Μαυροβούνι Ιωαννίνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 14: | Γραμμή 14: | ||
}} |
}} |
||
Το '''Μαυροβούνι''' είναι χωριό του [[Νομός Ιωαννίνων|νομού Ιωαννίνων]]. Διοικητικά ανήκε στον Καποδιστριακό [[Δήμος Καλπακίου|Δήμο Καλπακίου]] και σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό [[Δήμος Πωγωνίου|Δήμο Πωγωνίου]]. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τα [[Ανω Ραβένια Ιωαννίνων|Ανω Ραβένια]] και σε υψόμετρο 800μ. |
Το '''Μαυροβούνι''' είναι χωριό του [[Νομός Ιωαννίνων|νομού Ιωαννίνων]]. Διοικητικά ανήκε στον Καποδιστριακό [[Δήμος Καλπακίου|Δήμο Καλπακίου]] και σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό [[Δήμος Πωγωνίου|Δήμο Πωγωνίου]]. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τα [[Ανω Ραβένια Ιωαννίνων|Ανω Ραβένια]] και σε υψόμετρο 800μ. Είναι το πιο μικρό χωριό της Δημοτικής Ενότητας Καλπακίου. |
||
==Ονομασία == |
==Ονομασία == |
||
| Γραμμή 21: | Γραμμή 21: | ||
==Ιστορία == |
==Ιστορία == |
||
Πριν το 1900 το χωριό διατηρούσε σχολείο, όπως και άλλα χωριά της περιοχής. Το 1928 χτίστηκε το σημερινό σχολείο, το οποίο προπολεμικά είχε πάνω από 40 μαθητές. Παλαιότερα και μέχρι το 1970 οι κάτοικοι ασχολούνταν με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Στον εμφύλιο, λόγω της στρατηγικής θέσης του χωριού, έγιναν σκληρές μάχες τα Χριστούγεννα του 1947 με πολλά θύματα από τον Εθνικό και Δημοκρατικό Στρατό. |
Πριν το 1900 το χωριό διατηρούσε σχολείο, όπως και άλλα χωριά της περιοχής. Το 1928 χτίστηκε το σημερινό σχολείο, το οποίο προπολεμικά είχε πάνω από 40 μαθητές. Παλαιότερα και μέχρι το 1970 οι κάτοικοι ασχολούνταν με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Στον εμφύλιο, λόγω της στρατηγικής θέσης του χωριού, έγιναν σκληρές μάχες τα Χριστούγεννα του 1947 με πολλά θύματα από τον Εθνικό και Δημοκρατικό Στρατό. |
||
Μετά την κατοχή οι κάτοικοι μαζικά εγκατέλειψαν τις πατρογονικές τους εστίες παρασυρόμενοι από το γενικό κλίμα μετανάστευσης. Σήμερα οι κάτοικοι λιγοστεύουν τους χειμερινούς μήνες και αυξάνονται τους καλοκαιρινούς |
Μετά την κατοχή οι κάτοικοι μαζικά εγκατέλειψαν τις πατρογονικές τους εστίες παρασυρόμενοι από το γενικό κλίμα μετανάστευσης. Σήμερα οι κάτοικοι λιγοστεύουν τους χειμερινούς μήνες και αυξάνονται τους καλοκαιρινούς. |
||
==Αξιοθέατα== |
==Αξιοθέατα== |
||
Έκδοση από την 18:25, 27 Φεβρουαρίου 2019
Συντεταγμένες: 39°57′00″N 20°36′54″E / 39.95000°N 20.61500°E
| Ανω Ραβένια Ιωαννίνων | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Δήμος | Πωγωνίου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Υψόμετρο | 800 |
| Έκταση | 6.8 |
| Πληροφορίες | |
| http://www.pogoni.gr | |
Το Μαυροβούνι είναι χωριό του νομού Ιωαννίνων. Διοικητικά ανήκε στον Καποδιστριακό Δήμο Καλπακίου και σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Πωγωνίου. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τα Ανω Ραβένια και σε υψόμετρο 800μ. Είναι το πιο μικρό χωριό της Δημοτικής Ενότητας Καλπακίου.
Ονομασία
Το όνομα του χωριού προέρχεται από την σύνθεση του επιθέτου «μαύρος» και του ουσιαστικού «βουνό». Αυτό μπορεί επίσης να θεωρηθεί και ως μετάφραση της τουρκικής λέξης Karadag, «kara=μαύρος και dag=βουνό». Παλιότερα ήταν ένα από τα 46 χωριά του Ζαγορίου και στην τωρινή του θέση χτίστηκε μετά το 1706, όταν ο απόγονος του αρνήθρισκου Ισαήμ Αληζότ Πασάς (όπως αναφέρει ο ιστορικός Λαμπρίδης) "επέρασε δια πυρός και μαχαίρας τους κατοίκους του Μαυροβουνίου, για να αρπάξει την ευφορότατην πεδιάδα...". γεγονός που συμπίπτει και με την προφορική παράδοση.
Ιστορία
Πριν το 1900 το χωριό διατηρούσε σχολείο, όπως και άλλα χωριά της περιοχής. Το 1928 χτίστηκε το σημερινό σχολείο, το οποίο προπολεμικά είχε πάνω από 40 μαθητές. Παλαιότερα και μέχρι το 1970 οι κάτοικοι ασχολούνταν με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Στον εμφύλιο, λόγω της στρατηγικής θέσης του χωριού, έγιναν σκληρές μάχες τα Χριστούγεννα του 1947 με πολλά θύματα από τον Εθνικό και Δημοκρατικό Στρατό. Μετά την κατοχή οι κάτοικοι μαζικά εγκατέλειψαν τις πατρογονικές τους εστίες παρασυρόμενοι από το γενικό κλίμα μετανάστευσης. Σήμερα οι κάτοικοι λιγοστεύουν τους χειμερινούς μήνες και αυξάνονται τους καλοκαιρινούς.
Αξιοθέατα
Από τον Προφήτη Ηλία, την κεντρική εκκλησία, που χτίστηκε το 1747, αγναντεύεις όλες τις κορυφές της Πίνδου, την θρυλική Γκραμπάλα, το Καλπάκι και τον Κασιδιάρη.
Πηγαίνοντας πάντα βόρεια περνάς μέσα από ένα μεγάλο και πυκνό δάσος βελανιδιάς. Μέσα σε αυτό βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη της άγριας πανίδας της περιοχής όπως λύκοι, αγριογούρουνα, λαγοί, αλεπούδες, κουνάβια, σκίουρος και πολλά είδη πουλιών.
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
| |||||||||||||||||||||||