5.031
επεξεργασίες
μ |
|||
}}
Το '''Βασίλειο της Αλβανίας'''
==Το υπόβαθρο==
Στη [[Συνθήκη του Λονδίνου (1915)|Συνθήκη του Λονδίνου]] κατά τη διάρκεια του [[Α' Π.Π.|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]], η [[Τριπλή Συμμαχία]] είχε υποσχεθεί στην Ιταλία την κεντρική και νότια Αλβανία ως ανταμοιβή για την καταπολέμηση της [[Αντάντ]]<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17">Nigel Thomas. Armies in the Balkans 1914-18. Osprey Publishing, 2001. Pp. 17.</ref>. Τον Ιούνιο του [[1917]], Ιταλοί στρατιώτες κατέλαβαν σημαντικές περιοχές της Αλβανίας. Η Ιταλία κήρυξε επισήμως προτεκτοράτο την κεντρική και νότια Αλβανία, κατάσταση που ανατράπηκε τον Σεπτέμβριο του [[1920]], όταν η Ιταλία πιέστηκε για την απομάκρυνση του στρατού από την Αλβανία<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17"/>. Η Ιταλία εξοργίστηκε με τα ελάχιστα κέρδη που έλαβε από τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες θεώρησε ότι παραβίαζαν τη Συνθήκη του Λονδίνου. Οι Ιταλοί ισχυρίστηκαν, ότι οι Αλβανοί συνδέονταν εθνικά με τους Ιταλούς, βασισμενοι στους προϊστορικούς Ιταλούς, τους [[Ιλλυριός|Ιλλυριούς]] και τους ρωμαϊκούς πληθυσμούς, και ότι η σημαντική επιρροή που ασκήθηκε από τη [[ρωμαϊκή αυτοκρατορία]] και τους [[Βενετία|Ενετούς]] στην Αλβανία δικαιολογούσε την ιταλική κατοχή<ref name=Ro106>{{cite book|last=Rodogno. |first=Davide |title=Fascism's European empire: Italian occupation during the Second World War|url=http://books.google.com/books?id=ZcUNELPsQQsC&printsec=frontcover&dq=Fascism%27s+European+empire:+Italian+occupation+during+the+Second+World+War&hl=en&ei=dig_TPn6OYKC8gaGlcDpCw&sa=X&oi=book_result&ct=book-thumbnail&resnum=1&ved=0CC0Q6wEwAA#v=onepage&q&f=false|year=2006|publisher=Cambridge University Press|isbn=0-521-84515-7|page=106}}</ref>. Η Ιταλία δικαιολόγησε επίσης την προσάρτηση της Αλβανίας με το σκεπτικό ότι, επειδή αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες άτομα αλβανικής καταγωγής είχαν ήδη απορροφηθεί από την [[κοινωνία]] της νότιας Ιταλίας, η ενσωμάτωση της Αλβανίας ήταν ένα λογικό μέτρο που θα ένωνε τους ανθρώπους της αλβανικής καταγωγής σε ένα κράτος<ref name="Owen Pearson 2004. Pp. 389">Owen Pearson. Albania in the twentieth century: a history, Volume 3. London, England, UK; New York, New York, USA: I.B. Taurus Publishers, 2004. Pp. 389.</ref>. Η Ιταλία υποστήριξε επισης τον αλβανικό αλυτρωτισμό, στρεφόμενη υπέρ των αλβανικών κοινοτήτων στο Κοσσυφοπέδιο της [[Γιουγκοσλαβία|Γιουγκοσλαβίας]] και την [[Ήπειρος|Ήπειρο]] στην [[Ελλάδα]], ιδίως στην περιοχή της Τσαμουριάς, όπου κατοικούσε σημαντική αλβανική μειονότητα<ref name="Fischer 1999 70–73">{{Citation | last=Fischer | first=Bernd Jürgen | title=Albania at War, 1939-1945 | publisher= C. Hurst & Co. Publishers | year=1999 | isbn=978-1-85065-531-2 | url=http://books.google.com/?id=P-MiG9ngCp8C | pages=70–73}}</ref>.▼
▲[[Τριπλή Συμμαχία]] είχε υποσχεθεί στην Ιταλία την κεντρική και νότια Αλβανία ως ανταμοιβή για την καταπολέμηση της [[Αντάντ]]<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17">Nigel Thomas. Armies in the Balkans 1914-18. Osprey Publishing, 2001. Pp. 17.</ref>. Τον Ιούνιο του [[1917]], Ιταλοί στρατιώτες κατέλαβαν σημαντικές περιοχές της Αλβανίας. Η Ιταλία κήρυξε επισήμως προτεκτοράτο την κεντρική και νότια Αλβανία, κατάσταση που ανατράπηκε τον Σεπτέμβριο του [[1920]], όταν η Ιταλία πιέστηκε για την απομάκρυνση του στρατού από την Αλβανία<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17"/>. Η Ιταλία εξοργίστηκε με τα ελάχιστα κέρδη που έλαβε από τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες θεώρησε ότι παραβίαζαν τη Συνθήκη του Λονδίνου. Οι Ιταλοί ισχυρίστηκαν, ότι οι Αλβανοί συνδέονταν εθνικά με τους Ιταλούς, βασισμενοι στους προϊστορικούς Ιταλούς, τους [[Ιλλυριός|Ιλλυριούς]] και τους ρωμαϊκούς πληθυσμούς, και ότι η σημαντική επιρροή που ασκήθηκε από τη [[ρωμαϊκή αυτοκρατορία]] και τους [[Βενετία|Ενετούς]] στην Αλβανία δικαιολογούσε την ιταλική κατοχή<ref name=Ro106>{{cite book|last=Rodogno. |first=Davide |title=Fascism's European empire: Italian occupation during the Second World War|url=http://books.google.com/books?id=ZcUNELPsQQsC&printsec=frontcover&dq=Fascism%27s+European+empire:+Italian+occupation+during+the+Second+World+War&hl=en&ei=dig_TPn6OYKC8gaGlcDpCw&sa=X&oi=book_result&ct=book-thumbnail&resnum=1&ved=0CC0Q6wEwAA#v=onepage&q&f=false|year=2006|publisher=Cambridge University Press|isbn=0-521-84515-7|page=106}}</ref>. Η Ιταλία δικαιολόγησε επίσης την προσάρτηση της Αλβανίας με το σκεπτικό ότι, επειδή αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες άτομα αλβανικής καταγωγής είχαν ήδη απορροφηθεί από την [[κοινωνία]] της νότιας Ιταλίας, η ενσωμάτωση της Αλβανίας ήταν ένα λογικό μέτρο που θα ένωνε τους ανθρώπους της αλβανικής καταγωγής σε ένα κράτος<ref name="Owen Pearson 2004. Pp. 389">Owen Pearson. Albania in the twentieth century: a history, Volume 3. London, England, UK; New York, New York, USA: I.B. Taurus Publishers, 2004. Pp. 389.</ref>. Η Ιταλία υποστήριξε επισης τον αλβανικό αλυτρωτισμό, στρεφόμενη υπέρ των αλβανικών κοινοτήτων στο Κοσσυφοπέδιο της [[Γιουγκοσλαβία|Γιουγκοσλαβίας]] και την [[Ήπειρος|Ήπειρο]] στην [[Ελλάδα]], ιδίως στην περιοχή της Τσαμουριάς, όπου κατοικούσε σημαντική αλβανική μειονότητα<ref name="Fischer 1999 70–73">{{Citation | last=Fischer | first=Bernd Jürgen | title=Albania at War, 1939-1945 | publisher= C. Hurst & Co. Publishers | year=1999 | isbn=978-1-85065-531-2 | url=http://books.google.com/?id=P-MiG9ngCp8C | pages=70–73}}</ref>.
==Ιστορία==
===Από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην περίοδο του Μεσοπολέμου===
Οι Ιταλοί στρατιώτες εισβάλουν στην [[Αυλώνα]], της Αλβανίας κατά τη διάρκεια του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|
Πριν από την άμεση παρέμβαση στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]], η Ιταλία κατέλαβε το λιμάνι της Αυλώνας στην Αλβανία, το Δεκέμβριο του [[1914]]<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17" />. Με την είσοδο στον πόλεμο, η [[Ιταλία]] επέκτεινε την κατοχή της κατά το φθινόπωρο του 1916 και στην περιοχή της νότιας Αλβανίας. Την ίδια περίοδο, οι ιταλικές δυνάμεις στρατολογούν Αλβανούς ατάκτους ενώ με την άδεια της Αντάντ καταλαμβάνουν στις [[23 Αυγούστου]] [[1916]] τη [[Βόρεια Ήπειρος|Βόρεια Ήπειρο]] αναγκάζοντας τον ουδέτερο - εκείνη την περίοδο - ελληνικό στρατό να αποσύρει τις δυνάμεις κατοχής του από την περιοχή. Τον Ιούνιο του [[1917]], η Ιταλία κήρυξε
Το ιταλικό φασιστικό καθεστώς του [[Μπενίτο Μουσολίνι|Μουσολίνι]] διείσδυσε στην Αλβανία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του [[Ζογ Α΄|Αχμέτ Ζόγου]] επιτυγχάνοντας να κυριαρχήσει σε αυτό πολιτικά και οικονομικά μέσω μιας σειράς συνθηκών και συμφωνιών που μετέτρεπαν το αλβανικό κράτος σε [[de facto]] προτεκτοράτο της Ιταλίας, ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο τον δρόμο για την επίσημη προσάρτηση<ref>Owen Pearson. ''Albania in the twentieth century: a history'', Volume 3. London, England, UK; New York, New York, USA: I.B. Taurus Publishers, 2004. Pp. 378, 389.</ref><ref>Aristotle A. Kallis. ''Fascist ideology: territory and expansionism in Italy and Germany, 1922-1945''. London, England, UK: Routledge, 2000. Pp. 132.</ref><ref>Zara S. Steiner. ''The lights that failed: European international history, 1919-1933''. Oxford, England, UK: Oxford University Press, 2005. Pp. 499.</ref><ref>Roy Palmer Domenico. ''Remaking Italy in the twentieth century''. Lanham, Maryland, USA: Rowman & Littlefield Publishers, Inc., 2002. Pp. 74.</ref>.
Τον Αύγουστο του [[1933]] ο Μουσολίνι απαιτεί σημαντικότερα αντάλλαγμα προς την πλευρά Ζόγου στα πλαίσια της συνέχισης της ιταλικής υποστήριξης. Μεταξύ αυτών περιλαμβανόταν και η αξίωση για διορισμό σε υψηλόβαθμες θέσεις του κρατικού μηχανισμού, ατόμων
Η Αλβανία έπρεπε να ακυρώσει το σύνολο των υφιστάμενων εμπορικών συμφωνιών της με τις άλλες χώρες και να προχωρήσει σε νέες συμφωνίες υπο την έγκριση της ιταλικής κυβέρνησης. Η Αλβανία θα υπέγραφε μια σύμβαση, που θα καθιστούσε Ιταλία και Αλβανία από τις
Στις 25 Αυγούστου 1937, ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Κόμης [[Γκαλεάτσο Τσιάνο]] έγραψε στο ημερολόγιό του για τις σχέσεις της Ιταλίας με την Αλβανία ως εξής: «Πρέπει να δημιουργήσουμε σταθερά κέντρα ιταλικής επιρροής. Ποιος ξέρει τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσει το μέλλον. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εκμεταλλευτούμε ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν. Εμείς δεν πρόκειται να αποσυρθούμε αυτή τη φορά, όπως κάναμε το 1920. Στα νότια της Ιταλίας έχουμε απορροφήσει πολλούς εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς. Δεν θα πρέπει να συμβεί το ίδιο και στην άλλη πλευρά της Αδριατικής
===Εισβολή και η δημιουργία του ιταλικού καθεστώτος===
[[File:Shefqet Verlaci.jpg|thumb|left|Σεφκέτ Βερλάσι, Πρωθυπουργός της Αλβανίας την περίοδο 1939-1941]]
Παρά τη μακρόχρονη προστασία της Ιταλίας λόγω της παρούσης συμμαχίας, στις [[7 Απριλίου]]
[[1939]] ιταλικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Αλβανία
Το Βασίλειο της Αλβανίας ήταν ένα ιταλικό προτεκτοράτο που υπάγεται σε ιταλικά συμφέροντα, κατά το πρότυπο του γερμανικού προτεκτοράτου της Βοημίας και της Μοραβίας
Ενώ ο Βίκτωρ Εμμανουήλ έκρινε ως βασιλιάς της Αλβανίας,ο Σεφκέτ Βερλάσι υπηρέτησε ως πρωθυπουργός. Ο Vërlaci ελέγχεται την ημέρα με την ημέρα δραστηριότητες του ιταλικού προτεκτοράτου. Στις [[3 Δεκεμβρίου]] [[1941]],ο Σεφκέτ Βερλάσι αντικαταστάθηκε ως πρωθυπουργός και αρχηγός της κυβέρνησης από τον Μουσταφά Μέρλικα-Κρούγια
Η Αλβανία ήταν σημαντική πολιτιστικά και ιστορικά στους εθνικιστικούς στόχους των Ιταλών φασιστών, όπως το έδαφος της Αλβανίας είχε εδώ και καιρό μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
[[Δημοκρατίας της Βενετίας]] για πολλά χρόνια (βλ. Αλβανία-Βενετία
Η Ιταλία προσπάθησε να νομιμοποιήσει και να κερδίσει τη δημόσια στήριξη για την κυριαρχία της πάνω από την Αλβανία με την υποστήριξη της Αλβανίας αλυτρωτισμού, που στρέφεται κατά τους κυρίως Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου στο [[Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας]] και της Ηπείρου στην [[Ελλάδα]], ιδίως την παραμεθόρια περιοχή Τσαμουριά, που κατοικείται από αλβανικό πληθυσμό.
==Το Βασίλειο της Αλβανίας στον [[Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]]==
Στρατηγικά, ο έλεγχος της Αλβανίας έδωσε στην Ιταλία ένα σημαντικό προγεφύρωμα στα [[Βαλκάνια]]: όχι μόνο δεν θα ολοκλήρωνε την Ιταλική κατοχή των Στενών του [[Οτράντο]] και την είσοδο της Αδριατικής Θάλασσας, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να εισβάλει στη Γιουγκοσλαβία και στην [[Ελλάδα]].
Το [[1939]],Ο Κόμης Τσιάνο μίλησε στους Αλβανούς για τις αλυτρωτικές διεκδικήσεις στο Κοσσυφοπέδιο ως πολύτιμη για τους στόχους της Ιταλίας, λέγοντας:
Προφανώς, οι Σέρβοι είναι τρομοκρατημένοι από αυτό. Σήμερα πρέπει ... να αποτινάξουμε τους Γιουγκοσλάβους. Αλλά αργότερα κάποιος πρέπει να δείξει βαθύ ενδιαφέρον προς το Κοσσυφοπέδιο. Αυτό θα βοηθήσει να κρατηθεί ζωντανό στα Βαλκάνια ένα σχέδιο αλυτρωτικό που θα εστιάσει την προσοχή των Αλβανών στον εαυτό τους και θα είναι πισώπλατη μαχαιριά στη Γιουγκοσλαβία.
===Γκαλεάτσο Τσιάνο, 1939===
Τον [[Οκτώβριο]] του [[1940]], κατά τη διάρκεια του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου, το Βασίλειο της Αλβανίας ήταν σταθμός για τον Ιταλό δικτάτορα [[Μπενίτο Μουσολίνι]] στην αποτυχημένη εισβολή στην Ελλάδα. Ο Μουσολίνι σχεδίαζε να εισβάλει στην [[Ελλάδα]] και σε άλλες χώρες όπως η [[Γιουγκοσλαβία]] στην περιοχή για να δώσει στην Ιταλία εδαφικό έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της Μεσογείου για τη δημιουργία του στόχου του
Πρένκ Περβίζι
Όμως, αμέσως μετά την ιταλική εισβολή, οι Έλληνες αντεπιτέθηκαν και η [[Βόρεια Ήπειρος]] ήταν σε ελληνικά χέρια (συμπεριλαμβανομένων των πόλεων του Αργυροκάστρου και Κορυτσάς
Μετά την πτώση της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας τον Απρίλιο του [[1941]], η ιταλική κυβέρνηση ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τη Γερμανία, τη Βουλγαρία, και το [[Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας]], για τον καθορισμό των συνόρων τους.
Μετά την ιταλική συνθηκολόγηση τον [[Σεπτέμβριο]] του [[1943]], η χώρα είχε καταληφθεί από τους Γερμανούς μέχρι το τέλος του πολέμου.
==Οικονομία==
[[File:Map of Albania during WWII.png|thumbnail|Η Αλβανία κάτα τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο]]
Μετά την κατάληψη της Αλβανίας και την εγκατάσταση της νέας κυβέρνησης, οι οικονομίες της Αλβανίας και της Ιταλίας συνδέθηκαν μέσω μιας τελωνειακής ένωσης που είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση των περισσότερων εμπορικών περιορισμών.
Το [[1944]], ο αριθμός των επιχειρήσεων και των βιομηχανικών επιχειρήσεων έφθασε στα 430, από μόλις στα 244 το [[1938]] και μόλις 71 όπως το [[1922]]. Ο βαθμός συγκέντρωσης των εργαζομένων της βιομηχανικής παραγωγής το 1938 διπλασιάστηκε σε σύγκριση με το [[1928]]. Προς το παρόν, η οικονομία της Αλβανίας είχε εμπορικές σχέσεις με 21 χώρες, αλλά οι περισσότεροι που αναπτύχθηκαν πρώτα στην Ιταλία και στη συνέχεια στη
==Διοικητική διαίρεση==
Η Ιταλική διοίκηση της Αλβανίας αρχικά διαιρούνταν σε 12 επαρχίες:
*Επαρχία της Σκόδρα (στα ιταλικά: Provincia di Scutari).
|
επεξεργασίες