Νιουτρόνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vichos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vichos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Το '''νιουτρόνιο''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: ''neutronioum''), μερικές φορές αναφέρεται ως '''νιούτριο''' (''neutrium'')<ref>{{cite web|url=http://io9.com/5899961/neutrium-the-most-neutral-hypothetical-state-of-matter-ever|title=Neutrium: The Most Neutral Hypothetical State of Matter Ever|last=Inglis-Arkell|first=Esther|date=2012-04-14|work=[[io9.com]]|accessdate=2013-02-11}}</ref> ή και ως '''νιουτρίτο''' (neutrite)<ref>{{Cite book|title=Ballad of the Stars: Stories of Science Fiction, Ultraimagination, and TRIZ|first=Valentina|last=Zhuravleva|publisher=Technical Innovation Center, Inc.|isbn=9780964074064|date=2005|url=https://books.google.de/books?id=HpttCzNiB6wC&pg=PA75&dq=neutrite#v=onepage&q=neutrite&f=false|language=en}}</ref>, είναι υποθετικό [[χημικό στοιχείο]] το οποίο έχει ατομικό αριθμό (Z) 0 και ο πυρήνας του αποτελείται μόνον από [[νετρόνιο|νετρόνια]].
Το '''νιουτρόνιο''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: ''neutronioum''), μερικές φορές αναφέρεται ως '''νιούτριο''' (''neutrium'')<ref>{{cite web|url=http://io9.com/5899961/neutrium-the-most-neutral-hypothetical-state-of-matter-ever|title=Neutrium: The Most Neutral Hypothetical State of Matter Ever|last=Inglis-Arkell|first=Esther|date=2012-04-14|work=[[io9.com]]|accessdate=2013-02-11}}</ref> ή και ως '''νιουτρίτο''' (neutrite)<ref>{{Cite book|title=Ballad of the Stars: Stories of Science Fiction, Ultraimagination, and TRIZ|first=Valentina|last=Zhuravleva|publisher=Technical Innovation Center, Inc.|isbn=9780964074064|date=2005|url=https://books.google.de/books?id=HpttCzNiB6wC&pg=PA75&dq=neutrite#v=onepage&q=neutrite&f=false|language=en}}</ref>, είναι υποθετικό [[χημικό στοιχείο]] το οποίο έχει ατομικό αριθμό (Z) 0 και ο πυρήνας του αποτελείται μόνον από [[νετρόνιο|νετρόνια]].


Ο όρος «νιουτρόνιο» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον επιστήμονα [[Αντρέας φον Αντρόποφ]] (Andreas von Antropoff) το [[1926]]. Το στοιχείο αυτό θα το τοποθεντούνταν στην κορυφή του [[Περιοδικός πίνακας των χημικών στοιχείων|περιοδικού πίνακα]].<ref name="Antropoff 1926">{{cite journal|title=Eine neue Form des periodischen Systems der Elementen|last=von Antropoff|first=A.|date=1926|journal=[[Zeitschrift für Angewandte Chemie]]|issue=23|doi=10.1002/ange.19260392303|volume=39|pages=722–725}}</ref><ref name="Stewart 2007">{{cite journal|title=A century on from Dmitrii Mendeleev: Tables and spirals, noble gases and Nobel prizes|last=Stewart|first=P. J.|date=2007|journal=[[Foundations of Chemistry]]|issue=3|doi=10.1007/s10698-007-9038-x|volume=9|pages=235–245}}</ref>
Ο όρος «νιουτρόνιο» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον επιστήμονα [[Αντρέας φον Αντρόποφ|Αντρέα φον Αντρόποφ]] (Andreas von Antropoff) το [[1926]]. Το στοιχείο αυτό θα το τοποθεντούνταν στην κορυφή του [[Περιοδικός πίνακας των χημικών στοιχείων|περιοδικού πίνακα]].<ref name="Antropoff 1926">{{cite journal|title=Eine neue Form des periodischen Systems der Elementen|last=von Antropoff|first=A.|date=1926|journal=[[Zeitschrift für Angewandte Chemie]]|issue=23|doi=10.1002/ange.19260392303|volume=39|pages=722–725}}</ref><ref name="Stewart 2007">{{cite journal|title=A century on from Dmitrii Mendeleev: Tables and spirals, noble gases and Nobel prizes|last=Stewart|first=P. J.|date=2007|journal=[[Foundations of Chemistry]]|issue=3|doi=10.1007/s10698-007-9038-x|volume=9|pages=235–245}}</ref>


Ωστόσο η έννοια του όρου έχει [[Εννοιακή μεταβολή|αλλάξει με τη πάροδο του χρόνου]] και τουλάχιστον από το τελευταίο μισό του [[20ός αιώνας|20<sup>ού</sup> αιώνα]] και μετά άρχισε να χρησιμοποιείται για την αναφορά σε εξαιρετικά πυκνές ουσίες που συμπεριλαμβάνουν [[Εκφυλισμένη ύλη|νετρονιοεκφυλισμένη ύλη]] που θεωρείται ότι υπάρχει στους πυρήνες των [[Αστέρας νετρονίων|αστέρων νετρονίων]]. Γι' αυτό η έκφραση «εκφυλισμένο νιουτρόνιο» (''degenerate neutronium'') αναφέρεται σε αυτήν τη θεωρία. Η [[επιστημονική φαντασία]] και η λαοφιλής [[λογοτεχνία]] αναφέρεται αρκετά συχνά στον όρο νιουτρόνιο για να αναφέρει μια (υποθετική) πολύ πυκνή φάση της ύλης που αποτελείται κυρίως από συσσωματώματα νετρονίων.
Ωστόσο η έννοια του όρου έχει [[Εννοιακή μεταβολή|αλλάξει με τη πάροδο του χρόνου]] και τουλάχιστον από το τελευταίο μισό του [[20ός αιώνας|20<sup>ού</sup> αιώνα]] και μετά άρχισε να χρησιμοποιείται για την αναφορά σε εξαιρετικά πυκνές ουσίες που συμπεριλαμβάνουν [[Εκφυλισμένη ύλη|νετρονιοεκφυλισμένη ύλη]] που θεωρείται ότι υπάρχει στους πυρήνες των [[Αστέρας νετρονίων|αστέρων νετρονίων]]. Γι' αυτό η έκφραση «εκφυλισμένο νιουτρόνιο» (''degenerate neutronium'') αναφέρεται σε αυτήν τη θεωρία. Η [[επιστημονική φαντασία]] και η λαοφιλής [[λογοτεχνία]] αναφέρεται αρκετά συχνά στον όρο νιουτρόνιο για να αναφέρει μια (υποθετική) πολύ πυκνή φάση της ύλης που αποτελείται κυρίως από συσσωματώματα νετρονίων.
Γραμμή 13: Γραμμή 13:


Όταν ο πυρήνας αστέρος νετρονίων υποθέτεται ότι αποτελείται κυρίως από ελεύθερα νετρόνια, τότε το είδος αυτό της ύλης αναφέρεται στην επιστημονική βιβλιογραφία ως νετρονιοεκφυλισμένη ύλη.<ref>{{cite book|title=Encyclopedia of Space and Astronomy|first1=J. A.|last1=Angelo|publisher=[[Infobase Publishing]]|isbn=978-0-8160-5330-8|date=2006|page=178|url=https://books.google.com/books?id=VUWno1sOwnUC&pg=PA178}}</ref>
Όταν ο πυρήνας αστέρος νετρονίων υποθέτεται ότι αποτελείται κυρίως από ελεύθερα νετρόνια, τότε το είδος αυτό της ύλης αναφέρεται στην επιστημονική βιβλιογραφία ως νετρονιοεκφυλισμένη ύλη.<ref>{{cite book|title=Encyclopedia of Space and Astronomy|first1=J. A.|last1=Angelo|publisher=[[Infobase Publishing]]|isbn=978-0-8160-5330-8|date=2006|page=178|url=https://books.google.com/books?id=VUWno1sOwnUC&pg=PA178}}</ref>

== Το νιουτρόνιο και ο περιοδικός πίνακας ==
Όπως προαναφέραμε, ο όρος «νιουτρόνιο» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον επιστήμονα Αντρέα φον Αντρόποφ (Andreas von Antropoff) το 1926. Ο επιστήμονας αυτός πρότεινε την ύπαρξη μιας εναλλακτικής μορφής ύλης που αποτελείται μόνο από νετρόνια, δηλαδή χωρίς καθόλου πρωτόνια ή ηλεκτρόνια, που θα έπρεπε να τοποθετηθεί ως χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό (Z) 0 επικεφαλής στη νέα του έκδοση περιοδικού πίνακα των στοιχείων. Συνεπώς τοποθετήθηκε στο κέντρο αρκετών σπειροειδών αναπαραστάσεων του περιοδικού πίνακα ταξινόμισης των χημικών στοιχείων, όπως αυτών των [[Τσαρλς Τζάνετ]] (''Charles Janet,'' [[1928]]), Ε. Ι. Έμερσον (''E. I. Emerson,''[[1944]]) [[Τζον Ντ. Κλαρκ]] (''John D. Clark'', [[1950]]) και του «Χημικού Γαλαξία» (''Chemical Galaxy'') του Φιλίπ Στιούαρτ (''Philip Stewart'', [[2005]]).

Παρ' όλο που όρος δεν χρησιμοποείται από την επιστημονική βιοβλιογραφία, ούτε θεωρείται μορφή της ύλης, ούτε χημικό στοιχείο, υπάρχουν αναφορές, εκτός των ελεύθερων νετρονίων, ότι μπορεί να υπάρχουν δύο (τουλάχιστον) μορφές συσσωματωμάτων νετρονίων χωρίς νετρόνια.<ref>{{cite journal|title=Do multineutrons exist?|last=Timofeyuk|first=N. K.|date=2003|journal=[[Journal of Physics G]]|issue=2|doi=10.1088/0954-3899/29/2/102|volume=29|page=L9|arxiv=nucl-th/0301020|bibcode=2003JPhG...29L...9T}}</ref> Αν το νιουτρόνιο θεωρηθεί χημικό στοιχείο, τότε αυτά τα συσσωματώματα νετρονίων θα θεωρούνται ότι είναι ισότοπα του νιουτρονίου. Ωστόσο, αυτές οι αναφορές δεν έχουν τεκμηριωθεί περετέρω.

Συνολικά υπάρχουν συνοπτικά οι ακόλουθες αναφορές:

# '''Μονονετρόνιο''': Ένα απομονωμένο νετρόνιο υφίσταται β-διάσπαση, με μέση [[Χρόνος ημιζωής|ημιζωή]] 10 λεπτά της ώρας, μετατρεπόμενο σε πρωτόνιο, ηλεκτρόνιο και αντινετρίνο.
# '''Δινετρόνιο''': Το δινετρόνιο, δηλαδή συσσωμάτωμα που περιέχει δυο νετρόνιο, αναμφίβολα παρατηρήθηκε το [[2012]] κατά τη διάσπαση <sup>16</sup>[[Βηρύλλιο|Be]].<ref>{{cite journal|url=http://physics.aps.org/articles/v5/30|title=Nuclei Emit Paired-up Neutrons|author=Schirber, M.|date=2012|journal=[[Physics (American Physical Society magazine)|Physics]]|doi=10.1103/Physics.5.30|volume=5|page=30|bibcode=2012PhyOJ...5...30S}}</ref><ref>{{cite journal|title=First Observation of Ground State Dineutron Decay: <sup>16</sup>Be|author=Spyrou, A.|author2=Kohley, Z.|date=2012|journal=[[Physical Review Letters]]|issue=10|doi=10.1103/PhysRevLett.108.102501|volume=108|page=102501|bibcode=2012PhRvL.108j2501S|pmid=22463404|author3=Baumann, T.|author4=Bazin, D.|author5=Brown, B. A.|author6=Christian, G.|author7=DeYoung, P. A.|author8=Finck, J. E.|author9=Frank, N.|display-authors=4|author10=Lunderberg, E.|author11=Mosby, S.|author12=Peters, W. A.|author13=Schiller, A.|author14=Smith, J. K.|author15=Snyder, J.|author16=Strongman, M. J.|author17=Thoennessen, M.|author18=Volya, A.}}</ref> Δεν είναι συνδεμένο σωμάτιο, αλλά προτάθηκε ότι είναι μια βραχύβια κατάσταση που παράγεται με πυρηνικές αντιδράσεις που συμπεριλαμβάνουν [[τρίτιο]]. Προτάθηκε ότι έχει μεταβατική παρουσία σε πυρηνικές αντιδράσεις που παράγονται από ηλιόνια (δηλαδή πυρήνες <sup>3</sup>He) και το σχηματισμό ενός πρωτονίου και ενός πυρήνα με τον ίδιο ατομικό αριθμό όπως ο πυρήνας - στόχος, αλλά μαζικό αριθμό μεγαλύτερο κατά περίπου 2 amu. Η υπόθεση δινετρονίου χρησιμοποιήθηκε σε πυρηνικές αντιδράσεις με εξωτικούς πυρήνες για μεγάλο χρονικό διάστημα.<ref>{{cite journal|url=http://faculty.tamu-commerce.edu/cbertulani/cab/papers/NPA480_1988_615.pdf|title=Coincidence Cross-sections for the Dissociation of Light Ions in High-energy Collisions|last1=Bertulani|first1=C. A.|last2=Baur|first2=G.|date=1986|journal=[[Nuclear Physics A]]|issue=3–4|doi=10.1016/0375-9474(88)90467-8|volume=480|pages=615–628|format=PDF|bibcode=1988NuPhA.480..615B|archive-url=https://web.archive.org/web/20110720060518/http://faculty.tamu-commerce.edu/cbertulani/cab/papers/NPA480_1988_615.pdf|dead-url=yes|archive-date=2011-07-20}}</ref> Αρκετές εφαρμογές του δινετρονίου σε πυρηνικές αντιδράσεις μπορούν να βρεθούν σε συνοπτικά φυλλάδια.<ref name="Bertulani 1993 281–376">{{cite journal|url=http://www.tamu-commerce.edu/physics/carlos/papers/PRep226_1993_281.pdf|title=The Structure And Reactions Of Neutron-Rich Nuclei|last1=Bertulani|first1=C. A.|last2=Canto|first2=L. F.|date=1993|journal=[[Physics Reports]]|issue=6|doi=10.1016/0370-1573(93)90128-Z|volume=226|pages=281–376|format=PDF|bibcode=1993PhR...226..281B|last3=Hussein|first3=M. S.|archive-url=https://web.archive.org/web/20110928120249/http://www.tamu-commerce.edu/physics/carlos/papers/PRep226_1993_281.pdf|dead-url=yes|archive-date=2011-09-28}}</ref> Η ύπαρξή του έχει αποδειχθεί ότι είναι σχετική για πυρηνικές δομές εξωτικών πυρήνων.<ref>{{cite journal|title=Two-particle correlations in continuum dipole transitions in Borromean nuclei|last1=Hagino|first1=K.|last2=Sagawa|first2=H.|date=2009|journal=[[Physical Review C]]|issue=3|doi=10.1103/PhysRevC.80.031301|volume=80|page=1301|arxiv=0904.4775|bibcode=2009PhRvC..80c1301H|last3=Nakamura|first3=T.|last4=Shimoura|first4=S.}}</ref> Ένα σύστημα που αποτελείται από δύο νετρόνια δεν είναι συνδεμένο, αν και η έλξη μεταξύ τους είναι πολύ κοντά στο να είναι αρκετή για να δημιουργηθεί κάποιος δεσμός.<ref>{{cite journal|title=Big Bang Nucleosynthesis: The Strong Nuclear Force meets the Weak Anthropic Principle|last1=MacDonald|first1=J.|last2=Mullan|first2=D. J.|date=2009|journal=[[Physical Review D]]|issue=4|doi=10.1103/PhysRevD.80.043507|volume=80|page=3507|arxiv=0904.1807|bibcode=2009PhRvD..80d3507M}}</ref> Το γεγονός αυτό έχει κάποιες συνέπειες στην πυρηνοσύνθεση και στη σχετική αφθονία των χημικών στοιχείων.<ref name="Bertulani 1993 281–3763">{{cite journal|url=http://www.tamu-commerce.edu/physics/carlos/papers/PRep226_1993_281.pdf|title=The Structure And Reactions Of Neutron-Rich Nuclei|last1=Bertulani|first1=C. A.|last2=Canto|first2=L. F.|date=1993|journal=[[Physics Reports]]|issue=6|doi=10.1016/0370-1573(93)90128-Z|volume=226|pages=281–376|format=PDF|bibcode=1993PhR...226..281B|last3=Hussein|first3=M. S.|archive-url=https://web.archive.org/web/20110928120249/http://www.tamu-commerce.edu/physics/carlos/papers/PRep226_1993_281.pdf|dead-url=yes|archive-date=2011-09-28}}</ref><ref>{{cite journal|title=The Effect of Bound Dineutrons upon BBN|last1=Kneller|first1=J. P.|last2=McLaughlin|first2=G. C.|date=2004|journal=[[Physical Review D]]|issue=4|doi=10.1103/PhysRevD.70.043512|volume=70|page=3512|arxiv=astro-ph/0312388|bibcode=2004PhRvD..70d3512K}}</ref>


==Παραπομπές και σημειώσεις==
==Παραπομπές και σημειώσεις==

Έκδοση από την 17:10, 19 Αυγούστου 2018

Το νιουτρόνιο (αγγλικά: neutronioum), μερικές φορές αναφέρεται ως νιούτριο (neutrium)[1] ή και ως νιουτρίτο (neutrite)[2], είναι υποθετικό χημικό στοιχείο το οποίο έχει ατομικό αριθμό (Z) 0 και ο πυρήνας του αποτελείται μόνον από νετρόνια.

Ο όρος «νιουτρόνιο» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον επιστήμονα Αντρέα φον Αντρόποφ (Andreas von Antropoff) το 1926. Το στοιχείο αυτό θα το τοποθεντούνταν στην κορυφή του περιοδικού πίνακα.[3][4]

Ωστόσο η έννοια του όρου έχει αλλάξει με τη πάροδο του χρόνου και τουλάχιστον από το τελευταίο μισό του 20ού αιώνα και μετά άρχισε να χρησιμοποιείται για την αναφορά σε εξαιρετικά πυκνές ουσίες που συμπεριλαμβάνουν νετρονιοεκφυλισμένη ύλη που θεωρείται ότι υπάρχει στους πυρήνες των αστέρων νετρονίων. Γι' αυτό η έκφραση «εκφυλισμένο νιουτρόνιο» (degenerate neutronium) αναφέρεται σε αυτήν τη θεωρία. Η επιστημονική φαντασία και η λαοφιλής λογοτεχνία αναφέρεται αρκετά συχνά στον όρο νιουτρόνιο για να αναφέρει μια (υποθετική) πολύ πυκνή φάση της ύλης που αποτελείται κυρίως από συσσωματώματα νετρονίων.

Νιουτρόνιο και αστέρες νετρονίων

Κύριο λήμμα: Αστέρας νετρονίων

Το νιουτρόνιο χρησιμοποιήθηκε από τη λαοφιλή λογοτεχνία και για την αναφορά της ύλης που βρίσκεται στους πυρήνες των αστέρων νετρονίων, δηλαδή αστέρων τόσο πυκνών που η ύλη καταρέει σε μια πυκνότερη φάση, στην οποία υποθέτεται ότι δεν υποστηρίζεται η ύπαρξη ηλεκτρονίων. Ο όρος νιουτρόνιο, από την άλλη, σπάνια χρησιμοποιείται από την επιστημονική βιβλιογραφία για τους ακόλουθους τρεις (3) λόγους:

  1. Υπάρχουν πολλοί ορισμοί για τον όρο νιουτρόνιο, οπότε αποφεύγεται η επιστημονική χρήση για έναν ασαφή όρο.
  2. Υπάρχει αξιοσημείωτη αβεβαιότητα για τη σύνθεση της ύλης στους πυρήνες των αστέρων νετρονίων: Έχουν διατυπωθεί πολλές σχετικές θεωρίες για νετρονιοεκφυλισμένη ύλη, παράξενη ύλη, ύλη κουάρκ, καθώς και διάφοροι συνδυασμοί όλων των παραπάνω.
  3. Οι ιδιότητες της ύλης των αστέρων νετρονίων εξαρτώνται από το βάθος, εξαιτίας της μεγάλης μεταβολής στην πίεση που ο παράγοντας αυτός επιφέρει. Δεν υπάρχει διαπιστωθεί, άλλωστε, κάποιο συγκεκριμένο όριο ανάμεσα στο φλοιό και, που θεωρείται ότι αποτελείται κυρίως από ατομικούς πυρήνες και του εσωτερικού στον οποίο αναμένεται να λείπουν τα πρωτόνια.

Όταν ο πυρήνας αστέρος νετρονίων υποθέτεται ότι αποτελείται κυρίως από ελεύθερα νετρόνια, τότε το είδος αυτό της ύλης αναφέρεται στην επιστημονική βιβλιογραφία ως νετρονιοεκφυλισμένη ύλη.[5]

Το νιουτρόνιο και ο περιοδικός πίνακας

Όπως προαναφέραμε, ο όρος «νιουτρόνιο» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον επιστήμονα Αντρέα φον Αντρόποφ (Andreas von Antropoff) το 1926. Ο επιστήμονας αυτός πρότεινε την ύπαρξη μιας εναλλακτικής μορφής ύλης που αποτελείται μόνο από νετρόνια, δηλαδή χωρίς καθόλου πρωτόνια ή ηλεκτρόνια, που θα έπρεπε να τοποθετηθεί ως χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό (Z) 0 επικεφαλής στη νέα του έκδοση περιοδικού πίνακα των στοιχείων. Συνεπώς τοποθετήθηκε στο κέντρο αρκετών σπειροειδών αναπαραστάσεων του περιοδικού πίνακα ταξινόμισης των χημικών στοιχείων, όπως αυτών των Τσαρλς Τζάνετ (Charles Janet, 1928), Ε. Ι. Έμερσον (E. I. Emerson,1944) Τζον Ντ. Κλαρκ (John D. Clark, 1950) και του «Χημικού Γαλαξία» (Chemical Galaxy) του Φιλίπ Στιούαρτ (Philip Stewart, 2005).

Παρ' όλο που όρος δεν χρησιμοποείται από την επιστημονική βιοβλιογραφία, ούτε θεωρείται μορφή της ύλης, ούτε χημικό στοιχείο, υπάρχουν αναφορές, εκτός των ελεύθερων νετρονίων, ότι μπορεί να υπάρχουν δύο (τουλάχιστον) μορφές συσσωματωμάτων νετρονίων χωρίς νετρόνια.[6] Αν το νιουτρόνιο θεωρηθεί χημικό στοιχείο, τότε αυτά τα συσσωματώματα νετρονίων θα θεωρούνται ότι είναι ισότοπα του νιουτρονίου. Ωστόσο, αυτές οι αναφορές δεν έχουν τεκμηριωθεί περετέρω.

Συνολικά υπάρχουν συνοπτικά οι ακόλουθες αναφορές:

  1. Μονονετρόνιο: Ένα απομονωμένο νετρόνιο υφίσταται β-διάσπαση, με μέση ημιζωή 10 λεπτά της ώρας, μετατρεπόμενο σε πρωτόνιο, ηλεκτρόνιο και αντινετρίνο.
  2. Δινετρόνιο: Το δινετρόνιο, δηλαδή συσσωμάτωμα που περιέχει δυο νετρόνιο, αναμφίβολα παρατηρήθηκε το 2012 κατά τη διάσπαση 16Be.[7][8] Δεν είναι συνδεμένο σωμάτιο, αλλά προτάθηκε ότι είναι μια βραχύβια κατάσταση που παράγεται με πυρηνικές αντιδράσεις που συμπεριλαμβάνουν τρίτιο. Προτάθηκε ότι έχει μεταβατική παρουσία σε πυρηνικές αντιδράσεις που παράγονται από ηλιόνια (δηλαδή πυρήνες 3He) και το σχηματισμό ενός πρωτονίου και ενός πυρήνα με τον ίδιο ατομικό αριθμό όπως ο πυρήνας - στόχος, αλλά μαζικό αριθμό μεγαλύτερο κατά περίπου 2 amu. Η υπόθεση δινετρονίου χρησιμοποιήθηκε σε πυρηνικές αντιδράσεις με εξωτικούς πυρήνες για μεγάλο χρονικό διάστημα.[9] Αρκετές εφαρμογές του δινετρονίου σε πυρηνικές αντιδράσεις μπορούν να βρεθούν σε συνοπτικά φυλλάδια.[10] Η ύπαρξή του έχει αποδειχθεί ότι είναι σχετική για πυρηνικές δομές εξωτικών πυρήνων.[11] Ένα σύστημα που αποτελείται από δύο νετρόνια δεν είναι συνδεμένο, αν και η έλξη μεταξύ τους είναι πολύ κοντά στο να είναι αρκετή για να δημιουργηθεί κάποιος δεσμός.[12] Το γεγονός αυτό έχει κάποιες συνέπειες στην πυρηνοσύνθεση και στη σχετική αφθονία των χημικών στοιχείων.[13][14]

Παραπομπές και σημειώσεις

  1. Inglis-Arkell, Esther (14 Απριλίου 2012). «Neutrium: The Most Neutral Hypothetical State of Matter Ever». io9.com. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2013. 
  2. Zhuravleva, Valentina (2005). Ballad of the Stars: Stories of Science Fiction, Ultraimagination, and TRIZ (στα Αγγλικά). Technical Innovation Center, Inc. ISBN 9780964074064. 
  3. von Antropoff, A. (1926). «Eine neue Form des periodischen Systems der Elementen». Zeitschrift für Angewandte Chemie 39 (23): 722–725. doi:10.1002/ange.19260392303. 
  4. Stewart, P. J. (2007). «A century on from Dmitrii Mendeleev: Tables and spirals, noble gases and Nobel prizes». Foundations of Chemistry 9 (3): 235–245. doi:10.1007/s10698-007-9038-x. 
  5. Angelo, J. A. (2006). Encyclopedia of Space and Astronomy. Infobase Publishing. σελ. 178. ISBN 978-0-8160-5330-8. 
  6. Timofeyuk, N. K. (2003). «Do multineutrons exist?». Journal of Physics G 29 (2): L9. doi:10.1088/0954-3899/29/2/102. Bibcode2003JPhG...29L...9T. 
  7. Schirber, M. (2012). «Nuclei Emit Paired-up Neutrons». Physics 5: 30. doi:10.1103/Physics.5.30. Bibcode2012PhyOJ...5...30S. http://physics.aps.org/articles/v5/30. 
  8. Spyrou, A.; Kohley, Z.; Baumann, T.; Bazin, D. και άλλοι. (2012). «First Observation of Ground State Dineutron Decay: 16Be». Physical Review Letters 108 (10): 102501. doi:10.1103/PhysRevLett.108.102501. PMID 22463404. Bibcode2012PhRvL.108j2501S. 
  9. Bertulani, C. A.; Baur, G. (1986). «Coincidence Cross-sections for the Dissociation of Light Ions in High-energy Collisions» (PDF). Nuclear Physics A 480 (3–4): 615–628. doi:10.1016/0375-9474(88)90467-8. Bibcode1988NuPhA.480..615B. http://faculty.tamu-commerce.edu/cbertulani/cab/papers/NPA480_1988_615.pdf. 
  10. Bertulani, C. A.; Canto, L. F.; Hussein, M. S. (1993). «The Structure And Reactions Of Neutron-Rich Nuclei» (PDF). Physics Reports 226 (6): 281–376. doi:10.1016/0370-1573(93)90128-Z. Bibcode1993PhR...226..281B. http://www.tamu-commerce.edu/physics/carlos/papers/PRep226_1993_281.pdf. 
  11. Hagino, K.; Sagawa, H.; Nakamura, T.; Shimoura, S. (2009). «Two-particle correlations in continuum dipole transitions in Borromean nuclei». Physical Review C 80 (3): 1301. doi:10.1103/PhysRevC.80.031301. Bibcode2009PhRvC..80c1301H. 
  12. MacDonald, J.; Mullan, D. J. (2009). «Big Bang Nucleosynthesis: The Strong Nuclear Force meets the Weak Anthropic Principle». Physical Review D 80 (4): 3507. doi:10.1103/PhysRevD.80.043507. Bibcode2009PhRvD..80d3507M. 
  13. Bertulani, C. A.; Canto, L. F.; Hussein, M. S. (1993). «The Structure And Reactions Of Neutron-Rich Nuclei» (PDF). Physics Reports 226 (6): 281–376. doi:10.1016/0370-1573(93)90128-Z. Bibcode1993PhR...226..281B. http://www.tamu-commerce.edu/physics/carlos/papers/PRep226_1993_281.pdf. 
  14. Kneller, J. P.; McLaughlin, G. C. (2004). «The Effect of Bound Dineutrons upon BBN». Physical Review D 70 (4): 3512. doi:10.1103/PhysRevD.70.043512. Bibcode2004PhRvD..70d3512K.