Το Στίγμα του Κολασμένου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{πλάγιος τίτλος}} {{Κουτί πληροφοριών ταινίας | τίτλος ταινίας = Το Στίγμα του Κολασμένου | ε...
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11: Γραμμή 11:
ημερομηνία_κυκλοφορίας = 1958 |
ημερομηνία_κυκλοφορίας = 1958 |
πρώτη_προβολή = [[Αρχείο:Flag_of_the_United_States.svg|25px|Country flag]] [[18 Δεκεμβρίου|12/18]][[1958|/1958]] |
πρώτη_προβολή = [[Αρχείο:Flag_of_the_United_States.svg|25px|Country flag]] [[18 Δεκεμβρίου|12/18]][[1958|/1958]] |
διάρκεια = 115 λεπτά |
διάρκεια = 137 λεπτά |
γλώσσα = [[αγγλική γλώσσα|Αγγλικά]] |
γλώσσα = [[αγγλική γλώσσα|Αγγλικά]] |
μουσική = [[Έλμερ Μπέρνσταϊν]] |
μουσική = [[Έλμερ Μπέρνσταϊν]] |

Έκδοση από την 20:14, 11 Ιανουαρίου 2019

Το Στίγμα του Κολασμένου
ΣκηνοθεσίαΒινσέντε Μινέλι
ΠαραγωγήΣολ Σι Σίγκελ
ΣενάριοΤζον Πάτρικ
Άρθουρ Σίκμαν
Τζέιμς Τζόουνς (Μυθιστόρημα)
Βασισμένο σεSome Came Running
ΠρωταγωνιστέςΦρανκ Σινάτρα
Ντιν Μάρτιν
Σίρλεϊ Μακ Λέιν
Μάρθα Χάιερ
Άρθουρ Κένεντι
ΜουσικήΈλμερ Μπέρνσταϊν
ΦωτογραφίαΟυίλιαμ Ντάνιελς
ΜοντάζΑντριέν Φαζάν
Εταιρεία παραγωγήςMetro-Goldwyn-Mayer
ΔιανομήMetro-Goldwyn-Mayer
Πρώτη προβολήCountry flag 12/18/1958
Κυκλοφορία1958
Διάρκεια137 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Η ταινία Το Στίγμα του Κολασμένου (Πρωτότυπος τίτλος Some Came Running) είναι δράμα παραγωγής 1958 σε σκηνοθεσία Βινσέντε Μινέλι με πρωταγωνιστές τους Φρανκ Σινάτρα, Ντιν Μάρτιν και Σίρλεϊ Μακ Λέιν. Η ταινία που είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζέιμς Τζόουνς διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τους Τζον Πάτρικ και Άρθουρ Σίκμαν και πραγματεύεται την επιστροφή ενός βετεράνου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην πόλη του και τη σύγκρουση με τον φιλόδοξο αδελφό του.

Υπόθεση

Μετά το τέλος του πολέμου, ένας αλκοολικός και κυνικός στρατιωτικός και πρώην συγγραφέας ο Ντέιβ Χερς (Φρανκ Σινάτρα) επιστρέφει στη γεννετειρά του, την πόλη Πάρκμαν. Στο Πάρκμαν τον ακολουθεί η Τζίνι Μούρχεντ (Σίρλεϊ ΜακΛέιν), μια γυναίκα ελευθέρων ηθών, με την οποία πέρασε την τελευταία του νύχτα στο Σικάγο και η οποία τον έχει ερωτευτεί. Φτάνοντας στο Πάρκμαν, ο Ντέιβ καλείται να αντιμετωπίσει όλους τους εφιάλτες του παρελθόντος και κυρίως να συναντήσει τον μεγάλο του αδελφό Φρανκ Χερς (Άρθουρ Κένεντι), ο οποίος είναι ιδιοκτήτης ενός χρυσοχοείου. Ο Φρανκ καλεί τον Ντέιβ για δείπνο στο σπίτι του, παρά της αντιρρήσεις της συζύγου του Άγκνες (Λιόρα Ντέινα), η οποία τον απεχθάνεται, εφόσον την περιέγραψε με τα πιο μελανά χρώματα σε ένα από τα μυθιστορήματά του. Ο Φρανκ και η Άγκνες προσπαθούν να φέρουν τον Ντέιβ στα μέτρα τους και γι' αυτό το λόγο τον γνωρίζουν στην καλή κοινωνία του Πάρκμαν και συγκεκριμένα στα μέλη της οικογένειας Φρεντς. Ο Ντέιβ ερωτεύεται την Γκουέν Φρεντς (Μάρθα Χάιες), η οποία είναι μεγάλη θαυμάστρια των μυθιστορημάτων του, αλλά οι μικροαστικές της αντιλήψεις δεν την αφήνουν να τον αγαπήσουν. Η απόρριψη που λαμβάνει από την Γκουέν, στρέφουν τον Ντέιβ πίσω στο πιοτό και την χαρτοπαιξία. Γνωρίζεται με τον χαρτοπαίκτη Μπάμα Ντίλερτ (Ντιν Μάρτιν), με τον οποίο γίνεται φίλος και επιστρέφει στην Τζίνι, της οποίας η μεγάλη αγάπη αποδεικνύεται όταν κάνει μια πράξη αυτοθυσίας για να τον σώσει.

Πληροφορίες παραγωγής

Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστορήμα του Τζέιμς Τζόουνς Some Came Running, το οποίο κυκλοφόρησε το 1957. Ο Τζόουνς είχε ήδη γευτεί την επιτυχία μετά την κυκλοφορία του προηγούμενού του μυθιστορήματος Από εδώ ως την Αιωνιότητα που κυκλοφόρησε το 1951 και σκανδάλισε το κοινό της περιόδου για τη σκληρή γλώσσα με την οποία περιέγραφε τη ζωή σ' ένα αμερικανικό στρατόπεδο κατά τις παραμονές του βομβαρδισμού του Περλ Χάρμπορ. Το βιβλίο είχε μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη το 1953, είχε κάνει τεράστια εμπορική επιτυχία και είχε κερδίσει 8 βραβεία Όσκαρ. Μετά την κυκλοφορία λοιπόν του Some Came Running η Metro-Goldwyn-Mayer αγόρασε τα δικαιώματα του μυθιστορήματος του Τζόουνς και ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Φρανκ Σινάτρα. O ρόλος της Τζίνι Μούρχεντ προοριζόταν για την Τζοάν Γούντγουορντ, η οποία τον απέρριψε αρνούμενη να συνεργαστεί με τον Φρανκ Σινάτρα. Ο ρόλος πήγε τελικά στην Σίρλεϊ ΜακΛέιν. Ο ρόλος του Μπάμα Ντίλερτ πήγε στον Ντιν Μάρτιν, ο οποίος συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Σινάτρα. Η ΜακΛέιν, ο Σινάτρα και ο Μάρτιν δημιούργησαν ένα είδος αδελφότητας γνωστό ως The Clan και συνεργάστηκαν ξανά και σε άλλες ταινίες. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων οι τρεις συμπρωταγωνιστές δεν είχαν καλές σχέσεις με τον σκηνοθέτη τους Βίνσεντε Μινέλι, εφόσον δεν τον θεωρούσαν ότι σκηνοθέτη που μπορούσε να δώσει τις κατάλληλες υποδείξεις στους ηθοποιούς.

Το τέλος της ταινίας επρόκειτο να είναι διαφορετικό, εφόσον στο αρχικό σενάριο η Τζίνι δεν επρόκειτο να σκοτωθεί για να σώσει τη ζωή του Ντέιβ, αλλά ο Σινάτρα έπεισε τον Μινέλι να αλλάξει τη ροή των γεγονότων. Η ΜακΛέιν χτυπήθηκε λοιπόν από τη σφαίρα που προοριζόταν για τον Σινάτρα και έλαβε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.

== Υποδοχή και Βραβεία ==΄ Η ταινία έλαβε θετικά σχόλια από τους κριτικούς κι ο Φρανκ Σινάτρα επαινέθηκε για την ερμηνεία του[1]. Προτάθηκε για 5 βραβεία Όσκαρ.

Βράβευση:

  • Α’ Γυναικείου Ρόλου – Σίρλεϊ ΜακΛέιν
  • Β’ Ανδρικού Ρόλου – Άρθουρ Κένεντι
  • Β’ Γυναικείου Ρόλου – Μάρθα Χάιερ
  • Πρωτότυπου τραγουδιού - To Love and Be Loved Τζίμι Βαν Χάουζεν, Σάμι Καν
  • Κοστουμιών – Γουόλτερ Πλάνκετ

Διαχρονικότητα

Η ταινία απέκτησε πολλούς θαυμαστές με την πάροδο τω χρόνων. Ο Μάρτιν Σκορσέζε συμπεριέλαβε την τελευταία σκηνή στο λούνα-παρκ στο ντοκυμαντέρ του A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movie χαρακτηρίζοντάς την ως μια από τις ωραιότερες σκηνές που κινηματογραφήθηκαν ποτέ σε Cinemascope. Ενώ εκτενή ανάλυση πάνω στην ταινία κάνειν και ο Πίτερ Μπογκντάνοβιτς στο βιβλίο του Who the Hell's in It. Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel κατέταξε την ταινία στην πρώτη θέση στη λίστα του με τις καλύτερες όλων των εποχών.


Εισπράξεις

Παρά τη μεγάλη απήχηση που είχε η ταινία στο κοινό, το υψηλό κόστος παραγωγής της έκανε την M-G-M να χάσει χρήματα[2].

Παραπομπές

  1. "Review: Some Came Running", Variety, 31 December 1957
  2. The Eddie Mannix Ledger, Los Angeles, California: Margaret Herrick Library, Center for Motion Picture Study 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι