία]</ref>


Το [[1796]] έγινε εφημέριος του Αγίου Γεωργίου της ελληνικής παροικίας στη Βιέννη ο [[Άνθιμος Γαζής]], συγγραφέας, χαρτογράφος και από τους σημαντικότερους [[Νεοελληνικός Διαφωτισμός|διαφωτιστές]], που αγωνίστηκε για τη διάδοση των ευρωπαϊκών ιδεών στην [[Ελλάδα]]. Ο Γαζής από το [[1799]] ως το [[1812]] ανέπτυξε ιδιαίτερη συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα, εκδίδοντας έργα Ελλήνων ή ξένων συγγραφέων μεταφρασμένα από τον ίδιο. Ξεχωρίζουν τα δικά του έργα, όπως η πεντάτομη ''Ελληνική Βιβλιοθήκη'' ([[1807]]), η οποία περιλαμβάνει βιογραφίες αρχαίων συγγραφέων, και το τρίτομο ''Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής'' ([[1809]]–[[1816]]). Το [[1811]], με υπόδειξη του [[Αδαμάντιος Κοραής|Κοραή]] εξέδωσε στη Βιέννη το περιοδικό ''[[Ερμής ο Λόγιος]]'', το πιο αξιόλογο προεπαναστατικό έντυπο, όπου σχολίαζε ο ίδιος φιλολογικά γεγονότα και τη δημιουργία πνευματικών ευρωπαϊκών κινημάτων. Ο ίδιος είχε την επιμέλεια του περιοδικού ως το 1814. Το περιοδικό συνέχισε να κυκλοφορεί μέχρι το 1821.<ref>[[Γιάνης Κορδάτος]], Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Από το 1453 ως το 1961, τόμος πρώτος,εκδ.Επικαιρότητα, Αθήνα, 1983, σελ. 137</ref>
Το [[1796]] έγινε εφημέριος του Αγίου Γεωργίου της ελληνικής παροικίας στη Βιέννη ο [[Άνθιμος Γαζής]], συγγραφέας, χαρτογράφος και από τους σημαντικότερους [[Νεοελληνικός Διαφωτισμός|διαφωτιστές]], που αγωνίστηκε για τη διάδοση των ευρωπαϊκών ιδεών στην [[Ελλάδα]]. Ο Γαζής από το [[1799]] ως το [[1812]] ανέπτυξε ιδιαίτερη συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα, εκδίδοντας έργα Ελλήνων ή ξένων συγγραφέων μεταφρασμένα από τον ίδιο. Ξεχωρίζουν τα δικά του έργα, όπως η πεντάτομη ''Ελληνική Βιβλιοθήκη'' ([[1807]]), η οποία περιλαμβάνει βιογραφίες αρχαίων συγγραφέων, και το τρίτομο ''Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής'' ([[1809]]–[[1816]]). Το [[1811]], με υπόδειξη του [[Αδαμάντιος Κοραής|Κοραή]] εξέδωσε στη Βιέννη το περιοδικό ''[[Ερμής ο Λόγιος]]'', το πιο αξιόλογο προεπαναστατικό έντυπο, όπου σχολίαζε ο ίδιος φιλολογικά γεγονότα και τη δημιουργία πνευματικών ευρωπαϊκών κινημάτων. Ο ίδιος είχε την επιμέλεια του περιοδικού ως το 1814. Το περιοδικό συνέχισε να κυκλοφορεί μέχρι το 1821.<ref>[[Γιάνης Κορδάτος]], Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Από το 1453 ως το 1961, τόμος πρώτος,εκδ.Επικαιρότητα, Αθήνα, 1983, σελ. 137</ref>

Έκδοση από την 13:35, 19 Μαρτίου 2019

Συντεταγμένες: 48°12′N 16°22′E / 48.200°N 16.367°E / 48.200; 16.367 Πρότυπο:Αυστριακό κρατίδιο

Η Βιέννη (γερμ. Wien, Βην) είναι η πρωτεύουσα της Αυστρίας και ένα από τα ομόσπονδα κρατίδιά της. Με πληθυσμό περίπου 2.000.000 κατοίκων, αποτελεί την μεγαλύτερη πόλη καθώς και το πολιτικό, πολιτισμικό και οικονομικό κέντρο της χώρας.

Οι κυριότερες βιομηχανίες της πόλης κατασκευάζουν μηχανήματα, χημικά προϊόντα, έπιπλα, πορσελάνες και υαλικά. Πολύ σημαντικός οικονομικός παράγοντας για την πόλη είναι και ο τουρισμός, καθώς η Βιέννη με τον μεγάλο πλούτο της σε έργα τέχνης, μνημεία, μουσεία αποτελεί πόλο έλξης πολλών τουριστών. Τη Βιέννη επίσης επισκέπτονται οι περισσότεροι τουρίστες την περίοδο των Χριστουγέννων, όπου υπάρχουν πολύ ωραία αξιοθέατα όπως οι χριστουγεννιάτικες αγορές της. Επίσης έχει πολύ μεγάλη ποικιλία σε ιστορικά μνημεία διαφόρων αυτοκρατόρων όπως η Μαρία Θηρεσία, ο Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄, Μαρία Αντουανέττα, η γυναίκα του Φραγκίσκου Ιωσήφ Σίσσυ κ.ά.

Γεωγραφική θέση

Η Βιέννη είναι χτισμένη σε υψόμετρο 170 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, μεταξύ του Δούναβη στα ανατολικά και δασωδών υψωμάτων στα δυτικά. Είναι το μικρότερο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Αυστρίας, εκτείνεται σε 414 km2 και βρίσκεται στα βορειοανατολικά της χώρας. Αποτελεί κομβικό σημείο ανάμεσα στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη. Είναι ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια του Δούναβη, σε γεωγραφική θέση με μεγάλη οικονομική σημασία καθώς βρίσκεται στην διασταύρωση δύο μεγάλων φυσικών οδών της Κεντρικής Ευρώπης.

Ιστορία

Ιδρύθηκε περίπου το 500 π.Χ., αρχικά ως κελτικός οικισμός. Το 15 π.Χ., η Βιέννη ήταν συνοριακή πόλη (με το όνομα Βιντομπόνα, Vindóbona), προπύργιο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ενάντια στις γερμανικές φυλές του Βορρά.

Η Βιέννη το 1493
Κατά τα τέλη του 19ου αιώνα γκρεμίζονται τα ιστορικά κτίρια της πόλης και χτίζονται νεοκλασικά μέγαρα και πολυκατοικίες.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η Βιέννη ήταν έδρα της δυναστείας Μπάμπενμπερκ και το 1440 αποτέλεσε έδρα της δυναστείας των Αψβούργων, οπότε κι έγινε τελικά η πρωτεύουσα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και πολιτιστικό κέντρο για τις τέχνες, τις επιστήμες και τη μουσική.

Οι οθωμανικές εισβολές στην Ευρώπη στο 16ο και 17ο αιώνα σταμάτησαν δύο φορές ακριβώς έξω από τη Βιέννη (Πρώτη πολιορκία της Βιέννης το 1529 και Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης το 1683). Το 1784 στην Βιέννη κυκλοφόρησε η Εφημερίς, η πρώτη ελληνική εφημερίδα. Κατά την ίδια περίοδο η πόλη έγινε και η αφετηρία διάδοσης του καφέ στην Ανατολική Ευρώπη.

Από το 1790 ο Ρήγας Φεραίος κατέφυγε στη Βιέννη, την οποία έκανε έδρα της επαναστατικής δράσης του.[1] Στη Βιέννη ταξίδεψε μαζί με τον Αυστριακό βαρώνο Ελληνικής καταγωγής Χριστόδουλο Λάνγκενφελτ-Κιρλιανό, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με άλλους ομογενείς. Στη Βιέννη συνεργάτες του ήταν κυρίως Έλληνες έμποροι ή σπουδαστές. Στη Βιέννη τύπωσε ο Ρήγας τον Θούριο και την Χάρτα που φιλοτεχνήθηκε από τον Αυστριακό λιθογράφο Φρανσουά Μίλλερ, την επαναστατική του προκήρυξη σε χιλιάδες αντίτυπα, προκειμένου να μοιραστούν στους Έλληνες των υπόλοιπων φιλελεύθερων περιοχών των Βαλκανίων, το Σχολείον των ντελικάτων Εραστών, το Φυσικής απάνθισμα, το Ηθικός Τρίπους, Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας, Τα Δίκαια του ανθρώπου, καθώς και τον 1ο τόμο του Νέου Αναχάρσιδος. Ο Ρήγας απέβλεπε στην απελευθέρωση και ενοποίηση όλων των Βαλκανικών λαών και φυσικά όλου του ελληνικού στοιχείου που ήταν διασκορπισμένο στην Ανατολή και τα ευρωπαϊκά κέντρα.[2][3][4][5]

Το 1796 έγινε εφημέριος του Αγίου Γεωργίου της ελληνικής παροικίας στη Βιέννη ο Άνθιμος Γαζής, συγγραφέας, χαρτογράφος και από τους σημαντικότερους διαφωτιστές, που αγωνίστηκε για τη διάδοση των ευρωπαϊκών ιδεών στην Ελλάδα. Ο Γαζής από το 1799 ως το 1812 ανέπτυξε ιδιαίτερη συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα, εκδίδοντας έργα Ελλήνων ή ξένων συγγραφέων μεταφρασμένα από τον ίδιο. Ξεχωρίζουν τα δικά του έργα, όπως η πεντάτομη Ελληνική Βιβλιοθήκη (1807), η οποία περιλαμβάνει βιογραφίες αρχαίων συγγραφέων, και το τρίτομο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής (18091816). Το 1811, με υπόδειξη του Κοραή εξέδωσε στη Βιέννη το περιοδικό Ερμής ο Λόγιος, το πιο αξιόλογο προεπαναστατικό έντυπο, όπου σχολίαζε ο ίδιος φιλολογικά γεγονότα και τη δημιουργία πνευματικών ευρωπαϊκών κινημάτων. Ο ίδιος είχε την επιμέλεια του περιοδικού ως το 1814. Το περιοδικό συνέχισε να κυκλοφορεί μέχρι το 1821.[6]

Το 1805, η πόλη έγινε πρωτεύουσα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας - και αργότερα της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας - και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτική, συμπεριλαμβανομένης της φιλοξενίας του Συνεδρίου της Βιέννης το 1815.

Το 1918, μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Βιέννη έγινε πρωτεύουσα της πρώτης Αυστριακής Δημοκρατίας. Μεταξύ του 1938 οπότε προσαρτήθηκε στη Ναζιστική Γερμανία (Anschluss) και του τέλους του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, η Βιέννη έχασε τη θέση της ως πρωτεύουσα από το Βερολίνο. Το 1945, οι Σοβιετικοί κατέλαβαν την πόλη από τους Γερμανούς και η Βιέννη έγινε πάλι η πρωτεύουσα της Αυστρίας. Αρχικά διαιρέθηκε και αυτή, όπως και το Βερολίνο σε τέσσερις ζώνες υπό συμμαχική διοίκηση. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, έγινε κέντρο για τη διεθνή κατασκοπεία μεταξύ δυτικού και ανατολικού μπλοκ. Το 1976 εγκαινιάστηκε το Μετρό Βιέννης. Το 2008 τo Ernst Happel Stadion φιλοξένησε διάφορους αγώνες και τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 2008

  • Ο αστεροειδής 231 Βιντομπόνα (231 Vindobona), που ανακαλύφθηκε το 1882 από τη Βιέννη, πήρε το όνομά του από την αρχαία ρωμαϊκή ονομασία της Βιέννης, ενώ ο αστεροειδής 397 Βιέννη (397 Vienna), που ανακαλύφθηκε το 1894, πήρε το όνομά του από τη σημερινή ονομασία της πόλης.

Τουριστικά αξιοθέατα

Η σημερινή Βιέννη παρουσιάζεται στον επισκέπτη ως αποτέλεσμα έντονης δόμησης του 19ου αιώνα, ειδικά με την επιβλητική Ρίνγκστρασσε (Ringstraße, κυκλική λεωφόρος), με μέγαρα όπως την Όπερα (Staatsoper), το δημαρχείο, το κοινοβούλιο, μουσεία, παλάτια κλπ. Χαράχτηκε ανάμεσα στο 1858 και το 1865 και το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι περίπου τέσσερα χιλιόμετρα.

Ο εμπορικός δρόμος είναι η Κέρντνερ Στράσε (Kärntner Straße) στο κέντρο, με καταστήματα τουριστικά ή ειδών πολυτελείας, αλλά τα πολυκαταστήματα και εμπορικά μαγαζιά είναι στην Μαρίαχίλφερ Στράσε (Mariahilfer Strasse).

Τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα περιλαμβάνουν τα αυτοκρατορικά παλάτια του Χόφμπουργκ (Hofburg) και του Σένμπρουν (στα οποία λειτούργησε επίσης ο πρώτος ζωολογικός κήπος του κόσμου, Tiergarten Schönbrunn), μαζί με διάφορες σχολές τέχνης (συμπεριλαμβανομένης της Αλμπερτίνα, του KunstHausWien και του Kunstforum), τα δίδυμα μουσεία, το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βιέννης και το Technisches Museum. Καθένα από αυτά δέχεται περισσότερους από 250.000 επισκέπτες ετησίως. Σημαντικό αξιοθέατο, επίσης, είναι και ο καθεδρικός ναός του Αγίου Στεφάνου. Οι περιοχές που συνδέονται με τους πολλούς συνθέτες που έζησαν στη Βιέννη έχουν γίνει "περιοχές λατρείας", όπως οι διάφορες κατοικίες του Μπετόβεν και το νεκροταφείο του Αγίου Μαρξ (κενοτάφιο του Μότσαρτ). Στα κυριότερα πολιτιστικά σημεία περιλαμβάνονται το Μπούργκτεατερ και η Όπερα (Staatsoper).

Άλλα ενδιαφέροντα αξιοθέατα αποτελούν το Μουσείο Leopold (διαθέτει μια τεράστια ιδιωτική συλλογή, κυρίως με έργα του 19ου αιώνα, αλλά και με άλλα νεωτεριστικά αυστριακά έργα τέχνης), το Σπίτι της Μουσικής (ένα από τα πιο ιδιαίτερα μουσεία της Βιέννης που εξηγεί τον ήχο με ένα διασκεδαστικό και διαδραστικό τρόπο), η Ακαδημία Καλών Τεχνών (ένας χώρος όπου μπορείτε να απολαύσετε σπουδαία έργα τέχνης από κλασικούς Φλαμανδούς, Ολλανδούς και Γερμανούς ζωγράφους), το Μουσείο των Παπύρων (τα εκθέματα του μουσείου εμφανίζονται από το παλαιότερο πάπυρο μέχρι τα έγγραφα της ισλαμικής περιόδου γραμμένο σε χαρτί από τον 13ο αιώνα μ.Χ.) και το περίφημο Θεματικό Πάρκο Πράτερ (διαθέτει τον γιγάντιο τροχό Riesenrad που χτίστηκε το 1896 και είναι ένα από τα πιο διάσημα σημεία του πάρκου.)

Στην πλατεία Μιχαέλερπλατς (Michaelerplatz) βρίσκεται το Λως Χάους (Looshaus) και το Καφέ Γκρίνσταϊντλ. Όταν κατασκευάστηκε το 1910 από τον πρωταγωνιστή τις σύγχρονης αρχιτεκτονικής Άντολφ Λως προκάλεσε πολλές αντιδράσεις λόγω της αυστηρής του εμφάνισης. Από σημερινή άποψη το κτίριο όμως φαίνεται να είναι ένα άριστο δείγμα μιας απλής και πολυτελούς κλασσικής αρχιτεκτονικής. Την ίδια εποχή ο φιλόσοφος Λούντβιχ Βιτγκενστάιν σχεδίασε και έχτισε μια σύγχρονη έπαυλη για την αδελφή του. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική είναι επίσης παρούσα, με το Γκαζόμετρο, τον πύργο της χιλιετίας, τις κατοικίες Karl-Marx-Hof, το Hundertwasserhaus και την πόλη του ΟΗΕ.

Σημαντικό ιστορικό ορόσημο αποτελεί και το Καφέ Γκρίνσταϊντλ.


Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Ιστορικό Κέντρο της Βιέννης
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Χάρτης
Χώρα μέλοςΑυστρία Αυστρία
ΤύποςΠολιτιστικό
Κριτήριαii, iv, vi
Ταυτότητα1033
ΠεριοχήΕυρώπη και Βόρεια Αμερική
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή2001 (- συνεδρίαση)


Κλίμα

Κλιματικά δεδομένα Βιέννης
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 16.7 19.1 25.5 27.8 30.7 35.9 36.0 37.0 31.1 26.4 20.8 16.1 37,0
Μέση Μέγιστη °C (°F) 2.9 5.1 10.3 15.2 20.5 23.4 25.6 25.4 20.3 14.2 7.5 4.0 14,5
Μέση Μηνιαία °C (°F) 0.1 1.6 5.7 10.0 15.2 18.2 20.2 19.8 15.3 9.9 4.6 1.5 10,2
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −2 −0.9 2.4 5.8 10.5 13.5 15.4 15.3 11.7 7.0 2.4 −0.5 6,7
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −19.6 −17.2 −15.3 −2.7 1.0 4.8 8.4 7.0 3.1 −4.5 −9.6 −18.1 −19,6
Υετός mm (ίντσες) 37,2 39,4 46,1 51,7 61,8 70,2 68,2 57,8 53,5 40 50 44,4 620,3
Χιονόπτωση cm (ίντσες) 18,6 15,6 8,3 1,5 0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
7,9 16,4 68,3
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 1.0 mm) 7.3 7.6 8.3 7.5 8.5 9.1 9.0 8.0 7.0 6.0 8.3 8.2 94,8
Μέσες ημέρες χιονόπτωσης (≥ 1.0 cm) 13.9 10.0 4.0 0.4 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 2.7 8.3 39,3
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 60.9 90.1 131.5 173.8 228.0 222.8 241.8 239.2 167.6 131.2 65.5 52.0 1.804,4
Πηγή: Central Institute for Meteorology and Geodynamics[7]

Διεθνείς οργανισμοί

Η Βιέννη είναι έδρα διάφορων διεθνών οργανισμών, όπως οι: Οργανισμός εξαγωγών πετρελαιοπαραγωγών χωρών, Διεθνής Οργάνωση Ατομικής Ενέργειας, Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών επίσης διαθέτει μεγάλες εγκαταστάσεις στην πόλη (United Nations Office at Vienna).

Δημοτικά διαμερίσματα

Παρόμοια του Παρισιού η Βιέννη καταμερίζεται σε δημοτικά διαμερίσματα με αριθμούς (Gemeindebezirke η Bezirke). Ο αριθμός βρίσκεται και στον ταχυδρομικό κώδικα, π.χ. 1010 Wien είναι το πρώτο διαμέρισμα και 1100 Wien το δέκατο.

Δημοτικά διαμερίσματα (Gemeindebezirke):

  • 1. Ίννερε Στατ (Ιστορικό κέντρο
    εντός της Ρίνγκστράσσε)
  • 2. Λέοπολντστατ
  • 3. Λάντστρασσε
  • 4. Βίντεν
  • 5. Μαργκαρέτεν
  • 6. Μαρίαχιλφ
  • 7. Νόυμπαου
  • 8. Γιόζεφστατ
  • 9. Άλζεργκρουντ
  • 10. Φαβορίτεν
  • 11. Ζίμμερινγκ
  • 12. Μάιντλινγκ
  • 13. Χίτσινγκ
  • 14. Πέντσινγκ
  • 15. Ρούντολφσχαϊμ-Φύνφχαους
  • 16. Όττακρινγκ
  • 17. Έρναλς
  • 18. Βαίρινγκ
  • 19. Νταίμπλινγκ
  • 20. Μπριγκιττενάου
  • 21. Φλόριντσντορφ
  • 22. Ντόναουστατ
  • 23. Λίζινγκ

Αθλητισμός

Στην πόλη εδρεύουν οι ομάδες Αούστρια Βιέννης και Ραπίντ Βιέννης. Ο τελικός αγώνας του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 2008 διεξήχθη στην πόλη.

Παραπομπές

  1. Όπως υποστηρίζει ο Μιχαήλ Γούδας (στο σύγγραμμά του «Βίοι Παράλληλοι», Β΄ τόμος, σελ. 117): Ο Ρήγας ανέλαβε επικεφαλής της επαναστατικής οργάνωσής του στα 1794, αλλά δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς είχε ιδρυθεί η τελευταία αλλά και σε ποια πόλη, τη Βιέννη ή το Βουκουρέστι
  2. Αναστάσιος Γούδας, Βίοι παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, Τόμοι Β΄και Γ΄, Αθήναι, 1870
  3. Γεώργιος Θεοφίλου, Βιογραφία Ρήγα Φεραίου, Αθήναι, 1896
  4. Ιερά Μητρόπολις Αυστρίας και Εξαρχία Ουγγαρίας - επίσημη ιστοσελίδα
  5. Γιάνης Κορδάτος, Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Από το 1453 ως το 1961, τόμος πρώτος,εκδ.Επικαιρότητα, Αθήνα, 1983, σελ. 137
  6. «Klimadaten von Österreich 1971 - 2000 - Wien-Hohe Warte» (στα German). Central Institute for Meteorology and Geodynamics. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • άρθρο στο in.gr- Ευρωπαϊκή η κορυφή της λίστας με τις πόλεις που διαθέτουν την υψηλότερη ποιότητα ζωής, 28 Απριλίου 2009.
  • Ελευθεροτυπία,«Πρωτεύουσα» των συνεδρίων η Βιέννη, 25 Μαΐου 2009.