Μιούζικαλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Crookfinale.jpg|right|thumb|350px|Το ''The Black Crook'' (1866) αναφέρεται από ορισμένους ιστορικούς ως το πρώτο μιούζικαλ.]]
[[Αρχείο:Crookfinale.jpg|right|thumb|350px|Το ''The Black Crook'' (1866) αναφέρεται από ορισμένους ιστορικούς ως το πρώτο μιούζικαλ.]]


Το '''μιούζικαλ''' είναι είδος [[Θέατρο|θεάτρου]] που περιλαμβάνει [[τραγούδι]]α, διαλόγους (πρόζα) και χορό. Είναι ένας τρόπος να ειπωθεί μια ιστορία και να εκφραστεί το συναισθηματικό περιεχόμενό της, δηλαδή το χιούμορ, το πάθος, τον έρωτα, το θυμό και πολλά άλλα. Αυτό επιτυγχάνεται, κινητοποιώντας μέσα από το κείμενο, τη μουσική, την κίνηση καθώς και τις τεχνικές πτυχές της ψυχαγωγίας, όπως π.χ. τα οπτικά εφέ, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σύνολο από το οποίο καμία από τις τέχνες που περιλαμβάνει να μην ξεχωρίζει από την άλλη με κανένα τρόπο. Παρ' όλο που το μιούζικαλ καλύπτεται από άλλες θεατρικές μορφές όπως η όπερα, αυτή η ιδιαιτερότητα να έχει ίση αντιμετώπιση και να δίνει την ίδια σοβαρότητα σε όλες τις τέχνες που το αποτελούν, δίνει στο είδος έναν άλλο χαρακτήρα, ένα χαρακτήρα που αναγνωρίζεται ως το '''μουσικό θέατρο'''.
Το '''μιούζικαλ''' είναι είδος [[Θέατρο|θεάτρου]] που περιλαμβάνει [[τραγούδι]]α, διαλόγους (πρόζα) και χορό'''''''''''''''''. Είναι ένας τρόπος να ειπωθεί μια ιστορία και να εκφραστεί το συναισθηματικό περιεχόμενό της, δηλαδή το χιούμορ, το πάθος, τον έρωτα, το θυμό και πολλά άλλα. Αυτό επιτυγχάνεται, κινητοποιώντας μέσα από το κείμενο, τη μουσική, την κίνηση καθώς και τις τεχνικές πτυχές της ψυχαγωγίας, όπως π.χ. τα οπτικά εφέ, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σύνολο από το οποίο καμία από τις τέχνες που περιλαμβάνει να μην ξεχωρίζει από την άλλη με κανένα τρόπο. Παρ' όλο που το μιούζικαλ καλύπτεται από άλλες θεατρικές μορφές όπως η όπερα, αυτή η ιδιαιτερότητα να έχει ίση αντιμετώπιση και να δίνει την ίδια σοβαρότητα σε όλες τις τέχνες που το αποτελούν, δίνει στο είδος έναν άλλο χαρακτήρα, ένα χαρακτήρα που αναγνωρίζεται ως το '''μουσικό θέατρο'''.Υπάρχουν πολλά μιούζικαλ που πέρνουν την ιδέα τους απο έργα ή απο κεινούμενα σχέδια .

==Απήχηση==
==Απήχηση==
Τα μιούζικαλ έχουν γίνει γνωστά κυρίως από τα μεγάλα θέατρα και τους υψηλούς προϋπολογισμούς του West End του [[Λονδίνο]]υ και του [[Μπρόντγουεϊ]] της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]]. Γενικότερα, τέτοιες παραγωγές ανεβάζουν παγκοσμίως ακόμα και στα πειραματικά θέατρα, στα off Broadway θέατρα (περιφερειακά της Νέας Υόρκης) ή και από ερασιτεχνικούς θιάσους και σχολεία. Εκτός από τη [[Βρετανία]] και τη [[Βόρεια Αμερική]], υπάρχουν ζωντανές μουσικές σκηνές και σε πολλές χώρες σε [[Ευρώπη]], [[Λατινική Αμερική]], [[Αυστραλία]] και [[Ασία]].
Τα μιούζικαλ έχουν γίνει γνωστά κυρίως από τα μεγάλα θέατρα και τους υψηλούς προϋπολογισμούς του West End του [[Λονδίνο]]υ και του [[Μπρόντγουεϊ]] της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]]. Γενικότερα, τέτοιες παραγωγές ανεβάζουν παγκοσμίως ακόμα και στα πειραματικά θέατρα, στα off Broadway θέατρα (περιφερειακά της Νέας Υόρκης) ή και από ερασιτεχνικούς θιάσους και σχολεία. Εκτός από τη [[Βρετανία]] και τη [[Βόρεια Αμερική]], υπάρχουν ζωντανές μουσικές σκηνές και σε πολλές χώρες σε [[Ευρώπη]], [[Λατινική Αμερική]], [[Αυστραλία]] και [[Ασία]].

Έκδοση από την 12:24, 3 Φεβρουαρίου 2019

Το The Black Crook (1866) αναφέρεται από ορισμένους ιστορικούς ως το πρώτο μιούζικαλ.

Το μιούζικαλ' είναι είδος θεάτρου που περιλαμβάνει τραγούδια, διαλόγους (πρόζα) και χορό''''''''''''. Είναι ένας τρόπος να ειπωθεί μια ιστορία και να εκφραστεί το συναισθηματικό περιεχόμενό της, δηλαδή το χιούμορ, το πάθος, τον έρωτα, το θυμό και πολλά άλλα. Αυτό επιτυγχάνεται, κινητοποιώντας μέσα από το κείμενο, τη μουσική, την κίνηση καθώς και τις τεχνικές πτυχές της ψυχαγωγίας, όπως π.χ. τα οπτικά εφέ, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σύνολο από το οποίο καμία από τις τέχνες που περιλαμβάνει να μην ξεχωρίζει από την άλλη με κανένα τρόπο. Παρ' όλο που το μιούζικαλ καλύπτεται από άλλες θεατρικές μορφές όπως η όπερα, αυτή η ιδιαιτερότητα να έχει ίση αντιμετώπιση και να δίνει την ίδια σοβαρότητα σε όλες τις τέχνες που το αποτελούν, δίνει στο είδος έναν άλλο χαρακτήρα, ένα χαρακτήρα που αναγνωρίζεται ως το μουσικό θέατρο.Υπάρχουν πολλά μιούζικαλ που πέρνουν την ιδέα τους απο έργα ή απο κεινούμενα σχέδια .

Απήχηση

Τα μιούζικαλ έχουν γίνει γνωστά κυρίως από τα μεγάλα θέατρα και τους υψηλούς προϋπολογισμούς του West End του Λονδίνου και του Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Γενικότερα, τέτοιες παραγωγές ανεβάζουν παγκοσμίως ακόμα και στα πειραματικά θέατρα, στα off Broadway θέατρα (περιφερειακά της Νέας Υόρκης) ή και από ερασιτεχνικούς θιάσους και σχολεία. Εκτός από τη Βρετανία και τη Βόρεια Αμερική, υπάρχουν ζωντανές μουσικές σκηνές και σε πολλές χώρες σε Ευρώπη, Λατινική Αμερική, Αυστραλία και Ασία.

Ιστορικό

Αν και η μουσική είναι ένα μέρος της δραματοποίησης από τους αρχαίους χρόνους και την Ελληνική τραγωδία και κωμωδία, το σύγχρονο μουσικό θέατρο εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, με αποκορύφωμα τα έργα των Gilbert και Sullivan στη Βρετανία και των Harrigan και Hart στην Αμερική. Ακολουθούν πολυάριθμα Edwardian μιούζικαλ, κωμωδίες και έργα Αμερικανών δημιουργών όπως ο George Μ.Cohan. Στις αρχές του 20ού αιώνα το πριγκιπικό θέατρο παρουσίασε μιούζικαλ όπως το «Of Thee I Sing», παραστάσεις που θεωρούνται σπουδαία καλλιτεχνικά βήματα καθώς οδήγησαν σε πρωτοποριακά έργα όπως το Show Boat και το Oklahoma! Μερικά από τα πιο διάσημα μιούζικαλ στις δεκαετίες που ακολούθησαν ήταν τα West Side Story, The Fantasticks, Hair, A Chorus Line, Les Misérables, The Phantom of the Opera, Rent, The Producers, Wicked και Hamilton.

Το Μιούζικαλ στην Ελλάδα

Τα τελευταία χρόνια η τέχνη του μιούζικαλ έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και δημοφιλέστερη στην Ελλάδα. Όλο και περισσότεροι Έλληνες καλλιτέχνες επιλέγουν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο είδος. Στην πραγματικότητα, το Μιούζικαλ είναι ένα αρκετά οικείο είδος τέχνης για τους Έλληνες, καθώς είχε αποτελέσει το δημοφιλέστερο κινηματογραφικό είδος στην Ελλάδα του '60. Τα μιούζικαλ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου δεν ήταν απλές απομιμήσεις του Χόλιγουντ. Αντίθετα, απεικόνιζαν κοινωνικούς και πολιτιστικούς προβληματισμούς και επιδρούσαν στη λαϊκή κουλτούρα. Εξέφραζαν την αισιοδοξία των καιρών, ενώ παράλληλα συνέλαβαν τις εντάσεις από την ταχεία κοινωνική αλλαγή.[1] Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί ότι όλο και περισσότερες θεατρικές σκηνές στην Ελλάδα συμπεριλαμβάνουν μιούζικαλ στο πρόγραμμα τους, τα οποία αποτελούν διασκευές από γνωστά μιούζικαλ του Broadway όπως το "Hair" , "Mamma Mia", "Fame","Annie", "The Adams" και "Grease".[2] Ωστόσο, έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν και κάποιες ελληνικές παραγωγές όπως το "Ένα βήμα τη φορά"[3], " Το 10 το καλό και ο χάρτινος κόσμος"[4] και "Γοργόνες και μάγκες".[5]

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

skoympintoy papa