Αριστοτέλης Βλαχόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 22:06, 17 Αυγούστου 2018

Ο Αριστοτέλης Βλαχόπουλος (1866–1960, αγγλικά: Aristotelis Vlachopoulos) ήταν Έλληνας αξιωματικός, που διετέλεσε και αρχηγός ΓΕΣ την περίοδο 1920-21.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1866. Φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων, απ΄ όπου αποφοίτησε στις 12 Αυγούστου 1887 ως ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού. Προήχθη σε υπολοχαγό το 1892, και πολέμησε στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 ως διοικητής πυροβολαρχίας. Ακολούθως τοποθετήθηκε στην "Επιτελική Υπηρεσία Στρατού" (το μετέπειτα Γενικό Επιτελείο Στρατού), όπου υπηρέτησε έως το 1913, έχοντας προαχθεί σε λοχαγό το 1902, ταγματάρχη το 1910 και αντισυνταγματάρχη το 1912. Το Μάιο 1914 τοποθετήθηκε στρατιωτικός ακόλουθος στην ελληνική πρεσβεία της Σερβίας (τότε σε αμυντική συμμαχία με την Ελλάδα), απ΄ όπου επέστρεψε τον Αύγουστο 1915 για ν΄ αναλάβει διοκητής της Σχολής Ευελπίδων. Εξαιτίας της διαταγής επιστράτευσης του Σεπτεμβρίου 2015, όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος ετοιμάστηκε να προστρέξει σε βοήθεια της Σερβίας ενάντια στην επίθεση της Αυστροουγγαρίας, η Σχολή Ευελπίδων έκλεισε και ο Βλαχόπουλος τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Ε΄ Σώματος Στρατού με έδρα την Πάτρα.

Κατά τη διάρκεια του Εθνικού Διχασμού πήρε το μέρος του βασιλέα Κωνσταντίνου Α΄ εναντίον του Βενιζέλου. Παρέμεινε στην Πάτρα μέχρι το Μάιο του 1917, όταν και επέστρεψε στην Αθήνα για να διοικήσει τη Σχολή Ευελπίδων που είχε ανοίξει ξανά. Μετά τον εξαναγκασμό του βασιλιά Κωνσταντίνου σε εξορία τον Ιούνιο του 1917 και την ανάληψη της ηγεσίας του κράτους από τον Βενιζέλο, ο Βλαχόπουλος, ως φιλοβασιλικός, ετέθη σε διαθεσιμότητα και ακολούθως σε αναγκαστική συνταξιοδότηση.

Έκδοση από την 22:05, 17 Αυγούστου 2018 επεξεργασία 91.140.11.95 (συζήτηση) →‎Βιογραφία ← Προηγούμενη διαφορά		Έκδοση από την 22:06, 17 Αυγούστου 2018 επεξεργασία αναίρεση 91.140.11.95 (συζήτηση) →‎Βιογραφία Επόμενη διαφορά →
Γραμμή 4:		Γραμμή 4:
	Γεννήθηκε στην [[Κέρκυρα]] το 1866. Φοίτησε στη [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων\|Σχολή Ευελπίδων]], απ΄ όπου αποφοίτησε στις 12 Αυγούστου 1887 ως ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού. Προήχθη σε υπολοχαγό το 1892, και πολέμησε στον [[Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897\|Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897]] ως διοικητής [[Πυροβολαρχία\|πυροβολαρχίας]]. Ακολούθως τοποθετήθηκε στην "Επιτελική Υπηρεσία Στρατού" (το μετέπειτα [[Γενικό Επιτελείο Στρατού]]), όπου υπηρέτησε έως το 1913, έχοντας προαχθεί σε λοχαγό το 1902, ταγματάρχη το 1910 και αντισυνταγματάρχη το 1912. Το Μάιο 1914 τοποθετήθηκε στρατιωτικός ακόλουθος στην ελληνική πρεσβεία της [[Βασίλειο της Σερβίας\|Σερβίας]] (τότε σε αμυντική συμμαχία με την Ελλάδα), απ΄ όπου επέστρεψε τον Αύγουστο 1915 για ν΄ αναλάβει διοκητής της [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων\|Σχολής Ευελπίδων]]. Εξαιτίας της διαταγής επιστράτευσης του Σεπτεμβρίου 2015, όταν ο [[Ελευθέριος Βενιζέλος]] ετοιμάστηκε να προστρέξει σε βοήθεια της Σερβίας ενάντια στην επίθεση της [[Αυστροουγγαρία\|Αυστροουγγαρίας]], η Σχολή Ευελπίδων έκλεισε και ο Βλαχόπουλος τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Ε΄ Σώματος Στρατού με έδρα την [[Πάτρα]].		Γεννήθηκε στην [[Κέρκυρα]] το 1866. Φοίτησε στη [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων\|Σχολή Ευελπίδων]], απ΄ όπου αποφοίτησε στις 12 Αυγούστου 1887 ως ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού. Προήχθη σε υπολοχαγό το 1892, και πολέμησε στον [[Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897\|Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897]] ως διοικητής [[Πυροβολαρχία\|πυροβολαρχίας]]. Ακολούθως τοποθετήθηκε στην "Επιτελική Υπηρεσία Στρατού" (το μετέπειτα [[Γενικό Επιτελείο Στρατού]]), όπου υπηρέτησε έως το 1913, έχοντας προαχθεί σε λοχαγό το 1902, ταγματάρχη το 1910 και αντισυνταγματάρχη το 1912. Το Μάιο 1914 τοποθετήθηκε στρατιωτικός ακόλουθος στην ελληνική πρεσβεία της [[Βασίλειο της Σερβίας\|Σερβίας]] (τότε σε αμυντική συμμαχία με την Ελλάδα), απ΄ όπου επέστρεψε τον Αύγουστο 1915 για ν΄ αναλάβει διοκητής της [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων\|Σχολής Ευελπίδων]]. Εξαιτίας της διαταγής επιστράτευσης του Σεπτεμβρίου 2015, όταν ο [[Ελευθέριος Βενιζέλος]] ετοιμάστηκε να προστρέξει σε βοήθεια της Σερβίας ενάντια στην επίθεση της [[Αυστροουγγαρία\|Αυστροουγγαρίας]], η Σχολή Ευελπίδων έκλεισε και ο Βλαχόπουλος τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Ε΄ Σώματος Στρατού με έδρα την [[Πάτρα]].

	Κατά τη διάρκεια του [[Εθνικός Διχασμός\|Εθνικού Διχασμού]] πήρε το μέρος του βασιλέα [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας\|Κωνσταντίνου Α΄]] εναντίον του [[Ελευθέριος Βενιζέλος\|Βενιζέλου]]. Παρέμεινε στην Πάτρα μέχρι το Μάιο του 1917, όταν και επέστρεψε στην [[Αθήνα]] για να διοικήσει τη Σχολή Ευελπίδων που είχε ανοίξει ξανά. Μετά τον εξαναγκασμό του βασιλιά Κωνσταντίνου σε εξορία τον Ιούνιο του 1917 και την ανάληψη της ηγεσίας του κράτους από τον Βενιζέλο, ο Βλαχόπουλος ως φιλοβασιλικός, ετέθη σε διαθεσιμότητα και ακολούθως σε αναγκαστική συνταξιοδότηση.		Κατά τη διάρκεια του [[Εθνικός Διχασμός\|Εθνικού Διχασμού]] πήρε το μέρος του βασιλέα [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας\|Κωνσταντίνου Α΄]] εναντίον του [[Ελευθέριος Βενιζέλος\|Βενιζέλου]]. Παρέμεινε στην Πάτρα μέχρι το Μάιο του 1917, όταν και επέστρεψε στην [[Αθήνα]] για να διοικήσει τη Σχολή Ευελπίδων που είχε ανοίξει ξανά. Μετά τον εξαναγκασμό του βασιλιά Κωνσταντίνου σε εξορία τον Ιούνιο του 1917 και την ανάληψη της ηγεσίας του κράτους από τον Βενιζέλο, ο Βλαχόπουλος, ως φιλοβασιλικός, ετέθη σε διαθεσιμότητα και ακολούθως σε αναγκαστική συνταξιοδότηση.